içimde hiç geçmeyen bi sıkıntı var...

Interrex

Guru
Kayıtlı Üye
26 Mayıs 2010
2.027
1.185
333
kızlar bunu nasıl anlatsam bilemiyorum ama sürekli bi bıkkınlık var, şöyle anlatim ilkokul 5. sınıftan beri dersaneye gittim lise sona kadar, en sonunda sınavlar da bitti, bi üni de kazandık ama benim pilim bitti sanki artık yaptığım hiç bişeyden zevk alamıyorum, konserlere gidiyorum, sinemaya gidiyorum ne bilim bir sürü şey yapıyorum ama anlık bi eğlence sonrası yine aynı, sürekli "sıkıldım" demekten bile sıkıldım...

gün içinde tek eğlendiğim, anlamlı geçirdiğimi düşündüğüm vakit erkek arkadaşımla konuştuğum vakit geçirdiğim zaman...

benim bu bıkkınlığım, sıkıntım yıllarca tek bi tatil günüm bile olmadan ders çalışmamdan dolayı mı, yoksa başka bi ildeki sevgilimin hasreti mi ona da karar veremiyorum, bi de çok fazla takıntılı oldum, sürekli bişeyleri düşünüyorum, beynimin içine girseniz neleri problem ettiğimi görseniz şaşırırsınız, bi de bunları dışa da yansıtmam hiç, oturup adam gibi dertleşebileceğim, her anımda yanımda olabilecek, beni anlayabilecek arkadaşlarım da yok diyebilirim, sanki kimse beni anlamıyomuş gibi geliyo, boşlukta hissediyorum kendimi...

kızlar kusura bakmayın net bişeyler yazamadım ama gerçekten net bişey olsaydı belki anlatabilirdim ama yok işte, doyumsuz mu oldum ne...
 
o kadar uzun zaman yogun tempdan dolayi bosluga dusmussun arkadasim..
ben de senin gibi ilkokuldan itibaren senelerce dersaneye gittim hafta sonu nedir bilmiyordum
uniye bi geldim bir dagittim kendimi,, ama ardindan zamanla toparladm tabi..
boslukta kalmak sana pek yaramamis olabilir.. bir kurs bir aktivite planla. ve oturup dusun ne istiyorsun neye hevesin var.. ona gore planla yani bunu.. eminim zamanla azalacaktir..
 
belkide daha önce sıkı sıkıya tutnacağın bi amacın vardı, sınavlar..
belki yine kendine sıkı bağlanacağın bi amaç bulmalısın.

gerçi sadece buysa iyide, sürekli sıkılmak, hayattan pek zevk almamak, bana depresyonu çağrıştırmadı değil

dediğin gibi sevgilinden uzak olmakta seni üzüyor olabilir

kendini en iyi sen tahlil edersin, zaten ediyosunda, ailesinden uzak şehirlerdeki üniveste öğrencilerinde bazen depresyon olabiliyor, çevremde çok rastlıyorum, bi doktora gitsen...
 
belkide daha önce sıkı sıkıya tutnacağın bi amacın vardı, sınavlar..
belki yine kendine sıkı bağlanacağın bi amaç bulmalısın.

gerçi sadece buysa iyide, sürekli sıkılmak, hayattan pek zevk almamak, bana depresyonu çağrıştırmadı değil

dediğin gibi sevgilinden uzak olmakta seni üzüyor olabilir

kendini en iyi sen tahlil edersin, zaten ediyosunda, ailesinden uzak şehirlerdeki üniveste öğrencilerinde bazen depresyon olabiliyor, çevremde çok rastlıyorum, bi doktora gitsen...
yok ailemden uzakta deilim, arkadaşlarımla beraberken çok eğleniyorum, ne bilim çok esprili bi insanımdır, genelde sevilen biriyimdir de... depresyon... sanmıyorum yaa çünkü umutsuzluk yok bende, hayatımı sorguluyorum sadece çok boş geçirdiğim 19 sene var sanki, mesele önceleri küçükken bi kulübün voleybol takımında oynuyodum, resim kursuna falan gidiyodum ama dersaneyle beraber yürütmesi zor olduğu için her şeyi bıraktım, en iyi yaptığım iş ders çalışmak, ailem gurur duyuyor, ne güzel demi(!) çocuğumuz şöyle başarılı böyle iyi diye...yani kısaca profesyonel öğrenci...
 
yok ailemden uzakta deilim, arkadaşlarımla beraberken çok eğleniyorum, ne bilim çok esprili bi insanımdır, genelde sevilen biriyimdir de... depresyon... sanmıyorum yaa çünkü umutsuzluk yok bende, hayatımı sorguluyorum sadece çok boş geçirdiğim 19 sene var sanki, mesele önceleri küçükken bi kulübün voleybol takımında oynuyodum, resim kursuna falan gidiyodum ama dersaneyle beraber yürütmesi zor olduğu için her şeyi bıraktım, en iyi yaptığım iş ders çalışmak, ailem gurur duyuyor, ne güzel demi(!) çocuğumuz şöyle başarılı böyle iyi diye...yani kısaca profesyonel öğrenci...

ya canım ilk defa mesajını okudum seni tanımıyorum ama, sen zaten kendini bilen çok akıllı bi insanmışsın gibi geldi, yani benim senden akıl alasım geldi...Sen zaten sorun ne biliyorsun, çözümse yine kurslar olabilir, bazen daha önce hiç ilgi duymadığın bişeyler yapmakta iyi gelebilir, ünivestelerin bünyesinde vardır genelde ne bileyim, tenis kursu, ileri yüzme kursları, yada extrem sporlar, spor geçmişin varmış, bence kesinlikle tekrar bi şekilde spora başlamalısın, iyi geleceğini göreceksin, yeni yeni insanlar... daha fazla sosyallik...
ailene karşı içerleme duygun var sanırım, ailenle alakalı sorunlarda canını sıkıyor anlaşılan.
 

ya canım ilk defa mesajını okudum seni tanımıyorum ama, sen zaten kendini bilen çok akıllı bi insanmışsın gibi geldi, yani benim senden akıl alasım geldi...Sen zaten sorun ne biliyorsun, çözümse yine kurslar olabilir, bazen daha önce hiç ilgi duymadığın bişeyler yapmakta iyi gelebilir, ünivestelerin bünyesinde vardır genelde ne bileyim, tenis kursu, ileri yüzme kursları, yada extrem sporlar, spor geçmişin varmış, bence kesinlikle tekrar bi şekilde spora başlamalısın, iyi geleceğini göreceksin, yeni yeni insanlar... daha fazla sosyallik...
ailene karşı içerleme duygun var sanırım, ailenle alakalı sorunlarda canını sıkıyor anlaşılan.
teşekkür ederim ilgiliniz için:)
evet aileme içerliyorum ama onlar da iyiliğim için uraşıyolar biliyorum, onlara da sorarsanız 8 sene dersaneye gönderdik, en iyi kitapları aldık, yemedik yedirdik, giymedik giydirdik derler eminim, "kızım sen geleceğini kurtar" sürekli dedikleri bu, hep geleceği düşünmekten bugünümüzü salladık gitti, daha şimdiden master planları, kariyer, gelişim kurslarının planlarını yapıyoruz, ilerde bi işe girersem de terfi planlarını yapmaya başlicam sanırım, hep daha iyi daha mükemmel; ya bunun bi sonu yok mu, bu sistemin bi getirisi mi, yoksa hayatta istedikleri olmayan, sürekli emir altında memur olarak çalışan babamın benim de aynı şekilde yaşamamı istemeyişinin bi ürünü mü, yoksa üniversite mezunu olmasına rağmen iş bulamayan ev hanımı annemin keşkelerinin bi sonucu mu bilemiyorum, ya da ben de mi çok alıştım "geleceğimi inşa ediyorum" fikrine, boş geçirtdiğim her vakit sıkılmamın nedeni şu anda "geleceğim için bişey yapmıyorum" hissi mi içten içe...
 
anlaşılan bugunkü sıkıntın ailenin psikolojine attığı temeller... ve anlaşılan ailen için bunun sonu yok
benim bi arkadaşım aklıma geldi, babası memur, babası sürekli okuması için baskı yapıyordu, dershane sonuçlarını noktasına virgülüne inceliyordu, kız üni bitirdi bu defa de doktora yapmadan benim için üni bitirmen bişey ifade etmiyor dedi, ve kız hiç ilgilenmediği halde babası için doktora yaptı, ve şuan ki işinde doktorasının hiçbi anlamı yok, geçen zamanına yazık olmadımı. 19 yaşındasın artık ergen değilsin, bence önce benim isteklerim sonra siz deme zamanın gelmiş. onlarda kötü niyetli değil tabii ki de ama ne bileyim ben çocuklara sürekli, oku hayatını kurtar tarzı konuşmaların çocuklara bi faydası olmadığını hatta zararı olduğunu düşünüyorum.
eğer sende istiyorsan profesyonel öğrenciliğe devam et, akademisyen falan olmak istiyorsan
ama sosyal tarafını ihmal etme, bunu düşünüp organize edecek olan sensin yine...
kesinlikle üni bünyesindeki spor kuluplerine üye olmalısın.. hala resme ilgi duyuyorsan buna devam etmelisin
 
anlaşılan bugunkü sıkıntın ailenin psikolojine attığı temeller... ve anlaşılan ailen için bunun sonu yok
benim bi arkadaşım aklıma geldi, babası memur, babası sürekli okuması için baskı yapıyordu, dershane sonuçlarını noktasına virgülüne inceliyordu, kız üni bitirdi bu defa de doktora yapmadan benim için üni bitirmen bişey ifade etmiyor dedi, ve kız hiç ilgilenmediği halde babası için doktora yaptı, ve şuan ki işinde doktorasının hiçbi anlamı yok, geçen zamanına yazık olmadımı. 19 yaşındasın artık ergen değilsin, bence önce benim isteklerim sonra siz deme zamanın gelmiş. onlarda kötü niyetli değil tabii ki de ama ne bileyim ben çocuklara sürekli, oku hayatını kurtar tarzı konuşmaların çocuklara bi faydası olmadığını hatta zararı olduğunu düşünüyorum.
eğer sende istiyorsan profesyonel öğrenciliğe devam et, akademisyen falan olmak istiyorsan
ama sosyal tarafını ihmal etme, bunu düşünüp organize edecek olan sensin yine...
kesinlikle üni bünyesindeki spor kuluplerine üye olmalısın.. hala resme ilgi duyuyorsan buna devam etmelisin

evet kesinlikle bişeyler yapıcam, şimdi baktım biraz kurslara falan Osmanlı yemekleri kursu varmış, severim yemek yapmayı, buraya yazılsam fena olmaz:))

bu arada şöyle de bi durum var, hiç bi firma, tamamen çalışmaya odaklanmış, makine gibi insanları tercih etmiyo, CVleri incelerken sosyal insanları daha çok tercih ediyolar, böle de bi durum var...
 
off yaa şu an farkettim yazdığım şeye göre, ben eğlenceli bişeyler yapmak için plan yaptığımda bile sosyal olursam daha iyi bi işe girebilirim diye düşünerek yapıyorum; vahim bi durum, insanları at yarışına sokan, makineleştiren hayat şartlarına isyanlardayım...
 
[/COLOR]


bu arada şöyle de bi durum var, hiç bi firma, tamamen çalışmaya odaklanmış, makine gibi insanları tercih etmiyo, CVleri incelerken sosyal insanları daha çok tercih ediyolar, böle de bi durum var...

bunu ben diyecektimde moralini bozmıyım dedim, yani özel sektörde profesyonel öğrencilik çok önemli değil, eğer akademisyen olacaksan başka..

anlaşılan şimdide ya iş bulmazsam korkusu işlemiş sana
daha o zamana çok var, belkide hemen iş bulacaksın, böyle insanlarda, daha olmamış şeyler için endişelenmeyi bırak, sana bi amaç buldum, bundan sonra hayatın tadını çıkar.. :)
 

bunu ben diyecektimde moralini bozmıyım dedim, yani özel sektörde profesyonel öğrencilik çok önemli değil, eğer akademisyen olacaksan başka..

anlaşılan şimdide ya iş bulmazsam korkusu işlemiş sana
daha o zamana çok var, belkide hemen iş bulacaksın, böyle insanlarda, daha olmamış şeyler için endişelenmeyi bırak, sana bi amaç buldum, bundan sonra hayatın tadını çıkar.. :)
:)) valla abla evlenip çoluk çocuğa karışasım var:) bi keresinde bi hoca sormuştu 15 yıl sonra bugün kendinizi nasıl hayal ediyosunuz diye, bütün arkadaşlar şöle bi işte çalışıyo olurum, şöle para kazanırım falan dedi, sıra bana geldi ben de evlenmiş iki çocuğum olmuş, bahçede köpeğimle oynuyo olurum demiştim; hayalimdeki hayat bu sanırım...

çalışmak önemli tabiki, bi işe girmek para kazanmak... bütün amaç bu... ama ben o parayı da eşimle, çocuklarımla çatır çatır yemek istiyorum sanki, öyle bi birikim yapayım diye bi derdim yok aslında ama kesin eminim işe ilk girdiğimde bankada hesabımı açmış, düzenli olarak para yatırıyor olarak bulucam kendimi yıllar sonra:))

valla kafam karıştı iyice, bide 65 yaşına kadar emekli de olamicam:)) valla zor yaa...
 
Karisx,
Benzer bir asamadan gecmis hatta hala gecmekte olan birisi olarak,
tek tavsiyem: bir amac edinmen.
Ne olmak istiyorsun? Akademisyen mi? yoksa is kadini mi?
Diger arkadaslarina bakarak kendini yadirgama sakin.
Sen nasil daha mutlu isen onu yap.
Bana haftasonlari gezip dolasmak zaman kaybi gelirdi mesela.Universitede ilk senelerimde cok gezip doydum galiba:)
Son senemde staja devam ettim, basarili olmama ragmen beni ise almadilar kendime farkli bir yol cizdim. Istemedigim bir ise girmistim, ama pes etmedim:
Kurslara yazildim. Autocad den tut da cocuk gelisimi kursuna kadar:))
Sacma belki de ama bir yandan da is ariyordum.

Cocuklari cok sevdigimden, bir dernege uye olup (o zaman daha dernek olmamisti ama olsun)
cocuk esirgeme kurumlarina giderdim.
Simdi hayallerimden birini gerceklestiriyorum. Ben akademisyenlik olma yolundayim daha basindayim ama en azindan kendimi neyin mutlu edecegini biliyorum.
Hayat zor, ama daha iyi yasam sartlari icin mucadele etmek zorundayiz, kolumuza bir cok bilezik gecirmek zorundayiz.Ama bunu yaparken yasadigimiz anin da farkina varmak lazim. Yoksa insan makine degil..
Eger bana danismak istedigin seyler varsa buradan sor canim elimden geldigince yardimci olmaya calisirim..
 
bize hep lise üniyi kazanmk için bi araç derlerdi.üniyi kazanndık ama, üni de ii bi hayat standardına sahip olablmek için bi araç aslnda böle düşün.kendine yeni amaçlar koymalı ve onlar için çabalamalısın üniyi kazanmkla hiçbişi bitmedi daha önmzde çok uzun bi yol var allahn iznyle...
 
daha çok uzun bi yol var ama, ben çok erken çıktım sanırım o yola, 5 yaşındayken okuma yazma çarpım tablosu, 4 işlem öğrenmekle başladı, hala da devam ediyo, iyice bi kafamı dağıtmaya çok ihtiyacım var...
akademisyen olmak istemiyorum, iş kadını olmak daha cazip geliyor şu anda, ama öle kariyer düşkünü bi insan deilim, iyi para kazanim bi mevkiye gelim tamam, hep daha fazlasına ulaşmak istemiyorum, insan hayata bi kere geliyo, onu da bu şekilde heba etmek istemiyorum...
 
Aynısını yaşadım ben bunların. Ne zaman ÖSS bitti, ben hayvani bi puan aldım, manyak bi okulu kazandım, sonra benim pilim bitti. Hiçbir şey yapasım, gezesim göresim bile gelmedi. Baktım etrafa, bazıları hiç ara vermeden o yarışa devam ediyor. Tüm derslere tam devamlılıkla gelmek,Vizeler finallerden alınan notların önemsenme derecesi, hemen staj başvuruları, hemen iş bulma yatırımları, vs.vs., ben böyle bakıyorum. akannehir Benim öyle olmamın sebeplerinin en önemlisi dersleri sevememiş olmamdı. ailemle ilişkilerimin bozuk olması ve onlara borcumu ödediğimi düşünmem, daha fazla başarı borcum yok diye düşünmem, yani başarıyı onları ve kendimi mutlu etmek için değil de , borcumu ödemek, üzerime düşeni yapmış olmak için yapmış olduğumu farkettim. Sonra okul hasbelkader bitti, çok iyi bir iş buldum, iyi kazandıran, fiyakalı, gelecek vaadeden. Sonra ne mi oldu ? O küçükken hayal ettiğin şey :) Ben para ve sabah9 akşam6 istemediğimi farkettim. Bıraktım işi gücü, üniversiteden beri devam eden sevgilimle evlendim. Ev hanımıyım zemuszemus MUtluyum.
 
Sanırım arkadaşsızlıktan kaynaklanıyor. Oturup derdimi anlatabileceğim doğru düzgün bi arkadşaım yok demişsin ordan yola çıkarak söylüyorum. Sevgilin de uzaktaymış. İyice yalnız kalmışsın ondan.
Kendine yeni arkadaşlar edin. Mesela hangi ildeysen forumda o şehrin başlığı vardır gir orda takıl siteden de arkadaşlar edinebilirsin.
mutlu günler
 
Aynısını yaşadım ben bunların. Ne zaman ÖSS bitti, ben hayvani bi puan aldım, manyak bi okulu kazandım, sonra benim pilim bitti. Hiçbir şey yapasım, gezesim göresim bile gelmedi. Baktım etrafa, bazıları hiç ara vermeden o yarışa devam ediyor. Tüm derslere tam devamlılıkla gelmek,Vizeler finallerden alınan notların önemsenme derecesi, hemen staj başvuruları, hemen iş bulma yatırımları, vs.vs., ben böyle bakıyorum. akannehir Benim öyle olmamın sebeplerinin en önemlisi dersleri sevememiş olmamdı. ailemle ilişkilerimin bozuk olması ve onlara borcumu ödediğimi düşünmem, daha fazla başarı borcum yok diye düşünmem, yani başarıyı onları ve kendimi mutlu etmek için değil de , borcumu ödemek, üzerime düşeni yapmış olmak için yapmış olduğumu farkettim. Sonra okul hasbelkader bitti, çok iyi bir iş buldum, iyi kazandıran, fiyakalı, gelecek vaadeden. Sonra ne mi oldu ? O küçükken hayal ettiğin şey :) Ben para ve sabah9 akşam6 istemediğimi farkettim. Bıraktım işi gücü, üniversiteden beri devam eden sevgilimle evlendim. Ev hanımıyım zemuszemus MUtluyum.
hadi yaa:)) yok ben böle yapamam heralde, çünkü çalışmaya düşkün bi insanım, bu kadar seneyi boşuna yaşamış olmayı istemem...

evlenip çoluk çocuğa karışma hayalim, hep kafamda duruyo zaten, acaip evlenesim var:))
 
Back
X