- 11 Mayıs 2021
- 37
- -43
- 1
- Konu Sahibi Guzelolsun
- #1
3 yıllık evliyim 5 aylık bebeğim var. Eşimle çok iyi anlaştığımız kadar kötü de anlaşan bi çiftiz. Bazen çok mutluyuz bazen kavgalı. Hamilelik döneminde de eşim çok kalbimi kırıp ağlatmıştır beni. Üstünden zaman geçti destek aldık iyiydik bi süredir. Dün eşime muhabbet ederken arkadaşımla ikgili birşey anlatıyorum kendisi hamile bu arada. Eşimde hamilelik psikolojisi üstüne gidilmemeli gibi bi cümle kurdu bende evet hamilelik psikolojisi dedim. ben hamileyken biraz olsun böyle düşünseydi daha iyi geçebilirdi hamileliğim boğazım düğümlendi o an bişey demedim . Kötü bişey mi dedim dedi hayır tam tersi iyi bişey dedin dedim sessiz bi ortam oldu. ben kalktım sofrayı hazırlamak için seslendim bebeği ne yapalım dedi bende koy içeri bi yere dedim oyun halısını kastetmiştim öyle kendisi durabiliyor, çöpe atayım istersen diye ters bi laf söyledi sen yemeği dedi ben başladım ağlamaya. Bu arada kaç gündür banyo bile yapamamıştım okadar yorgundum ki tuz biber oldu. Yemek yemedim tabi sonra geldi yanıma konuşalım diye istemedim o an. Sonra gitti yemeğini yedi bi yandan da bebeğim huysuzdu onla ilgileniyorum. Dah sonra kendisi telefonla ilgilendi sürekli sonra kalktı yatmaya gitti sende bebeği emzirdiktem sonra gel dedi. Bende bensiz yatmasına daha da kırıldım neyse gittim odaya bebek kucağımdaydı odanın kapısı sert açtım biraz eşimde hayvan hayvan hareketler yapma çocuk kucağında dedi burnundan soludu resmen bende aynaya bak dedim aldım bebeğimi gittim salonda uyudum. Konuşmuyoruz dünden beri. Evet aşırı davranışlarım olabilir ama o kadar yorgundumki sinirlerim yıpranmıştı resmen eşimden hayvan kelimesini kullanınca daha da bozuldum. Uzun oldu biraz kusura bakmayın içimi dökmek istedim...