- 20 Ekim 2019
- 3.909
- 5.596
- 158
- Konu Sahibi yilinsongunu
-
- #61
Kusura bakmayın ama iğrenç bir insan, yıllar ilerledikçe daha dibe batıracak bir tip hele çocuk olsa. Çok üzüldüm sizin için inşallah bir cesaret boşanır kurtulursunuz
Kusura bakmayın ama iğrenç bir insan, yıllar ilerledikçe daha dibe batıracak bir tip hele çocuk olsa. Çok üzüldüm sizin için inşallah bir cesaret boşanır kurtulursunuzAilesinin çocuk yapın baskısına aldırış etmeden asla yapmıyorum.
Sevgisi yok belliki yada sevmeyi bilmiyor boşan işkence etme kendine
Ben de aynı şekilde düşünüyorum, inşallahKusura bakmayın ama iğrenç bir insan, yıllar ilerledikçe daha dibe batıracak bir tip hele çocuk olsa. Çok üzüldüm sizin için inşallah bir cesaret boşanır kurtulursunuz
Malesef ki cocuklar olduktan sonra... hep duzelir duzelir dedim. Ama en cok zarari cocuklarim gördüSiz ne aşamada kurtuldunuz
27 yaşındayım, çocuk olursa daha da uzaklaşacağının ve daha da bunalacağımın farkındayım o yüzden korunuyorum ki zaten cinsel isteği olmayan bi adam ben demesem aklına bile gelmiyorHayat asla böyle geçmez .çocukla düzelir deme lütfen daha beter olur her şey .mümkünse yol yakınken kendine yeni bir hayat kur .zor gelecek belki ama inan değer daha çok gencssin anladığım kadarıyla
Ah kıyamam olan masumlara oluyor ne yazık kiMalesef ki cocuklar olduktan sonra... hep duzelir duzelir dedim. Ama en cok zarari cocuklarim gördü
Lütfen kaç kurtulHayır anlayamadım ve huyları evlendikten sonra daha da kötüleşti. Boşanmamam için sebep yok haklısınız.
Çevrene anlatsan kesin sana bitane cocuk dogur bak adam eve baglanır , değişir ,aile kavramını ogrenır fılan derler27 yaşındayım, çocuk olursa daha da uzaklaşacağının ve daha da bunalacağımın farkındayım o yüzden korunuyorum ki zaten cinsel isteği olmayan bi adam ben demesem aklına bile gelmiyor
Konunun yarısında yıllanmış bir evliligininiz var sandımHayatımın en kötü günlerini mi geçiriyorum diye düşünüyorum ama hayır daha kötü günlerim de oldu. Ama hiç bu kadar çığlık çığlığa ağlamak isteyipte ağlayamayıp boğazımda yumru oluştuğunu hatırlamıyorum. Severek evlendim. Zorla değil, aile baskısıyla değil, hatta ailemin başta çokta sıcak bakmadığı bir ilişkiydi. Fakat birbirimize olan zıtlıklarımızdan o kadar yoruldum ki. Zerre kadar güven vermeyen, ilgi göstermeyen, sevgi hissettirmeyen, kaba davranan, başına buyruk, bencil, düşüncesiz bir eşe sahibim. Telefonunu vermez, her şeyi gizlidir. Oynadığı oyun dışında ekranını görmemi istemez. Özellikle instagram, whatsapp ve facebook. Ben onun eşi değilmişim gibi defalarca konuşmama rağmen bana herşeyi gizlidir, her uygulamasında şifre vardır. Üstelik nişanlıyken bana evlendiğimde böyle olmıycam gizlemiycem diye defalarca söz verdiği halde bu durumda.Bana asla ilgi göstermez. Özel günleri bilmez, sürpriz yapmaz, hediye almaz, gezdirmez, benimle etkinlik yapmaz, gün içinde aramaz bile. Hastalanınca merak etmez, üzülmez. En ufak şeyde azarlar, hakaret ve küfür eder. Bana asla nazik olmaz, üzülmemem için çaba sarfetmez aksine üzülmem için büyük bir gayret içersindedir. Başına buyruktur, eş olduğumuzu hatırlamaz. Beni çoğu konuda haberdar etmez, bilgilendirmez. Aşırı cimridir. Bir çikolata dahi almak istesem laf eder, aylık ev alışverişi için kıt kanaat para verir ve onu da eve harcadığımda bile söylenir. Her ne kadar inkar etse de dışarda onun beğeneceği tarzda kızlar görse (sarışın) durmadan bakar. Bana asla iltifat etmez. Karşısında süslensem bile güzel olmuşsun demez. Aksine sürekli kilolusun der. Cinsel yönden aşırı isteksiz ve sorunludur. Bu sorununu da asla kabul etmez. Dışarda elini tutmak istesem zoraki tutar. 4-5 gün ondan uzakta dahi olsam ne arar ne sorar ne de özlediğini dile getirir. Beni yalnızca ev işlerini görecek, yemeğini yapacak, çamaşırını yıkayacak, hiç konuşmayacak, herşeye he diyecek bir hizmetçi gibi gören bir kocaya sahibim. Bu ömür böyle geçer mi bilmiyorum. Ay sonunda bir sene olcak. Ama daha bir sene olmadan ben boğulacak hale geldim. Artık tahammülüm kalmadı. Görüş ve düşüncelerinizi aktarırsanız mutlu olurum.
Evet tam olarak böyle deniyor ama bu kadar rahat ve özgürken uzak olan adam çocuk olunca kim bilir ne olurÇevrene anlatsan kesin sana bitane cocuk dogur bak adam eve baglanır , değişir ,aile kavramını ogrenır fılan derler
Sakın boyle sacmalıklara ınanma
Ben de her gün bunu düşünüyorum nereye kadar gidecek diyeKonunun yarısında yıllanmış bir evliligininiz var sandımAllah aşkına bu adamla nereye kadar gidecek bu evlilik?Bosan demem ama sonu hiç iç açıcı değil bu işin
Evet düzelir veya değişir diyerek kendimizi kandırırız sadece çünkü 30 yaşına gelen birini değiştirmek imkansıza yakın. Ki değiştirene kadar da ben benden olurum orası da ayrı. Çevremden her zaman ilgi gören, albenisi olan güzel de bir kadınım. Hayat enerjim, özgüvenim yerle bir oldu.KIZLAR ARTIK LÜTFEN KENDİNİZE SAYGI DUYUN. Aynaya dön bak, öylesine değil gerçekten incele bir kendini. "Ben bu ilişkiyi hak ediyor muyum? Buna mı layığım? Ömrümün sonuna kadar bu aşağılanmalara, ilgisizliğe ve sevgisizliğe ve hatta görmezden gelinmeye katlanabilir miyim?" Severek evlenmeniz öyle devam edeceği anlamına gelmez. Bakıyorum yahu ben eşimin bir başkasına bakmasına bile tahammül edemem adamlar aldatıldım diyip affediyorlar. Unutmayın ki bu yaştan sonra hiçbir insan eğitilemez. Olan size olur, bunlar sizi delirtirler köşeye geçip bir güzel de izlerler. Boşanmaktan bu kadar korkmayın, kanser hücreler temizlenmeli.
Onların kafalarındaki gerçek düşünce şu; boşanıp başımıza kalacak, ailemize laf getirecek, biz neler yaşadık yuttuk geçti gitti, evimize ailemize sahip çıktık vs.Var var yalnızca cesaret toplamam gerekiyor. Büyüklerimizin düşüncesi şu kumarı, dayağı yoksa evini geçindiriyorsa boşanılmaz kafasındalar fakat ben bu adama güvenmiyorum ki…
Çok güzel özetlemişsiniz, birçok insana göre de bu anlattıklarım basit ve çözülebilir sorunlar ama bana göre asla değil. Sevgisiz, güvensiz, ilgisiz bir adamı değiştirmem çok zor. He bir de şöyle bir durum var, aileme karşı çok iyi olduğu için acaba sen mi abartıyosun diyolar ama inanın öyle değil.Onların kafalarındaki gerçek düşünce şu; boşanıp başımıza kalacak, ailemize laf getirecek, biz neler yaşadık yuttuk geçti gitti, evimize ailemize sahip çıktık vs.
Düzen çark bozulsun istemezler. Kumarı varsa dayağı yok derler, dayağı varsa kumarı yok derler. Tek yapabildikleri çocuk. Kendilerini çocuklarına adarlar. Hele de oğulları olursa onları koyarlar kocalarının yerine. Bu forumdaki evlilik sorunlarının büyük çoğunluğu bu konu üzerine.
Şimdilik sadece hayatınızın 1 senesi heba olmuş. Boşanmadığınız her günü ilave edeceksiniz. Cesaretlenmem lazım diyorsunuz, ilk yapmanız gereken şey "elalem ne der ve ailem baştan söylemişti dinlemediğim için yüzlerine bakamam" düşüncelerini kafanızdan silmek.
Çalışmamış mesleği olmayan kadınlar bile baş kaldırıyor. Gider merdiven siler çay dağıtırım yine de çekmem bunu diyorlar. Üstelik geneli de çocuklu kadınlar. Siz iki üniversite mezunu gencecik bir kadınsınız. Taşı sıksanız suyunu çıkarırsınız. Ben yerinizde olsam kendimi boşandıktan sonraki hayatımı planlamaya adarım. 11 ay önce bu adamla evlenmeden önce neler yapıyordunuz, aynen bıraktığınız yerden devam. Arkadaşlarla buluşma gezme alış veriş tatil.. Acaba mı, öyle mi yapsam böyle mi yapsam değil birden indiririm darbeyi. Adamın eteklerinin tutuşması sizi etkilemesin, düzeni statüsü bozulsun istemiyor.Çok güzel özetlemişsiniz, birçok insana göre de bu anlattıklarım basit ve çözülebilir sorunlar ama bana göre asla değil. Sevgisiz, güvensiz, ilgisiz bir adamı değiştirmem çok zor. He bir de şöyle bir durum var, aileme karşı çok iyi olduğu için acaba sen mi abartıyosun diyolar ama inanın öyle değil.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?