-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
içinden çıkamadım...
- Konu Sahibi thornbury
- Başlangıç Tarihi
- 24 Ocak 2011
- 21.772
- 35.595
- 798
Öncelikle başkalarının hayatlarıyla kendi hayatınızı kıyaslamayınız. Bu mutsuzluk getirir.
Kimsenin iç hayatında neler yaşanıyor bilinmez. Onlar sizin gördükleriniz sadece.
...
Aslında eşinin ailesine yakın oturan birçok insanla aynı sıkıntıları yaşıyorsunuz hemen hemen.
Siz en azından bir düzen kurmaya başlamışsınız. Eşinizin bu son durumları ise birikmişlik olabilir.
Kimsenin hayatı dört dörtlük değil. Olabilecek sıkıntılar hep kapıda.
Olması gereken ise sıkıntılar başedilmeyecek ve affetmesi zor olacak gibi değilse çok görmemek gerekiyor evliliklerde.
Hele hele başkasının mutluluklarıyla kendi mutluluğumuzu kıyaslamamız en büyük mutsuzluğu getirir.
Kimsenin iç hayatında neler yaşanıyor bilinmez. Onlar sizin gördükleriniz sadece.
...
Aslında eşinin ailesine yakın oturan birçok insanla aynı sıkıntıları yaşıyorsunuz hemen hemen.
Siz en azından bir düzen kurmaya başlamışsınız. Eşinizin bu son durumları ise birikmişlik olabilir.
Kimsenin hayatı dört dörtlük değil. Olabilecek sıkıntılar hep kapıda.
Olması gereken ise sıkıntılar başedilmeyecek ve affetmesi zor olacak gibi değilse çok görmemek gerekiyor evliliklerde.
Hele hele başkasının mutluluklarıyla kendi mutluluğumuzu kıyaslamamız en büyük mutsuzluğu getirir.
O konuda birşey diyemem işte..Çünkü aslında bir çok insanın yaptığı bir hata bu..Hep "zamanla düzelir" diye düşünülür..Ama maalesef sen verdikçe karşı taraf istemeye devam eder..Yaparasın yaparsın, yapmadığın hatta yapamadığın bir gün gelince de bütün herşey unutulur ve senden kötüsü de olmaz..
Ben senin durumunun zor olduğunu kabul ediyorum..Ama diyorum ki eşin seni tahrik edip, kızdırmaya çalıştığına göre seni seviyor, kaybetmek istemiyor..Sadece ciddi anlamda arada kalmış..Ciddi anlamda diyorum çünkü iki tarafı da idare etmek adına bayağı bir çaba harcıyor belli ki..Ben sana başta söylediğimi tekrar edeyim..Al karşına eşini, açık açık konuş..Daha fazlasını veremeyeceğini söyle..Ortak bir yol bulmaya çalışın..Ortada düzelemeyecek bir durum yok ki sonuçta..
Ama eğer hala daha üstüne gelmeye devam ederse..işte o zaman birşey diyemem..
Ben alışveriş yaparken, 38 beden değilde, nasılsa ben zayıflarım deyip 36 beden almak istediğimde annem olmaz kızım sen bugünün şartlarına göre al, yarın ne olur ne olmaz der.
Uyduruk bir elbisede bile, kendi bedenimizle ilgili birşeyin değişip değişmeyeceğine karar veremezken, neden kadınlar nasılsa evlenince değişir bağımlılıkları azalır der, anlamıyorum ben.
Burda size ne yorum yapılır onu da bilemiyorum. Adam baştan şartlarını belli etmiş. Siz kabul etmişsiniz. Allah yardımcınız olsun. Ama en azından burayı okuyan daha evlenmeyen bayanlara da örnek olsun ki, nasılsa evlenince değişir diye bir mantaliteyle evlenmesinler.
Uyduruk bir elbisede bile, kendi bedenimizle ilgili birşeyin değişip değişmeyeceğine karar veremezken, neden kadınlar nasılsa evlenince değişir bağımlılıkları azalır der, anlamıyorum ben.
Burda size ne yorum yapılır onu da bilemiyorum. Adam baştan şartlarını belli etmiş. Siz kabul etmişsiniz. Allah yardımcınız olsun. Ama en azından burayı okuyan daha evlenmeyen bayanlara da örnek olsun ki, nasılsa evlenince değişir diye bir mantaliteyle evlenmesinler.
ya nasıl da güzel özetlemişsin durumu... aynen dediğin gibi, bütün kadınları böyle sanıyor ve kendini de elini sallasa ellisi gibi görüyor. herkes diyor ona, artık öyle kayınvalideyle oturan, hatta yakın bile oturan yok diye ama anlamıyor. ben ona göre hiç bir şey yapmıyorum. zaten böyle olması gerekiyor. hatta ben dedim ki "millet kayınvalidesiyle görüşmüyo bile bırak her gün görmeyi" o da dedi ki "ben de öyle biriyle evlenmezdim zaten". yani bu fedakarlığım ona göre normal, olması gerekn bişey. boşanmayı göze aldım zaten. sadece giderken haksızlık yapmak istemem kimseye. yani ben evlenirken bu adamla evlenmedim. evine düşkün, bağlı, saçma sapan istekleri olmayan bi adamla evlendim. şimdi izliyorum sadece, eğer gerçekten değiştiyse, bencilleştiyse, ben ona haksızlık yapmış olmam ve ayrılmak içimi acıtmaz.
beni bırakmak istemeyecektir.. bunu biliyorum ama ailesiyle sıkı fıkı ilişkiler kurmaktan da asla geri durmayacaktır. onun için de çıkmaz bi durum aslında. bu sıralar biraz da şımardı iş yerinde arkadaşları falan buna yok yakışıklısın yok senin sevgilin yok mu bilmem ne diye poposunu kaldırdı. bunun da mutlaka etkisi var problemlerimizde...
bencilleştiği ortada.
kendi kendine evi taşıyor ailesiyle daha sık görüşme kararı alıyor.
sana bir soran yok.
boksa gitmesi arkadaşlarıyla çıkması abartılı olmadığı sürece normal.
her insanın hobileri olmalı arkadaşlarıyla çıkıp gezebilmeli.
ancak bu hergün olamaz.
boşanmayı kesinlikle göze alamıyor, tehditvari konuşup seni isteklerini uygulamaya mecbur bırakıyor.
üzerinde korkutma psikolojisi uyguluyor.
aslında sen analiz etmişsin görmüşsün birçok şeyi.
günde 5 saat yol ne demek yahu.
ankaradan bursaya gidiyorum ben o kadar saatte.
bu bile büyük fedekarlık.
kendi kendine evi taşıyor ailesiyle daha sık görüşme kararı alıyor.
sana bir soran yok.
boksa gitmesi arkadaşlarıyla çıkması abartılı olmadığı sürece normal.
her insanın hobileri olmalı arkadaşlarıyla çıkıp gezebilmeli.
ancak bu hergün olamaz.
boşanmayı kesinlikle göze alamıyor, tehditvari konuşup seni isteklerini uygulamaya mecbur bırakıyor.
üzerinde korkutma psikolojisi uyguluyor.
aslında sen analiz etmişsin görmüşsün birçok şeyi.
günde 5 saat yol ne demek yahu.
ankaradan bursaya gidiyorum ben o kadar saatte.
bu bile büyük fedekarlık.
yok benimki evlenince değişir gibi bi düşünce değildi, sadece bağımlılıkların bu denli güçlü olduğunu anlayamamıştım. ne de olsa ailesinin içine girmemiştim daha. benim de etrafımda oldu babası ölen erkekler ve evlendiler ve haftada bir uğrayıp annelerinin dualarını alıp ihtiyaçlarını görüyorlar. onları görünce öyle olur gibi gelmişti bana. bilemedim. her gece onlara gideceğimiz, her gezmeye berbaber çıkacağımız, hafta sonlarını beraber geçireceğimiz söylenmemişti bana o zamanlar... ben de bilemedim işte, cahil cesareti...
işte son raddeye getirince ben de ne der bilemiyorum. ben göze aldım boşanmayı da. fakat haksızlık yapmayayım diye didiniyorum. boşanacaksam, bu şu anda devam eden düzen devam edecekse olmasın ama eğer daha fazla aileyle beraberlik veya evlendiğimden başka bir adama dönüşüyorsa işte o zaman olsun diye uğraşıyorum sanırım.
bencilleştiği ortada.
kendi kendine evi taşıyor ailesiyle daha sık görüşme kararı alıyor.
sana bir soran yok.
boksa gitmesi arkadaşlarıyla çıkması abartılı olmadığı sürece normal.
her insanın hobileri olmalı arkadaşlarıyla çıkıp gezebilmeli.
ancak bu hergün olamaz.
boşanmayı kesinlikle göze alamıyor, tehditvari konuşup seni isteklerini uygulamaya mecbur bırakıyor.
üzerinde korkutma psikolojisi uyguluyor.
aslında sen analiz etmişsin görmüşsün birçok şeyi.
günde 5 saat yol ne demek yahu.
ankaradan bursaya gidiyorum ben o kadar saatte.
bu bile büyük fedekarlık.
yok arkadaşlarıyla çıkmasını teşvik eden benim ama bunu bana sanki ben onu engellemişim, genç yaşları benim yüzümden gelmiş geçmiş bi şey yapamadan gibi söylüyor. halbuki evlenmeden önce annesi arkadaşlarıyla çıkmasını istemiyordu onunla aynı evdeyken. ama tuhaf bi psikoloji içerisinde şu anda. gençlik gidiyor, karım da annem de beni bitiriyor, ben de bencil olurum bundan sonra gibi davranıyor. ve inanır mısın, beni bencillikle suçluyor. evliliğinin ilk aylarını ona zindan etmişim...
boşanma restini hiç göremedim şu günlere kadar, korktum Allah haksızlık yapanı affetmez diye. benim de evlenirken verdiğim sözlerin ağırlığı vardı üstümde. ama şimdi o sözleri verdiğim adam değişmeye başlayınca, haksızlık olmaktan çıkıyor boşanmam. o sebeple restini şimdi görüyorum. ama ben görünce o geri adım atıyor...
- 19 Ekim 2007
- 771
- 252
- 123
bunlar ne biçim arkadaş eşinde hemen gaza gelmiş hatta bugün akşamdan otur konuş eşinle
5 saat yol nedemek ya bu kadarmı değersizsin senin ailen falan yokmu niye kendini önemsemiyorsun çocuğunda yok bu ne bağımlılığı eşin çok mu yakışıklı çok mu zengin çok mu.............. onda senden fazla olan ne var
lütfen sirkelen kendine gel sen kendine değer vermezsen karşındaki sana değer hatta hiç kimse sana değer vermez
eşin o kadar akıllıki önceden şartlarını sunuyor sen birşey demeden sana kabullenmek kalıyor
akşam otur konuş yaşadığın zorlukları anlat 5 saat yol ben işyerime yakın oturmak istiyorum ailenle normal insanşar gibi hafta 1-2 gün görüşelim sen arkadaşlarınla takıl 1 gün bende benimkilerle takıl artık çocuk sahibi olmak istiyorum de bu şartlarla senden çocuk istemiyorum de kardeşin evleniyorsa hayırlı uğurlu olsun de ama o evleniyor diye ben niye daha çok mağdur olayımde
kayınvaliden nasıl biri biraz aklı başında olsaydı oğlum kızım gidin başbaşa vakit geçirin derdi
ne yazıkki hep mutsuz olacaksın böyle yaşadıkça
eğer sineye çekmeye devam edersen yarın birgün çocuk olunca herşey daha çok batacak ve o çocuğunda günahına girmiş olarak boşanacaksın
amacım seni üzmek değil ama lütfen yapma erkeklerin bizden fazla neyi varya bu kadar taviz vermeyin
Belli ki kendi kararlarını alacak, kendi hayatını istediği gibi yaşayacak, kısacası "kendi olabilecek"kadar güçlü bir insan değil eşin..Depresyona girmiş gibi sanki..Silkinip kendine gelmezse hayatı gitgide zorlaşır..
guzel kardesim ben de senin gibi cikmazdayim,ve ne yapsam bilemiyorum.ALLAH yardimcimiz olsun
çok doğru bi şey yakaladın, eşim çok akıllı. çok kurnaz diyebiliriz daha çok. arkadaşlarının bu aptal yorumlarını bana anlatıyor çünkü bunun kendime güvenimi azalttığımı farketti. kendime güvenmemi istemiyor ki ona bağımlı kalayım. artı bunları anlatıyor ki "bak nasıl da iyi bir eşim var, arkadaşları ona böyle böyle diyor ama o hala bana sadık" duygusu uyandırsın bende...çok kurnaz, çok hesapçı.
taşınma konusunda da ben korkağın tekiyim. o diyor taşınalım, bence sorun değil tabi annemler de gelecek diye. ve tabi hala kiralarını biz ödeyeceğiz ve iki katı kira ödememiz gerekecek çünkü pahalı bir yer çalıştığım yer. ve biliyorum ki taşınalım sözlerinin altında taşınırsak yüzde yüz ailesiyle aynı apartmanda olacağımız gerçeği var.bu yüzden ağzımı açamıyorum taşınma konusunda. huzurum bozulacağına yol gelir giderim gibi düşünüyorum.
ailesiyle normal insanlar gibi haftada 1-2 gün görüşsek var ya hayat cennet gibi olurdu benim için. ama eşim ailesine hayır diyemeyen biri. onlar arayacak hadi şuraya buraya gidelim diye. veya biz size geliyoruz çay içmeye diyecekler. ve eşim onlara hayır diyemeyecek. zaten açık açık söyledi ben anneme tek kelime edemem, onlar benim sorumluluğumda bana emanet ve ben bi şey dersem annem memlekete dönmek isteyecek diye.
çocuk Allah vermezse şu an ve hatta daha da uzun bir zaman ve belki de hiç düşünmeyeceğim bir olay. boşanmayı çoktan göze aldım zaten ama işte...kimseye anlatamıyorum, burada paylaşayım, düşünemediğim göremediğim bir durum vardır diye düşündüm.
Allah yardımcın olsun canım ya.Gerçekten üzüldüm yaşadıklarına.7 ay kaynanamlarla yaşadım sürekli onların sorumluluğunu aldık,hala ayrıyız ama bütün sorumluluk bizde.O yüzden çok daha iyi anlıyorum seni.Üstelik senin yaşadıklarının 10 da 1 ini yaşamadım şükür.Zamanla eşim de uzak durdu fazla müdahale olmaya başlayınca....
Keşke eşin bencil olmayı değil de BİZ olmayı becerebilse....Neye kime karşı bu bencillik.Senin zaten yaptığın bir şey yok ki.Ailesinin yükünü sana bindiriyor,sonra da artık yoruldum ne haliniz varsa görün diyor...Ne kolay bir kaçış yolu...
Çocuk konusunda çok dikkatli ol.Çünkü çocuk olunca herşey çok daha fazla güçleşiyor.Kaynananla gidip gelmeleriniz çok daha fazla artacak.Eşin ''BENCİL'' olmaya devam ettikçe,hem tek başına bir yuvanın,hem çocuğun sorumluluğunu almış olacaksın....
İnşallah sende kendine karşı bencil olmayı öğrenirsinde HUZURUN olur...Hayattaki en önemli şey çünkü....
Çok kalpten söylüyorum bunu...ALLAH YARDIMCIN OLSUN...İNŞALLAH HER ŞEY DÜZELİR...
Keşke eşin bencil olmayı değil de BİZ olmayı becerebilse....Neye kime karşı bu bencillik.Senin zaten yaptığın bir şey yok ki.Ailesinin yükünü sana bindiriyor,sonra da artık yoruldum ne haliniz varsa görün diyor...Ne kolay bir kaçış yolu...
Çocuk konusunda çok dikkatli ol.Çünkü çocuk olunca herşey çok daha fazla güçleşiyor.Kaynananla gidip gelmeleriniz çok daha fazla artacak.Eşin ''BENCİL'' olmaya devam ettikçe,hem tek başına bir yuvanın,hem çocuğun sorumluluğunu almış olacaksın....
İnşallah sende kendine karşı bencil olmayı öğrenirsinde HUZURUN olur...Hayattaki en önemli şey çünkü....
Çok kalpten söylüyorum bunu...ALLAH YARDIMCIN OLSUN...İNŞALLAH HER ŞEY DÜZELİR...
Tasinma konusunu bende söyliyecektim, isyerine yakin tasin diye
ama sende haklisin, esin annesinide alir gelir, ayni apartmani birak, belki ayni eve alir hepinizi, ve o senin icin daha kötü olur, huzurun tamamen yok olur
hergün git gel 5 saat yol yapiyorsun, ben zamaninda bu yolun yarisini yapiyordum hergün ve o bile okadar stressli oluyorduki kimseyle ugrasacak mecalim kalmiyordu,
sen bide herseyle nasil ugrasabiliyorsun? nekadar güclüsün seni tebrik ediyorum,
seninde kafani dinlemeye ihtiyacin var, esin bunu anlamiyacak kadar akilsizmi?
yok ben yakisikliyim arkadaslarim bana yakisikli diyor diye bide poposunu kaldirmislar, yazik kendini iyice bisey sanmis.
Ilk önce lütfen sende degerli oldugunu yeniden anla, süslen biraz, ve kesinlikle güvenini kaybetme,
kendine alisveris yapmayida ihmal etme,
aldigin maasi insallah esine vermiyorsundur, sana tavsiyem
madem esin ailesini cok düsünüyor, sende maasinin yarisini hatta fazlasini aileme gönderiyorum de, ihtiyaclari varmis zor durumlardalarmis de ve biriktir.. tabi gizli gizli
hem esin biraz nekadar gicik bisey oldugunu görür, hemde sen kar etmis olursun.
Allah esine akil fikir versin, gercekten cok zor bir kisilik oldugu belli,
hemen bosanmayi düsünmeden önce,
kendine güvenin yeniden gelmesi gerekiyor,
ailesine birak hergün gitmeyi
1-2 hafta hic gitme bakalim, yada haftada sadece 1 kere git, yada 2 haftada bir,
isim vardi suyum vardi buyum vardi de,
Esine "ah canim cok gelmek isterdim ama evde bir dag ütü beni bekliyor diyip gitme"
hergün uydurursun bi bahane,
kendi cok gitmek istiyorsa gitsin
ama geldiginde senin evde nekadar keyifli oldugunuda görsün,
kendine güzel biseyler hazirla masaya, meyvetabagi felan, bi film izle, kitap oku, gününü gün et ve keyfine bakkk
Hala anlamiyacak olursa bazi seyleri, ozaman bosanma isini düsünebilirsin
ama sende haklisin, esin annesinide alir gelir, ayni apartmani birak, belki ayni eve alir hepinizi, ve o senin icin daha kötü olur, huzurun tamamen yok olur
hergün git gel 5 saat yol yapiyorsun, ben zamaninda bu yolun yarisini yapiyordum hergün ve o bile okadar stressli oluyorduki kimseyle ugrasacak mecalim kalmiyordu,
sen bide herseyle nasil ugrasabiliyorsun? nekadar güclüsün seni tebrik ediyorum,
seninde kafani dinlemeye ihtiyacin var, esin bunu anlamiyacak kadar akilsizmi?
yok ben yakisikliyim arkadaslarim bana yakisikli diyor diye bide poposunu kaldirmislar, yazik kendini iyice bisey sanmis.
Ilk önce lütfen sende degerli oldugunu yeniden anla, süslen biraz, ve kesinlikle güvenini kaybetme,
kendine alisveris yapmayida ihmal etme,
aldigin maasi insallah esine vermiyorsundur, sana tavsiyem
madem esin ailesini cok düsünüyor, sende maasinin yarisini hatta fazlasini aileme gönderiyorum de, ihtiyaclari varmis zor durumlardalarmis de ve biriktir.. tabi gizli gizli
hem esin biraz nekadar gicik bisey oldugunu görür, hemde sen kar etmis olursun.
Allah esine akil fikir versin, gercekten cok zor bir kisilik oldugu belli,
hemen bosanmayi düsünmeden önce,
kendine güvenin yeniden gelmesi gerekiyor,
ailesine birak hergün gitmeyi
1-2 hafta hic gitme bakalim, yada haftada sadece 1 kere git, yada 2 haftada bir,
isim vardi suyum vardi buyum vardi de,
Esine "ah canim cok gelmek isterdim ama evde bir dag ütü beni bekliyor diyip gitme"
hergün uydurursun bi bahane,
kendi cok gitmek istiyorsa gitsin
ama geldiginde senin evde nekadar keyifli oldugunuda görsün,
kendine güzel biseyler hazirla masaya, meyvetabagi felan, bi film izle, kitap oku, gününü gün et ve keyfine bakkk
Hala anlamiyacak olursa bazi seyleri, ozaman bosanma isini düsünebilirsin
Aynen böyle. benim hiç bir suçum yokken eşim benimle sorumluluğu paylaşmak isteyip 3 senenin sonunda ne haliniz varsa görün diyip kenara kaçıyor. bencil olacakmış artık...
az önce de aradı. akşam dışarıda olacakmış onu söyledi. ben de yorgunluktan ölmeme rağmen alışveriş merkezine gideceğimi söyledim ona. nereye gidiyorsun kiminle çıkıyorsun diye bile sormadım. galiba çok da umurumda değil, bilemiyorum.
Canım anlatamam taşınma mevzusundan nasıl korktuğumu bilemezsin huzurum iyice elimden gider diye.
benim işyerimde de bana iltifat eden insanlar var ama ben ona anlatmıyorum bile tadı kaçmasın diye. farkında değil ama tabi ki kendime güvenimi etkiliyo bu durum. üzülüyorum, kırılıyorum. baya salmıştım kendimi, zayıflamaya başladım, süslenmeye başladım son zamanlarda. bir de bayramda eşimin memleketine gittik, orada annesine de kendisine de gelininizin maşallahı var biz böyle birbirine yakışan bi çift görmedik filan dediler, ben de iyi hissettim kendimi.
maaşımı ona vermiyorum, ama büyük bi kısmı ödemelere gidiyo. doğal olarak pek bi birikim yapamam ama yine de bi şeyler yapabilirim sanırım. bi de aileme gönderemem, onların durumu kötü değil, biliyo çok iyi.
ailesine gitmemek için bahaneler bulabilirim sanırım, deniycem. ama için de soğudu benim eşimden, somurtmaktan başka bişey gelmiyo içimden...
((çok saol canım tavsiyelerin için Allah razı olsun.
