- 19 Ekim 2013
- 31
- 18
- 38
- Konu Sahibi kagitkalem
-
- #1
Merhaba,
Hayatimin belki de en zor dönemecinden gecerken bu siteyle tanistim. Bir can (kuzenim), bir de evlilik kaybederken, yas tutarken, saglik sorunlariyla ugrasirken, bosanma sürecinin aslinda ne kadar zor ve yipratici oldugunu gec kavradim. Bosanma psikolojisi hakkinda arastirirken bu siteye rastladim.
Tuhaf geldi önce. Sonra zamanla sik sik girmeye, okumaya basladim. Bazen hic tanimadigin insanlarla konusmak, icindekileri dökmek, fikir almak iyi gelir. Cünkü seni tanimiyordur, tarafsiz, önyargisizdir, olaylara tamamen disardan bakabilir, senin karmasik gördügün sorunu iste tam da bu yüzden o kisi cok daha net görebilir, cok cok iyi yardim edebilir. Bazen de sadece yazmak da iyi gelir. Cünkü o anda o sorunla yüzlesmeye, düsünmeye, bir ucundan cözmeye baslarsin.
Yas, ayrilik, bosanma süreci icinde -devam ediyor- tüm dünyayla iliskimi kestim, kimsenin fikrini, yorumunu, acimasini, desteklemesini, hic bir seyini istemedim. Öyle bir dünyada ve zamanda yasiyoruz ki, her insan ne sevincini ne üzüntünü cani gönülden paylasmiyor. Cok sükür yakin arkadaslarim, dostlarim en büyük hazinem, fakat hic kimseyle görüsmek istemedim. En cok istedigim sey huzurdu, yalniz kalmakti, kimseden tek kelime duymamak, kendi kendine düsünmek, kendini bulmakti.
Neyse, amacim sinavima odaklanabilmek, fakat yine konuyu uzattim.
Ne yazik ki tüm herseyle ayni anda bogusmam, güclü olmam gereken su zamanda bir de sinavlara girmek zorundayim. Pazartesi cok önemli bir sinavim var. Gecemezsem eger sonuclari cok kötü olacak ve hayatim bir de bu anlamda tepetaklak olacak. Bir de onu kaldiramam ama kafami toplayip, ders calsiamiyorum. Bir gün bir kac saat cok iyi calisssam, ertesi gün hic calisamiyorum, beni üzen seyler üzerime geliyor.. Saglikli düsünebilmenin, kendimi düsünmenin, hedefime odaklanmanin ne oldugunu uzun zamandir unutmusum zaten..
Bu yaziyi okuyan, icinden bir kac söz söylemek isteyen, dua etmek isteyen, güc vermek isteyen,'Hadi arkadasim!' diye cani gönülden destek vermek isteyen, 'Yahu yeter, silkelen!' diye tatli bir firca atmak isteyen, bol sans dileyen ve daha su an aklima gelmeyen sekilde destek olan herkese simdiden tesekkürler.
Derdi olan herkese Allah kolaylik versin, savasma gücü versin.
sevgiler
Hayatimin belki de en zor dönemecinden gecerken bu siteyle tanistim. Bir can (kuzenim), bir de evlilik kaybederken, yas tutarken, saglik sorunlariyla ugrasirken, bosanma sürecinin aslinda ne kadar zor ve yipratici oldugunu gec kavradim. Bosanma psikolojisi hakkinda arastirirken bu siteye rastladim.
Tuhaf geldi önce. Sonra zamanla sik sik girmeye, okumaya basladim. Bazen hic tanimadigin insanlarla konusmak, icindekileri dökmek, fikir almak iyi gelir. Cünkü seni tanimiyordur, tarafsiz, önyargisizdir, olaylara tamamen disardan bakabilir, senin karmasik gördügün sorunu iste tam da bu yüzden o kisi cok daha net görebilir, cok cok iyi yardim edebilir. Bazen de sadece yazmak da iyi gelir. Cünkü o anda o sorunla yüzlesmeye, düsünmeye, bir ucundan cözmeye baslarsin.
Yas, ayrilik, bosanma süreci icinde -devam ediyor- tüm dünyayla iliskimi kestim, kimsenin fikrini, yorumunu, acimasini, desteklemesini, hic bir seyini istemedim. Öyle bir dünyada ve zamanda yasiyoruz ki, her insan ne sevincini ne üzüntünü cani gönülden paylasmiyor. Cok sükür yakin arkadaslarim, dostlarim en büyük hazinem, fakat hic kimseyle görüsmek istemedim. En cok istedigim sey huzurdu, yalniz kalmakti, kimseden tek kelime duymamak, kendi kendine düsünmek, kendini bulmakti.
Neyse, amacim sinavima odaklanabilmek, fakat yine konuyu uzattim.
Ne yazik ki tüm herseyle ayni anda bogusmam, güclü olmam gereken su zamanda bir de sinavlara girmek zorundayim. Pazartesi cok önemli bir sinavim var. Gecemezsem eger sonuclari cok kötü olacak ve hayatim bir de bu anlamda tepetaklak olacak. Bir de onu kaldiramam ama kafami toplayip, ders calsiamiyorum. Bir gün bir kac saat cok iyi calisssam, ertesi gün hic calisamiyorum, beni üzen seyler üzerime geliyor.. Saglikli düsünebilmenin, kendimi düsünmenin, hedefime odaklanmanin ne oldugunu uzun zamandir unutmusum zaten..
Bu yaziyi okuyan, icinden bir kac söz söylemek isteyen, dua etmek isteyen, güc vermek isteyen,'Hadi arkadasim!' diye cani gönülden destek vermek isteyen, 'Yahu yeter, silkelen!' diye tatli bir firca atmak isteyen, bol sans dileyen ve daha su an aklima gelmeyen sekilde destek olan herkese simdiden tesekkürler.
Derdi olan herkese Allah kolaylik versin, savasma gücü versin.
sevgiler