sizinle meslektas ve yastas biri olarak söylüyorum, bence icinizde hicbir sey ukte kalmamalı.
tabii benim daha sevgili adayı bile yok, o konuda empati kuramıyorum. Ama şunu söyleyebilirim mesleğe başlayıp paramı kazanmaya başladıktan sonra hayata ve erkeklere bakışım, kriterlerim, evlilik yapacak olursam beklentilerim epey değişti. çok daha rasyonel düşünmeye başladım.
ki ben şehir dışında 4 yıl yurtta, 3 yıl kendi evimde tek yaşadım. 15 ülke gezdim tek basıma sırt cantamla. uzun, kısa, takılmalı vs birçok iliskim de oldu.
1.5 yıldır calısıyorum. ünide aileme maddi yük olmamak icin yapamadıgım, icimde kalan bir cok seyin acısını çıkarıyorum hala. tusa bile girmedim cünkü biraz durmak, kendimi dinlemek ve o akademik zorlanmadan sıyrılmak istedim artık. hala kendimi içsel olarak istedigim noktaya getiremedigim icin de evliligi pek düsünmüyorum.
kısacası bence atandıgınız yerde kendi evinize cıkıp kendi paranızı yönetin ve kendinizi farklı bir ortamda yeniden tanıyın derim. sevgiliniz bir yere kacmıyor. İliskiniz saglamsa zaten 1-2 sene beklemek sarsmamalı.
evet evlenince de gezilebilir edilebilir, buna da katılıyorum. Ama evlenince isin icine bircok bagımsız degisken katılacak. cünkü evlilik bu ülkede 2 kisi arasında kalan yasanan bir şey degil. evlenirseniz de sınırlarınızı bastan net cizmenizi öneririm. cocuk kariyer tus parasal mevzular aile yakınları ev isleri vb her konuda..
benim üniden en yakın 2 arkadasım üni bitince evlendi hemen. onlar memnunlar genel anlamda. ben de onları görüp FOMO yasadım o yüzden sizi anlıyorum, güzel giden iliskiniz de varken böyle düsünmeniz normal. ama evlenince eğlenip eğlenemeyeceginiz sizin kisiliginiz ve iki tarafın ailelerinin tutumuna da bağlı. o riski alıp almamak size kalmıs
neyse evlilik çok güzel bişey, cooookk
onunla bir ömür için evlenmek istiyorum ama çocuk da istiyorum. Sadece 30 ve sonrası anne olmak ne derece zor, daha mı yorar onu merak ediyorum.
