eğer sorun bunlarsa kesinlikle bence boşanma. çocuklarına çok yazık olur, sen de çocukları uyutunca başka şekilde kafanı dağıt. bak ben saat kaç oldu hala forumdayım. neden??? çünkü biz de benzer durumdayız ben de burda kafamı dağıtıyorum

çevremde o kadar çok eşinden ayrılmış bayan var ki, artık psikolojim bozuluyor o çocukların halini görünce

( geçenlerde başıma geleni anlaayım da anla ne demek istediğimi; komşumuz geldi, çok samimi değilim ben, ablamla ve annemle geldiler. kadın kariyer sahibi çok hoş, güçlü bir bayan, kızı var 5-6 yaşlarında. benim kızım(1,5 yaşında)eşime babaaaa diye seslenince komşumun kızı anneme aaa teyze bebek baba diyebiliyormuş dedi. annem de evet kızım daha neler söyler o, anne, anneanne der dedi. komşumun kızı bunun üzerine ama ben baba demeyi başaramıyorum dedi

( annemle gözgöze geldik, ben beynimden vurulmuşa döndüm ağlamamak için kendimi zor tuttum. allahtan kızın annesi ve ablam diğer odadalardı kadın bunu duymadı. ufak bir örnek işte çocukların durumuyla ilgili. bence abretmelisin, düzeltmeye çalışmalısın, düzelmez kötüye giderse ileride düşünebilirsin, bizler anneyken ve ağır şeyler yaşamadığımız sürece bence kendimizi düşünme lüksümüz pek yok....