Teşekkür ederim bu güzel yazı için. Evlenmek istememin sebebi dini inançlarım. Ilk eşimle zina yaptım yıllarca aynı hatayı yapmamak için direndim. Olacaksa her şey doğru yoldan olsun 2 yıl oldu sevgili olalı nereye kadar kendimizi frenlicez
Teşekkür ederim bu güzel yazı için. Evlenmek istememin sebebi dini inançlarım. Ilk eşimle zina yaptım yıllarca aynı hatayı yapmamak için direndim. Olacaksa her şey doğru yoldan olsun 2 yıl oldu sevgili olalı nereye kadar kendimizi frenlicezYargılayanları anlamıyorum. 27 yaşındaki erkek 21 yaşında kızla evlenince kimse yadırgamaz da tersi mi sorun?
tek çocuğunuz olması konusu düşündürücü ama velayet babada demişsiniz.
size diğer sorum da şu, evlenmeniz şart mı? Neden sevgili olarak devam etmiyorsunuz? Ki o kadar şey yaşamanıza rağmen sizin de yaşınız küçük sayılır.
Buraya yazdığım günden beri düşündüm ve bir karara vardım. Öncelikle olumlu ya da olumsuz cevap veren herkese çok teşekkür ediyorum. Birinci olarak ben ASLA YAŞI PROBLEM edecek kültürde birisi değilim. Benim derdim erken yaşta hata yapmasın diye kaygı duymakti. Yoksa ben gururla onu zaten yanımda taşıyorum o da beni. Yani toplumun yaş farkına olan bakış açısı hiç ama hiç umrumda olmadı. Ben bundan gurur duyuyorum bir başkası utanır bu tamamen bakış açısı ile alakalı. Ikıncı problemim yaşı kaç olursa olsun hangi bahane olursa olsun aile önemlidir araları bozulmasın istedim. Üçüncü olarak onu terk edemem dedim çünkü aşığım. Ama terk eden o olursa her zaman saygı duyarım. Sadece yari yolda bırakan olan ben olmayayım yeter. Uzunca yazdım aldığımız karar. Yanı verdiğim karar eylül ayında evleniyoruz. Ben 10 yıl çocuk yapmamayı planlıyorum (spiral) sayesinde. O süreçte ilişki oturur ve bizde birlikte devam eder ya da ayrılırız. Ayrılsak bile çocuk olmadığı için kimse zarar görmeyecek. Benim çocuğum ise babası ve benimle güzel bir diyalog içinde. Onun da rahatı yerinde. Gündüzleri benimle geceleri babasıyla kalıyor. Evlerimiz çok yakın.Herkese merhaba ben 27 yaşında spor antrenörlüğü yaparak geçimimi sağlıyorum. Çok küçük yaşta 17 sevgilinden hamile kaldığın için evlendim. O zamanlar kürtaj serbest olmasına rağmen kıyamadım doğurdum. Fakat evliliğim cehennem olduğu için ayrıldım. Üniversite okumayı bırakmadım ve bitirip meslek sahibi oldum. Ben 2 yıl önce kendimden 6 yaş küçük birisine aşık oldum hem de çok. O da bana öyle harika bir ilişkimiz olmuştu sonra bana evlenme teklifi etti. Ben de ailen onay verirse kabul ederim dedim. Tabi dogal olarak ailesi kabul etmedi. Ben 27 yaşında o 21 üstelik birde 10 yasinda çocuğum var. Beklediğim bir tepkiydi yine de çok koydu. Ailesi benimle görüşmek istedi görüştüm. Erkek arkadaşım yanımızda iken saygılı olan aile o yanımızdan ayrılıp işe gidince 1 saat boyunca beni alıp yerden yere vurdular. Sapık sübyancı muamelesi gördüm. Onlar konuştukça ben sustum en son dedim yeter ben sizi anladım konuşmaya gerek yok kalktım gittim. Sevgilimi engelledim telefon numaramı değiştim annemin evine yerleştim. Bir gün geçmeden annemi aradı dil döktü evimize kadar geldi beni ailemden istedi. Ailem kabul etti. Sonra benim ailem onun ailesini aradı gelin orta yolu bulalım çocuklar seviyor falan onun ailesinde tık yok. Sevgilim o süreçte ailesinin evini terk etti işinde başarılıydı zaten birikmiş parası vardı evini tuttu döşedi yaşına göre her zaman olgun vegüçlü birisiydi. Bir de görseniz o kadar tatlı ki kalbinde zerre kötülük yok. Poncik kalpli bir şey. 2 yildir bir kere saygısızlık etmedi cinsel olarak dokunmaya kalkmadı zaten onun ilk ilişkisi benim. Şimdi gelelim aşık soruna. Ben evlenmiş çocuklu birisiyim. O ise bakir ve ilk iliskisi benim bu da yetmezmis gibi benim yüzümden ailesiylede arasi bozuk. Kendimi pislik gibi hissediyorum. Terk ediyim hayati duzelsin diyorum onuda yapamıyorum çok aşığım onsuz nasıl devam ederim bilmiyorum. Sizce ben ne yapayım o eylül ayına tarih alalım evlenelim düğüne ailemi cagirirz kendileri bilirler diyor. Ama ben kendimi aptal gibi hissediyorum. Ne kadar olgun olsada 21 yasinda pişman olacağı bir şey yapmasını istemiyorum. Kafayı yicem tavsiye verin
Her bireyin olgunluk yaşı ve anı farklıdır. Sizin kardeşiniz ev tutup eşyada satın alamaz büyük ihtimalle. Benim eşim olacak kişi 14 yaşından beri hem okuyor hem çalışıyor. Yanı ben ona güveniyorum. Ben zaten kendime bakıyorum maddi olarak o da kendine bakıyor. Benim tek korkum ailesi üzülen olmasın bizim arkamızda dursunlar istedim olmadı sağlık olsun. Eget bir gün kardeşiniz böyle bir şey yaparsa arkasında durun ki yanılsa bile düşse bile arkasında sağ gibi ailesi olduğunu bilsinBenim kardeşim de karşımıza bu şekilde gelse aynı tepkiyi veririz.
Ufak henüz.
21 yasındaki bir birey mantıktan ziyade suanki hisleriyle hareket ediyor.
Sizin adınıza çok üzüldüm umarım maddi manevi toparlarsınız . Ben evlenmeye karar verdim ama çocuk düşünmüyorum böylelikle iki tarafta kendini geliştirir. Hayatta her şey belirsiz garantisi yok kiMaalasef yaş önemli değil demişsin ama gerçekten çok önemli ve bu adam daha hiç bişey yaşamamış hiç ilişkisi olmamış diyosun.
evliliği bir düşün erkeğin olgunu yaşamışlıkları olanı makbuldür yoksa aklı hep dışar da olur keza kadının da öyle o yüzden bence insanlar 30 undan önce evlenmemeli hele ki bir erkek aslaa
ben evlendiğim de 20 eşim 22 iydi ikimizde birbirimizin ilk aşkıydı sonra yaşlar 30 oldu adam tamamen değişti ben 2 çocukla kaldım böyle örnek çookk
evlenmenizi kesinlikle tavsiye etmem
Herkese merhaba ben 27 yaşında spor antrenörlüğü yaparak geçimimi sağlıyorum. Çok küçük yaşta 17 sevgilinden hamile kaldığın için evlendim. O zamanlar kürtaj serbest olmasına rağmen kıyamadım doğurdum. Fakat evliliğim cehennem olduğu için ayrıldım. Üniversite okumayı bırakmadım ve bitirip meslek sahibi oldum. Ben 2 yıl önce kendimden 6 yaş küçük birisine aşık oldum hem de çok. O da bana öyle harika bir ilişkimiz olmuştu sonra bana evlenme teklifi etti. Ben de ailen onay verirse kabul ederim dedim. Tabi dogal olarak ailesi kabul etmedi. Ben 27 yaşında o 21 üstelik birde 10 yasinda çocuğum var. Beklediğim bir tepkiydi yine de çok koydu. Ailesi benimle görüşmek istedi görüştüm. Erkek arkadaşım yanımızda iken saygılı olan aile o yanımızdan ayrılıp işe gidince 1 saat boyunca beni alıp yerden yere vurdular. Sapık sübyancı muamelesi gördüm. Onlar konuştukça ben sustum en son dedim yeter ben sizi anladım konuşmaya gerek yok kalktım gittim. Sevgilimi engelledim telefon numaramı değiştim annemin evine yerleştim. Bir gün geçmeden annemi aradı dil döktü evimize kadar geldi beni ailemden istedi. Ailem kabul etti. Sonra benim ailem onun ailesini aradı gelin orta yolu bulalım çocuklar seviyor falan onun ailesinde tık yok. Sevgilim o süreçte ailesinin evini terk etti işinde başarılıydı zaten birikmiş parası vardı evini tuttu döşedi yaşına göre her zaman olgun vegüçlü birisiydi. Bir de görseniz o kadar tatlı ki kalbinde zerre kötülük yok. Poncik kalpli bir şey. 2 yildir bir kere saygısızlık etmedi cinsel olarak dokunmaya kalkmadı zaten onun ilk ilişkisi benim. Şimdi gelelim aşık soruna. Ben evlenmiş çocuklu birisiyim. O ise bakir ve ilk iliskisi benim bu da yetmezmis gibi benim yüzümden ailesiylede arasi bozuk. Kendimi pislik gibi hissediyorum. Terk ediyim hayati duzelsin diyorum onuda yapamıyorum çok aşığım onsuz nasıl devam ederim bilmiyorum. Sizce ben ne yapayım o eylül ayına tarih alalım evlenelim düğüne ailemi cagirirz kendileri bilirler diyor. Ama ben kendimi aptal gibi hissediyorum. Ne kadar olgun olsada 21 yasinda pişman olacağı bir şey yapmasını istemiyorum. Kafayı yicem tavsiye verin
Teşekkür ederim bu güzel yazı için. Evlenmek istememin sebebi dini inançlarım. Ilk eşimle zina yaptım yıllarca aynı hatayı yapmamak için direndim. Olacaksa her şey doğru yoldan olsun 2 yıl oldu sevgili olalı nereye kadar kendimizi frenlicezbiricikbardo .!.:
Yargılayanları anlamıyorum. 27 yaşındaki erkek 21 yaşında kızla evlenince kimse yadırgamaz da tersi mi sorun?
tek çocuğunuz olması konusu düşündürücü ama velayet babada demişsiniz.
size diğer sorum da şu, evlenmeniz şart mı? Neden sevgili olarak devam etmiyorsunuz? Ki o kadar şey yaşamanıza rağmen sizin de yaşınız küçük sayılır.
Buraya yazdığım günden beri düşündüm ve bir karara vardım. Öncelikle olumlu ya da olumsuz cevap veren herkese çok teşekkür ediyorum. Birinci olarak ben ASLA YAŞI PROBLEM edecek kültürde birisi değilim. Benim derdim erken yaşta hata yapmasın diye kaygı duymakti. Yoksa ben gururla onu zaten yanımda taşıyorum o da beni. Yani toplumun yaş farkına olan bakış açısı hiç ama hiç umrumda olmadı. Ben bundan gurur duyuyorum bir başkası utanır bu tamamen bakış açısı ile alakalı. Ikıncı problemim yaşı kaç olursa olsun hangi bahane olursa olsun aile önemlidir araları bozulmasın istedim. Üçüncü olarak onu terk edemem dedim çünkü aşığım. Ama terk eden o olursa her zaman saygı duyarım. Sadece yari yolda bırakan olan ben olmayayım yeter. Uzunca yazdım aldığımız karar. Yanı verdiğim karar eylül ayında evleniyoruz. Ben 10 yıl çocuk yapmamayı planlıyorum (spiral) sayesinde. O süreçte ilişki oturur ve bizde birlikte devam eder ya da ayrılırız. Ayrılsak bile çocuk olmadığı için kimse zarar görmeyecek. Benim çocuğum ise babası ve benimle güzel bir diyalog içinde. Onun da rahatı yerinde. Gündüzleri benimle geceleri babasıyla kalıyor. Evlerimiz çok yakın.Gamze9393 .!.:
Herkese merhaba ben 27 yaşında spor antrenörlüğü yaparak geçimimi sağlıyorum. Çok küçük yaşta 17 sevgilinden hamile kaldığın için evlendim. O zamanlar kürtaj serbest olmasına rağmen kıyamadım doğurdum. Fakat evliliğim cehennem olduğu için ayrıldım. Üniversite okumayı bırakmadım ve bitirip meslek sahibi oldum. Ben 2 yıl önce kendimden 6 yaş küçük birisine aşık oldum hem de çok. O da bana öyle harika bir ilişkimiz olmuştu sonra bana evlenme teklifi etti. Ben de ailen onay verirse kabul ederim dedim. Tabi dogal olarak ailesi kabul etmedi. Ben 27 yaşında o 21 üstelik birde 10 yasinda çocuğum var. Beklediğim bir tepkiydi yine de çok koydu. Ailesi benimle görüşmek istedi görüştüm. Erkek arkadaşım yanımızda iken saygılı olan aile o yanımızdan ayrılıp işe gidince 1 saat boyunca beni alıp yerden yere vurdular. Sapık sübyancı muamelesi gördüm. Onlar konuştukça ben sustum en son dedim yeter ben sizi anladım konuşmaya gerek yok kalktım gittim. Sevgilimi engelledim telefon numaramı değiştim annemin evine yerleştim. Bir gün geçmeden annemi aradı dil döktü evimize kadar geldi beni ailemden istedi. Ailem kabul etti. Sonra benim ailem onun ailesini aradı gelin orta yolu bulalım çocuklar seviyor falan onun ailesinde tık yok. Sevgilim o süreçte ailesinin evini terk etti işinde başarılıydı zaten birikmiş parası vardı evini tuttu döşedi yaşına göre her zaman olgun vegüçlü birisiydi. Bir de görseniz o kadar tatlı ki kalbinde zerre kötülük yok. Poncik kalpli bir şey. 2 yildir bir kere saygısızlık etmedi cinsel olarak dokunmaya kalkmadı zaten onun ilk ilişkisi benim. Şimdi gelelim aşık soruna. Ben evlenmiş çocuklu birisiyim. O ise bakir ve ilk iliskisi benim bu da yetmezmis gibi benim yüzümden ailesiylede arasi bozuk. Kendimi pislik gibi hissediyorum. Terk ediyim hayati duzelsin diyorum onuda yapamıyorum çok aşığım onsuz nasıl devam ederim bilmiyorum. Sizce ben ne yapayım o eylül ayına tarih alalım evlenelim düğüne ailemi cagirirz kendileri bilirler diyor. Ama ben kendimi aptal gibi hissediyorum. Ne kadar olgun olsada 21 yasinda pişman olacağı bir şey yapmasını istemiyorum. Kafayı yicem tavsiye verin
Genişletmek için tıkla...
Teşekkür ederim bu güzel yazı için. Evlenmek istememin sebebi dini inançlarım. Ilk eşimle zina yaptım yıllarca aynı hatayı yapmamak için direndim. Olacaksa her şey doğru yoldan olsun 2 yıl oldu sevgili olalı nereye kadar kendimizi frenlicezbiricikbardo .!.:
Yargılayanları anlamıyorum. 27 yaşındaki erkek 21 yaşında kızla evlenince kimse yadırgamaz da tersi mi sorun?
tek çocuğunuz olması konusu düşündürücü ama velayet babada demişsiniz.
size diğer sorum da şu, evlenmeniz şart mı? Neden sevgili olarak devam etmiyorsunuz? Ki o kadar şey yaşamanıza rağmen sizin de yaşınız küçük sayılır.
Buraya yazdığım günden beri düşündüm ve bir karara vardım. Öncelikle olumlu ya da olumsuz cevap veren herkese çok teşekkür ediyorum. Birinci olarak ben ASLA YAŞI PROBLEM edecek kültürde birisi değilim. Benim derdim erken yaşta hata yapmasın diye kaygı duymakti. Yoksa ben gururla onu zaten yanımda taşıyorum o da beni. Yani toplumun yaş farkına olan bakış açısı hiç ama hiç umrumda olmadı. Ben bundan gurur duyuyorum bir başkası utanır bu tamamen bakış açısı ile alakalı. Ikıncı problemim yaşı kaç olursa olsun hangi bahane olursa olsun aile önemlidir araları bozulmasın istedim. Üçüncü olarak onu terk edemem dedim çünkü aşığım. Ama terk eden o olursa her zaman saygı duyarım. Sadece yari yolda bırakan olan ben olmayayım yeter. Uzunca yazdım aldığımız karar. Yanı verdiğim karar eylül ayında evleniyoruz. Ben 10 yıl çocuk yapmamayı planlıyorum (spiral) sayesinde. O süreçte ilişki oturur ve bizde birlikte devam eder ya da ayrılırız. Ayrılsak bile çocuk olmadığı için kimse zarar görmeyecek. Benim çocuğum ise babası ve benimle güzel bir diyalog içinde. Onun da rahatı yerinde. Gündüzleri benimle geceleri babasıyla kalıyor. Evlerimiz çok yakın.Gamze9393 .!.:
Herkese merhaba ben 27 yaşında spor antrenörlüğü yaparak geçimimi sağlıyorum. Çok küçük yaşta 17 sevgilinden hamile kaldığın için evlendim. O zamanlar kürtaj serbest olmasına rağmen kıyamadım doğurdum. Fakat evliliğim cehennem olduğu için ayrıldım. Üniversite okumayı bırakmadım ve bitirip meslek sahibi oldum. Ben 2 yıl önce kendimden 6 yaş küçük birisine aşık oldum hem de çok. O da bana öyle harika bir ilişkimiz olmuştu sonra bana evlenme teklifi etti. Ben de ailen onay verirse kabul ederim dedim. Tabi dogal olarak ailesi kabul etmedi. Ben 27 yaşında o 21 üstelik birde 10 yasinda çocuğum var. Beklediğim bir tepkiydi yine de çok koydu. Ailesi benimle görüşmek istedi görüştüm. Erkek arkadaşım yanımızda iken saygılı olan aile o yanımızdan ayrılıp işe gidince 1 saat boyunca beni alıp yerden yere vurdular. Sapık sübyancı muamelesi gördüm. Onlar konuştukça ben sustum en son dedim yeter ben sizi anladım konuşmaya gerek yok kalktım gittim. Sevgilimi engelledim telefon numaramı değiştim annemin evine yerleştim. Bir gün geçmeden annemi aradı dil döktü evimize kadar geldi beni ailemden istedi. Ailem kabul etti. Sonra benim ailem onun ailesini aradı gelin orta yolu bulalım çocuklar seviyor falan onun ailesinde tık yok. Sevgilim o süreçte ailesinin evini terk etti işinde başarılıydı zaten birikmiş parası vardı evini tuttu döşedi yaşına göre her zaman olgun vegüçlü birisiydi. Bir de görseniz o kadar tatlı ki kalbinde zerre kötülük yok. Poncik kalpli bir şey. 2 yildir bir kere saygısızlık etmedi cinsel olarak dokunmaya kalkmadı zaten onun ilk ilişkisi benim. Şimdi gelelim aşık soruna. Ben evlenmiş çocuklu birisiyim. O ise bakir ve ilk iliskisi benim bu da yetmezmis gibi benim yüzümden ailesiylede arasi bozuk. Kendimi pislik gibi hissediyorum. Terk ediyim hayati duzelsin diyorum onuda yapamıyorum çok aşığım onsuz nasıl devam ederim bilmiyorum. Sizce ben ne yapayım o eylül ayına tarih alalım evlenelim düğüne ailemi cagirirz kendileri bilirler diyor. Ama ben kendimi aptal gibi hissediyorum. Ne kadar olgun olsada 21 yasinda pişman olacağı bir şey yapmasını istemiyorum. Kafayı yicem tavsiye verin
Genişletmek için tıkla...
Teşekkür ederim bu güzel yazı için. Evlenmek istememin sebebi dini inançlarım. Ilk eşimle zina yaptım yıllarca aynı hatayı yapmamak için direndim. Olacaksa her şey doğru yoldan olsun 2 yıl oldu sevgili olalı nereye kadar kendimizi frenlicezbiricikbardo .!.:
Yargılayanları anlamıyorum. 27 yaşındaki erkek 21 yaşında kızla evlenince kimse yadırgamaz da tersi mi sorun?
tek çocuğunuz olması konusu düşündürücü ama velayet babada demişsiniz.
size diğer sorum da şu, evlenmeniz şart mı? Neden sevgili olarak devam etmiyorsunuz? Ki o kadar şey yaşamanıza rağmen sizin de yaşınız küçük sayılır.
Buraya yazdığım günden beri düşündüm ve bir karara vardım. Öncelikle olumlu ya da olumsuz cevap veren herkese çok teşekkür ediyorum. Birinci olarak ben ASLA YAŞI PROBLEM edecek kültürde birisi değilim. Benim derdim erken yaşta hata yapmasın diye kaygı duymakti. Yoksa ben gururla onu zaten yanımda taşıyorum o da beni. Yani toplumun yaş farkına olan bakış açısı hiç ama hiç umrumda olmadı. Ben bundan gurur duyuyorum bir başkası utanır bu tamamen bakış açısı ile alakalı. Ikıncı problemim yaşı kaç olursa olsun hangi bahane olursa olsun aile önemlidir araları bozulmasın istedim. Üçüncü olarak onu terk edemem dedim çünkü aşığım. Ama terk eden o olursa her zaman saygı duyarım. Sadece yari yolda bırakan olan ben olmayayım yeter. Uzunca yazdım aldığımız karar. Yanı verdiğim karar eylül ayında evleniyoruz. Ben 10 yıl çocuk yapmamayı planlıyorum (spiral) sayesinde. O süreçte ilişki oturur ve bizde birlikte devam eder ya da ayrılırız. Ayrılsak bile çocuk olmadığı için kimse zarar görmeyecek. Benim çocuğum ise babası ve benimle güzel bir diyalog içinde. Onun da rahatı yerinde. Gündüzleri benimle geceleri babasıyla kalıyor. Evlerimiz çok yakın.Gamze9393 .!.:
Herkese merhaba ben 27 yaşında spor antrenörlüğü yaparak geçimimi sağlıyorum. Çok küçük yaşta 17 sevgilinden hamile kaldığın için evlendim. O zamanlar kürtaj serbest olmasına rağmen kıyamadım doğurdum. Fakat evliliğim cehennem olduğu için ayrıldım. Üniversite okumayı bırakmadım ve bitirip meslek sahibi oldum. Ben 2 yıl önce kendimden 6 yaş küçük birisine aşık oldum hem de çok. O da bana öyle harika bir ilişkimiz olmuştu sonra bana evlenme teklifi etti. Ben de ailen onay verirse kabul ederim dedim. Tabi dogal olarak ailesi kabul etmedi. Ben 27 yaşında o 21 üstelik birde 10 yasinda çocuğum var. Beklediğim bir tepkiydi yine de çok koydu. Ailesi benimle görüşmek istedi görüştüm. Erkek arkadaşım yanımızda iken saygılı olan aile o yanımızdan ayrılıp işe gidince 1 saat boyunca beni alıp yerden yere vurdular. Sapık sübyancı muamelesi gördüm. Onlar konuştukça ben sustum en son dedim yeter ben sizi anladım konuşmaya gerek yok kalktım gittim. Sevgilimi engelledim telefon numaramı değiştim annemin evine yerleştim. Bir gün geçmeden annemi aradı dil döktü evimize kadar geldi beni ailemden istedi. Ailem kabul etti. Sonra benim ailem onun ailesini aradı gelin orta yolu bulalım çocuklar seviyor falan onun ailesinde tık yok. Sevgilim o süreçte ailesinin evini terk etti işinde başarılıydı zaten birikmiş parası vardı evini tuttu döşedi yaşına göre her zaman olgun vegüçlü birisiydi. Bir de görseniz o kadar tatlı ki kalbinde zerre kötülük yok. Poncik kalpli bir şey. 2 yildir bir kere saygısızlık etmedi cinsel olarak dokunmaya kalkmadı zaten onun ilk ilişkisi benim. Şimdi gelelim aşık soruna. Ben evlenmiş çocuklu birisiyim. O ise bakir ve ilk iliskisi benim bu da yetmezmis gibi benim yüzümden ailesiylede arasi bozuk. Kendimi pislik gibi hissediyorum. Terk ediyim hayati duzelsin diyorum onuda yapamıyorum çok aşığım onsuz nasıl devam ederim bilmiyorum. Sizce ben ne yapayım o eylül ayına tarih alalım evlenelim düğüne ailemi cagirirz kendileri bilirler diyor. Ama ben kendimi aptal gibi hissediyorum. Ne kadar olgun olsada 21 yasinda pişman olacağı bir şey yapmasını istemiyorum. Kafayı yicem tavsiye verin
Genişletmek için tıkla...
Zihin yapından öpüyorum seni. Çok haklısınız. Ben kararımı verdim. Hayatta hiç bir şeyin garantisi yok. Deneyerek ve mantıklı bir evlilik mümkün. Umarım bu güzel bakış açınla en az kendin kadar dingin ruhlarla yol alırsınuzun zamandır bu platformdayım çoğu şeyi takip ederim ama burda her kafadan ses çıktığı için hassas ve naif konuların burda tartışılmasını bir nebze doğru bulmuyorum sizin durumunuz gibi konularda kişinin öncelikle kendisi ve sonra yakın çevresinin önerilerine kulak vererek karar vermesi gereken zamanlarda burası pek iç açıcı olmuyor maalesef. Ülke 80 milyon birçok farklı kültür var sevgilim 21 yaşında diyince buradaki bir üyenin etrafındaki üniversite öğrencilerini aklına getirmesi gayet normal ama farkedemediği şey hayatın herkese eşit koşullar sunmaması. Tanımadıkları 21 yaşındaki bir bireye "17 yaşındaki zihneyete sahiptir" gibi alay edercesine konuşmak ne kadar etiktir tartışılır.
Umarım mutlu olursunuz
Arkadaşım yaş farkı diye tutturmuş gidiyosun demek zaten kadının erkektan 6 yaş büyük olması problem değil ki 6 yaş farkı bana abes gelmedi abes gelen karşındaki kişinin daha 21 yaşında olması istediğin kadar olgun de o adamın gezip tozma yaşları o evde 10 yaşındaki bi kızın ödevlerini yapma yaşı kocalık oynama yaşı değil birazcık sabır kendin küçüj yaşta evlenme hatası yapmışken sırf aşıksın diye karşındakine aynı hatayı yaptırman bencılceBuraya yazdığım günden beri düşündüm ve bir karara vardım. Öncelikle olumlu ya da olumsuz cevap veren herkese çok teşekkür ediyorum. Birinci olarak ben ASLA YAŞI PROBLEM edecek kültürde birisi değilim. Benim derdim erken yaşta hata yapmasın diye kaygı duymakti. Yoksa ben gururla onu zaten yanımda taşıyorum o da beni. Yani toplumun yaş farkına olan bakış açısı hiç ama hiç umrumda olmadı. Ben bundan gurur duyuyorum bir başkası utanır bu tamamen bakış açısı ile alakalı. Ikıncı problemim yaşı kaç olursa olsun hangi bahane olursa olsun aile önemlidir araları bozulmasın istedim. Üçüncü olarak onu terk edemem dedim çünkü aşığım. Ama terk eden o olursa her zaman saygı duyarım. Sadece yari yolda bırakan olan ben olmayayım yeter. Uzunca yazdım aldığımız karar. Yanı verdiğim karar eylül ayında evleniyoruz. Ben 10 yıl çocuk yapmamayı planlıyorum (spiral) sayesinde. O süreçte ilişki oturur ve bizde birlikte devam eder ya da ayrılırız. Ayrılsak bile çocuk olmadığı için kimse zarar görmeyecek. Benim çocuğum ise babası ve benimle güzel bir diyalog içinde. Onun da rahatı yerinde. Gündüzleri benimle geceleri babasıyla kalıyor. Evlerimiz çok yakın.
Ama sizlere şunu söylemek boynumun borcu. Ön yargılarınız çok komik ve hepiniz tek fabrikadan çıkmış gibi aynı cümlelerle yargılıyor sunuz. Yaş farkı önemsiz bir detay. Hayatta hiç bir evliliğin garantisi yok. Sizin yaşıtınız olan eşlerinizin aldatma hikayeleri ve kötü muamelesiyle dolu bu forum . Yaş boy para degil Allah korkusu iman lazim insana. Hepinizi bol bol öpüyorum
Herkese merhaba ben 27 yaşında spor antrenörlüğü yaparak geçimimi sağlıyorum. Çok küçük yaşta 17 sevgilinden hamile kaldığın için evlendim. O zamanlar kürtaj serbest olmasına rağmen kıyamadım doğurdum. Fakat evliliğim cehennem olduğu için ayrıldım. Üniversite okumayı bırakmadım ve bitirip meslek sahibi oldum. Ben 2 yıl önce kendimden 6 yaş küçük birisine aşık oldum hem de çok. O da bana öyle harika bir ilişkimiz olmuştu sonra bana evlenme teklifi etti. Ben de ailen onay verirse kabul ederim dedim. Tabi dogal olarak ailesi kabul etmedi. Ben 27 yaşında o 21 üstelik birde 10 yasinda çocuğum var. Beklediğim bir tepkiydi yine de çok koydu. Ailesi benimle görüşmek istedi görüştüm. Erkek arkadaşım yanımızda iken saygılı olan aile o yanımızdan ayrılıp işe gidince 1 saat boyunca beni alıp yerden yere vurdular. Sapık sübyancı muamelesi gördüm. Onlar konuştukça ben sustum en son dedim yeter ben sizi anladım konuşmaya gerek yok kalktım gittim. Sevgilimi engelledim telefon numaramı değiştim annemin evine yerleştim. Bir gün geçmeden annemi aradı dil döktü evimize kadar geldi beni ailemden istedi. Ailem kabul etti. Sonra benim ailem onun ailesini aradı gelin orta yolu bulalım çocuklar seviyor falan onun ailesinde tık yok. Sevgilim o süreçte ailesinin evini terk etti işinde başarılıydı zaten birikmiş parası vardı evini tuttu döşedi yaşına göre her zaman olgun vegüçlü birisiydi. Bir de görseniz o kadar tatlı ki kalbinde zerre kötülük yok. Poncik kalpli bir şey. 2 yildir bir kere saygısızlık etmedi cinsel olarak dokunmaya kalkmadı zaten onun ilk ilişkisi benim. Şimdi gelelim aşık soruna. Ben evlenmiş çocuklu birisiyim. O ise bakir ve ilk iliskisi benim bu da yetmezmis gibi benim yüzümden ailesiylede arasi bozuk. Kendimi pislik gibi hissediyorum. Terk ediyim hayati duzelsin diyorum onuda yapamıyorum çok aşığım onsuz nasıl devam ederim bilmiyorum. Sizce ben ne yapayım o eylül ayına tarih alalım evlenelim düğüne ailemi cagirirz kendileri bilirler diyor. Ama ben kendimi aptal gibi hissediyorum. Ne kadar olgun olsada 21 yasinda pişman olacağı bir şey yapmasını istemiyorum. Kafayı yicem tavsiye verin
Siz iyice okuyunuz eksik okumuşsunuz. Benim kızımın babası var. Evleneceğim kişi benim eşim olacak kızımın abisi. Kızımın ödevini ben yaptırıyorum. Kızım gündüzleri benimle geceleri kendi babasıyla kalıyor. Öyle sandığınız gibi bir durum sorumluluk yükü yok evleneceğim kişiye. Hem babası olmasaydi bile o saydığınız seyler yine benim görevim. Sizide anlıyorum ama hata olduğunu düşünmüyorum artık. Onunla çocuk yapma planım yok bir 10 yıl. Zaten o zaman etkilenmez. 21 yaştaki birisi için oldukça olgun çünkü zor bir hayat yaşadı. Hadi diyelim ben yanlış görüyorum o çocuk olsun yine bir sey kaybetmeyecek çünkü üremek gibi niyetim yok :)))Arkadaşım yaş farkı diye tutturmuş gidiyosun demek zaten kadının erkektan 6 yaş büyük olması problem değil ki 6 yaş farkı bana abes gelmedi abes gelen karşındaki kişinin daha 21 yaşında olması istediğin kadar olgun de o adamın gezip tozma yaşları o evde 10 yaşındaki bi kızın ödevlerini yapma yaşı kocalık oynama yaşı değil birazcık sabır kendin küçüj yaşta evlenme hatası yapmışken sırf aşıksın diye karşındakine aynı hatayı yaptırman bencılce
2 yılda kabullenmeyen hiç kabullenmez gibime geliyor. Ama hayırlısıBu genç yaşta bu kadar sorumluluk ve ailesiyle kavgalı. Biraz evlenmeyi erteleyerek devam etseniz belki aile yumuşar vs. Aile rızası almaya bakın derim.
Siz kararlıysanız bu kadar zaten bize söz düşmez inşallah 10 yıl kuralına sadık kalırsınız ve inşallah yanılan taraf biz oluruz güzel mutlu bi evlilğiniz olur :)Siz iyice okuyunuz eksik okumuşsunuz. Benim kızımın babası var. Evleneceğim kişi benim eşim olacak kızımın abisi. Kızımın ödevini ben yaptırıyorum. Kızım gündüzleri benimle geceleri kendi babasıyla kalıyor. Öyle sandığınız gibi bir durum sorumluluk yükü yok evleneceğim kişiye. Hem babası olmasaydi bile o saydığınız seyler yine benim görevim. Sizide anlıyorum ama hata olduğunu düşünmüyorum artık. Onunla çocuk yapma planım yok bir 10 yıl. Zaten o zaman etkilenmez. 21 yaştaki birisi için oldukça olgun çünkü zor bir hayat yaşadı. Hadi diyelim ben yanlış görüyorum o çocuk olsun yine bir sey kaybetmeyecek çünkü üremek gibi niyetim yok :)))
Çok teşekkür ediyorum amin inşallah:)Siz kararlıysanız bu kadar zaten bize söz düşmez inşallah 10 yıl kuralına sadık kalırsınız ve inşallah yanılan taraf biz oluruz güzel mutlu bi evlilğiniz olur :)
Bakalım ben de zorluyorum umarım inadı bırakırlar destek olurlar manevi olarak. Yorum içinBen olsam 10 yaşında kızım varken 21 yaşında biri ile evlenme kararı almam.
21 yaşındaki çocuğa evlenecek adam gözüyle bakamam.
Ama ben olsam..
Siz ben değilsiniz, herkes eşit şartlarla yaşamıyor eşit akla eşit fikre sahip değil.Herkesin hayatı farklı akıyor.
Yine de evlilik tecrübesi olan bir hemcinsim olarak daha temkinli adımlar atmanızı dilerdim.
Ailesinin rızasını almaya çalışın evlenecekseniz. Hayırlısı olsun hakkınızda inşallah
Bence olabilir bir şey. Kimse seçerek aşık olmuyor. Bir insanı tanıyıp güvenmek sevmek zorla olacak bir şey değil. Umarım arkadaşların çok mutlu olur. Sonuçta kader onları aynı okulda buluşturmuş. Aynı işi yapiyorda olabilirdi kismet isi bu.O zamanlar kesinlikle öyle bir düşüncesi yoktu yalnız arkadaşımın. Mezuniyetten sonraki sene bir sebeple bir ortamda karşılaşmışlar ve ondan sonra bişeyler başlamış.
Ben de o gözle göremem gibi geliyor sonradan da olsa, hatta ona da söyledim yani bir erkek gibi görüp saygı duyabilecek misin diye ama hayatta insanın başına her şey gelebiliyor, büyük konuşmayayım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?