Bir anne ve kadın olarak sizinle empati kurmaya çalışıyorum. Öncelikle yaşadıklarınıza çok üzüldüm. Tüm kalbimle iyi olmanızı diliyorum. Zorbanın hakkından ancak bir zorba gelir. Siz zorba biri değilsiniz, yazım tarzınızdan anlıyorum. Öğrenilmiş çaresizlik sizin zaman kaybetmenize, oğlunuzun yanlış bir adamla yıllarını geçirmesine sebep olmuş. Burada size yorum yapan kimse mükemmel değil, siz de değilsiniz. Hatanızı anladınız mutlaka, oğlunuzun size ihtiyacı var, artık enerjinizi çocuklarınıza adayın. Biliyorum, başarısızlıkla biten ilk evliliğin ardından yine başarısız olmak istemediniz o yüzden düzelir umuduyla sabrettiniz. Eşinizin iyi yönlerini görüp, kötü yönlerini bastırdınız içinizde. Belki ilk boşanmanın ardından çok zorlandınız ve tekrar o zorluğu yaşamaktan korktunuz. Hayatta herkes eşit güçte değil. Size tavsiyem çekişmeli davanızı hızlıca başlatın. Bana göre yarından tezi yok. Çocuklarınıza güzel, neşe dolu bir hayat sunun. Kız arkadaşlarınız ve çocuklarıyla bol bol zaman geçirsinler şu korona süreci bitince, birlikte tatiller yapın. Çok ama çok sevgi verin. Sevdiğinizi her fırsatta söyleyin. Şimdi o adam alkolu bırakır mı düşünme zamanı değil, yaraları sarma zamanı. 3 yaşındaki oğlunuz da çok kısa sürede adapte olur merak etmeyin. Benim oğlum da 4 yaşında, ben de eşimle boşanıyorum, benim oğlum da babasına çok düşkün. Ama bu kararı aldım ve dik durmak zorundayım.
