35 yaşındayım evet zor oldu:) ama nişanlım tam istediğim gibi biri çok şukur ve ruh ikizi gibiyiz diyebilirim aileminde rızas cok var sadece cocuk oldugu için biraz kaygılanıyorum haliyle bukadar :)böyle düşünüyorsanız sorun yok. yaşınız kaç bu arada 10 yıl ara deyince merak ettim. bu kadar zaman sonra karar vermek zor olmalı. ama en azından ümitsiz olmamak gerek onu anlamış olduk :)
çok sevindim senin adına. inşallah herşey çok güzel olur canım sizin için.35 yaşındayım evet zor oldu:) ama nişanlım tam istediğim gibi biri çok şukur ve ruh ikizi gibiyiz diyebilirim aileminde rızas cok var sadece cocuk oldugu için biraz kaygılanıyorum haliyle bukadar :)
aminn Allah razı olsun güzel dileğiniz için bende mutlu olmak istıyorum artıkçok sevindim senin adına. inşallah herşey çok güzel olur canım sizin için.
Kendi cocugunu ayri tutarsa asıl o zaman ayrimcilik olur ve hissettirir maalesf ne zaman ayri tutmaya baslarsa diger cocuk bunu hisseder emin olun.Kadin kendi cocugu olunca tabi ki kendi çocuğunu ayrı tutar evlat bu sonucta önemli olan hissettirmemeyi başarabilecek mi
nasıl ben onun annesi gibi olamazsam tabiki o da benim öz evladım gibi olamaz diye düşünüyorum ama yinede belli etmemeye çaba sarfederim çünkü bu dünyanın altı da var kimsenin kul hakkına girmek istemem inşallah ben onu severim o da beni sayar güzel bi aile oluruz.Kendi cocugunu ayri tutarsa asıl o zaman ayrimcilik olur ve hissettirir maalesf ne zaman ayri tutmaya baslarsa diger cocuk bunu hisseder emin olun.
Cevremde de var kendi cocuklarindan ayri tutmayan uvey anne ve uvey baba.
Yine kendi cocugundan ayri tutup diger cocuga farkli davrananda var buda hisselere yansıyor.
Bakın avukat arkadasta bunu desteklıyorBakın 8 yıl boşanma davalarına bakmış bir avukat olarak söylüyorum; çocuklu boşanmış eşlerde, hastalık harici görüşmem olayı masal olarak kalıyor cidden. Bunu sizi üzmek için söylemiyorum. Şimdi çocuk küçük ama büyüyüp okula başladığında anne babasını özel günlerinde beraber görmek isteyecek, bunun için anne babasına baskı yapacak, diretecek, bu durumu zaten pedegoglarda öneriyor. Eşiniz o durumda kızını üzmemek için birinde olmasa birinde kabul edecek, siz bu durumda hani bir araya gelmeyecektin diye araya girerseniz, kötü üvey anne olursunuz hem eşinizin hemde o kızın gözünde. Eşinizin doğru sana böyle dememiştim demesini beklemeyin çünkü o evladı canı. Ayrıca burada 3 yaşında bir çocuktan bahsediyorsunuz, çocuktan yetişkin gibi sizin evliliğinize saygı duymasını bekleyemezsiniz. Boşanmış bir aile çocuğu olarak tabiki duygusal hezeyanları olacak, daha bunun ergenliği olacak, belki sizin çocuğunuz olduğunda kıskanacak bu durumları alttan alabilen, anlayış gösterebilen olgunlukta olmanız lazım. Eğer bu durumlarda eşinizden taraf olmasını bekleyeceğiniz bir yapınız varsa bu işe hiç kalkışmayın. Çünkü bu işin sonunda olan ya o çocuğa ya da size olur. Nişanlınız çok iyi bir adam olabilir ama nişanlınızın çocuğu ve eşi ile iletişimi ile ilgili evlenmeden verdiği sözlere çok itibar etmeyin. Siz sanıyormusunuz ki çocuklu beylerle ikinci evliliğini yapan hanımlar bu konuları konuşmuyor. Ama gerçek hayat verilen sözlere uymuyor malesef. Mesela size tanık olduğum bir olaydan bahsedeyim, adamla kadın boşanma aşamasındalardı, sizin gibi ikinci evlilikleri adamın ilk eşinden çocuğu var. Adam ilk eşinden olan çocuğunu hep özel okullarda okutmuş, oğan iyi bir özel bir üniversitenin iyi bir bölümünde 3. Sınıfta okuyordu. İkinci eşinden olan kızı okula başlayacak adam her ikisininde özel okulunu karşılayamam diye kızını devlet okuluna göndermek istemiş. Eşiyle baya tartışmışlar iş boşanmaya kadar gelmiş. Kadın evlenirken eşinin evlatları konusunda ayrım yapmayacağını söylemesine rağmen adamın evlat ayrımı yaptığını söylüyor. Adamın dediği ise benim oğlum eski eşim ve benim hatalı eş ve evlat sahibi olma kararlarımız yüzünden mutsuz bir çocukluk ve okul hayatı geçirdi, eski eşimle olan sorunlar yüzünden çocukken ona yeterince destek olup ilgilenemedim. Bir sürü sıkıntı yaşadı, şimdi benim ona en azından eğitimi konusunda en iyisini yapma borcum var. Kızım ise mutlu bir evliliğe doğdu hep yanındaydım, abisinin eğitimi bitene kadar devlet okuluna gitmesi, ilerde tölere edilebilir. Ben evlat ayırmıyorum sadece birine çocukken benim hatalarım yüzünden yapamadığım babalığı telafi edip oğlumun geleceğini kurtarmasını sağlamaya çalışıyorum oldu. Sonra kadınla bizde konuşunca eşinin fikrinin yanlış olmadığını anladı. Yani anlatmaya çalıştığım bu ve buna benzer bir sürü konu karşınıza gelecek bu durumlarda olgunluk gösterebilecekmisiniz.
o konuda sııntımız yok derken kendini kandırıyorsun.Keyfii olarak görüşmek istemeyebilir ama dedikleri gibi çocuk hastalandığında,ilk okula başladığında,karne günlerinde,törenlerde,genç kızlığı,evlenmesi derken sürekli eski eşler bir araya gelecek,bundan rahatsız olmam dersen kabul et ben kıskanırım kabul edemem diyorsan baştan başlama derim ben,ama geçen gün başka bir arkadaşa dediğim gibi kıskanacak birşey yok zaten onu sevseydi ayrılmazdı.şuan msjla iletişim kuruyolar çocuk küçük olduğu için nişanlım o bayandan nefret edio ona yanlışı yüzünden hastalık dısında yüzyüze gelmem dedi hastalık olursa Allah korusun yanımda sen olursun zaten dedi o konuda sıkıntımız yok şükür
+++++Bunlar vesvese degil, bunlar nisanlanmadan önce düsünülcek seylerdir. Simdi düsünülmesi geçtir.
Nisanlin hafta sonu kizina bakiyormus, çok güzel tabiki fakat siz ne yapacaksiniz? Hafta sonlari kari koca gezmeye çikmak istemezmisiniz? Yada geç uyanmayi? Sevismeyi?
Farkli sehirlerdesiniz bile, nasil birbirinizi taniyabiliyorsunuz? Nereden biliyorsunuz nisanliniz kizi ile esi arasinda iyi bir ayrim yapabilcegini?
Hangi neden ile ayrildi nisanliniz
Çocuğunun annesi nefrette etse istese de istemezse de mecbur gelecek. Saçma salan konulmuş birax.şuan msjla iletişim kuruyolar çocuk küçük olduğu için nişanlım o bayandan nefret edio ona yanlışı yüzünden hastalık dısında yüzyüze gelmem dedi hastalık olursa Allah korusun yanımda sen olursun zaten dedi o konuda sıkıntımız yok şükür
şuan msjla iletişim kuruyolar çocuk küçük olduğu için nişanlım o bayandan nefret edio ona yanlışı yüzünden hastalık dısında yüzyüze gelmem dedi hastalık olursa Allah korusun yanımda sen olursun zaten dedi o konuda sıkıntımız yok şükür
Arkadaşlar nişanlıyım 10 yıl aradan sonra 2. evliliğimi yapıcam.Herşey yolunda şükür ama bazen kafama takmaktan alıkoyamadığım durum bir durum var tecrübeli olanlarınız varsa fikirlerinizi almak isterim.nişanlımın 3 yaşında dünya tatlısı bi kızı var annede velayet fakat herhafta sonu alıyor nişanlım her ay düzenli nafakasını da verir cok cok ilgili bir baba.kızına çok düşkün kızıda babasına aşırı düşkün.Benim çocuğum yok nişanlımla farklı şehirlerdeyiz ben minnoş için elimden geleni yapamaya çalışıyorum hediyeler gönderiyorum seviyorum çocukları.Fakat tek korkum büyüdüğünde sorun yaşarmıyım annesi nasıl bi insan bilmiyorum bana karşı cocugun davranışında etkisi olur mu ? Ne yapmam lazım beni neler bekliyo bazen cok duygusal oluyorum kaldırabilir miyim sorun olursa diyorum.Bizim cocugumuz olduğunda acaba eşim ilk cocugu diye ayrım yapar mı falan diye vesevese lere kapılıyorum. tecrübeli anneler beni neler bekliyo ? Bosunamı takıyorum acaba ya da haklı mıyım ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?