mrb arkadaşlar.bende boşanalı iki hafta oldu ne yazıkki.gerçi kader we hayırlısı diorum şer gibi görünsede bi hayır wardır diorum kendime sürekli ama psikolojik olarak kötüyüm.ewimden eşimden işimden ayrılmış olmanın ki en çokta işimden ayrılmış olmanın werdiği bi can acısı var.ne güzel kendini toparlayıp yeni ufuklara yelken açanlara...25 yaşında çok büyük imtihandn geçiyorum.şükür bi çocuğum yok we ailem yanımda destek weriolar bana sürkli.ama canım çok yanıyo hala 8 ay ewli kaldım we ailemi herşeyimi bırakıp başka bi şehire yerleştim arkama baktığımda way benim emeklerime diiorum toparlanmam lazım ama yapamıyorum

gecenin kaçı olmuş uyku hak getire...
bende boşanalı 12 saat oldu.bende 10 ay evli kaldım.yaşamadığım eziyet kalmadı.aldatma yoktu ama onun dışında ne ararsan vardı.26 yaşındayım.zararın neresinden dönersen kardır diye düşünüyorum.
saygısızlık,küfür,hakaret,şiddet,sonradan sorun olan kültür farkı,takıntıları ,kıskançlıkları,gizli gizli takip etmesi vb....
çok sabrettim ama baktım ki giden benden gidiyor.çok severek evlenmiştim.ama olmuyorsa bir yerde dur demeyi de bilmeli insan.benim ilk onun ikinci evliliğiydi.hep onu düşünüp sabretmişti.oda hatasını anlayıp sürekli özür diler ama tekrar yapardı.doktorlara gittik tedavi oldu ama ne fayda.evde eşya kalmamıştı.
zaten bu durum önce hakaret sonra küfür ilerleyen zamanda bana şiddet ve doyum noktasıda intihar oldu.hasta adam.
bu arada etraftakilere çok çok iyi davranır saygılı seven eş görünümünü alırdı.ama dr bile duygusal bağı olan insanlara yapıyor demişti.
en son evi terkettiğimde intihar etmiş ve hastanede sabahlamıştım.kimseye duyurmadık.mesleğine zarar gelmesin diye 40 takla attım hastanede..
amaa adam nankörse ruh hastasıysa istersen melek ol o evlilik gitmiyor.
kesin kararımı vermeden önce(2 hafta önce) ,o akşam eve gelmedi .aradım annemde kalacağım dedi.
1 şişe şarap açtım ,sigaramı yaktım.şarabı içtim.
o halde aynaya baktım.
eli yüzü düzgün,iyi bir işi olan etrafında sevilen saygı duyulan ben ne hale gelmiştim.
karşımdaki öküz bana nasıl böyle davranabilirdi??
kimseye saygısı olmasada insanın kendine saygısı olmalıydı.
evlilik bu değildi.ve mutluluğu hakettiğime çok inanıyordum.
ona yaptıklarımı yapsam beni başından indirmezdi.
ve kararımı verdim boşanma kesindi.
kıyafetlerimi valize koydum.sığmayanları çöp torbalarına :)
sadece kıyafet ve ayakkabılarımı aldım.
sabah gelince şok oldu.beni anneme götur dedim.
ağladı ama bırakacağım dedi.daha önceden hazırladığımız dilekçeyi pc çantamda hep taşıyordum.benim imzam yoktu onun vardı.ben davacıydım.bana yırt at demişti ama saklamıştım.
eve geldik bir u dönüşüyle bırakmıyorum dedi .ikna ile durdu taksiye bindim aşyalarımı taksiye sıkıştırdım.anneme geldim.
huzura kavuşmuştum.
3.5.2011 de davayı açtım.
5.5.2011 de boşandım.
mal mülk eşya nafaka tazminat hiç bir şey istemedim.
oda istemedi.
10 dk da 10 aylık evlilik bitti.
çok şükür tek damla göz yaşı akmadı.
demekki zamanında çok ağlamışım.
vee hayat devam ediyor.
ileride evli mutlu çocuklu olacağıma inanıyorum.
onun ise bir ömür sorunlu ve mutsuz olacağınıda...
evlilik için elimden gelenin fazlasını yaptım.vicdanım çok rahat.boşandığım için de pişman değilim.
hala borç ödüyorum ama Allah sağlık huzur versin ödenir gider.hiç birşey benim hayatımdan önemli değil.