arkadaşlar benimde 22 aylık bir kızım var .ikinci çocuğu düşünüyorum bu 5.ay olucak deniyorum...Allah tan sağlıklı evlat istiyorum gönlümden kız erkek geçmiyo...her ikisinede sevinirimm...dua edin benim için bu ay hamile kalmayı çok istiyorum..
inşallah en kısa sürede bi evladın daha olur:))
helen`cim,gec kalmis sayilmazsin.ilk baslarda cok agliyolar ama sonra alisiyolar.yatagina her birakisinda daha az aglayacaktir.o aglarken senin gidip yatagindan almaman biraz zor oluyor fakat,biraz rahat etmek icin yapmalisin canim yaa.birde onun yatagina biraktiginda yaninda durma. seni gormesin kesinlikle.ben buyuk kizimi alistirmaya calisirken yatak odasinin kapisinin onunde oturuyordum o uyuyana kadar.belki ilk 1-2 denemende uyumayabilir o sekilde,ama pes etme ucuncu dorduncu defa dene kesinlikle.benim kucuk gunduz salincakta uyuyo-uyaniyo.karni acikinca,altini islatinca sesi cikiyo.gece yatak odasina gecince yataginda.tabi meme emerken uyuyo,uyuyunca yatagina koyuyorum.
ya şu yöntemi bide bana anlatın nasıl yapıyorsunuz.ben beceremedim yaa...
merhaba arkadaşlar,bende bebeğimi kucağa alıştırmadım 3-4 ay devamlı odasında yalnız takıldı uykusu gelince uyudu ben sadece temizlik ve beslenme için alabildim kucağıma,çünkü büyük kızım 15 aylıktı çok kıskanıyordu şimdi yedi aylık emeklemeye başladı yine uykusu gelince yatağına bırakıyorum kendi uyuyor gece ya bir kez emmeye uyanıyor ya hiç.artık ablası da ona iyice alıştı 2 aydır beraber takılıyorlar bebek ablasını çok seviyor yaa yanında çok mutlu oluyor..:))))))))
ya ben bırakıyorum bi etrafa bakınıyo baktı kimse yok başlayo aglamaya.gelip gidiyorum.sonra iyice aglıyo hatta katılıyo.almak sorunda kalıyorum..
arkadaşlar beni yanlış anlamanızı istemem , bebeklerin ağlayarak yalnız bırakılması çok sakıncalı bir olay, Mevlam onu bizim korumamız altına vermiş, alışsın kendi uyusun diye ağlamaya terketmek bir annenin vicdanına çok ters bir durum, bebeğin özgüveni sıfırlanmış oluyor, bize ihtiyacı olan bir yavru elbetteki kucağımıza alışacak,
banada hep büyüklerim fazla alma alışmasın dediler, şu an dinlediğim çocuk eğitimi veren pedagoglar bunun çok yanlış olduğunu söylüyor, bize alışmayan bir bebek kime alışacak, evet evimizde herşeyden sorumluyuz , bi kadın olmak kolay değil .... fakat yavrularımız her gün büyüyor ve ayaklanınca zaten bize ihtiyacı kalmıyor, bu süreyi çok güzel geçirmek adına lütfen yavrularınızı kucağınızdan ve Allahın size sunduğu engin sıcaklık ve şefkatten onları uzak tutmayın, ne o yavrucuğun başka bir annesi var, nede sizin bu yavrunuzun yaşayabileceğiniz başka bir bebekliği......
heleki anakucağı denilen minik bi araba koltuğuna benzeyen aparatı şu an görmek bile istemiyorum, çocuğumu hep içine koydum yavrum hep ordan baktı bana, hasataneden çıkarken bile onun içine koyduk..... şimdi o kadar pişmanım ki, sarıp sarmalayıp bağrıma basıp taşımak yerine başka bir kucağa teslim etmişim meğer... şimdi üzerinden çok zaman geçti, ve o günler elbette ki geri gelmiyor...... en güzel şekilde sarmaş dolaş birbirimize doyarak geçirmiş olmayı çok isterdim ..
Lütfen sizde elinizdeki büyük bir ruha sahip küçücük bedene layık olduğu şekilde alaka gösterin
beni yanlış anlamayın lütfen... affınıza sığınarak söylemek istedim bunları.. :a015:
elbette kucaklayıp sevecegiz ama benimki nerdeyse yapıştı bana yorulmaya başladım.işlerimi anca bitiriyorum.dinlenemiyorum...
canım çok güzel anlatmışsın.....bende herkesin affına sığınarak şunları söylemek isterim;hem bi öğretmen olarak hem de bu işin yüksek lisansını yapmış bi anne olarak;
arkadaşlar bebeklerin 0-1 yaş aralığı temel güvene karşı güvensizlik evresidir.beslenme,teml ihtiyaçalrı ve size gereksiz de gelse her ağladığınız da cevap verme evresidir.
bazı arkadaşlar diyo ki almanya da amerikada böyle yapılıyor.Tamam da ya sonra ne oluyor!::y.lisans yaparken amerika da psikolog olarak çalışmış bir hocamız var dı .bize şu nu söylemişti.bebek her ağladığında gereksiz olsada cevap vermek onun Allah a olan inancını geliştirir.Yani şöyle düşünün ağlamayı dua etmek,annenin gelip kucaklaması dua yakarşılık verilmesi gibi...
Arkadaşlar Elhamdüllillah müslümanız ve hepimizin de dua ya Allah a inancı gelişmiş durumda çünkü bizim kültürümüz de bebeği beşiğe koyup ağlatmak yok.cevap vermek,kucaklamak var.....Bizlerde çok dindar olmasak bile duaya Alahımızın cevap vereceğine güvenenen insan çoktur.....
zaten hep kucakta ilgileniyorum onunla konuşuyorum.birazda kendi kendine vakit geçirse.artık büyük kızımın vaktinide çalmaya başladı
siz bütün gün bebeklerinizi kucanızdamı gezdiriyosunuz acaba sorarım size kişisel ihtıyaçlarınızı işlerinizi nasıl yapıyosunuz demekki bütün gün bebeğin yanından ayrılmıyosunuz hayatta inanmam lafa gelinse konuşuyosunuz.ben bebeğimi yatağa terk etmıyorum ağlayınca tabiki alıyorum ama kucakta gezmeyi sevmiyo rahatsız oluyo sizinkiler gibi kucakta dolaşmaya alışkın bi bebek deyil çok şükür.böylede olması gerekiyo bence.aksını söyleyen halt etmışşş
aman bide benimki sevmese olmamı.ayy şimdi yuyo ama uyanır gibi..
biz agladiginda kucaga almiyoruz demiyoruz.almanya yada amerikali annelerin yaptigi gibi yapmiyoruz,sadece kendi yatagina alismasi icin biz oneride bulundum.baska turlu alistirabiliyorsanir buyrun.ben almanyali yada amerikali anneler gibi cocugu uyumasi icin yatagina birakildiktan sonra aglarken tv karsisinda kahvemi yudumlamak yerine oda kapisinin arkasinda oturup bebegimin uyumasini bekledim.lutfen sevgiden sefkatten bahsetmeyin,nerden biliyorsunuz cocuklarimiza sefkat gostermedigimizi,bize ihtiyaclari oldugunda aglarken onlari kucaklarimiza almadigimizi.evet bben araba koltugu ve ev icinde salincak kullaniyorum,hic pisman degilim,ucuncu olsa yine kullanirim salincagi.sizler 24 saat boyunca bebeginizi kucaginizda tasiyabilirsiniz yada oyle yapmamis&yapamamis oldugunuz icin suan bunlari konusmak cok kolay geliyor olabilir ama ben yapamam.cocugumu kucagimdan indirmemezlik yapamam.bana ihtiyaci oldugunda tabiki bagrima basiyorum bebegimi,tabiki sonsuz sevgimi hissettiriyorum ona.lutfen sefkat-sevgi gostermedigimizi ima etmeyin.
hiç asla ne demek...yabancılar bizim gibi baksa zaten evlatarına...benimkide kucakçı.yaa anlatın nasıl b beceriyorsuuz...
valla kızlar hiç üzerime alınmıyorum araları 15 ay olan iki bebeğe bakıyorum ve bu iki bebek inanın birbirinden uslular ama bakımları,beslenmeleri banyoları vs.bir araya gelince o kadar zor oluyor ki strestten kurdeşen döktüm, ilaç kullnmaya başladım.temizlik ve ütü için yardımcı aldığım halde bu durumdayım hemde..bu durumda ister istemez küçük bebeğim kucakçı bir bebek olmadı yoksa öyle bağırta bağırta alıştırma durumumuz yok .hem o bahsettiğiniz almanlar(amerikalıları bilemiyorum almanları annem anlatıyor)bebeklerini uyutup gece dansa ya da içkiye çıkarlarmış,biz türklerle kıyaslanamaz bile,yani bizim kucağa alıştırmama deneyimlerimiz çok masum kalır onların yanında o yüzden araştırma yapan uzmanlar bizleri baz alsalar inanın ''aaa bu kadar da yapışık gezilmez ama'' diye yeni bir araştırma yayınlarlar:))))))))
off seninki daha zorr.benim kız temmuzda 5 yaşında olacak ben bile zorlanıyorum.seninkini düşünemiyorum...
nonis anlatsana biraz nasıl çok zor oluyormu hani ben üçüncüyü kısa sürede yapsammı diyorum onun için.ama sonrada baş edebilimiyim diye korkuyorum,,ne dersin yasammı erken yapmasammı...zor olurmuu.ha bide bütün iş bendeee..
bende senın gibiyim sorma bazen sinir krizi geçiriyorum benımkilerde uslu ama dediğin gibi bende çok zorlanıyorum anlatamam benım yardımcımda yok tek başıma bazen herşey üst üsttte geliyo hangibirini yapacamı şaşırıyorum.yani şöyle oturupta çayımı kahvemi alıp keyfimi bile yapamıyorum okadar yani bi uyudukları zaman boş kalıyorum oda ev işiyle yemekle akşamı ediyorum.ben bütün gün kucakta kucakta bebek gezdirsem halım nice olur allah yardım etsin.