Arkadaşlar benim danışmak istediğim bir konu var.
Benim uzun zamandan sonra görüştüğüm biri oldu. Yaklaşık 1 aydır görüşüyoruz. Öncesinde ise tanışıyorduk uzaktan. Benim en yakın arkadaşımın abisi. Bana karşı epey bir zaman duygu beslemiş sonrasında da açılmaya karar vermiş. Yüzyüze hiç görüşmedik ben istemedim o da istemedi dini konularda ikimizde hassassız. Telefonda görüşüyoruz genelde ve hep ciddi meseleler hakkında oluyor bu görüşmeler. İşte nasıl bir eş istiyoruz hayata nasıl bakıyoruz çocuk yatiştirme hususundaki düşüncelerimiz falan bu konularda konuşuyoruz genelde. Çok ciddi ve çalışkan biri. Evlilikle alakalı çocuk yetiştirmeyle alakalı bir sürü kitap okumuş ve bu okuduğu yerlerde dikkatini çeken hususları hep benimle paylaşıyor telefonda. Kişiliği gelişmiş biri. Ki ben arkadaşım ile görüşmelerim sırasında onların evine gittiğimde falan hep evden giderdi. Bazı konularda bir kadın kadar hassas. Bu zamana kadar evlilik görüşmesi yapma haricinde kimseyle çıkmamış gezmemiş hep ciddi yaklaşımlarda bulunmuş. Bizim çok fazla ortak arkadaşımız var. 2006 senesinden beri de bu çevredeyim. Onun ile alakalı kötü bir duyum almadım. Sadece inandığı şeylerden vazgeçmediği konusunda ters düşeriz diye düşünmüştüm ama, görüşmelerimden hemen hemen bakış açımızın aynı olduğunu farkettim. Ve hatta herkes bana senin erkek versiyonun diyor.
Buraya kadar herşey güzel olsada içinde bir sürü soru ve sorun olma olasılığını barındırıyor bu durum. Bir kere ben bir evlilik yaşadım çocuğum falan yok ama. Onunda anne ve babasının ikinci evlilikleri 28 senelik sağlam huzurlu bir yuvası var ailesinin. Gençliklerinde yaşadıkları talihsizlikler olmuş onlarında. Kaç yaşında insanlar hala eleleler. O yüzden bu gibi konularda pek önyargılı değil. Ailesi beni tanır ve sever. Tahsil olarak ben ondan fazlayım. Güzellik açısından da baktığımızda kıyaslanmaz ama, bende artı var yani o söylüyor. Ben bu açıdan bakmıyorum. Onun sülalesinde hertürden insan var beim ailemde ilk boşanan benim daha sağlam ve mutlu evliliklerin olduğu bir aile benimkiler. Ailesi ve ailem hemen hemen aynı düzeyde kültür farkı yok. İki ailede örf ve geleneklerine bağlı köyden İstanbula göç etmiş kendi yaşam alanını oluşturmuş geçim derdinde aileler. Bu kişi dini değerlere çok önem veriyor. O benden daha takva ama, dini mevzuda ben daha çok bilgi ve eğitime sahibim. Şöyle ki o daha dikkatli yaşıyor araştırmaya okumaya epey meraklı ama ben çocukluğumda aşilem tarafından fazlaca eğitim gördüm. Karakter olarak dokunulmazlıkları var benimde öyle konuşarak bunları tespit etmeye çalışıyoruz. Bir pürüz çıkmadı bu raddeye gelene kadar. Aşırı ilgili davranıp beni boğmadı ama değer verdiğini fazlasıyla hissediyorum. Benim yaşadığım bir çok sorun ile alakalı bilgisi var araştırmalarını yapmış ve bana ilk ben senin manevi açıdan ve karakter olarak dengim olduğuna inanıyorum dedi. bende mantıklı ve güzel bir yaklaşım olduğu için görüşmeyi kabul ettim.
Bütün bunlarla birlikte aşırı düzeyde önceki evliliğimin etkisiyle "işte budur" diyemiyorum. Duygusal olarak ondan daha fazla hissiyat var ben daha çok mantıklı bakıyorum. Aslında etkileyici biri ama ben bu konuda pek kaptırmamaya çalışıyorum. Evlilik için bir çok şartını oluşturmuş. 27 yaşında ev sahibi oldu kendi birikim ve kazancıyla ve evlilikle ilgili bir çok sorumluluğun farkında. Ama ben aşırı derecede göremediğim bir nokta var mıdır, ya da yanlış bir şey yapıyor muyum korkusunu çok yaşıyorum. Şundan da eminim ben bu kişiden ayrılsam onun düzeyinde biri sanırım daha karşıma çıkmaz. Ama evlilik fikrinden de çok korkuyorum. Evliliğin yapısından korkuyorum esasen. O ise bizim örnek bir çift olacağımızı söylüyor. Çünkü evlilikte beklentisi hep gelişime açık ilerleyen öğrenen bilen farkında olan bir çift olmak. Ve ben bayağı sosyal olduğum için benimle standardın dışında üst seviyede bir mutluluk hayal ettiğini söylüyor.
Ben bu korkularımı aşamıyorum ve yarın öbür gün ya yine yanlış seçimmiş demek zorunda kalırsam diye çok korkuyorum ve ayrıyeten en yakın arkadaşımın abisi olması sebebiyle yanlış algılama olur insanlar tarafından diye korkuyorum ailemin fikri önemli bir de. Ailem sanırım beğenir çünkü ciddi aklı başında biri. Ama yine de bir sürü aşama bir sürü evre ya bazı aşamalarını bendeki sorunlar yüzünden aşamazsak ben bir daha kırılıp dökülmek istemiyorum. Diğer yandan da onun ciddiyetini beğeniyorum. Düşündüklerimi ve olduğum durumu olabildiğinde açıkladım bu konuda bana ön ayak olur musunuz fikirlerinizi paylaşır mısınız?
Benim uzun zamandan sonra görüştüğüm biri oldu. Yaklaşık 1 aydır görüşüyoruz. Öncesinde ise tanışıyorduk uzaktan. Benim en yakın arkadaşımın abisi. Bana karşı epey bir zaman duygu beslemiş sonrasında da açılmaya karar vermiş. Yüzyüze hiç görüşmedik ben istemedim o da istemedi dini konularda ikimizde hassassız. Telefonda görüşüyoruz genelde ve hep ciddi meseleler hakkında oluyor bu görüşmeler. İşte nasıl bir eş istiyoruz hayata nasıl bakıyoruz çocuk yatiştirme hususundaki düşüncelerimiz falan bu konularda konuşuyoruz genelde. Çok ciddi ve çalışkan biri. Evlilikle alakalı çocuk yetiştirmeyle alakalı bir sürü kitap okumuş ve bu okuduğu yerlerde dikkatini çeken hususları hep benimle paylaşıyor telefonda. Kişiliği gelişmiş biri. Ki ben arkadaşım ile görüşmelerim sırasında onların evine gittiğimde falan hep evden giderdi. Bazı konularda bir kadın kadar hassas. Bu zamana kadar evlilik görüşmesi yapma haricinde kimseyle çıkmamış gezmemiş hep ciddi yaklaşımlarda bulunmuş. Bizim çok fazla ortak arkadaşımız var. 2006 senesinden beri de bu çevredeyim. Onun ile alakalı kötü bir duyum almadım. Sadece inandığı şeylerden vazgeçmediği konusunda ters düşeriz diye düşünmüştüm ama, görüşmelerimden hemen hemen bakış açımızın aynı olduğunu farkettim. Ve hatta herkes bana senin erkek versiyonun diyor.
Buraya kadar herşey güzel olsada içinde bir sürü soru ve sorun olma olasılığını barındırıyor bu durum. Bir kere ben bir evlilik yaşadım çocuğum falan yok ama. Onunda anne ve babasının ikinci evlilikleri 28 senelik sağlam huzurlu bir yuvası var ailesinin. Gençliklerinde yaşadıkları talihsizlikler olmuş onlarında. Kaç yaşında insanlar hala eleleler. O yüzden bu gibi konularda pek önyargılı değil. Ailesi beni tanır ve sever. Tahsil olarak ben ondan fazlayım. Güzellik açısından da baktığımızda kıyaslanmaz ama, bende artı var yani o söylüyor. Ben bu açıdan bakmıyorum. Onun sülalesinde hertürden insan var beim ailemde ilk boşanan benim daha sağlam ve mutlu evliliklerin olduğu bir aile benimkiler. Ailesi ve ailem hemen hemen aynı düzeyde kültür farkı yok. İki ailede örf ve geleneklerine bağlı köyden İstanbula göç etmiş kendi yaşam alanını oluşturmuş geçim derdinde aileler. Bu kişi dini değerlere çok önem veriyor. O benden daha takva ama, dini mevzuda ben daha çok bilgi ve eğitime sahibim. Şöyle ki o daha dikkatli yaşıyor araştırmaya okumaya epey meraklı ama ben çocukluğumda aşilem tarafından fazlaca eğitim gördüm. Karakter olarak dokunulmazlıkları var benimde öyle konuşarak bunları tespit etmeye çalışıyoruz. Bir pürüz çıkmadı bu raddeye gelene kadar. Aşırı ilgili davranıp beni boğmadı ama değer verdiğini fazlasıyla hissediyorum. Benim yaşadığım bir çok sorun ile alakalı bilgisi var araştırmalarını yapmış ve bana ilk ben senin manevi açıdan ve karakter olarak dengim olduğuna inanıyorum dedi. bende mantıklı ve güzel bir yaklaşım olduğu için görüşmeyi kabul ettim.
Bütün bunlarla birlikte aşırı düzeyde önceki evliliğimin etkisiyle "işte budur" diyemiyorum. Duygusal olarak ondan daha fazla hissiyat var ben daha çok mantıklı bakıyorum. Aslında etkileyici biri ama ben bu konuda pek kaptırmamaya çalışıyorum. Evlilik için bir çok şartını oluşturmuş. 27 yaşında ev sahibi oldu kendi birikim ve kazancıyla ve evlilikle ilgili bir çok sorumluluğun farkında. Ama ben aşırı derecede göremediğim bir nokta var mıdır, ya da yanlış bir şey yapıyor muyum korkusunu çok yaşıyorum. Şundan da eminim ben bu kişiden ayrılsam onun düzeyinde biri sanırım daha karşıma çıkmaz. Ama evlilik fikrinden de çok korkuyorum. Evliliğin yapısından korkuyorum esasen. O ise bizim örnek bir çift olacağımızı söylüyor. Çünkü evlilikte beklentisi hep gelişime açık ilerleyen öğrenen bilen farkında olan bir çift olmak. Ve ben bayağı sosyal olduğum için benimle standardın dışında üst seviyede bir mutluluk hayal ettiğini söylüyor.
Ben bu korkularımı aşamıyorum ve yarın öbür gün ya yine yanlış seçimmiş demek zorunda kalırsam diye çok korkuyorum ve ayrıyeten en yakın arkadaşımın abisi olması sebebiyle yanlış algılama olur insanlar tarafından diye korkuyorum ailemin fikri önemli bir de. Ailem sanırım beğenir çünkü ciddi aklı başında biri. Ama yine de bir sürü aşama bir sürü evre ya bazı aşamalarını bendeki sorunlar yüzünden aşamazsak ben bir daha kırılıp dökülmek istemiyorum. Diğer yandan da onun ciddiyetini beğeniyorum. Düşündüklerimi ve olduğum durumu olabildiğinde açıkladım bu konuda bana ön ayak olur musunuz fikirlerinizi paylaşır mısınız?
