Bu tip bir anneyi daha 2-3 gün önce gördüm. Hatta kadın ben rahat yetiştirmek istiyorum baskı altında olmasın özgür olsun istiyorum o yüzden evde kalemi veriyorum eline duvarları bile çiziyor hiç bir şey demiyorum engellemiyorum onu, döksün dağıtsın kırsın hiç önemli değil önemli olan onun güzel ve özgür yetişmesi dedi. Bense öylece dinledim ve bende iki tane yetiştiriyorum ve bana göre çocuklar sınırı bilmedi dedim. Bunun baskıyla ilgili yok ben evde her gün baskı yapmıyorum ama ellerine kalemi verip çizin karalayıp kırın da demiyorum.
Bu tip bir anneyi daha 2-3 gün önce gördüm. Hatta kadın ben rahat yetiştirmek istiyorum baskı altında olmasın özgür olsun istiyorum o yüzden evde kalemi veriyorum eline duvarları bile çiziyor hiç bir şey demiyorum engellemiyorum onu, döksün dağıtsın kırsın hiç önemli değil önemli olan onun güzel ve özgür yetişmesi dedi. Bense öylece dinledim ve bende iki tane yetiştiriyorum ve bana göre çocuklar sınırı bilmedi dedim. Bunun baskıyla ilgili yok ben evde her gün baskı yapmıyorum ama ellerine kalemi verip çizin karalayıp kırın da demiyorum.
Ne kişilik kazandırması arkadaşım ya, biz zamanında kendi evimizde de,başkasının evinde de mum gibiydik. Ne oldu kişiliksiz mi olduk? 1 yaşında kızım var, kendi evimizde bile sınırları vardır, hiç bir eşyamı yerinden oynatmadım ki, alışmasın. Gittiğim yerde de insanların eşyalarına zarar vermesin diye. Bu da yeni moda oldu, kişiliği oluşsun, özgüveni oluşsun , sınır koymayın ee sonraa...
Çocuktur tabi yapar ama burada asıl konu annelerin rahatlığı. Koltukların tepesinde zıplatması falan beni hiç germez sonuçta benim çocuklarımda evimde zıplıyor. Ama daha aşırı davranışlar sergilendiğinde (burada bir sürü örnek var) uyarılmalı çocuk. Özgürlüğün de bir sınırı olmalı. Benim özgürlüğüm başkasının sinirlerini zıplatmamalı.çocuktur yapar diyorum.
o zaman ben de ev sahiplerini eleştireceğim.
Çocuklu misafir davet ediyorsun ey arkadaşım, en pahalı vazonu orta sehpaya neden yerleştiriyorsun.
En pahalı yemek takımını neden çocuğun önüne koyuyorsun. Sonra kırılınca ah vah.
Sen tüm odalarının kapısını gösteriş için aç, sonra ah çocuklar yatak odama girdi. O odanın kapısı niye açık bir kere!
bir de kırlent mırlent, oyuncak moyuncak dağıldı diye ağlama, toplamak 2 dakika, iş mi yani.
KKdaki bu ve benzer türevdeki konular hep aynı, çocuklara ve annelerine sövgü şeklinde. Tabi kimse çocuk olmamış burada, bravo size.
Şimdi şu mesajımdan da şu anlaşılmasın, çocuk alıcak eline tükenmez kalemi her yeri çizecek, anne de seyredecek. Elbette anne uyaracak, gerektiği yerde sert tepkiler verecek. Zapt edemiyorsa, alıcak çocuğunu evine gidecek.
ama ev sahibi de bilinçli olacak, çocuk şımaracak bu hesaplayacak. Birazcık evini ona göre düzenleyecek.
Çok da bunu kabul etmiyorsa misafir davet etmeyecek.
Çocuktur tabi yapar ama burada asıl konu annelerin rahatlığı. Koltukların tepesinde zıplatması falan beni hiç germez sonuçta benim çocuklarımda evimde zıplıyor. Ama daha aşırı davranışlar sergilendiğinde (burada bir sürü örnek var) uyarılmalı çocuk. Özgürlüğün de bir sınırı olmalı. Benim özgürlüğüm başkasının sinirlerini zıplatmamalı.
Benim oglum 3-4 yaslarindayken kalemle duvarlari cizmeye cok merak sarmisti.Baktim basa cikamiycam odamin kocaman bir duvarini ona verdim.Bu duvar senin sabahtan aksama kadar istedigin gibi yaz,boya ama aksam olunca silecegim yarin sabah yine senin dedim bayildi.Birkac ay o cizdi ben sildim.Zaten zamanla baska seylere ilgi duymaya basladi.Ne evde baska yerleri cizdi ne de baskalarinin evini boyadi.Istedigini belli sinirlar icinde elde etmis oldu.O da mutlu oldu ben de...ben tam tersine o anneyi tebrik ettim.
keşke ben de öyle olabilsem.
genelde rahat olmaya çalışıyorum ama sınırlarım var, biraz daha o sınırları genişletsem kimseye bir zararı olmaz diye düşünüyorum.
Katılıyorum sana. Abartı olmamak kaydıyla çocuklara biraz alan tanımalıyız. Biz anamızın gözünden anlıyorduk ama akşama kadar sokakta oynar atardık enerjimizi. Şimdiki çocuklar çanta gibi hep evden eve.yok ondan da gerilen var.
hatta inanır mısınız, çocuk parkında, çocuklar koştu bağırdı diye çocuklara bağıran kişiler var.
elbette ki anneler çocukları kontrol etsin.
ama ev sahibi de bi zahmet salonundaki kırılacak eşyaları çocukların ulaşamayacağı bir yere kaldırsın.
Ya da gitsin yatak odasının kapısını kapatsın.
oğlum 2 yaşında, misafirliklerde ben de peşinden geçiyorum elbette.
ama 2 dakika gözden ayırsam, bir şeye elini atıp kırması anlık bir şey. Demek istediğim bu.
Çocuğa dur sus demek de çözüm değil ki bir yerde.
Benim oglum 3-4 yaslarindayken kalemle duvarlari cizmeye cok merak sarmisti.Baktim basa cikamiycam odamin kocaman bir duvarini ona verdim.Bu duvar senin sabahtan aksama kadar istedigin gibi yaz,boya ama aksam olunca silecegim yarin sabah yine senin dedim bayildi.Birkac ay o cizdi ben sildim.Zaten zamanla baska seylere ilgi duymaya basladi.Ne evde baska yerleri cizdi ne de baskalarinin evini boyadi.Istedigini belli sinirlar icinde elde etmis oldu.O da mutlu oldu ben de...
Çocuktur yapar diye birşey yok. Kendi evimde sonsuz özgürlük tanımıyorum ben kızıma neden başkalarınım evini deneme tahtası yapayım? Çocuk yetiştirmek demek insanların eşyalarını kırdırmak özelini karıştırmasına izin vermek heryeri pisletmesine müsade etmek değildir.
Cocugun yaramaz olmasini anlarim ama misafirlige gidildiginde o cocuguyla ilgilenmeye anneye bi turlu anlam veremiyorum!! nasi bi rahatliktir nasi bi ozguvendir bu?? Tamam cocuk kisilik kazansin diye herseye eyvallah diyosunuz ama kendi evinizde rahat olun baskalarinin esyalarini kurcalamak yikip dokmek koltuk tepesinde gezmek niye?? ... boyle misafire alismam lazim ama alisasim yokkk...kotu olmadan care bulmali ama nasill..???
İnstagramda takip ettiğim bir kullanıcı var. Çocuk odasının bir duvarına boydan boya beyaz kağıt yapıştırmış. Çocuk istediği gibi resim çiziyor. Dolunca yerine yenisini yapıştırıyor. İlla duvar boyamak isteyen çocuklara güzel bir çözüm.evet, bir başka anne de, çocuğuma bir duvar verdim demişti.
evde o duvarı istediği gibi boyamasına izin vermiş, ve şaşırtıcı şekilde çocuk başka hiç bir yere boya sürmemiş.
düşündüm de bizim ev kerpiç eski bir evdi. biz de duvardaki boyaları indirirdik aşağı. en büyük zevkimiz. annem 2-3 ayda bir boya-badana yapmak zorunda kalırdı.
valla hiç de terbiyesiz kişiler olmadık. belki evde istediğimizi yaptığımızdan dolayı da gayet uslu çocuklardık.
ben tam tersine o anneyi tebrik ettim.
keşke ben de öyle olabilsem.
genelde rahat olmaya çalışıyorum ama sınırlarım var, biraz daha o sınırları genişletsem kimseye bir zararı olmaz diye düşünüyorum.
Kk iki bölüme ayrılır şimdi
- Ayy nefret ediyorum cular
- çocuktur olsun cular....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?