Üzülerek annenin haklı oldugunu düşünüyorum. ilk askimdan severek bu sebeple ayrıldım. Onun yeri bende hep ayrı kalacak. Fakat zirvede bıraktık devam etseydik ve alışkın olmadığım bir yaşama gecseydim kendim mutlu olmayacaktım dolayısıyla onu da mutlu edemeyecektim. Ortak bir paydada buluşabilirseniz ne ala. Ama baskı ve dayatma varsa zor iş. Ayrıl diyemem sevgi kolay bulunmuyor, ama ortak fikirleriniz olsun mutlakaÖncelikle merhaba. Ben siteye henüz yeni üye oldum. Şu saatte konu açmamı sağlayacak kadar kafamı kurcalayan bir konu var. Okuyan herkese teşekkür ederim.
Benim uzun zamandır güzel giden bir ilişkim var. Başından beri sevgilim benimle evlenmek istediğini dile getiriyor. Ailesi benden haberdar. Kısaca ciddi bir ilişki. Sevgilim benim ilk aşkım, onu çok seviyorum.
Konuya gelirsek; ben büyük şehirde büyümüş bir kızım. Sevgilim ise evlendiğimizde köyde yaşamak zorunda olduğumuzu söyledi. Şu an içinde bulunduğu hayat şartlarını biliyorum ve yaptığı işler bana çok ağır geliyor. Hayvan bakmak, tarla işleri vesaire hiç alışık olduğum şeyler değil. Adapte olabilir miyim bilmiyorum. Hadi adapte oldum diyelim kabul ettiğime pişman olur muyum emin olamıyorum. Çünkü anne babasıyla ve aile büyükleriyle de aynı evde olma ihtimalim yok değil. Bir yandan bu da beni düşündürüyor.
Mesela ikimiz de üniversite okuyoruz ama katiyen çalışmamı istemiyor. Köye gelin gitsem beni daha da kısıtlayacak bir sürü unsur olacağını tahmin ediyorum. Annem de ikide bir sevgilimin benim dengim olmadığını ve içimdeki bu tutku geçtikten sonra pişman olacağımı söyleyip duruyor iyice moralim bozuluyor. Halbuki ben sevgilime çok bağlıyım, anlatamıyorum bir türlü. Düşünmekten kafayı yiyecek gibi oluyorum. Eğer benzer bir duruma maruz kalmış ablalarım varsa deneyimlerini ve görüşlerini paylaşırlarsa çok memnun olacağım. Herkesin görüşüne açığım.
Hoşgeldin ablacım bunu bizim değil senin düşünüp bulman gerek diye düşünüyorum..bazen çok sevmek bazı şeyleri görememek demektir..şehir hayatından köy hayatına adapte olacak mısın?olamayacak mısın?giyim kuşam ailesiyle birlikte oturman bunlar şimdiki gibi olmayacak kısıtlama çok olacak..sevgi bir yere kadar ben olsam köye değil yine şehirde bir ev tutup otururdumÖncelikle merhaba. Ben siteye henüz yeni üye oldum. Şu saatte konu açmamı sağlayacak kadar kafamı kurcalayan bir konu var. Okuyan herkese teşekkür ederim.
Benim uzun zamandır güzel giden bir ilişkim var. Başından beri sevgilim benimle evlenmek istediğini dile getiriyor. Ailesi benden haberdar. Kısaca ciddi bir ilişki. Sevgilim benim ilk aşkım, onu çok seviyorum.
Konuya gelirsek; ben büyük şehirde büyümüş bir kızım. Sevgilim ise evlendiğimizde köyde yaşamak zorunda olduğumuzu söyledi. Şu an içinde bulunduğu hayat şartlarını biliyorum ve yaptığı işler bana çok ağır geliyor. Hayvan bakmak, tarla işleri vesaire hiç alışık olduğum şeyler değil. Adapte olabilir miyim bilmiyorum. Hadi adapte oldum diyelim kabul ettiğime pişman olur muyum emin olamıyorum. Çünkü anne babasıyla ve aile büyükleriyle de aynı evde olma ihtimalim yok değil. Bir yandan bu da beni düşündürüyor.
Mesela ikimiz de üniversite okuyoruz ama katiyen çalışmamı istemiyor. Köye gelin gitsem beni daha da kısıtlayacak bir sürü unsur olacağını tahmin ediyorum. Annem de ikide bir sevgilimin benim dengim olmadığını ve içimdeki bu tutku geçtikten sonra pişman olacağımı söyleyip duruyor iyice moralim bozuluyor. Halbuki ben sevgilime çok bağlıyım, anlatamıyorum bir türlü. Düşünmekten kafayı yiyecek gibi oluyorum. Eğer benzer bir duruma maruz kalmış ablalarım varsa deneyimlerini ve görüşlerini paylaşırlarsa çok memnun olacağım. Herkesin görüşüne açığım.
Öncelikle merhaba. Ben siteye henüz yeni üye oldum. Şu saatte konu açmamı sağlayacak kadar kafamı kurcalayan bir konu var. Okuyan herkese teşekkür ederim.
Benim uzun zamandır güzel giden bir ilişkim var. Başından beri sevgilim benimle evlenmek istediğini dile getiriyor. Ailesi benden haberdar. Kısaca ciddi bir ilişki. Sevgilim benim ilk aşkım, onu çok seviyorum.
Konuya gelirsek; ben büyük şehirde büyümüş bir kızım. Sevgilim ise evlendiğimizde köyde yaşamak zorunda olduğumuzu söyledi. Şu an içinde bulunduğu hayat şartlarını biliyorum ve yaptığı işler bana çok ağır geliyor. Hayvan bakmak, tarla işleri vesaire hiç alışık olduğum şeyler değil. Adapte olabilir miyim bilmiyorum. Hadi adapte oldum diyelim kabul ettiğime pişman olur muyum emin olamıyorum. Çünkü anne babasıyla ve aile büyükleriyle de aynı evde olma ihtimalim yok değil. Bir yandan bu da beni düşündürüyor.
Mesela ikimiz de üniversite okuyoruz ama katiyen çalışmamı istemiyor. Köye gelin gitsem beni daha da kısıtlayacak bir sürü unsur olacağını tahmin ediyorum. Annem de ikide bir sevgilimin benim dengim olmadığını ve içimdeki bu tutku geçtikten sonra pişman olacağımı söyleyip duruyor iyice moralim bozuluyor. Halbuki ben sevgilime çok bağlıyım, anlatamıyorum bir türlü. Düşünmekten kafayı yiyecek gibi oluyorum. Eğer benzer bir duruma maruz kalmış ablalarım varsa deneyimlerini ve görüşlerini paylaşırlarsa çok memnun olacağım. Herkesin görüşüne açığım.
Öncelikle merhaba. Ben siteye henüz yeni üye oldum. Şu saatte konu açmamı sağlayacak kadar kafamı kurcalayan bir konu var. Okuyan herkese teşekkür ederim.
Benim uzun zamandır güzel giden bir ilişkim var. Başından beri sevgilim benimle evlenmek istediğini dile getiriyor. Ailesi benden haberdar. Kısaca ciddi bir ilişki. Sevgilim benim ilk aşkım, onu çok seviyorum.
Konuya gelirsek; ben büyük şehirde büyümüş bir kızım. Sevgilim ise evlendiğimizde köyde yaşamak zorunda olduğumuzu söyledi. Şu an içinde bulunduğu hayat şartlarını biliyorum ve yaptığı işler bana çok ağır geliyor. Hayvan bakmak, tarla işleri vesaire hiç alışık olduğum şeyler değil. Adapte olabilir miyim bilmiyorum. Hadi adapte oldum diyelim kabul ettiğime pişman olur muyum emin olamıyorum. Çünkü anne babasıyla ve aile büyükleriyle de aynı evde olma ihtimalim yok değil. Bir yandan bu da beni düşündürüyor.
Mesela ikimiz de üniversite okuyoruz ama katiyen çalışmamı istemiyor. Köye gelin gitsem beni daha da kısıtlayacak bir sürü unsur olacağını tahmin ediyorum. Annem de ikide bir sevgilimin benim dengim olmadığını ve içimdeki bu tutku geçtikten sonra pişman olacağımı söyleyip duruyor iyice moralim bozuluyor. Halbuki ben sevgilime çok bağlıyım, anlatamıyorum bir türlü. Düşünmekten kafayı yiyecek gibi oluyorum. Eğer benzer bir duruma maruz kalmış ablalarım varsa deneyimlerini ve görüşlerini paylaşırlarsa çok memnun olacağım. Herkesin görüşüne açığım.
Çok net söylüyorum %1000 pişman olursun. Sevginiz elbet vardır olmasa bu kadar kararsız kalmazsınız ama o köy işi basite alınacak bir iş değil. Öğrenirsiniz ama kariyerinizden vazgeçip, verdiğiniz tüm emekleri çöpe atıp sırf bir adam için hayatınız kökten sileceğiniz bir yaşamdan bahsediyorsunuz. Ha böyle hayatı hayal ettiğinizi söyleseniz o ayrı. Ama sizde yapamayacağınızı ve sizi kısıtlayacağını düşünüyorsunuz ki öyle olacağına iddiasına girerim. Köyde büyümüş akrabalarım bile yapamadı şehre kaçtı sonradan yapılacak iş değil. Köy evi olur arada uğrarsın güzeldir ama hayvan, tarla işleri şahsen ben yapamam. Kendinize güveniyorsanız gidin. Ayrıca bu sevgi karşılıksız gibi geldi bana resmen size kararından bahsetmiş bencil ve hiç fedakarlık yapmadan sizi kurallarıyla zor durumda bırakmış yani gitmem deseniz evlenmeyecek anladığım kadarıyla e buda sevgi olmuyor zaten.Öncelikle merhaba. Ben siteye henüz yeni üye oldum. Şu saatte konu açmamı sağlayacak kadar kafamı kurcalayan bir konu var. Okuyan herkese teşekkür ederim.
Benim uzun zamandır güzel giden bir ilişkim var. Başından beri sevgilim benimle evlenmek istediğini dile getiriyor. Ailesi benden haberdar. Kısaca ciddi bir ilişki. Sevgilim benim ilk aşkım, onu çok seviyorum.
Konuya gelirsek; ben büyük şehirde büyümüş bir kızım. Sevgilim ise evlendiğimizde köyde yaşamak zorunda olduğumuzu söyledi. Şu an içinde bulunduğu hayat şartlarını biliyorum ve yaptığı işler bana çok ağır geliyor. Hayvan bakmak, tarla işleri vesaire hiç alışık olduğum şeyler değil. Adapte olabilir miyim bilmiyorum. Hadi adapte oldum diyelim kabul ettiğime pişman olur muyum emin olamıyorum. Çünkü anne babasıyla ve aile büyükleriyle de aynı evde olma ihtimalim yok değil. Bir yandan bu da beni düşündürüyor.
Mesela ikimiz de üniversite okuyoruz ama katiyen çalışmamı istemiyor. Köye gelin gitsem beni daha da kısıtlayacak bir sürü unsur olacağını tahmin ediyorum. Annem de ikide bir sevgilimin benim dengim olmadığını ve içimdeki bu tutku geçtikten sonra pişman olacağımı söyleyip duruyor iyice moralim bozuluyor. Halbuki ben sevgilime çok bağlıyım, anlatamıyorum bir türlü. Düşünmekten kafayı yiyecek gibi oluyorum. Eğer benzer bir duruma maruz kalmış ablalarım varsa deneyimlerini ve görüşlerini paylaşırlarsa çok memnun olacağım. Herkesin görüşüne açığım.
Asla mutlu olamayacaksin. Sana çevremden en az 20 örnek gösterebilirim.Öncelikle merhaba. Ben siteye henüz yeni üye oldum. Şu saatte konu açmamı sağlayacak kadar kafamı kurcalayan bir konu var. Okuyan herkese teşekkür ederim.
Benim uzun zamandır güzel giden bir ilişkim var. Başından beri sevgilim benimle evlenmek istediğini dile getiriyor. Ailesi benden haberdar. Kısaca ciddi bir ilişki. Sevgilim benim ilk aşkım, onu çok seviyorum.
Konuya gelirsek; ben büyük şehirde büyümüş bir kızım. Sevgilim ise evlendiğimizde köyde yaşamak zorunda olduğumuzu söyledi. Şu an içinde bulunduğu hayat şartlarını biliyorum ve yaptığı işler bana çok ağır geliyor. Hayvan bakmak, tarla işleri vesaire hiç alışık olduğum şeyler değil. Adapte olabilir miyim bilmiyorum. Hadi adapte oldum diyelim kabul ettiğime pişman olur muyum emin olamıyorum. Çünkü anne babasıyla ve aile büyükleriyle de aynı evde olma ihtimalim yok değil. Bir yandan bu da beni düşündürüyor.
Mesela ikimiz de üniversite okuyoruz ama katiyen çalışmamı istemiyor. Köye gelin gitsem beni daha da kısıtlayacak bir sürü unsur olacağını tahmin ediyorum. Annem de ikide bir sevgilimin benim dengim olmadığını ve içimdeki bu tutku geçtikten sonra pişman olacağımı söyleyip duruyor iyice moralim bozuluyor. Halbuki ben sevgilime çok bağlıyım, anlatamıyorum bir türlü. Düşünmekten kafayı yiyecek gibi oluyorum. Eğer benzer bir duruma maruz kalmış ablalarım varsa deneyimlerini ve görüşlerini paylaşırlarsa çok memnun olacağım. Herkesin görüşüne açığım.
bu ilişkinin nesi iyi gidiyor? Çalışma hayatından koparıp köyde kaynanaya hizmet ettirtecek seni. Bence bu ilişki iyi gitmeyi bırak hiçbir yere gitmesin.Öncelikle merhaba. Ben siteye henüz yeni üye oldum. Şu saatte konu açmamı sağlayacak kadar kafamı kurcalayan bir konu var. Okuyan herkese teşekkür ederim.
Benim uzun zamandır güzel giden bir ilişkim var. Başından beri sevgilim benimle evlenmek istediğini dile getiriyor. Ailesi benden haberdar. Kısaca ciddi bir ilişki. Sevgilim benim ilk aşkım, onu çok seviyorum.
Konuya gelirsek; ben büyük şehirde büyümüş bir kızım. Sevgilim ise evlendiğimizde köyde yaşamak zorunda olduğumuzu söyledi. Şu an içinde bulunduğu hayat şartlarını biliyorum ve yaptığı işler bana çok ağır geliyor. Hayvan bakmak, tarla işleri vesaire hiç alışık olduğum şeyler değil. Adapte olabilir miyim bilmiyorum. Hadi adapte oldum diyelim kabul ettiğime pişman olur muyum emin olamıyorum. Çünkü anne babasıyla ve aile büyükleriyle de aynı evde olma ihtimalim yok değil. Bir yandan bu da beni düşündürüyor.
Mesela ikimiz de üniversite okuyoruz ama katiyen çalışmamı istemiyor. Köye gelin gitsem beni daha da kısıtlayacak bir sürü unsur olacağını tahmin ediyorum. Annem de ikide bir sevgilimin benim dengim olmadığını ve içimdeki bu tutku geçtikten sonra pişman olacağımı söyleyip duruyor iyice moralim bozuluyor. Halbuki ben sevgilime çok bağlıyım, anlatamıyorum bir türlü. Düşünmekten kafayı yiyecek gibi oluyorum. Eğer benzer bir duruma maruz kalmış ablalarım varsa deneyimlerini ve görüşlerini paylaşırlarsa çok memnun olacağım. Herkesin görüşüne açığım.
Köy hayatı bence çok zor. Şehır hayatına alışmış bırı olarak 3 gün bıle sürmez o büyük aşkın. Annenı dinle. Ben dinlemedım sen dıbleÖncelikle merhaba. Ben siteye henüz yeni üye oldum. Şu saatte konu açmamı sağlayacak kadar kafamı kurcalayan bir konu var. Okuyan herkese teşekkür ederim.
Benim uzun zamandır güzel giden bir ilişkim var. Başından beri sevgilim benimle evlenmek istediğini dile getiriyor. Ailesi benden haberdar. Kısaca ciddi bir ilişki. Sevgilim benim ilk aşkım, onu çok seviyorum.
Konuya gelirsek; ben büyük şehirde büyümüş bir kızım. Sevgilim ise evlendiğimizde köyde yaşamak zorunda olduğumuzu söyledi. Şu an içinde bulunduğu hayat şartlarını biliyorum ve yaptığı işler bana çok ağır geliyor. Hayvan bakmak, tarla işleri vesaire hiç alışık olduğum şeyler değil. Adapte olabilir miyim bilmiyorum. Hadi adapte oldum diyelim kabul ettiğime pişman olur muyum emin olamıyorum. Çünkü anne babasıyla ve aile büyükleriyle de aynı evde olma ihtimalim yok değil. Bir yandan bu da beni düşündürüyor.
Mesela ikimiz de üniversite okuyoruz ama katiyen çalışmamı istemiyor. Köye gelin gitsem beni daha da kısıtlayacak bir sürü unsur olacağını tahmin ediyorum. Annem de ikide bir sevgilimin benim dengim olmadığını ve içimdeki bu tutku geçtikten sonra pişman olacağımı söyleyip duruyor iyice moralim bozuluyor. Halbuki ben sevgilime çok bağlıyım, anlatamıyorum bir türlü. Düşünmekten kafayı yiyecek gibi oluyorum. Eğer benzer bir duruma maruz kalmış ablalarım varsa deneyimlerini ve görüşlerini paylaşırlarsa çok memnun olacağım. Herkesin görüşüne açığım.
Normalde insanlar ileride daha iyi koşullara sahip olmak için üniversite eğitimi alırlar. Siz ise tersini hedefliyorsunuz.Öncelikle merhaba. Ben siteye henüz yeni üye oldum. Şu saatte konu açmamı sağlayacak kadar kafamı kurcalayan bir konu var. Okuyan herkese teşekkür ederim.
Benim uzun zamandır güzel giden bir ilişkim var. Başından beri sevgilim benimle evlenmek istediğini dile getiriyor. Ailesi benden haberdar. Kısaca ciddi bir ilişki. Sevgilim benim ilk aşkım, onu çok seviyorum.
Konuya gelirsek; ben büyük şehirde büyümüş bir kızım. Sevgilim ise evlendiğimizde köyde yaşamak zorunda olduğumuzu söyledi. Şu an içinde bulunduğu hayat şartlarını biliyorum ve yaptığı işler bana çok ağır geliyor. Hayvan bakmak, tarla işleri vesaire hiç alışık olduğum şeyler değil. Adapte olabilir miyim bilmiyorum. Hadi adapte oldum diyelim kabul ettiğime pişman olur muyum emin olamıyorum. Çünkü anne babasıyla ve aile büyükleriyle de aynı evde olma ihtimalim yok değil. Bir yandan bu da beni düşündürüyor.
Mesela ikimiz de üniversite okuyoruz ama katiyen çalışmamı istemiyor. Köye gelin gitsem beni daha da kısıtlayacak bir sürü unsur olacağını tahmin ediyorum. Annem de ikide bir sevgilimin benim dengim olmadığını ve içimdeki bu tutku geçtikten sonra pişman olacağımı söyleyip duruyor iyice moralim bozuluyor. Halbuki ben sevgilime çok bağlıyım, anlatamıyorum bir türlü. Düşünmekten kafayı yiyecek gibi oluyorum. Eğer benzer bir duruma maruz kalmış ablalarım varsa deneyimlerini ve görüşlerini paylaşırlarsa çok memnun olacağım. Herkesin görüşüne açığım.
20 yaşında ne güzel okuyan sağlıklı bir kızsın. Neden kendine böyle bir hayatı seçeceksin ki? Köye geri dönün diye mi okuyorsunuz ikiniz de Allah aşkına? Aileleriniz de sizin için o kadar masraf yapıyor bunun için mi? Lütfen kendine gel, ailenin dediklerine kulak ver.Öncelikle merhaba. Ben siteye henüz yeni üye oldum. Şu saatte konu açmamı sağlayacak kadar kafamı kurcalayan bir konu var. Okuyan herkese teşekkür ederim.
Benim uzun zamandır güzel giden bir ilişkim var. Başından beri sevgilim benimle evlenmek istediğini dile getiriyor. Ailesi benden haberdar. Kısaca ciddi bir ilişki. Sevgilim benim ilk aşkım, onu çok seviyorum.
Konuya gelirsek; ben büyük şehirde büyümüş bir kızım. Sevgilim ise evlendiğimizde köyde yaşamak zorunda olduğumuzu söyledi. Şu an içinde bulunduğu hayat şartlarını biliyorum ve yaptığı işler bana çok ağır geliyor. Hayvan bakmak, tarla işleri vesaire hiç alışık olduğum şeyler değil. Adapte olabilir miyim bilmiyorum. Hadi adapte oldum diyelim kabul ettiğime pişman olur muyum emin olamıyorum. Çünkü anne babasıyla ve aile büyükleriyle de aynı evde olma ihtimalim yok değil. Bir yandan bu da beni düşündürüyor.
Mesela ikimiz de üniversite okuyoruz ama katiyen çalışmamı istemiyor. Köye gelin gitsem beni daha da kısıtlayacak bir sürü unsur olacağını tahmin ediyorum. Annem de ikide bir sevgilimin benim dengim olmadığını ve içimdeki bu tutku geçtikten sonra pişman olacağımı söyleyip duruyor iyice moralim bozuluyor. Halbuki ben sevgilime çok bağlıyım, anlatamıyorum bir türlü. Düşünmekten kafayı yiyecek gibi oluyorum. Eğer benzer bir duruma maruz kalmış ablalarım varsa deneyimlerini ve görüşlerini paylaşırlarsa çok memnun olacağım. Herkesin görüşüne açığım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?