- 12 Aralık 2018
- 1.428
- 2.032
- 133
- Konu Sahibi yalnizkus_
-
- #21
Ama ilk bebeğe gerçekten tecrübesiz olunduğu için çok daha fazla efor sarf ediliyor kenks. Birde cidden çocuk yapanların hepsi kardeşi olsun diye yaptık diyor.Öyle birşey mümkün değil,benim iki tane var,ikisi de aynı.Yapanlara anlam veremiyorum.
Benim bir de, bir küçüğüm var ben ortanca oluyorumBizim sülalede tam tersi durum geçerli. Evin küçük çocuklarına daha anlayışlılar kıyamıyolar genelde. İki kardeş kavga etse bile hemen küçüğün tarafını tutuyolar onu destekliyolar. Ezilenden yana olma psikolojisi de olabilir bilemiyorum
Konunun kıskançlıkla alakası yok annemi kıskanacak zamanları geride bıraktım insan sevdiğini kıskanır. Biri konu açınca sürekli eskileri irdelemek çok rahatsız edici. Eski eskide kaldı. Zaman değişiyor, insan nasıl değişmesin?Ya aileniz bir garip ya da siz kardeşlerinizi kıskanıyorsunuz(Böyle bir konunuzda var)
Soramadım duymamazlıktan geldim zaten sorsamda dürüst yaklaşmayacağini düşünüyorum açıkçasıDiğer çocuk/çocuklar dünyaya gelmeden önce bir kısım olarak doğru annenizin teyzenize söyledikleri..genelde 2.çocuk kararı ilk çocuk hayatta yalnız kalmasın/ kardeşi olsun diye dünyaya getiriliyor.Ama sonra gene en madur olan ilk çocuk oluyorİkinci dünyaya gelen çocuk genelde annenin ustalık eseri oluyor..ilkinde yaptığı hataları yapmıyor ,o bocalamaları yaşamıyor.Genelde ebeveyn de yaş olarak olgunlaşmış oluyor ..ama inanın sevgi açısından kalp aynı çarpıyor.Sormadınız mı annenize "gerçekten böyle mi düşünüyorsun ? Peki benim için ne düşünüyorsun ?" diye ?
Benim ikinci kaza ile oldu kanksAma ilk bebeğe gerçekten tecrübesiz olunduğu için çok daha fazla efor sarf ediliyor kenks. Birde cidden çocuk yapanların hepsi kardeşi olsun diye yaptık diyor.
Benimki uyumuyorBenim ikinci kaza ile oldu kanks,o daha ufak,narin falan diye biraz daha üstüne düştüğüm doğrudur .
Ölmüyorsun ama sürünüyorsun kanka☺.Benimki uyumuyorölmelil bir gün dahaaa. Ama ölürsem kızıma kim bakacakk
Çok eski değil konularinizda var gayette yazıyor orada.Benim bir de, bir küçüğüm var ben ortanca oluyorumdediğiniz mevzuyu babam yapiyor küçük diye güya oda ona çok düşkün ben arada kaynayanim yani. Keyifleri bilir hiç umrumda degil artık
Konunun kıskançlıkla alakası yok annemi kıskanacak zamanları geride bıraktım insan sevdiğini kıskanır. Biri konu açınca sürekli eskileri irdelemek çok rahatsız edici. Eski eskide kaldı. Zaman değişiyor, insan nasıl değişmesin?
Soramadım duymamazlıktan geldim zaten sorsamda dürüst yaklaşmayacağini düşünüyorum açıkçası
Az önce bir arkadaşım geldi yanıma, kızı 4 aylık. Akşam uyuduğu zaman sabah saat 8 kadar uyanmıyor dedi. Benimkiler kocaman oldu hala uyumuyorlar. Bu da şans işi galibaBenimki uyumuyorölmelil bir gün dahaaa. Ama ölürsem kızıma kim bakacakk
Ne kadar eski hanfendi konu açamaz olduk ya eski konu bekçisi kesildi herkes. İnanın bana annemi kıskanacak zerre sevgi kalmadı içimde. Biraz kalsa belki kıskanırdımÇok eski değil konularinizda var gayette yazıyor orada.
Şuan için anne olmak planlarım dahilinde değil, ileride kararlarım değişirse tabiki konudan bağımsız ayrım yapmayan anne olmak isterdim.Benim ailemde yok, ablam ya da ben herhangi birimizi bir yönden diğerinden asla ayirmazlar ,bugüne kadar da ayirmadilar. Böyle bir şey asla hissetmedim. Kardeşim erkek de olsa durumun aynı olacağına eminim
Çünkü neden? Annemin yaşıtı bir erkek kardeşi var, tek erkek kardeş. Tüm çocukluğunu anne babasının onun üstüne titremesini görerek geçirmiş. Hatta hırsından erkek kardeşini dovermis. Dedemler ona para verirmis, "oğlum sofrada güzel bir şey yok,sen lokantaya git ye" diye .bu arada ogullari mezardan altın diş çalacak tipte birisi. Ne bir gün güler, ne havaalanından almaya gelir. Borç batağına girip elli yasinda bile Ana babasından para alan bir hayirsiz...
Hep böyle olur .
Annem de kendi ayrımcılık yaşadığı için dünyada en korktuğu şey çocuklarına ayrım yasatmakti. Bu yüzden evde her zaman sonsuz eşitlik içinde büyümüşüzdür.
Hem her çocuğun kendince tatlı yönleri var. Ablam ilk göz ağrısı ama ben de çok komiktim mesela
Size gelince , madem böyle bir şeyler hissederek büyüdünüz, benim annem gibi bunu yararlı bir şeye çevirin ve kendi çocuklarıniz arasında asla kıyas yapmayın,birine ötekinden fazla ilgi göstermeyin. Kendi teraziniz annenizin size davranış biçimi olsun. En azından yasadiginiz iğrenç duygu güzel bir özelliğe dönüşür
Evet ben de bir ortanca olarak aynı dertten muzdaribim neyse ki artık bir dert değilortancalar ne yapsin, sorarim size.
ne ilk goz agrisiyiz,
ne evin minigiyiz.
biz direk olek
neyse konuya ciddi yorumum,
bu tarz sohbetler bazen ezberden yapiliyor, o yuzden ben cogu zaman ha ha evet tabi falan seklinde karsiliyorum.
Ama kendi annem babam boyle aleni deseler, kac yasinda olursam olayim kirilirim yani. Ayrimciligin hic bir turlusu hos degil.
Evet kesinlikle karakterle alakalı birşeybiz 4 kardeşiz annem hepimizi ayrı sever ilk göz ağrısı diye ayrım yaptığını düşünmüyorum aksine beni daha çok sever evlenip gittiği için diğerleri, yani bence annenin karakteriyle alakalı olabilir daha fazla sevebilir bence bu konuya çok takılma sonuçta seni de seviyor diğer kardeşini "daha" çok sevmesi seni sevmediği anlamına gelmez
Ondan soğuyacak tek sebep bu olsa keşke çok sebep birikti zaten bu ne ki :)Ben böyle birşeyi kabul etmem
Şükür ailede öyle bakan yok.
Şuan tek çocuğum var ikincisi de olsa aynı severim ikisi de benim canım olur.
Saçma geliyor bu muhabbetler.
Aileniz de böyle yapıyorsa bu onların ayıbı.
Ben soğurdum açıkçası.
Üzülmeyin ben hiç üzülmüyorum artık :) yinede teşekkür ederim ilginize, ince düşüncenize ♥Sizin için üzüldüm, çok kırıcı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?