Eskiden çok kinciydim ben gülse...
Yıllarcada böyle devam etti maalesef...
Sonra dönüp kendime baktığımda,aslında kendimi affedemediğimi anladım...:çok üzgünüm:
Şimdi öyle hafifim ki anlatamam...:asigim:
Kazanılan dotluklarla bir ömür aynı gemide olmak dileğiyle..a.s..
Çok güzel bir konu;öncelikle teşekkür ederim.a.s.
Şartlar gereği zorunlu olarak izini kaybettiğim pek çok arkadaşım var benim de.Mutlu günleri andıkça efkarlandığım..
Ama bunun yanı sıra çok ama çok sevip,dostum dediğim 2 insan var ki onları anmıyorum artık.Tamamen nötr'üm.
Onlar,kendilerine sunulmuş en içten duyguları gündelik menfaatlerle defalarca hüsrana uğratmış ve her seferinde de affedilmiş 2 insandılar..
Ve birgün bardak taştı..
7 senedir önce sık sık şimdi arada bir gelen "çok özledik" haberleri artık bana hiçbir şey hissettirmiyor..:1closedeyes:
dostum dedigim, dost sandigim insanlar vardi bir zamanlar...
bendeki degerleri o kadar coktu ki.....
meger hic dostum olmamislar....
aciyorum simdi gecen zamana,
nasilda görmemisim gercekleri, nasilda inanmisim yalanci dostluklara....
zaman yasadikca neler ögretiyor bize...
nerden hatirlattin simdi bunu mirayim? unutmustum ben iste..
dostum diyebilcegim kimsem yok gibi. artik butun sirlarimi dertlerimi bir annemle paylasiyorum. cok yakin arkadaslarim var hepsinden ayriyim zaten.
ama hepsini cok seviyorum. birine dostum dedim yedigimiz ictigimiz ayri gitmezdi bana oyle bir kazik attiki. artik herkes arkadasim oldu.
eski arkadaslarimdan neclayi hic unutamam. arkadas sarkisi ikimizindi.
ben gerçek dostlar seçtim kendime..benimle ağlayabildi dostum..
ben mtuluysam mutluluğumla mutlu olabildi..
hayatımda bi tek dosttan yana tuttu şansım..ben bi tek iyi dost seçebilmişim sadece ama en önemli şeylerden biriymiş,anladım...
her düştüğümde onlar kaldırdı beni çünkü..
yaralarımı onlar sarmaya çalıştı..bi eş bile bi dost kadar olamadı..
Iyi niyetiniz ve samimiyetinize inanıyorum.Güzel sözlerinize teşekkür ederim:1hug:
Ama bu noktaya katılamıyorum çünkü hayat dostluklardan ibaret değildir.İnsanın eşi,çocukları,ailesi,işi,eğitimi,özel zevkleri bence çok daha önce gelir.Dostlar hayattaki diğer renklerden biri...Nice dost bilinen kimselerin sırası geldiğinde ne küçük menfaatler için insanı harcadığına bizzat şahit oldum.Ya da özel hayatların dostları unutturduğuna...Yeri geldiği zaman herkesin kapısı kapanır kapanıyor da.. Sonuçta kimse vazgeçilmez değildir değil miyerimseniben
Iyi niyetiniz ve samimiyetinize inanıyorum.Güzel sözlerinize teşekkür ederim:1hug:
Ama bu noktaya katılamıyorum çünkü hayat dostluklardan ibaret değildir.İnsanın eşi,çocukları,ailesi,işi,eğitimi,özel zevkleri bence çok daha önce gelir.Dostlar hayattaki diğer renklerden biri...Nice dost bilinen kimselerin sırası geldiğinde ne küçük menfaatler için insanı harcadığına bizzat şahit oldum.Ya da özel hayatların dostları unutturduğuna...Yeri geldiği zaman herkesin kapısı kapanır kapanıyor da.. Sonuçta kimse vazgeçilmez değildir değil miyerimseniben
:sm_confused:he walla meltosh...all bendende okadar..hep wer...hep wer..bende çok yara aldım bu tür arkadaşlık..dostluklardan...eee kulağıma küpe yaptım...5 kuruşluk insanlara 10 kuruşluk değer werirsen..bi gün 5 kuruşa satılırsın...kimseye hakketiğinden fazla değer wermiceksin...sanırım benim hatam hep burda başladı...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?