İmkansız Dostluk'larınızı hatırlıyormusunuz?...

Çok güzel bir konu;öncelikle teşekkür ederim.a.s.

Şartlar gereği zorunlu olarak izini kaybettiğim pek çok arkadaşım var benim de.Mutlu günleri andıkça efkarlandığım..

Ama bunun yanı sıra çok ama çok sevip,dostum dediğim 2 insan var ki onları anmıyorum artık.Tamamen nötr'üm.
Onlar,kendilerine sunulmuş en içten duyguları gündelik menfaatlerle defalarca hüsrana uğratmış ve her seferinde de affedilmiş 2 insandılar..
Ve birgün bardak taştı..

7 senedir önce sık sık şimdi arada bir gelen "çok özledik" haberleri artık bana hiçbir şey hissettirmiyor..:1closedeyes:
 

Ne güzell ,bu hafifliğin devam etmesi dileğiyle:1no2:Bende öyleydim ama hayat ve insanlar bana öyle şeyler yaşattı gösterdi,artık bende bir yerde yoruldum insanlara hakettiği değeri verileceğini fazlasının kendime zarar verdiğini gördüm oyüzden bende artık senin gibi çok hafifimm:teytey:
İNŞALLAH CANIM TEŞEKKÜRLEER
 


Bu konuda sana hak vermemek mümkün mü?...

Ama insana en büyük dost kendisidir desekte ,yetinemediğimiz ortada...:1no2:

Ne var ki hergün yeni bir şeyler öğreniyor insan...a.s.
 
dostum dedigim, dost sandigim insanlar vardi bir zamanlar...
bendeki degerleri o kadar coktu ki.....
meger hic dostum olmamislar....
aciyorum simdi gecen zamana,
nasilda görmemisim gercekleri, nasilda inanmisim yalanci dostluklara....
zaman yasadikca neler ögretiyor bize...

nerden hatirlattin simdi bunu mirayim? unutmustum ben iste..
 
dostum diyebilcegim kimsem yok gibi. artik butun sirlarimi dertlerimi bir annemle paylasiyorum. cok yakin arkadaslarim var hepsinden ayriyim zaten.
ama hepsini cok seviyorum. birine dostum dedim yedigimiz ictigimiz ayri gitmezdi bana oyle bir kazik attiki. artik herkes arkadasim oldu.
eski arkadaslarimdan neclayi hic unutamam. arkadas sarkisi ikimizindi.
 
ben gerçek dostlar seçtim kendime..benimle ağlayabildi dostum..
ben mtuluysam mutluluğumla mutlu olabildi..
hayatımda bi tek dosttan yana tuttu şansım..ben bi tek iyi dost seçebilmişim sadece ama en önemli şeylerden biriymiş,anladım...
her düştüğümde onlar kaldırdı beni çünkü..
yaralarımı onlar sarmaya çalıştı..bi eş bile bi dost kadar olamadı..
 

Bence unutulmuyor süfürgem ,biz sadece üstünü örtüyoruz....:çok üzgünüm:

Ve en ufak bir an,bir fotoğraf,bir zamanlar birikte söylenen bir şarkı...

Tekrar getiriyor yaşanmış ve kaybedilmiş dostlukları...:teselli:

Farkı farkedemeyenler,bundan sonra farketselerde,farketmez....
 

Bir şarkı dizesi bile getiriverir işte o dostu yanına....:teselli:

Necla'ya sevgiler...o zaman...:asigim:
 

Hayat belkide hepsini birden veremiyor bize...:çok üzgünüm:

Ama ne mutlu ki arkanı yaslayabileceğin dostlukların var...:teselli:.
 

aynen katılıyorum sanaarkadaşım kimseye fazla taviz vermeyeceksin sonra tepene çıkıyorlar
 

Kesinlikle çok mantıklı ve gerçekcisin...sengözlerimebaksanab

Ve tabii ki sana katılmamak mümkün değil...

Özelliklede şu küçük menfaatler konusunda...:çok üzgünüm:

Ama bir düşünsene,hayatta bazen kendimize bile yalan söylediğimiz ve bizi biz yapan sırlarımız var...

Bu sırlar ki paylaşmassan boğulacakmışsın gibi hissettiğin....:1no2:

Öncelik sıralamalarımız tabiiki var...Ama bu sıralamada dostluk anlamında,yanımda taşıdığım insanları listenin en alt sırasına oturtamam...:teselli:

Herkesin alternatifi varmıdır,yokmudur?...O konuda maalesef aynı fikirde değilim...

Vazgeçmeye vazgeçiliyor...Ama yerine kimseyi koyamamıyorsun...:asigim:

Ve ben dostlarım olmadan yaşayabilecek kadar güçlü hissetmiyorum kendimi...

Heee buda bir güç göstergesimi yoksa tercih mi onuda bilemeyeceğim...:uhm:

Ama açık yürekliğine ve paylaşımına çok teşekkür ederim..a.s..
 

Boşuna büyük konuşuyoruz arkadaşlar...:1no2:

Her hüsrandan sonra aynı şeyi tekrarlar dururum kafamda...

"Hakettiğin fazla değer verdin." diye...klava:

Ama her yeni açılan dostluk penceresinede,sorgusuz dalmayı ihmal etmedim...

Yani anlayacağın....Sütten ağzım yansada,yoğurdu bir çırpıda mideye indiriyorum...:uhm::a015:
 
Dostluk adına yaptığım bu son paylaşıma bakınca..(Yani o kadar merakrttiğim ve tanışma fırsatını yakalayabildiğim , hemde sanaldan bulunmaz derken karşıma çıkan güzel insanlar..):asigim:

Zaman belki unutmayı öğretebilir..Ama zihninizde paylaştığınız o güzel anlar bakidir...

Su gibi akar saatler,sanki cümleler birbirini kovalar...Bir yere yetişmeye çalışır gibi koşturursunuz ..

Anlatacak o kadar çok şey vardır ki...:1hug:

Iskalamayalım arkadaşlar...Bedeli ne olursa olsun....a.s

Gelsin hayat bildiği gibi...yerimseniben

Dostlukları ıskalamayalım...a.s.
 
nostalji yapayım biraz dedim ve yine aylar önce yorum yazdığım bu konuyu buldum. o zamandan farklı düşünüyorum şimdi; insanın tek dostunun kendisinin olduğunu ve hatta o içimizdeki dostun bile bazen ihanetine uğradığımızı düşünüyorum.
 
dost bulmak çok zor
çok seçici davranıyorum o yüzden hayal kırıklığım olmadı hiç
hiç de yanılmadım çok şükür
 
arkadaşlar hayatımda 3-5 taneden fazla dostum olmamıştır.öğrendiklerimse:1.si deşifre olmasını istemediğiniz bir sırrınızı asla söylememek.2.si yaptığınız iyiliklerin karşılığını asla beklememek ki beklersen karşılık olarak bir şey bulamazsın.3.sü her yaptığımız iyiliği sadece Allah rızası için yapmak.4.sü sana bir sır verildiyse bunu mezara götürmek.ve gerçek dost istiyorsak sözüne sadık yalan söylemeyen,güvenilir insanlarla dostluk bağlarımızı kuvvetlendirmek.kısaca insana özünden daha yakın dost olmaz.bu nedenle arkadaşlıklarımızdan fazla bişeyler beklemeyelim derim
 
umutsuz ev kadınnarını seyreden varmı aranızda eğer seyrettiyseniz dostluğa arkadaşlığa nasıl değer verilmesi gerektiğini çok güzel annatan bir dizi tavsiye ederim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…