- 7 Ağustos 2022
- 353
- -213
- 13
- Konu Sahibi ucgunlukdunya
-
- #1
Kestirip atacaksın hayırdır hayat benim hayatım diyeceksin bir kere buz gibi ol konuyu açtıkların da ikinci bir defa açamazlar. Belliki yumuşak huylu birisin yüz buluyorlar hayatına karışacak kadar.Merhabalar bu siteyi yeni keşfettim üyelik açtım derdimi anlatmak ve fikir almak için yardımcı olursanız çok sevinirim.
Ben 26 yaşındayım, 2 yıldır kamu kurumunda memur olarak çalışıyorum. Tek yaşıyorum, 2 yıl boyunca hep evden işe işten eve hayatım oldu öyle gezip tozmayı sosyalleşmeyi pek seven biri değilim. 2-3 ay öncesine kadar gayet mutluydum ama ne olduysa şu 3 ayda oldu, insanların hepsi sanki sözleşmişler gibi ne zaman evleneceksin, erkek arkadaşın var mı yoksa biz bulalım, niye bu kadar kendini kapatıyorsun, bak yaşın geçecek acele et diye üstüme geliyorlar. İlk başlarda hayırlısı diyip geçiyordum ama bu sözler arttıkça canım sıkılmaya başladı işe gitmek zulüm gelir oldu iyice. Bir işaret görseler hepsi bana görücü usulü birini bulmak için sıraya girecekler resmen çok bunaldım. Bir de iş yerindeki bekar erkekleri gösteriyorlar bak şu da bekar yaşı bilmem kaç falan diye. Kimseye de saygısızlık yapmak istemiyorum ama uygun bir dille istemediğimi, evlenmeyi düşünmediğimi söylememe rağmen ''niye düşünmüyorsun ki, bir sıkıntın mı var'' tarzı sorularla iyice darlıyorlar beni.
Ben bu insanlarla nasıl başa çıkacağım?
"Erkek arkadaşın var mı, yoksa biz bulalım" mı? E ama yuh artık, bu ne haddini bilmezlik, seninle nasıl bu şekilde konuşabiliyorlar? Nasıl üzerine gelebiliyorlar?Merhabalar bu siteyi yeni keşfettim üyelik açtım derdimi anlatmak ve fikir almak için yardımcı olursanız çok sevinirim.
Ben 26 yaşındayım, 2 yıldır kamu kurumunda memur olarak çalışıyorum. Tek yaşıyorum, 2 yıl boyunca hep evden işe işten eve hayatım oldu öyle gezip tozmayı sosyalleşmeyi pek seven biri değilim. 2-3 ay öncesine kadar gayet mutluydum ama ne olduysa şu 3 ayda oldu, insanların hepsi sanki sözleşmişler gibi ne zaman evleneceksin, erkek arkadaşın var mı yoksa biz bulalım, niye bu kadar kendini kapatıyorsun, bak yaşın geçecek acele et diye üstüme geliyorlar. İlk başlarda hayırlısı diyip geçiyordum ama bu sözler arttıkça canım sıkılmaya başladı işe gitmek zulüm gelir oldu iyice. Bir işaret görseler hepsi bana görücü usulü birini bulmak için sıraya girecekler resmen çok bunaldım. Bir de iş yerindeki bekar erkekleri gösteriyorlar bak şu da bekar yaşı bilmem kaç falan diye. Kimseye de saygısızlık yapmak istemiyorum ama uygun bir dille istemediğimi, evlenmeyi düşünmediğimi söylememe rağmen ''niye düşünmüyorsun ki, bir sıkıntın mı var'' tarzı sorularla iyice darlıyorlar beni.
Ben bu insanlarla nasıl başa çıkacağım?
Kestirip atacaksın hayırdır hayat benim hayatım diyeceksin bir kere buz gibi ol konuyu açtıkların da ikinci bir defa açamazlar. Belliki yumuşak huylu birisin yüz buluyorlar hayatına karışacak kadar.
Kimseye saygısızlık yapmak da istemiyorum yaşça benden büyük insanlar hepsi, 2 yılda zaten çalıştığım yerin dışına iş dışında çıkmadım hiç ama arkamdan konuşa konuşa insanlar yayılmış herkese tanımadığım insanlardan dahi görücü teklifleri alıyorum şu var bu var diye. Sınır koymaya çalıştım hep kimseyle gereksiz diyaloğa samimiyete girmedim. Terslesem işim gereği muhatap olmak zorunda kalıyorum bu sefer iş konusunda sıkıntı olacak"Erkek arkadaşın var mı, yoksa biz bulalım" mı? E ama yuh artık, bu ne haddini bilmezlik, seninle nasıl bu şekilde konuşabiliyorlar? Nasıl üzerine gelebiliyorlar?
Sınır çizememişsin ne yazık ki, bundan sonra çizeceksin.
Bu hadsiz insanlara cevabınızı vereceksiniz ki hepsi susacak. Cevap vermezseniz daha da ileri gireceklerdir.Merhabalar bu siteyi yeni keşfettim üyelik açtım derdimi anlatmak ve fikir almak için yardımcı olursanız çok sevinirim.
Ben 26 yaşındayım, 2 yıldır kamu kurumunda memur olarak çalışıyorum. Tek yaşıyorum, 2 yıl boyunca hep evden işe işten eve hayatım oldu öyle gezip tozmayı sosyalleşmeyi pek seven biri değilim. 2-3 ay öncesine kadar gayet mutluydum ama ne olduysa şu 3 ayda oldu, insanların hepsi sanki sözleşmişler gibi ne zaman evleneceksin, erkek arkadaşın var mı yoksa biz bulalım, niye bu kadar kendini kapatıyorsun, bak yaşın geçecek acele et diye üstüme geliyorlar. İlk başlarda hayırlısı diyip geçiyordum ama bu sözler arttıkça canım sıkılmaya başladı işe gitmek zulüm gelir oldu iyice. Bir işaret görseler hepsi bana görücü usulü birini bulmak için sıraya girecekler resmen çok bunaldım. Bir de iş yerindeki bekar erkekleri gösteriyorlar bak şu da bekar yaşı bilmem kaç falan diye. Kimseye de saygısızlık yapmak istemiyorum ama uygun bir dille istemediğimi, evlenmeyi düşünmediğimi söylememe rağmen ''niye düşünmüyorsun ki, bir sıkıntın mı var'' tarzı sorularla iyice darlıyorlar beni.
Ben bu insanlarla nasıl başa
Terslesem işim gereği muhatap olmak zorunda kalıyorum bu sefer iş konusunda sıkıntı olacak
Anlatamiyorum galiba, tersle veya azarla demiyorum, sınır çizmek böyle bi şey değil zaten. İnsanlar birilerine birilerini önerebilir ama sizinki altın günü mahalle muhabbetine dönmüş, iş ortamı ciddiyeti kalmamış, ne münasebet yani.Kimseye saygısızlık yapmak da istemiyorum yaşça benden büyük insanlar hepsi, 2 yılda zaten çalıştığım yerin dışına iş dışında çıkmadım hiç ama arkamdan konuşa konuşa insanlar yayılmış herkese tanımadığım insanlardan dahi görücü teklifleri alıyorum şu var bu var diye. Sınır koymaya çalıştım hep kimseyle gereksiz diyaloğa samimiyete girmedim. Terslesem işim gereği muhatap olmak zorunda kalıyorum bu sefer iş konusunda sıkıntı olacak
Bende öyle düşündüm düğün sezonu açıldı evlilikler arttı bizim iş yerinde de. Söylüyorum konusu açıldıkça düşünmediğimi, daha vaktim var diyorum ama yaşın geçiyor şimdi sen seçersin yaşın geçince seçilirsin diyorlar26 yaşındaki insanı darlamak da ne bileyim. Düğün sezonu açıldı ya ondandır dicem bir ihtimal. Bir de bizim insanların memur ya da öğretmen bekar kızları gözüne kestirme huyu var.
Yapacağınız şey basit. Kendi hayatımı kazanıyorum şimdilik böyle mutluyum. Hayırlı olmayacaksa hiç olmasın ya da hiç evlilik düşünmüyorum benim hayatım benim düşüncem gibi gibi.. Sözlerle kestirip atmak. İnsanlara bu tür konularda sınırlarını hatırlatmak.
Ben tek yaşadığım için sanırım biraz batıyor mu artık insanlara bilmiyorum. Ailemle yaşasam bu kadar laf söyleyemezlerdi eminim. Yalnızlık Allah'a mahsustur diyorlar bu lafı duyunca özellikle aşırı geriliyorumBu hadsiz insanlara cevabınızı vereceksiniz ki hepsi susacak. Cevap vermezseniz daha da ileri gireceklerdir.
Ben 31 yaşında evlendim. Bir kez annemin yanında bir akraba " bir kusurun mu var ki evlenmiyorsun '' dedi. Annem pardon ne kusuru varmış dedi. Akraba da " ne bilim bir hata mı yaptı ki evlenmeye yüzü yok baksana ondan 10 yaş küçükler evleniyor " dedi. Annem bana bırakmadı " sizi ne ilgilendirir ? Bir hata yaptıysa kendi şeyiyle yaptı size giren çıkan ne ? Sen benim kızımı böyle darlama hakkını nerden buluyorsun " dedi. Sonra da çok bile oturdunuz ben sizi yolcu edeyim diye kapiyo gösterdi. Bir daha kimse bana evlilik soramadı. Yumuşak yüzlü olur cevap vermezseniz daha da terbiyesizleşirler.
İnşallah amirlere şikayet edeceğim bir noktaya gelmemSizinle sadece işle ilgili konuşalım paylaşım yapalım lütfen diye rica et sen de o zaman
Özel hayatımı iş yerinde konuşmayı tercih etmiyorum da diyebilirsin
Ne demek bu konu yüzünden iş hayatın sıkıntıya girecek? Üstlerinle konuşursun sen de canım aaaa Bu insanların densizlikleri de beni öldürücek artık ya
Size ne acaba demek istiyorum ben senin yerine burdan o insanlara
2 yıldır hep mesafemi korumaya çalıştım ben yapacağım işi güzelce öğrenip insanlarla gereksiz samimiyet kurmamaya gayret ettim hep ama başkalarının davranışlarını kontrol edemiyoruz maalesef ben uzak durdukça onlar samimiyet kurmaya çalıştılar evlere kahvaltıya davet etmeler falan hiçbirine gitmedim ama yine de böyle olduAnlatamiyorum galiba, tersle veya azarla demiyorum, sınır çizmek böyle bi şey değil zaten. İnsanlar birilerine birilerini önerebilir ama sizinki altın günü mahalle muhabbetine dönmüş, iş ortamı ciddiyeti kalmamış, ne münasebet yani.
terbiyesizle baş edilmez görmezden geleceksiniz insan gibi konuşunca anlamayana ne denir ki boşverinMerhabalar bu siteyi yeni keşfettim üyelik açtım derdimi anlatmak ve fikir almak için yardımcı olursanız çok sevinirim.
Ben 26 yaşındayım, 2 yıldır kamu kurumunda memur olarak çalışıyorum. Tek yaşıyorum, 2 yıl boyunca hep evden işe işten eve hayatım oldu öyle gezip tozmayı sosyalleşmeyi pek seven biri değilim. 2-3 ay öncesine kadar gayet mutluydum ama ne olduysa şu 3 ayda oldu, insanların hepsi sanki sözleşmişler gibi ne zaman evleneceksin, erkek arkadaşın var mı yoksa biz bulalım, niye bu kadar kendini kapatıyorsun, bak yaşın geçecek acele et diye üstüme geliyorlar. İlk başlarda hayırlısı diyip geçiyordum ama bu sözler arttıkça canım sıkılmaya başladı işe gitmek zulüm gelir oldu iyice. Bir işaret görseler hepsi bana görücü usulü birini bulmak için sıraya girecekler resmen çok bunaldım. Bir de iş yerindeki bekar erkekleri gösteriyorlar bak şu da bekar yaşı bilmem kaç falan diye. Kimseye de saygısızlık yapmak istemiyorum ama uygun bir dille istemediğimi, evlenmeyi düşünmediğimi söylememe rağmen ''niye düşünmüyorsun ki, bir sıkıntın mı var'' tarzı sorularla iyice darlıyorlar beni.
Ben bu insanlarla nasıl başa çıkacağım?
Cevap vermeyin kariyerim daha önemli deyin yada hiç duymamış gibi konuyu değiştirin bu konuları konuşmak istemiyorum diyin
En iyisi böyle demek sanırım, hayırlısı diyince bile istiyor ama karşısına çıkmıyor diye düşünüyorlar çünkü ısrar artıyorBenim tercihim böyle, bu konuyu bir daha açmayın kimsenin kalbi kırılmasın demeyi deneyin.
Başkasına gerek yok ben senden hoşlanıyorum diyin sizi darlayanlaraMerhabalar bu siteyi yeni keşfettim üyelik açtım derdimi anlatmak ve fikir almak için yardımcı olursanız çok sevinirim.
Ben 26 yaşındayım, 2 yıldır kamu kurumunda memur olarak çalışıyorum. Tek yaşıyorum, 2 yıl boyunca hep evden işe işten eve hayatım oldu öyle gezip tozmayı sosyalleşmeyi pek seven biri değilim. 2-3 ay öncesine kadar gayet mutluydum ama ne olduysa şu 3 ayda oldu, insanların hepsi sanki sözleşmişler gibi ne zaman evleneceksin, erkek arkadaşın var mı yoksa biz bulalım, niye bu kadar kendini kapatıyorsun, bak yaşın geçecek acele et diye üstüme geliyorlar. İlk başlarda hayırlısı diyip geçiyordum ama bu sözler arttıkça canım sıkılmaya başladı işe gitmek zulüm gelir oldu iyice. Bir işaret görseler hepsi bana görücü usulü birini bulmak için sıraya girecekler resmen çok bunaldım. Bir de iş yerindeki bekar erkekleri gösteriyorlar bak şu da bekar yaşı bilmem kaç falan diye. Kimseye de saygısızlık yapmak istemiyorum ama uygun bir dille istemediğimi, evlenmeyi düşünmediğimi söylememe rağmen ''niye düşünmüyorsun ki, bir sıkıntın mı var'' tarzı sorularla iyice darlıyorlar beni.
Ben bu insanlarla nasıl başa çıkacağım?
Normal yaşı kaç ki? Kimine bakıyorum benimle yaşıt bekar, üzülüyor karşıma düzgün biri çıkmadı evlenemedim diye, kimi de 30'u bile erken buluyor. Benim şu yaşa kadar sevgilim bile olmadı hiç, aramıyorum da kimseyi o yüzden erken veya geç diye düşünemiyorumÇevreniz çok cahil.Bu konuları açtıklarında kısa kesin konuşmayın hiç bir süre sonra susarlar.26 yaş ne ki..
UmursamayarakMerhabalar bu siteyi yeni keşfettim üyelik açtım derdimi anlatmak ve fikir almak için yardımcı olursanız çok sevinirim.
Ben 26 yaşındayım, 2 yıldır kamu kurumunda memur olarak çalışıyorum. Tek yaşıyorum, 2 yıl boyunca hep evden işe işten eve hayatım oldu öyle gezip tozmayı sosyalleşmeyi pek seven biri değilim. 2-3 ay öncesine kadar gayet mutluydum ama ne olduysa şu 3 ayda oldu, insanların hepsi sanki sözleşmişler gibi ne zaman evleneceksin, erkek arkadaşın var mı yoksa biz bulalım, niye bu kadar kendini kapatıyorsun, bak yaşın geçecek acele et diye üstüme geliyorlar. İlk başlarda hayırlısı diyip geçiyordum ama bu sözler arttıkça canım sıkılmaya başladı işe gitmek zulüm gelir oldu iyice. Bir işaret görseler hepsi bana görücü usulü birini bulmak için sıraya girecekler resmen çok bunaldım. Bir de iş yerindeki bekar erkekleri gösteriyorlar bak şu da bekar yaşı bilmem kaç falan diye. Kimseye de saygısızlık yapmak istemiyorum ama uygun bir dille istemediğimi, evlenmeyi düşünmediğimi söylememe rağmen ''niye düşünmüyorsun ki, bir sıkıntın mı var'' tarzı sorularla iyice darlıyorlar beni.
Ben bu insanlarla nasıl başa çıkacağım?
Çok yüz vermeseydinizMerhabalar bu siteyi yeni keşfettim üyelik açtım derdimi anlatmak ve fikir almak için yardımcı olursanız çok sevinirim.
Ben 26 yaşındayım, 2 yıldır kamu kurumunda memur olarak çalışıyorum. Tek yaşıyorum, 2 yıl boyunca hep evden işe işten eve hayatım oldu öyle gezip tozmayı sosyalleşmeyi pek seven biri değilim. 2-3 ay öncesine kadar gayet mutluydum ama ne olduysa şu 3 ayda oldu, insanların hepsi sanki sözleşmişler gibi ne zaman evleneceksin, erkek arkadaşın var mı yoksa biz bulalım, niye bu kadar kendini kapatıyorsun, bak yaşın geçecek acele et diye üstüme geliyorlar. İlk başlarda hayırlısı diyip geçiyordum ama bu sözler arttıkça canım sıkılmaya başladı işe gitmek zulüm gelir oldu iyice. Bir işaret görseler hepsi bana görücü usulü birini bulmak için sıraya girecekler resmen çok bunaldım. Bir de iş yerindeki bekar erkekleri gösteriyorlar bak şu da bekar yaşı bilmem kaç falan diye. Kimseye de saygısızlık yapmak istemiyorum ama uygun bir dille istemediğimi, evlenmeyi düşünmediğimi söylememe rağmen ''niye düşünmüyorsun ki, bir sıkıntın mı var'' tarzı sorularla iyice darlıyorlar beni.
Ben bu insanlarla nasıl başa çıkacağım?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?