| Tarih | 08/01 (start) | 10/01 | 17/01 | 24/01 | 31/01 | 07/02 | 14/02 | 21/02 | 28/02 |
| Kilo | 109.4 | 108.9 | |||||||
| Kayip | -0.5 |
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Merhabalar
Evet baslik biraz tuhaf oldu, ama terimler hep ingilizce ve tam turkçe karsiliklarini bulamadim.
Intermittent fasting, yani aralikli oruç diyebiliriz. Gunun sadece belli saatleri arasinda beslenip, diger zamanlarda hiç bir gida tuketimi olmuyor.
Ketojenik beslenme ise, dusuk seker, yuksek yag tuketilen bir beslenme sekli.
Ilginenler olursa daha fazla bilgi verebilirim.
Sadece on yargili yaklasim olmamasini, "aman bu çok tehlikeli sakin yapma" gibi yorumlar okumamayi umuyorum. Zira epey uzun zamandir bilimsel açiklamarini, deney sonuçlarini, iyisini kotusunu arastirip takip ettigim 2 farkli beslenme sekli bunlar, ve ikisinin de basari oranlari oldukça yuksek.
Neyse, kendimi tanitayim. Ismim Gül, 38 yasindayim, kilo sorunlarim hep oldu kendimi bildim bileli. Ergenlikten beri hep diyetteydim, ve sanirim denemedigim hiç bir sey kalmamistir. 3 farkli diyetisyenle de deneyimlerim oldu. Ama sonu hep fiyasko, hep husran. 5 verdiysem 8 geri aldim, 10 verdim 15 geri aldim, vs vs, derken bugun ku duruma geldim : tam 109 kilo. Boyum 164 bu arada.
Bu diyetler bana kilo verdirmemekle kalmadi, kendime olan guvenimi, inancimi tamamen yerle bir ettiler. "Basaramiyorsan demek ki iradesizsin" ya da "yeterince guçlu bir kisiligin yok demek ki, yoksa basarirdin". Bunun gibi seyler.
Halbuki birisi bana, "kimse omrunun sonuna kadar kalori sayarak yasayamaz", ya da "kimse sadece bir kaç farkli gida ile beslenerek uzun sure dayanamaz" gibi seyler soyleseydi, hem kendime guvenimi kaybetmezdim, hem de daha saglikli alternatifler arayisina girerdim belki.
Bundan bir kac sene once tamamen bosverdim, artik bu sekilde kendimi kabul etmem gerekiyor diye dusunmeye basladim. Cunku yas ilerledikce eskisi gibi kolay da kilo veremiyordum artik. 20li yaslarda, sadece ufak degisiklikler yaparak haftada 3-4 kilo verdigimi bilirim. Ama artik ne kadar zorlarsam zorlayayim, terazideki rakam o kadar da kolay degismiyor. Sinirden bir kaç tane terazi kirmisligim vardir...
Neyse, bu sekilde tamamen bosvererek bir sure devam etti. Ama yine de mutlu olmam imkansizdi.
Bundan bir kaç ay once bir gun dusundum, insan vucudu inanilmaz bir mekanizma, ve her gun mucize denilecek seyler yasanirken, basit bir kilo verme isleminin basarisiz olmasi çok sacma geldi.
Neden kilo verilmez vs diye arastirmaya basladim, ve boylece kilo kaybinin metabolizmayla, insulinle, seker tuketimiyle ilgili baglantili oldugunu kesfettim.
Bu arastirmalar sonucu kendi sorunumu çozdugumu hissettim. O kadar uzun zaman hep yanlis diyetler yaparak, habire kilo verip geri alarak, metabolizmami yavaslatmistim. Ve beslenmem inanilmaz sekerliydi.
Neyse uzun lafin kisasi, metabolizma nasil hizlandirilir diye ararken, intermittent fasting i kesfettim. Ilk basta tuhaf gelse de, deneyince o kadar da zor olmadigini, hatta keyif aldigimi bile fark ettim.
Seker ise aslinda uzun zamandir uzerinde dusundugum bir konuydu. Bazi hastaliklarin, ozellikle kanserin, seker tuketimine bagli olabilecegi ile ilgili seyler okumustum, fazla seker tuketen kisilerin az tuketenlere gore hem daha az saglikli, hem de daha az yasadiklariyla ilgili arastirmalar var.
Bunu arastiriken de ketojenik beslenme diye bir sey kesfettim. Epilepsiyi tedavi etmek için ortaya konmus bir beslenme sekli esasinda, saglik açisindan epey bir faydasi var, bunlardan biri de otomatik olarak vucuttaki fazla yaglari yakmak. Ama uygulanmasi bana inanilmaz zor geliyor : yag, seker, protein tuketimi kesinlikle belirlenen olculer içinde olmasi gerekiyor, buna gore seker tuketimi neredeyse 0, protein orta derecede, yag ise çok yuksek. Bu sekilde beslenmeye devam edince vucut keton denilen maddeler uretiyor ve sonuç olarak vucudun yakiti seker yerine yag oluyor. Ancak bunun benim için dezavantajlari oldukça fazla. Birincisi devamli herseyi tartip, hesaplayip not etmek gerekiyor, bu kadar ugrasmak istemiyorum.
Ikincisi, çok fazla yasak olan sey var. Yani bu bir sure yapilacak bir diyet degil, bir yasam tarzi olmasi gerekiyor. Yani pazar kahvaltilarina, yazin dondurmaya, karpuza kavuna, annemin yemeklerine sonsuza kadar veda etmek benim için zor degil, resmen imkansiz.
Ucuncusu, arada bir kaçamak yapayim deme sansi yok. Seker tukettiginiz anda vucut keton uretmeyi birakiyor, ve o kadar çaba bosa gitmis oluyor.
Her ne kadar sekerle bas etmeye kararli olsam da, bu kadari benim için çok fazla.
Ama neyse ki amerikalilar her seyin bir çaresini bulmuslar : ))
Ketojenik beslenmeyi saglik sorunlarindan degil de sadece kilo vermek için yapmak isteyenler varsa : Lazy Keto. Tembel keto : )) Bu beslenme seklinde sadece seker tuketimini frenliyoruz. Diger makrolarla, kalorilerle vs ilgilenmiyoruz.
Vucut keton uretmiyor, ama yine de yag yakiyor. Ve oyle 1 kere tatli yemekten filan da bir sey olmuyor. Yani genel olarak bu sekilde beslenip, anneme gittigimde suçluluk hissetmeden nefis yemeklerinden yiyebilirim :)
Dedigim gibi, su an 109.4 kilodayim.
Bu iki metodu hayatimin bir parçasi yapmayi planliyorum. Ve bu sene içerisinde hedefim 70 kiloya inmek.
Her gun, gun içerisinde bir onceki gun ne yedigimi, ne zaman yedigimi, ne yaptigimi filan yazicam :)
Bunun yaninda spor programim da var. Onu da baska bir zaman anlatirim :)
Son düzenleme:
Bugun telafi etmeyi dusunuyorum.
