• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

İntihar halusinasyonlari, annelik, caresizlik, ic dokus

Vallahi şişaniye söylemeden geçemicem, yorumlarınızı hep gükerek/gülümseyerek okuyorum. Böyle bir konu açınca çok şaşırdım, hiç bunalmış daralmış bir insan izlenimi bırakmadıydınız bende. Otizmli çocuğunuz olduğunu zaten bilmiyordum. Bunlara rağmen güçlü kalmışsınız ama son günlerde yorulmuşsunuz demek ki. Birkaç günlük tek başına tatil yapıp kafa dinleseniz?
Iste Onlar hep cikolatanin ve beyaz zehirin(un) verdigi anlik ferahliklar. :)
Tek basina tatil ? Imkansiz. Kizim henuz emiyor. Ancak arada tek basima alisverise , yuruyuse gidiyorum 1-2 saat.
 
Allah içinizde ki sıkıntıları dindirsin, ferahlık versin gönlünüze.
Bu günlerin sonu güzel olsun inşallah, gelecek sizin için umut dolu olsun.
İşleriniz kolaylaşsın zorlaşmasın.
Elimden gelen dua etmek.
 
Takintilar her gecen gun artiyor bizde de.
Eline bir damla su degse basiyor cigligi. Benim kiyafetlerimin renklerine bile takiyor :KK43: onun istemedigi rengi giyersem aglama krizine giriyor.
ozel egitim kurumunda ogretmenim..en ozel cocuklarim otizmli olanlari..
lutfen guclu olun ve ona yardimci olun..cok anliyorum sizi ancak siz gucten dustukce olaylar cikilmaz hal almaya başlıyacak..bu arada tv izletmeyin nolur..otizmli cocuklarin en buyuk dusmani tv..
 
Psikolojik destek çok önemli.Onların size çok ihtiyacı var depresif olmayın böyle lütfen.Benim kuzeinimin kızı daha bu ay yaşına girdi,o da böyle depresif.Evde kırmadık tabak çanak vazo bırakmıyor.En sonunda psikoloğa gitmeye başladı şimdi biraz düzeldi.Çocuklarınızın size sizinde onlara çok ihtiyacınız var.
 
Kadin zaten içini döküp rahatlamak için yazmış bizde destek oluyoruz dimi başka ne yapabiliriz anlamıyorum böyle insanları
Değilmi keske elimizden bir sey gelse, biz istemezmiyiz yardımcı olmak. Konusarak rahatlatmaya calisiyoruz biz de, klavye basindan bu kadar geliyor elimizden.
 
ozel egitim kurumunda ogretmenim..en ozel cocuklarim otizmli olanlari..
lutfen guclu olun ve ona yardimci olun..cok anliyorum sizi ancak siz gucten dustukce olaylar cikilmaz hal almaya başlıyacak..bu arada tv izletmeyin nolur..otizmli cocuklarin en buyuk dusmani tv..
Tv izletmiyordum. Ama artik basedemeyince izletmeye basladim. Yoksa Siddete meyledecegim. Bazen ikisi birden aglayinca ve susturamayinca sabrimi kaybediyorum. Sonra da tv izliyorlar diye uzuluyorum.
 
Şu terapiye git demek de son dönemlerde kk nin hitlerinden oldu...

Anlayan da anlamayan da tavsiye ediyor ya... İfrit oluyorum.

Bi şeyin yok Sismaniye Sismaniye
Hersey geçecek...
Pozitif düşün...
Duayla kal...
 
Tv izletmiyordum. Ama artik basedemeyince izletmeye basladim. Yoksa Siddete meyledecegim. Bazen ikisi birden aglayinca ve susturamayinca sabrimi kaybediyorum. Sonra da tv izliyorlar diye uzuluyorum.
bir okula kaydetseniz? cocugunuzun gelisimine katkisi olacaktir,
sizde en azindan o gunlerde biraz kafa dinlersiniz..biliyosunuzdur otizmde erken egitim cok onemli.
 
Canim benim yaa allah yardimcin olsun ama tez vakitte psikolojik tedavi gor lutfen
 
rehabilitasyona gondermeyi dusunmuyor musunuz? bireysel egitim verilir.
Yurtdisindayim. Arada sirada konusma terapisti geliyor eve 1 saatligine. Baska da bi secenek sunmadilar.
Ozel kurumlar ise coook uzak bizim eve ve cok pahali.
Haftada 2 saat evde ozel egitim aldirmak istedim. Ama kabul edip gelen olmadi.
 
3 4 gün önce beklediğim bi haberi alamadım işle ilgili ve yıkıldım.Evlendiğimden beri işle ilgili şansım asla yaver gitmedi çok çabaladığım halde.
Eve geldim öyle bi ağladım ki içim dışıma çıktı o an intihar edip kurtulmalıyım dedim baya baya internetten yöntemleri falan okudum en garantili acısız olanı.
Bunu neden anlattım insanız hassasız insan bazen böyle şeyler hissediyor dönem dönem gerçekten çok normal sizi çok iyi anladım konuyu okuyunca.
Yani normal şartlarda intihar etmek kim ben kim ama o an gerçekten ölmek istedim laf olsun diye söylemiyorum.
Şu an daha iyi bi psikolojideyim..Yapacak bir şey yok hayat devam ediyor.Otizmli ve çok çok iyi duruma gelmiş artık bağımsız hale gelmiş birçok çocuk gördüm.
Rehabilitasyon merkezinde çalıştım 1yıl kadar dışardan anlaşılmıyordu bile otizmli oldukları öyle söyliyim.
Ama bu çocuklar kuruma ilk geldiklerinde sürekli ağlayan konuşamayan çocuklarmış mesela(6-7yaşlarındalarmış o zaman )
Eşinizin anlayışlı ve destek olması şart ama öyle olsa eminim her şey daha güzel olur.
Mutlaka yardım isteyin ondan her işi siz yüklenmeyin.
 
Uzun olacak, icimi dokecegim, istemeyen okumasin. Ayar vermeye ego doyurmaya gelenler hic okumadan uzaklassin.

Son zamanlarda intihar ettigimi dusunur oldum.
Etmeyi degil. Intihar ettigimi. Kendimi oyle hayal ediyorum. Daha dogrusu filmlerdeki flash backler gibi kendimi merdivene asılı falan goruyorum.
Cocuklarim yalniz agliyorlar, ta ki esim kapidan girip asili bedenimi bulana kadar.
Elimdeki bicakla bi anda boğazımi kestiğimi düşünüyorum.
Zor dönemlerden geciyorum. Ama olmek istedigim yok.
Oğlum otizmli, kizim kucuk ve inatci, esim çoğunlukla anlayışsız.
Bazen çok zorlaniyorum. Oğlumun sebepsiz uzun aglamalari.
Çığlıkları. Yemek yemeyisi, konustuklarimi 10 kez tekrarlasam da anlamayisi, kizimin inat edip ciglik cigliga aglamasi sonucu ikisine yetemeyip televizyonu bakici yerine kullanmam. Cocuklarima fayda sağlayamayisim.
Mutlu olmaya çabalıyorum. Ufak seylerden zevk almaya. Ama temel saglam olmadigindan yine delirme halleri.
Cocuklarima bagirmak istemiyorum.
Ama oyle zaman oluyor ki siddet uygulamamak icin dislerimi sikmisim.
Uykusuzum. Yorgunum.
Oglumun gelecegini dusunuyorum. Kendine yetecek mi? Mutlu olacak mi?
Kizimi dusunuyorum abisiyle arasi nasil olacak? Kaldiramayacagi sorumluluklar yuklenecek mi?

Kendimi dusunuyorum. Anac biri degildim. Ama cocuklarimi cok sevdim. Dusundum ki yas farklari az olsun onlar buyuyene kadar kendim gibi olmam anac olurum. Sonra arkadas oluruz. Hatta egleniriz beraber. Ama su an hic buyumeyecek bir cocugun annesiyim muhtemelen. Ve bu bana cok agir geliyor.
Allah ona uzun omurler versin. Bana da daha cok sabir daha cok anaclik versin.
Esime de anlayis.
Ben esimden bosanmayi dusunuyordum. Cocuklarim okula basladiginda bakici masrafi az olur calisir kendimize yeteriz diyordum. Ama oglum sanki esimle aramizda bir zincir oldu.
Onu yalniz buyutecek guce sahip degilim.
Bu sebeple evli kalacagiz madem mutlu olalim.diye adimlar atiyorum. 1-2 hafta iyi derken yine sorunlar bas gosteriyor. Ruhum daraliyor.

Cocuklarla girdigimiz diyaloglar basligini gormek bile icime aci veriyor. Oglum 4 yasinda, girebildigimiz bir diyalog yok.

Daha zor durumda olanlar var biliyorum..
Biliyorum saglikli oldugu icin sukur etmeliyim. Ediyorum da.
Depresif halden kurtulamiyorum. Surekli yemek yiyorum. Cinsel anlamda mutlu olmaya calisiyorum. Filmler izliyorum. Ama hepsi anlik tatmin.
Ruhum huzur bulmuyor.
Esimle konusuyorum ama oglumuz hakkinda konusunda o benden cok kapatiyor kendini.
Annem de ayni sekilde.
Ben guclu olup ben onlara telkin veriyorum iyi olacak, soyle olacak falan diye. Ama artik yoruldum.
İyi olmayacak.
Ben de omur boyu depresif bir anne olarak kalacagim.
Sadece icimi dokmek istedim.
Öncelikle inşallah tez zamanda içinizdeki sıkıntılardan kurtulup feraha çıkarsınız.. Otizmin belli seviyeleri mi var çok bilmiyorum ama sınıfımda iki tane otizmli öğrencim var.. diğer öğrencilerimden davranış anlamda hiç bir farkları yok.. sadece onlar için farklı plan yapıp daha basit düzeyde konuları anlatıyorum.. hatta biri diğer arkadaşlarıyla aynı seviyede extra plan yapmama gerek bile kalmıyor.. ama dediğim gibi davranış anlamında diğer öğrencilerle hiç fark yok ve herkesle gayet güzel oynuyorlar anlaşıyorlar.... otizm raporları olmasa hiç anlamazdım herhalde.. hiç büyümeyecek demişsiniz ya o yüzden bahsetme gereği duydum...
 
Yurtdisindayim. Arada sirada konusma terapisti geliyor eve 1 saatligine. Baska da bi secenek sunmadilar.
Ozel kurumlar ise coook uzak bizim eve ve cok pahali.
Haftada 2 saat evde ozel egitim aldirmak istedim. Ama kabul edip gelen olmadi.
tani ne zmn konuldu bilmiyorum ama baslangic evresinde bu duygulari tasimaniz cok normal..gecici bir durum inanin.
sabır ve zaman..
 
Şu terapiye git demek de son dönemlerde kk nin hitlerinden oldu...

Anlayan da anlamayan da tavsiye ediyor ya... İfrit oluyorum.

Bi şeyin yok Sismaniye Sismaniye
Hersey geçecek...
Pozitif düşün...
Duayla kal...


Bir insanın dişi ağrısa diş doktoruna gitmeyen bir insan bile tavsiye olarak bir diş doktoruna görün der o dişi ağrıyan kişiye... İlla tavsiye vermek için o konunun uzmanı olmak gerekmiyor.. O terapi yapan psikiyatristte diplomasını manavdan almıyor pek ala. Bu alan gelişmişse demek yararı var ki gelişmiş..

Diş için doktora giderken önce kolaylıkla, acısız bir şekilde bu sıkıntıdan kurtulmak için duanı edeceksin Allah'a sonra o sıkıntının maddi gerekliliği olan tedavi için doktora da gideceksin..

Sadece beden rahatsızlığı için doktora gidilmez. Ruhi bir sıkıntı içinde pek ala doktora, psikiyatriste, psikoloğa gidilebilir..
 
Öncelikle inşallah tez zamanda içinizdeki sıkıntılardan kurtulup feraha çıkarsınız.. Otizmin belli seviyeleri mi var çok bilmiyorum ama sınıfımda iki tane otizmli öğrencim var.. diğer öğrencilerimden davranış anlamda hiç bir farkları yok.. sadece onlar için farklı plan yapıp daha basit düzeyde konuları anlatıyorum.. hatta biri diğer arkadaşlarıyla aynı seviyede extra plan yapmama gerek bile kalmıyor.. ama dediğim gibi davranış anlamında diğer öğrencilerle hiç fark yok ve herkesle gayet güzel oynuyorlar anlaşıyorlar.... otizm raporları olmasa hiç anlamazdım herhalde.. hiç büyümeyecek demişsiniz ya o yüzden bahsetme gereği duydum...
Seviyeleri var.
bazi cocuklar kendilerine yetecek yetiskin bireyler oluyorlar. Meslek sahibi oluyorlar. Ama bazilarinin boyle bi sansi yok.
zaten seviyeleri kaynastirma egitimini kaldiramayacak durumda olsalar sizin sinifta olmazlardi.
Benim de tek umudum bu. Kendine yeten mutlu bir birey olsun. Bazen obur turlusune yogunlasinca konudaki halim gibi oluyorum.
 
Sizin için 7 adet inşirah suresi okudum, rabbim ferahlık versin gönlünüze inşaallah. Anlayabilmem mümkün değil, empati yapmam da zor. Zaten yorum yada tavsiyeye ihtiyacınız yok. İmtihanınız çok çetin, rabbim kimseyi evladıyla intihan etmesin. Evladın varlığıyla da yokluğuyla da sınamasın.
 
Seviyeleri var.
bazi cocuklar kendilerine yetecek yetiskin bireyler oluyorlar. Meslek sahibi oluyorlar. Ama bazilarinin boyle bi sansi yok.
zaten seviyeleri kaynastirma egitimini kaldiramayacak durumda olsalar sizin sinifta olmazlardi.
Benim de tek umudum bu. Kendine yeten mutlu bir birey olsun. Bazen obur turlusune yogunlasinca konudaki halim gibi oluyorum.
Su an ortaokuldalar.. ilkokulda iclerinden biri cok kotu durumdaydi diyor ogretmeni.. cok farkli bir durumdaymis.. ama su an hic eser yok eski halinden.. cok buyuk bir ilerleme yasandi dediler.. demekki olabiliyor.. bana gore tek sorun benimle goz temasi kurmuyor ve sessiz arkadaslariyla iletisimi oyle degil ama onlarla konusuyor.. bu da buyutulecek bir sorun degil bana gore.. Sizin de oglunuz icin güzel günler yakındır inşallah..
 
Back
X