İntihar halusinasyonlari, annelik, caresizlik, ic dokus

sufisentir · 8 Ekim 2016

Sismaniye .!.:
Yurtdisindayim. Arada sirada konusma terapisti geliyor eve 1 saatligine. Baska da bi secenek sunmadilar.
Ozel kurumlar ise coook uzak bizim eve ve cok pahali.
Haftada 2 saat evde ozel egitim aldirmak istedim. Ama kabul edip gelen olmadi.

Yaşadığınız ülke hangisi bilmiyorum ama bizim ülkemizde bile ücretsiz özel eğitimi devlet destekliyor.
Mutlaka araştırın bi yolu yöntemi vardır.Çünkü çok önemli yoğun eğitim konuşma terapistinin de daha sık gelmesi lazım evinize.

Sismaniye · 8 Ekim 2016

cikonunannesi .!.:
Sizin için 7 adet inşirah suresi okudum, rabbim ferahlık versin gönlünüze inşaallah. Anlayabilmem mümkün değil, empati yapmam da zor. Zaten yorum yada tavsiyeye ihtiyacınız yok. İmtihanınız çok çetin, rabbim kimseyi evladıyla intihan etmesin. Evladın varlığıyla da yokluğuyla da sınamasın.

En guzelini yaptiniz. Ihtiyacim olan biraz sempati, biraz dua.
Yoksa zaten ben otiZm ile ilgili makaleleri hatmettim. Ornekleri arastirdim.
Terapi ihtiyacimin zaten farkindayim ve aliyorum.
Ihtiyacim olan iki cift guzel soz, dua, temenni.
herkese tesekkur ediyorum.
Hala gogsume oturan okuzu kaldirabilmis degilim ama biraz da olsa bosalttim icimi.

wonderwoman97 · 8 Ekim 2016

Anne değilim hatta çok küçüğüm ama yaşadıklarınızı ta içimde hissettim.İnsan bazen bunalıyor,umarım yakında feraha çıkarsınız ve her şey güzel olur.

sedalein · 8 Ekim 2016

İlkokulda kaynastirma öğrencisi olan bir öğrencim vardı. . Otizm idi ama seviye olarak bilemiyorum durumunu.. Gıda Mühendisliği okuyor diye duydum.. Yabancı dile inanılmaz bir yatkınlığı vardı..

inş her çocuk için güzel olsun hersey.. her çocuk kendine has zorlukları yaşıyor..

Muhakkak zor zamanlar geciriyorsunuz.. keşke yardımım dokunacak olsa..

Kendinize iyi bakin.. siz de insansiniz..

Moon blanca · 8 Ekim 2016

Böyle çaresizken eli kolu baglı hissederken beni ayaga kaldıran tek sey rabbime yönelmek.. Onun yardımı sevgisi ancak dayanacak güç oluyor bana.. Yaşadıklarınız çok çetin bi imtihan ama bunu kazanırsınız ruhunuz doyacak tatmin olacak ben öyle inanıyorum.. Ablamın kızına da otizm teşhisi konuldu 3-4 yaşlarında o vakte kadar göz göze bile gelemiyorduk zaten önce çok bocaladı daha önce farkedemediği için kendini suçladı eşiyle çıkmaza girdi.. Sonra birden bi güç geldi terapiler uzun süren eğitimler ( evde kendinin yaptıgı) normal bi çocuğun 3 seferde ögreneceğini belki elli kez anlattı.. Şimdi haticem normal bir ilkokul da sakır sakır ingilizce şarkılar söyleyen mutfakta kurabiyeler yapan 11 yaşında bir genc kız adayı aşık bile oldu :) diyeceğim o ki bu hikayenin kahramanı siz olabilirsiniz.. Bu güç sizde olmasa bu yük de size verilmezdi.. Allah yardımcınız olsun

NilMeSeKer · 8 Ekim 2016

esmeralisa .!.:
Bir insanın dişi ağrısa diş doktoruna gitmeyen bir insan bile tavsiye olarak bir diş doktoruna görün der o dişi ağrıyan kişiye... İlla tavsiye vermek için o konunun uzmanı olmak gerekmiyor.. O terapi yapan psikiyatristte diplomasını manavdan almıyor pek ala. Bu alan gelişmişse demek yararı var ki gelişmiş..

Diş için doktora giderken önce kolaylıkla, acısız bir şekilde bu sıkıntıdan kurtulmak için duanı edeceksin Allah'a sonra o sıkıntının maddi gerekliliği olan tedavi için doktora da gideceksin..

Sadece beden rahatsızlığı için doktora gidilmez. Ruhi bir sıkıntı içinde pek ala doktora, psikiyatriste, psikoloğa gidilebilir..

Sorun ne?

Son açılan tüm konularda aynı moda cümleye rastliyor olmam bunu dile getirmemin neresi rahatsız ediyor ki...

Ben gidilmez edilmez demiyorum dikkat edersen... Sadece bilen de ediyor bilmeyen de.. Yoksa ruhi destek şart insanlar için...

cikonunannesi · 8 Ekim 2016

Sismaniye .!.:
En guzelini yaptiniz. Ihtiyacim olan biraz sempati, biraz dua.
Yoksa zaten ben otiZm ile ilgili makaleleri hatmettim. Ornekleri arastirdim.
Terapi ihtiyacimin zaten farkindayim ve aliyorum.
Ihtiyacim olan iki cift guzel soz, dua, temenni.
herkese tesekkur ediyorum.
Hala gogsume oturan okuzu kaldirabilmis degilim ama biraz da olsa bosalttim icimi.

İnsanız; arada o öküz geliyo da oturuveriyo işte göğsümüzün ortasına. Ben de çikolata, unlu mamüller ve patatesle rahatlayanlardanım

34 gün önce 40 haftalık bebeğimi karnımda kaybettim ben. Ölü doğum yaptım. İlk bebeğimdi, 34 yaşındayım. Öyle sevinç ve heyecanla bekliyordum ki oğluşumu; tarifsiz bi yıkım oldu benim için. Dün mesela bi kedi gördüm, memeleri sarkmış, emziriyo, belli ki yavrusu var. "Şu k..k kedinin bile yavrusu var, o bile anne olmuş, ben olamadım" diye ateş indi göğsüme. Bunu niye yazıyorum; eşime karşı bazen kırgınlık bazen de öfke hissediyorum ben. Ben oğlumu anlatmak, onun kaybı hakkında konuşmak, bazen ağlamak bazen de "başka yavrularımız olacak, üzülme" şeklinde teselli edilmek istiyorum. Ama erkeklerin olaylar karşısındaki tepkileri bizden farklı oluyo. Eşinize kızmayın. Bakım konusunda zaten size çok yardımcı olduğunu yazmışsınız. Belki sizin eşinizde konuşmamayı tercih ediyodur.

cemre_y · 8 Ekim 2016

Sismaniye .!.:
Uzun olacak, icimi dokecegim, istemeyen okumasin. Ayar vermeye ego doyurmaya gelenler hic okumadan uzaklassin.

Son zamanlarda intihar ettigimi dusunur oldum.
Etmeyi degil. Intihar ettigimi. Kendimi oyle hayal ediyorum. Daha dogrusu filmlerdeki flash backler gibi kendimi merdivene asılı falan goruyorum.
Cocuklarim yalniz agliyorlar, ta ki esim kapidan girip asili bedenimi bulana kadar.
Elimdeki bicakla bi anda boğazımi kestiğimi düşünüyorum.
Zor dönemlerden geciyorum. Ama olmek istedigim yok.
Oğlum otizmli, kizim kucuk ve inatci, esim çoğunlukla anlayışsız.
Bazen çok zorlaniyorum. Oğlumun sebepsiz uzun aglamalari.
Çığlıkları. Yemek yemeyisi, konustuklarimi 10 kez tekrarlasam da anlamayisi, kizimin inat edip ciglik cigliga aglamasi sonucu ikisine yetemeyip televizyonu bakici yerine kullanmam. Cocuklarima fayda sağlayamayisim.
Mutlu olmaya çabalıyorum. Ufak seylerden zevk almaya. Ama temel saglam olmadigindan yine delirme halleri.
Cocuklarima bagirmak istemiyorum.
Ama oyle zaman oluyor ki siddet uygulamamak icin dislerimi sikmisim.
Uykusuzum. Yorgunum.
Oglumun gelecegini dusunuyorum. Kendine yetecek mi? Mutlu olacak mi?
Kizimi dusunuyorum abisiyle arasi nasil olacak? Kaldiramayacagi sorumluluklar yuklenecek mi?

Kendimi dusunuyorum. Anac biri degildim. Ama cocuklarimi cok sevdim. Dusundum ki yas farklari az olsun onlar buyuyene kadar kendim gibi olmam anac olurum. Sonra arkadas oluruz. Hatta egleniriz beraber. Ama su an hic buyumeyecek bir cocugun annesiyim muhtemelen. Ve bu bana cok agir geliyor.
Allah ona uzun omurler versin. Bana da daha cok sabir daha cok anaclik versin.
Esime de anlayis.
Ben esimden bosanmayi dusunuyordum. Cocuklarim okula basladiginda bakici masrafi az olur calisir kendimize yeteriz diyordum. Ama oglum sanki esimle aramizda bir zincir oldu.
Onu yalniz buyutecek guce sahip degilim.
Bu sebeple evli kalacagiz madem mutlu olalim.diye adimlar atiyorum. 1-2 hafta iyi derken yine sorunlar bas gosteriyor. Ruhum daraliyor.

Cocuklarla girdigimiz diyaloglar basligini gormek bile icime aci veriyor. Oglum 4 yasinda, girebildigimiz bir diyalog yok.

Daha zor durumda olanlar var biliyorum..
Biliyorum saglikli oldugu icin sukur etmeliyim. Ediyorum da.
Depresif halden kurtulamiyorum. Surekli yemek yiyorum. Cinsel anlamda mutlu olmaya calisiyorum. Filmler izliyorum. Ama hepsi anlik tatmin.
Ruhum huzur bulmuyor.
Esimle konusuyorum ama oglumuz hakkinda konusunda o benden cok kapatiyor kendini.
Annem de ayni sekilde.
Ben guclu olup ben onlara telkin veriyorum iyi olacak, soyle olacak falan diye. Ama artik yoruldum.
İyi olmayacak.
Ben de omur boyu depresif bir anne olarak kalacagim.
Sadece icimi dokmek istedim.

Pskoljinin bozuldgu donemde oluyor bende bazen yururken ayagmn takilip dustgunu basimi vurup olebilecegim falan geliyordu gozumun onune.buna benzer cok fazla seyler ne demek istedgini anliyorum.muzik dinlemeye calis kafani ve dikkatni baska yone cek aklina biseyler geldiginde

Sismaniye · 8 Ekim 2016

cikonunannesi .!.:
İnsanız; arada o öküz geliyo da oturuveriyo işte göğsümüzün ortasına. Ben de çikolata, unlu mamüller ve patatesle rahatlayanlardanım
34 gün önce 40 haftalık bebeğimi karnımda kaybettim ben. Ölü doğum yaptım. İlk bebeğimdi, 34 yaşındayım. Öyle sevinç ve heyecanla bekliyordum ki oğluşumu; tarifsiz bi yıkım oldu benim için. Dün mesela bi kedi gördüm, memeleri sarkmış, emziriyo, belli ki yavrusu var. "Şu k..k kedinin bile yavrusu var, o bile anne olmuş, ben olamadım" diye ateş indi göğsüme. Bunu niye yazıyorum; eşime karşı bazen kırgınlık bazen de öfke hissediyorum ben. Ben oğlumu anlatmak, onun kaybı hakkında konuşmak, bazen ağlamak bazen de "başka yavrularımız olacak, üzülme" şeklinde teselli edilmek istiyorum. Ama erkeklerin olaylar karşısındaki tepkileri bizden farklı oluyo. Eşinize kızmayın. Bakım konusunda zaten size çok yardımcı olduğunu yazmışsınız. Belki sizin eşinizde konuşmamayı tercih ediyodur.

Siz de zor bir imtihan yasamissiniz. Allah sabir versin. Hislerinizi anlayabiliyorum. Arkadasim da 41 haftalikken kaybetti bebegini.
Esiniz de bebegini kaybetti o da uzuluyordur elbet, lakin ben esime de soyluyorum annelik baska.
Burada haksever diye bir uye vardi, kizini kaybetmisti 2 yasa yakindi galiba.
Onu okuduktan sonra bir sure dertlenmrye utandim ben. Allah ferahliklar versin yavrusunu kaybeden her anneye.
Size de insallah saglikli bir evlat masip etsin.

cikonunannesi · 8 Ekim 2016

Sismaniye .!.:
Siz de zor bir imtihan yasamissiniz. Allah sabir versin. Hislerinizi anlayabiliyorum. Arkadasim da 41 haftalikken kaybetti bebegini.
Esiniz de bebegini kaybetti o da uzuluyordur elbet, lakin ben esime de soyluyorum annelik baska.
Burada haksever diye bir uye vardi, kizini kaybetmisti 2 yasa yakindi galiba.
Onu okuduktan sonra bir sure dertlenmrye utandim ben. Allah ferahliklar versin yavrusunu kaybeden her anneye.
Size de insallah saglikli bir evlat masip etsin.

Amiiinnnnn inşaallah :KK46:

bütün melek annelerine.
Evet anneyle bebek arasında farklı bi bağ oluyormuş, bende öğrendim. çok şükür rabbime kısa bir sürede olsa yaşattı o duyguyu bana.
İşte bu yüzden erkeklerin farklı oluyo tepkileri, sizin eşinizin kendisini kapatması da ondandır.

Demetrios · 8 Ekim 2016

Yazıp yazıp siliyorum duadan fazlası haddimi aşıyor Allah yardımcınız olsun Allah sizi ve evlatlarınıza bir ömür ferahlık mutluluk huzur versin.

meredithgrey · 8 Ekim 2016

Sismaniye .!.:
Uzun olacak, icimi dokecegim, istemeyen okumasin. Ayar vermeye ego doyurmaya gelenler hic okumadan uzaklassin.

Son zamanlarda intihar ettigimi dusunur oldum.
Etmeyi degil. Intihar ettigimi. Kendimi oyle hayal ediyorum. Daha dogrusu filmlerdeki flash backler gibi kendimi merdivene asılı falan goruyorum.
Cocuklarim yalniz agliyorlar, ta ki esim kapidan girip asili bedenimi bulana kadar.
Elimdeki bicakla bi anda boğazımi kestiğimi düşünüyorum.
Zor dönemlerden geciyorum. Ama olmek istedigim yok.
Oğlum otizmli, kizim kucuk ve inatci, esim çoğunlukla anlayışsız.
Bazen çok zorlaniyorum. Oğlumun sebepsiz uzun aglamalari.
Çığlıkları. Yemek yemeyisi, konustuklarimi 10 kez tekrarlasam da anlamayisi, kizimin inat edip ciglik cigliga aglamasi sonucu ikisine yetemeyip televizyonu bakici yerine kullanmam. Cocuklarima fayda sağlayamayisim.
Mutlu olmaya çabalıyorum. Ufak seylerden zevk almaya. Ama temel saglam olmadigindan yine delirme halleri.
Cocuklarima bagirmak istemiyorum.
Ama oyle zaman oluyor ki siddet uygulamamak icin dislerimi sikmisim.
Uykusuzum. Yorgunum.
Oglumun gelecegini dusunuyorum. Kendine yetecek mi? Mutlu olacak mi?
Kizimi dusunuyorum abisiyle arasi nasil olacak? Kaldiramayacagi sorumluluklar yuklenecek mi?

Kendimi dusunuyorum. Anac biri degildim. Ama cocuklarimi cok sevdim. Dusundum ki yas farklari az olsun onlar buyuyene kadar kendim gibi olmam anac olurum. Sonra arkadas oluruz. Hatta egleniriz beraber. Ama su an hic buyumeyecek bir cocugun annesiyim muhtemelen. Ve bu bana cok agir geliyor.
Allah ona uzun omurler versin. Bana da daha cok sabir daha cok anaclik versin.
Esime de anlayis.
Ben esimden bosanmayi dusunuyordum. Cocuklarim okula basladiginda bakici masrafi az olur calisir kendimize yeteriz diyordum. Ama oglum sanki esimle aramizda bir zincir oldu.
Onu yalniz buyutecek guce sahip degilim.
Bu sebeple evli kalacagiz madem mutlu olalim.diye adimlar atiyorum. 1-2 hafta iyi derken yine sorunlar bas gosteriyor. Ruhum daraliyor.

Cocuklarla girdigimiz diyaloglar basligini gormek bile icime aci veriyor. Oglum 4 yasinda, girebildigimiz bir diyalog yok.

Daha zor durumda olanlar var biliyorum..
Biliyorum saglikli oldugu icin sukur etmeliyim. Ediyorum da.
Depresif halden kurtulamiyorum. Surekli yemek yiyorum. Cinsel anlamda mutlu olmaya calisiyorum. Filmler izliyorum. Ama hepsi anlik tatmin.
Ruhum huzur bulmuyor.
Esimle konusuyorum ama oglumuz hakkinda konusunda o benden cok kapatiyor kendini.
Annem de ayni sekilde.
Ben guclu olup ben onlara telkin veriyorum iyi olacak, soyle olacak falan diye. Ama artik yoruldum.
İyi olmayacak.
Ben de omur boyu depresif bir anne olarak kalacagim.
Sadece icimi dokmek istedim.

Öncelikle yaşadıklarınız çok zor şeyler. Otizmli bir çocuk büyütmek gazı olan bir bebekle uykusuz kalmakla aynı şey değil ki. Arkadaşlar da muhakkak yazmıştır profesyonel yardım,en azından ruh halinizin ayarıyla oynayacak hafif bir anti depresan almalısınız. Bilmiyorum düzenli gittiğiniz bir doktorunuz vardır belki de.

Otizmli çocuklar büyüdüklerinde hayattan kopuk yaşamak zorunda değiller, daha çok yeni Ayşe Arman' ın bir röportajında vardı otizmli bir çocuğun hikayesi. Ama elbette kolay olmayacak zaman zaman pes edeceksiniz bunlar çok normal.

Kendinize yüklenmeyin bu kadar mükemmel olmak zorunda değilsiniz kimse bunu sizden beklemiyordur da eminim. Ben anne olmak istemeyen bir kadınım her yerde bas bas yazıyorum ve siz bir annesiniz. Aramızdaki fark zaten bu ; siz cesur, fedakar ve güçlüsünüz, ben değilim bir çocuğun sorumluluğunu alamam. Lütfen kendinizi bırakmayın.

esmeralisa · 8 Ekim 2016

NilMeSeKer .!.:
Sorun ne?

Son açılan tüm konularda aynı moda cümleye rastliyor olmam bunu dile getirmemin neresi rahatsız ediyor ki...

Ben gidilmez edilmez demiyorum dikkat edersen... Sadece bilen de ediyor bilmeyen de.. Yoksa ruhi destek şart insanlar için...

Hanımefendi beni rahatsız eden bir olay yok. Siz ne demek istediğimi anlamadınız heralde yorumumda..

Herkes bu tarz cümleler kuruyorsa demekki doğru olanı bu ki herkes bu tarz sorunlarda bir terapiste git, yararlı olur diyebiliyor.. Aklın yolu birdir.. Neden ifrit oluyorsunuz ben orasını anlamadım sadece..

Hem nerden biliyorsunuz kimin bu cümleleri moda cümle olarak kullandığını. Belki tecrübesi var da yazıyor git diye doktora bunları belirten herkes (ya kendinden ya çevresindeki insanlardan dolayı)

Kesinlikle amacım kavga, tartışma değil.. ama böyle ruhsal yönden hassas olan bir kişinin okuyacağı şeylerde insan daha dikkatli olmalı.. Çünkü istemeden de olsa sağlıklı düşünemiyorlar.. Siz ona bir şeyin yok diye bir cümle kullanmışsınız. Kadın intiharı düşünüyor.. Bu ne kadar doğru.. Onun bu rahatsızlığının ileri gitmeyeceğinin garantisi var mı ya? Herkes olması gereken şeyi söylüyor ona..

Neyse arkadaşımızın konusu amacından sapmasın diye daha fazla devam etmeyeceğim bu diyolağa.. Ben sadece bu hassas konu hakkında beni rahatsız eden olayı dillendirdim..

Neyse iyi akşamlar..

pelin- · 8 Ekim 2016

Son donemde otizmli cocuklarla ilgili cok fazla olumlu gelismeler, yasanmis hikayeler okuyorum, burda da ornekleri paylasilmis tekrarlamaya gerek yok. Sizin icin tek dilegim o guzel oglunuzun da ilerde bu hikayelerin kahramanlarindan biri olmasi.
Şu asamada size onerebilecegim hicbir sey yok, eminim ki benim akil edebildiklerimi siz coktan dusunmus, degerlendirmis, belki denemissinizdir. Tek soyleyebilecegim bugunler gececek, evet yasarken bazen hic gecmeyecek hic iyiye gitmeyecek gibi geliyor ama insan garip bir yaratik, her seye dayanabiliyor. Siz de bu donemi atlatacaksiniz eminim. Cocuklarinizla mutlu, rahat gunler gecireceksiniz. Insallah cok yakindir...

gizem4191 · 8 Ekim 2016

Psikolojin değil ruhun adeta çökmüş bitmişsin, psikolojik destek almalısın acilen sana büyük değişiklik şart, hayatın monotonluğundan bir nebze sıyrılacağın bir değişiklik... Umarım yakın zamanda atlatırsın...

son_huzun · 8 Ekim 2016

eşin iyi biriyse boşanma, dayak hkaret yoksa, işi varsa geçinin, çocuğunu özel eğitime göder, kendin bir işe gir ya damaddiyatın varsa bir dükkan aç, hayata bağlan, sen iyi olacaksın ki yavrun da iyiolsu

Narcoleptic insomniac · 8 Ekim 2016

Sismaniye .!.:
O gruplarda ilerleme kaydedenleri gorup ferahliyorum. Sonra kotu bi ornek gorup dibe batiyorum.

Daha nadir olurdu. Sanirim yasi buyudukce otizm seviyesinin buyudugunu anlamak ve kizimin hircinligi birlikte iyice depresyona soktu beni. Tuvalet aliskanligi kazanip birakmasi. Tekrar tekrar denemeler.
Vucut olarak buyudugu halde bazen bebek gibi kucagimda tasimak zorunda olusum. Tek bir sey degil. Yipratici sebepler...

Kotu ornekleri baz alma her zaman moral seviyen yüksek olsun. Yaparsiniz birlikte güven kendine ve oğluna.
Kızınla cok konuş anlat ona her seyi cocuktur diyip gecme sakın belki de oglunuza gosterdiginiz ilgiyi kiskaniyordur. Hatta bir pedagogdan yardim alabilirsin.

iremerve1990 · 8 Ekim 2016

sugaronyoursoul .!.:
Birebir ayni durumdayiz, tek farkimiz benim sadece oglum var, otizmli 2 yas 7 aylik. Kelin ilaci olsa basina surer, sana kendini iyi hissettirecek hic lafim yok...sadece yalniz degilsin bunu bil.bizim gibi bir suru anne var...allah cocuklarimiza selamet versin. Son olarak da sunu diyeyim: buradan alacagin tek tepki norotipik ( normal gelisimli) cocugu olan annelerin vah vahlamalari.onlarin da faydasi yok. Az sonra biri cikar ayyy canimmm nasil anladiniz neyi vardi cocugunuzun der, kendi cocuguyla kiyaslamak ferahlamak icin...komik...

Hayır canım niye öyle düşünüyosunki.şu yazılanları okuyan her insan heleki bu bir anneyse acısını yüreğinde hisseder.benimde iki tane evladım var.çok şükür şuan sağlıklılar ama yarının garantisi var mı? Hangimiz için bunun garantisi var.eminim çok zor bir durum.bu dünya sınav dünyasıysa sizinde imtihanınız buymuş.rabbim o meleklere sağlık versin inşallah.

Uyuyan Adamdan Nefret · 8 Ekim 2016

Sismaniye sana bi hikaye anlatayımmı o çocuklarla girdiğimiz komik diyaloglar vardı ya, lütfen oku!
Kızım dediki bi gün düğün resmimize bakarken 3yaşına bir kaç hafta veya birkaç gün vardı tam hatırlayamıyorum..
Anneee burda nekadar mutlusunuz ikinizde ama ben neden yokum dedi.

Sen karnımdasın o yüzden mutluyuz dedim.
Gerçektenmi dedi havalara uçtu annemle babam o yüzden bukadar mutlu benim yüzümden dedi öptü resmi..

Kaç gün veya hafta sonra bilmiyrm en fazla 1 ay diyelim, kızım vefat etti. Ve ben şuanda elimde o resime bakarak beni dünyanın en mutlu insanı yaptın 3 sene diye üzülüyorum seviniyorum şükrediyorum vs. Herşeyi yaşıyorm yani..

Sadece şunu bil, o komikliklerin arkasındada çok acılar var ama görünmüyo. Bende mesela senin nickini gördükçe çok gülerdim bunları okuyunca şaşırdım.

Allah sana güç kuvvet versin inşallah. Ama kendini bırakma lütfen... o beyninin senaryoları başladıpında hemen durdur onu izleme o flashbackleri..

Sismaniye · 8 Ekim 2016

son_huzun .!.:
eşin iyi biriyse boşanma, dayak hkaret yoksa, işi varsa geçinin, çocuğunu özel eğitime göder, kendin bir işe gir ya damaddiyatın varsa bir dükkan aç, hayata bağlan, sen iyi olacaksın ki yavrun da iyiolsu

Esim iyi biri haliyle bahsettigin sorunlar yok ama uyumlu degiliz. Birbirimizi yiprattik.

İntihar halusinasyonlari, annelik, caresizlik, ic dokus

Umutlu,güzel haberler almak istiyorum 😻

Guru

istikrarlı uyumsuz

Popüler Üye

Popüler Üye

💜💙💚💛Rüzgar Saçlı Kız💛💚💙💜

Üye

Popüler Üye

Guru

Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

2013-2022’de vivelamour ve 2022’deki felidaee’yim.

Allah her şeye yeter!

Pelin-

Popüler Üye

Üye

Gözümün biri söndü kör oldum..

Aktif Üye

bir varmış bir yokmuş!!!

Guru

Benzer Konular