Merhaba arkadaşlar okur musunuz bilmem. Ben evlilik öncesi bebeğimi aldırmak zorunda kaldım. (başta bende istiyordum bebeğimi fakat ailem karşı çıktı istemedi vs daha sonra bebeğim canlanmadı. Allah verdi Allah aldı. Hayırlısı buymuş.) daha sonra 2 aya evleneceğim nişanlımdan ayrıldım nedeni de bebeği öğrendikten sonra istememesi kendini uyuşturucuya vermesiydi. Nitekim bu olanların hepsi bi 20 gün içinde olup bitti. Bebeğim benden gideli 3 haftaya yakın oldu. Ailem ayrılıp okula dönmemi sağladı. Sakaryada iyi bi bölümde okuyorum. Ama ben hala kendime gelemiyorum sürekli geceleri ağlıyorum neden gitti neden bitti diye kendimi sorguluyorum çoğu kez de dayanamayıp yüzümü falan çiziyorum tırnaklarımla. Bir türlü toparlanamadım hiçbirşeyden zevk alamaz oldum evet yaptıklarım çok büyük hatalardı ama herkes keyfine döndü,eski nişanlım hayatına devam etti hergün takılıp gezmeye devam etti. Ama ben öyle yapamıyorum sürekli bi bunalma intiharı düşünme durumum var. Artık dayanamıyorum. Sizce ne yapmalıyım beni ne düzeltebilir. Nasıl yeniden kendime gelip olanları nişanlımı unutabilirim? Cevaplarınız için teşekkür ederim şimdiden.
Kaç haftalık tı ? Evlilikte bile düşen bebekler için bayanlar çok daha dazla üzülüyor , eşlerinin destek olmadığını söylüyorlar çoğusu, kadın la erkek aynı şeyi hissedemez mümkün değil, kendine yeni bir yol çiz inşallah atlatırsın hepsiniOkulumuokuyorum destekte alıyorum ama bilmiyorum. İşte böyle insanlar nasıl hala mutluolur kafasını rahatça yastığa koyar aklım almıyor giden sadece benim değil onunda bebeğiydi
Niye delireceksin ki ? Seni takmayanı niye takacaksin ? Tertemiz hayat ,yasin küçük ,buyur yaşa, niye kendine engel oluyorsun ? İlaç tedavisini geciktirme benceBunu gözüme soka soka yapıyor x kişi ortak arkadaşımızsa sürekli xde hikayelerini paylaşımlarını görüyorum. Kişiyi engellememe rağmen başka ortak arkadaşlarımla muhattap oluyor unutmamamı sağlıyor. Delirmek üzereyim
Hayatta her turlu ınsan var kımjsı de cok gamsız umursamaz .Uzme kendıni ınan gececek zamanla hersey .Okulumuokuyorum destekte alıyorum ama bilmiyorum. İşte böyle insanlar nasıl hala mutluolur kafasını rahatça yastığa koyar aklım almıyor giden sadece benim değil onunda bebeğiydi
Her yerden engelliyorum bu sefer içimde ölen bişeyler var kızım mı olacaktı oğlum mu bilmiyorum vs diyerek saçmalıyor sürekli bi acıtasyon halinde pişmanım vs tarzında orda burda konuşuyor aklı sıra insanlara beni kötü gösteriyor işin kötüsü aynı mahallede oturuyoruz aramızda sokak farkı bile yok ama işte.Niye delireceksin ki ? Seni takmayanı niye takacaksin ? Tertemiz hayat ,yasin küçük ,buyur yaşa, niye kendine engel oluyorsun ? İlaç tedavisini geciktirme bence
Tek temennim o zaten geçsin yeter ki başka bieşy istemiyorum ben canımHayatta her turlu ınsan var kımjsı de cok gamsız umursamaz .Uzme kendıni ınan gececek zamanla hersey .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?