- Konu Sahibi Lazkizii54
- #41
Merhaba arkadaşlar okur musunuz bilmem. Ben evlilik öncesi bebeğimi aldırmak zorunda kaldım. (başta bende istiyordum bebeğimi fakat ailem karşı çıktı istemedi vs daha sonra bebeğim canlanmadı. Allah verdi Allah aldı. Hayırlısı buymuş.) daha sonra 2 aya evleneceğim nişanlımdan ayrıldım nedeni de bebeği öğrendikten sonra istememesi kendini uyuşturucuya vermesiydi. Nitekim bu olanların hepsi bi 20 gün içinde olup bitti. Bebeğim benden gideli 3 haftaya yakın oldu. Ailem ayrılıp okula dönmemi sağladı. Sakaryada iyi bi bölümde okuyorum. Ama ben hala kendime gelemiyorum sürekli geceleri ağlıyorum neden gitti neden bitti diye kendimi sorguluyorum çoğu kez de dayanamayıp yüzümü falan çiziyorum tırnaklarımla. Bir türlü toparlanamadım hiçbirşeyden zevk alamaz oldum evet yaptıklarım çok büyük hatalardı ama herkes keyfine döndü,eski nişanlım hayatına devam etti hergün takılıp gezmeye devam etti. Ama ben öyle yapamıyorum sürekli bi bunalma intiharı düşünme durumum var. Artık dayanamıyorum. Sizce ne yapmalıyım beni ne düzeltebilir. Nasıl yeniden kendime gelip olanları nişanlımı unutabilirim? Cevaplarınız için teşekkür ederim şimdiden.
Bebeğini isteyerek kaybetmemişsin dediğin gibi Allah verdi Allah aldı. Şimdi lütfen okuluna sıkı sıkı sarıl bi kendi ayakların üstünde dur hatalarından ders çıkar işini gücünü eline al o zaman keyfine bakma sırası sana gelir. Merak etme zamanı gelince evleneceğin insanı da bulursun evlenirsin de çocuğun da olur ama herşeyin bi sırası var. Güvenilecek bir yanı olmayan bir adamdan hamile kalarak gösterdiğin deli cesaretini bir de intihar ederek mi göstereceksin? Birincisi hataydı ama ikincisi aptallık olur. Kendine gel şu acizlik psikolojisinden kurtul lütfen.