Gittiğiniz şirket çok profesyonel bir şirket/insan kaynakları değilmiş anlaşılan. Gerçi ben güya prof. gittimde buna benzer oldu banada.
Evet; anne/bir yakın ile gitmeye,giyime,konuşma tarzına,verilen cevaplara ciddi anlamda bakıyorlar.
Ama kalkıpta bir insanın zayıf yönlerini eleştirecek kadar (ki kilo zayıf yön değildir..) konuyu o tarafa getirmesi onun ayıbı.
Böyle kendini bilmez sonradan ne oldumcu insan çok. Benimde başıma başka türlüsü gelmişti.
Bana hangi departmanda çalışmak istediğimi sormuştu;onu söylediğimde yok tecrübem yokmuş,yok cahil cesaretiymiş bir sürü sorumluluk gerektirirmiş bana laf saydırmıştı.
Sanki beni al o departmanın en başına koy dedim...
Zaten seçeneklerimde o bölümde vardı.Ve daha bir sürü iğneliyici laf kullanmıştı. Laflarla dövdü resmen beni.
O kadar çok moral bozukluğu ve üzüntüyle dönmüştüm ki, kendime güvenimi kaybetmiş gibiydim. Korkar olmuştum iş görüşmesine gitmekten.
Daha sonra silkelendim, bu iş profesyonellik işi. Şimdi aklıma geldikçe gülüp geçiyorum dediklerine. Muhtemelen insan elemek için yapılan bir bahane idi.
Ama ne olursa olsun kullanılan üslup söylem tarzı yanlıştı. O da onun ayıbıydı; seninkide bu hesap boşver...
Hım,bu arada dipnot iş görüşmelerine kesinlikle yalnız git. Annen/eşin/arkadaşım falan olmasın. Bu bile büyük eksi puan onlar için.
O keriz adamın dediklerinide aldırma; sen bakımlı,eğitimli,kibar olduktan sonra gerisi boş. Boymuş,kiloymuş,güzellikmiş bunlar onların bahaneleri...