İş Hayatı Nasıl Katlanılır Hale Gelir?

günaydın herkese
ben bir süredir şurda burda ne kadar bunaldığımdan, sıkıldığımdan dem vurup duruyorum en sonunda konu açıp tavsiye almaya karar verdim.
hafta içi sabahları inanılmaz mutsuz uyanıyorum. bazen ağlayarak işe gidecek derecede yani. bir süredir genel olarak mutsuz ve memnuniyetsiz bir insan olduğumu düşünürken bu sabah bir şey fark ettim :28:

ben sadece hafta içi mutsuzum!

bu sabah mesela gayet güzel uyandım.mutluyum ve keyfim yerinde. ama hafta içi bu durumumdan eser yok ki genelde neşeli biriyimdir ben.

çalışmak zorunda mısın, diye soracaksınız belki. maddi açıdan hayır değilim. ama bulunduğum şehirde iş imkanı çok kısıtlı ve şu an çalıştığım yerde bu şehirde çalışabileceğim en iyi yerlerden biri. ki zaten 4 ay sonra sözleşmem bitiyor.

şimdi ben ne yapabilirim de bu 4 ayı en iyi, en verimli ve kendime en az zarar vererek nasl değerlendirebilirim?

şimdiden herkese teşekkür ederim :16:
Sıkıntınız iş yoğunluğundanmı yoksa çalışma arkadaşlarınızdanmı kaynaklanıyor.
İş yoğunluğuysa planlı calışıp, bugünün işini yarına bırakmayarak, bir de calışma ortamınızı düzenli tutarak az da olsa aşabilirsiniz. (Kendimden biliyorum masam dağınıkken işim hiç bitmeyecek gibi geliyordu, düzenledim rahatladım)
Çalışma ortamından kaynaklanıyorsa, kimseyi takmamak, he diyip geçmek , mesafeli olmak az da olsa işe yarıyor.
Zaten 4 ay gibi az bir zamanınız kalmış, idare edebilirsiniz bence, sorunun kaynağını bulup, ona yönelik davranış biçimiyle.
Kolaylıklar dilerim.
 
Sıkıntınız iş yoğunluğundanmı yoksa çalışma arkadaşlarınızdanmı kaynaklanıyor.
İş yoğunluğuysa planlı calışıp, bugünün işini yarına bırakmayarak, bir de calışma ortamınızı düzenli tutarak az da olsa aşabilirsiniz. (Kendimden biliyorum masam dağınıkken işim hiç bitmeyecek gibi geliyordu, düzenledim rahatladım)
Çalışma ortamından kaynaklanıyorsa, kimseyi takmamak, he diyip geçmek , mesafeli olmak az da olsa işe yarıyor.
Zaten 4 ay gibi az bir zamanınız kalmış, idare edebilirsiniz bence, sorunun kaynağını bulup, ona yönelik davranış biçimiyle.
Kolaylıklar dilerim.

genel olarak iş ortamından, arkadaşlık edebileceğim insanların olmamasından kaynaklanıyor.
teşekkür ederim cevabınız için. :31:
 
bulunduğum şehirde şu an için daha iyi bir alternatif yok maalesef.
şehir dışı içinse ancak kpss den sonra adım atabilirim.
yani şimdilik tek yapmam gereken 4 ayı kimseyle kavga dövüş etmeden tamamlamak :23:

Kızacaksınız biliyorum ama şartlar ne olursa olsun her zaman için daha iyi bir alternatif vardır :34: Çok katı bakıyorsunuz hayata. Biraz daha esnek olun bence, işinize yarayacağına %100 garanti verebilirim.
 
Kızacaksınız biliyorum ama şartlar ne olursa olsun her zaman için daha iyi bir alternatif vardır :34: Çok katı bakıyorsunuz hayata. Biraz daha esnek olun bence, işinize yarayacağına %100 garanti verebilirim.

belki öyle ama ben göremiyorum ne yazık ki :50:işin kötüsü benim göremediğimi görüp dürtükleyen biri de yok :27:
 
Ya benim de insan korkum var. :18:Simdilik bebegimin iyilestigini gorene kadar calismaya niyetim yok zaten. Ama bu kadar uzun aradan sonra tekrar nasil basliycam hic bilmiyorum. Sizin probleminiz cozulur de,ben ne olucam?
 
Ya benim de insan korkum var. :18:Simdilik bebegimin iyilestigini gorene kadar calismaya niyetim yok zaten. Ama bu kadar uzun aradan sonra tekrar nasil basliycam hic bilmiyorum. Sizin probleminiz cozulur de,ben ne olucam?

o korku insan içine çıktıkça, alıştıkça geçiyor. :31:
 
Canım bi ablan sayılırım yaşım 30.
Yapman gereken en önemli şey insanları takmamayı öğrenmek. Ama bu da kolay olmuyor sen de haklısın. ben de eskiden çok takardım. O kadar ki bakışlara bile dayanamazdım çoğu zaman. Ama yıllar içinde öyle bi alışıyosun ki şimdi kim ne derse desin naparsa yapsın. Cevap hakeden biriyse cevabını veririm. Yok haketmeyecek kadar seviyesizse o zaman hiçç takmam. Güler geçerim.

Diğer konu içinse maalesef işyerlerinde kafamıza göre insanlar bulamıyoruz canım. Kafamıza göre olsalar da iş hayatı öyle bi yer ki, dışarda çok iyi arkadaş bile olsan iş ortamında sanki herkes rakip, düşman, yapacak bişey yok, kabullenmek lazım, ha kafana göre bi dost bulursan da şükredip kaybetmemek lazım. Kendimden bi örnek veriyim, yıllarca yan masamda çalışan kankam sandığım insan müsveddesinin benim hakkımda yazışmalarını okudum, detay vermiyim ama yüzüne tükürmeye layık bi insanmış bunu anladım. Demem o ki çok da dostluk aramamak lazım iş hayatında
 
Canım bi ablan sayılırım yaşım 30.
Yapman gereken en önemli şey insanları takmamayı öğrenmek. Ama bu da kolay olmuyor sen de haklısın. ben de eskiden çok takardım. O kadar ki bakışlara bile dayanamazdım çoğu zaman. Ama yıllar içinde öyle bi alışıyosun ki şimdi kim ne derse desin naparsa yapsın. Cevap hakeden biriyse cevabını veririm. Yok haketmeyecek kadar seviyesizse o zaman hiçç takmam. Güler geçerim.

Diğer konu içinse maalesef işyerlerinde kafamıza göre insanlar bulamıyoruz canım. Kafamıza göre olsalar da iş hayatı öyle bi yer ki, dışarda çok iyi arkadaş bile olsan iş ortamında sanki herkes rakip, düşman, yapacak bişey yok, kabullenmek lazım, ha kafana göre bi dost bulursan da şükredip kaybetmemek lazım. Kendimden bi örnek veriyim, yıllarca yan masamda çalışan kankam sandığım insan müsveddesinin benim hakkımda yazışmalarını okudum, detay vermiyim ama yüzüne tükürmeye layık bi insanmış bunu anladım. Demem o ki çok da dostluk aramamak lazım iş hayatında

evet en önemlisi takmamayı öğrenmek sanırım ama bu da biraz yapı meselesi galiba.
yaşanılan örnekler verilince daha iyi akılda kalıyor aslında teşekkür ederim tavsiyeleriniz için.
 
Back
X