hangi birini yazayım ki 17 senede yaşadıklarımın.Haksızlık ya da mobbing de olabilir.
Bu konu altında dertleşelim mi?
Daha önce iş tecrübem olmadığı için bu hayatın zorluğunu yeni yeni goruyorum ve tahammül etmek çok zor.
Sonu güzel olmuş. Hak yerini bulmuş...1.5 yıl önce görev icabı yeni bir şehre taşındım. Yeni işyerimde herkesle sıcak ilişkiler kurdum.
Bir kız vardı. Benle yaşıt. Evli. küçük bir çocuğu vardı. Ama mutsUz. Böyle mutsuzlar da etrafindakileri çekemez zaten.
Benden hoslanan birileri oldu. Sonra bu kızın çok sevdiği hayran olduğu bir adamla sevgili oldum..
gel zaman git zaman öğrendim ki bu kız benim dedikodumu yapıyormuş herkese. Kiyafetlerim, işle ilgili yaptıklarım, soylediklerim vs. Her şeyimi konuşuyormuş. Benim de hiç haberim yok. Herkesle normal muhabbet ediyorum falan.
İnsanlar öncesinde dinliyormus. Sonrasında beni tanidikca "yaa aslinda öyle bir kiz değil.sen neden taktin bu kadar" diyenler olmuş. Sessiz kalanlar olmuş vs.
Bu dedikodular ortaya çıktı. Kızın kendi arkadaşları hakkında söyledikleri de ortaya çıktı. Ortalik karıştı.
Herkes kıza cephe aldı. Kız isyerinden ayrilana kadar kimse onunla konuşmadı. Kız ağlaya ağlaya ayrıldı iş yerinden. Ve kimse veda etmedi. O kadar soyliyim.
Diyecegim odur ki masum olan sen ol. Birileri senin hakkında konussa da sen hep temiz kal. Eninde sonunda kendi pisliginde boguluyor böyleleri. Ve "lou salome da amma haksızlıga ugradi. asla dedikodu yapmadı. Hep iyi niyetliydi" diye anilmak paha bicilemez. Dedikodudan uzak dur. İşyerinde birilerini yakın arkadaş belleyip de abuk subuk konuşma ve dedikodu yapma asla.
Bu tür erkeklerden de nefret ediyorum, üstün diye ses cikaramazsin rahatlığı var. bazı iş yerleri sapık dolu resmenyeni atandığım dönemdeki amirimin beni sözlü tacizleri...saçıma başıma kaşıma gözüme sürekli bi yorum yapması, evleneceğimi duyduğunda trip atması, başka kadınların kıçına başına kadar bana yorum yapması, sonunda kapıyı çarpıp odasından çıkmıştım memurluğu falan yakmayı göze almıştım ama sonra ayağını denk aldı bende evlenip başka şehre gittim zaten
Allah allah ya psikopatmis galiba biraz :sbiri insan kaynaklarına hakkımda mailler atıyordu.Çamur at izi kalsın bende hesap vermek zorunda kalıyordum. Kimin yaptığını da biliyordum ama kanıt yoktu. İşten çıkarılma korkusu yaşıyordu bu tahmin ettiğim şahıs. Bir gün beni çıkarmak isterlerse sen istifa et nolur... senin durumun iyi benim bir sürü borcum var deyip duruyordu. Laf arasında şakayla böyle laflar ederdi. Sonradan anlıyorum, kanki ayağındaydı bu şahsiyet ondan anlasamda kondurmuyordum.
Peki bir yerden sonra artik uzulmeden gecistirebiliyor muydunuz?hangi birini yazayım ki 17 senede yaşadıklarımın.
emekli olana kadar az veya çok yaşamaya devam edeceğim kesin.
kimisini duymamazlıktan görmemezlikten geliyorsun,kimisi ile var gücünle kendini savunman gerekiyor.
bazen engel olabiliyorsun bazen de haksızlığa uğradığınla kalıyorsun.
iş hayatı böyledir.
kendini ne kadar koruyabilirsen artık
İnşallah hak yerini bulur...Ben çok haksızlıklara uğradım.
Çok ağladım,üzüldüm.
Defalarca istifa noktasına geldim,gittim...
Bekarken istifa edemezdim yalnızdım,hiç kimseye muhtaç olmamak için çabalıyordum.
Evlenince de kocam sağolsun çok destek oldu,birim değiştirdim,beni üzenlerle mücadele ettik beraber.
Zaman zaman hala burada da midemi bulandıran olaylara şahit olsam da şimdilik susuyorum.
İstifa etsem daha rahatım şu an çok şükür.
Yıllarıma,emeklerime kıyamıyorum.
Sabrediyorum,susuyorum ve bekliyorum. Allahım büyüktür.
Ne güzel :) böyle destek olanlar hep var olsa keşke3 ay anķetörlük yaptim ve paramı vermediler.
Anketlerin hepsinin iptal geldigini onaylanmadıgını söylediler.
O zamanlar esimle sevgiliydik. Ödeme listesinde adımı görmüş ve paramı zorla almıştı. ♡
Maalesef diş gösterince daha beter oldu benim durumum. Arkadaş sandıklarım hep güçlü olanın safına geçti kimse yanımda durmadı olan bana oldu. Bulunduğunuz yerin ve çalışanların ahlakıyla da alakalı galibaBen eskiden susardım ama artık burama geldi dişimi gösteriyorum. Böyle daha iyi oldu. Kimse kalkıp da bişey diyemiyor. Geçen sene iş yerinde bi arkadaşla aramızda dedikoduvari bişey çıkarmışlar. Bir de yakıştırıyorlarmış falan. Ona soruyorlarmış. Ben de dedim "yiyorsa bana sorsunlar öyle bişeyi" :)
elbette üzülüyorum.Peki bir yerden sonra artik uzulmeden gecistirebiliyor muydunuz?
Ooff cok kötü olmuş bu gerçekten de büyük haksızlıkBir firmada asistanlık yapıyordum. Patronum akciğer kanseriydi. Son dönemlerde artık yürümesi bile zorlaşmıştı. Ayakkabılarının bağcıklarını bile bağladığımı bilirim yani, baba gibi seviyordum. Hastanede yatarken arayıp oğlum maaşları dağıttı mı diye soruyordu her gün ağlıyordum durumu çok kötüydü. Sonra vefat etti cenazesinde evine gidip iki gün hizmet ettim misafirlerine canım çıktı yani. Bir hafta sonra da oğlu orda hiç bi iş yapmayıp akşama kadar oturan eski elemanları yerine beni işten çıkardı maaşını ödeyemem diyerek. Annemle tek yaşıyorduk ve o ara annem de işten çıkarılmıştı bunu bildiği halde. Çok içime oturmuştu bu durum. Hayatımda uğradığım en büyük haksızlıktır bu..
Çok teşekkür ederim gerçekten işime yarayacak.elbette üzülüyorum.
ama artık eskisi kadar değil:))
bir kere işyerinde olan her olaya ,edilen her lafa büyük anlamlar yüklememeyi ve bunlardan dolayı büyük yıkımlar yaşamamayı öğrendim az çok.
içlerinde ciddi boyutta yaşadığım son olayı ise hazmetmem 1 yılımı aldı malesef.
ama gündelik mevzuların üzerinde durmamaya çalışırım.
az konuşur az yorum yaparım.
sadece işime odaklıyımdır.
insanlarla diyalogumu sınırlı tutarım.
konuşurum ama gündelik mevzular havadan sudan.
herkese güvenmem.
bunlar tavsiye olsun sana:))
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?