Evlendikten sonra borcumuz olmayacak. Ekstrem bir durum olmazsa geçinebiliriz tek maaş ile. Ama lüks bir yaşantı olmaz tabi.Nişanlının durumu nasıl ? Tek maas size yeter mi bir süre ?
Hadi diyelim yetti seni mutlu eder mi kısa bir süreliğine de olsa Erkeğe Muhtaç olmak.
Başka konularda yorumlarınıza denk geliyorum sık sık ev geçindirmek senin de Görevin kocan kirayı mutfak masraflarını tek basına ödemek zorunda değil diye. Ona istinaden sorma Gereği duydum sonuçta çalışmazsan kira ve mutfak masraflarını eşin karşılayacak. Senin düşünce yapında biri bu durumdan rahatsızlık duyabilir.Evlendikten sonra borcumuz olmayacak. Ekstrem bir durum olmazsa geçinebiliriz tek maaş ile. Ama lüks bir yaşantı olmaz tabi.
Son soruyu anlamadım. Birine muhtaç olmak tabi ki beni mutlu etmez. Ama hayatımı birleştirdiğim insanla aynı evin içindeyken mutfak masrafını karşılıyor diye ezilip büzülmem.
İyi de ben keyfi olarak kocam bana baksın ben yatayım mi diyorum? Siz soruyu anlamadıniz sanırım. Ben zaten çalışıyorum, niyetim de çalışmak, yaşım gelince emekli olmak. Sizin sorduğunuz şeyle benim sorduğum şeyin bağlantısı ne? Şu an yatıyorum ve koca parası mi yiyorum? Keyfi bir durum değil. Çıkıp başka iş mi arayayım, bekleyeyim mi diyorum. Ama dediğim gibi mecburi bir durumda hayatımdaki insan ihtiyaçlarımi karşılıyor diye neden rahatsız olayım? Nişanlı ve hatta sevgili iken dahi parasız kaldığımız durumlarda karşılıklı olarak her zaman destekledik birbirimizi.Başka konularda yorumlarınıza denk geliyorum sık sık ev geçindirmek senin de Görevin kocan kirayı mutfak masraflarını tek basına ödemek zorunda değil diye. Ona istinaden sorma Gereği duydum sonuçta çalışmazsan kira ve mutfak masraflarını eşin karşılayacak. Senin düşünce yapında biri bu durumdan rahatsızlık duyabilir.
Zor ama imkansız değil tek maaşla geçinmek. Ben olsam kesin beklerdim, zor zamanlarınızda size destek olmuş ve şimdi onun zor zamanı. Belki siz çıktıktan sonra işler birden düzelmeye başlayacak...İşte beni düşündüren bu. Evlenmiyor olsam takmam bu kadar. Tek maaşla geçinmek zor. Şu an çalışıyorum, niyetim de çalışmak zaten.
Yatıyorsun ve koca parası yiyorsun demedim. Ama en nihayetinde evlenince çalışmasan bir süre Yatıp koca parası yemiş olacaksın. Erkekten geçineceksin. Bu sana koymaz mı ?İyi de ben keyfi olarak kocam bana baksın ben yatayım mi diyorum? Siz soruyu anlamadıniz sanırım. Ben zaten çalışıyorum, niyetim de çalışmak, yaşım gelince emekli olmak. Sizin sorduğunuz şeyle benim sorduğum şeyin bağlantısı ne? Şu an yatıyorum ve koca parası mi yiyorum? Keyfi bir durum değil. Çıkıp başka iş mi arayayım, bekleyeyim mi diyorum. Ama dediğim gibi mecburi bir durumda hayatımdaki insan ihtiyaçlarımi karşılıyor diye neden rahatsız olayım? Nişanlı ve hatta sevgili iken dahi parasız kaldığımız durumlarda karşılıklı olarak her zaman destekledik birbirimizi.
Bdv’de ne konular okuyoruz, bu iyiliklerin yarısını evladına yapmayan aileler var. Kesinlikle bekleyin, düşünmeniz bile ayıp.Aslında konu uzun ama özet geçmeye çalışacagım.
4 senedir çalıştığım firma (ilk işim) batma noktasında. Dün icra geldi, bilgisayar vs toplayıp gittiler. Aylardır da maaş alamıyoruz.
Mantıklı olan çıkmak biliyorum ama vefa borcum var. Şöyle ki;
1. Ev alacağımız zaman patronumdan eksik olan parayı rica etmiştim. 6 bin TL. O zamanlar durum çok iyiydi tabi devede kulak bu para. İkiletmeden verdi ve istediğin gibi öde hiç acelesi yok demişti. 5-6 ayda ödedim.
2. Babam trafik kazası geçirdi. Dolmuşun şoförüydü. Büyük de bir kaza. Yaralılar vs... O zaman da şirket avukatı ile anlaştı. 5 bin ödedi. Benden almadı. Çok ısrar ettim kabul etmedi. Ben de hep eğer işten ayrılacak olursam öderim diye düşündüm. Evlendikten sonra ilk sene istifa edersem tazminat alabiliyorum ya, ona sayacaktim.
3. Evleniyorum. Yatak odasını takımı hediye etti. Fiyatını sormadı bile. Aslında bana hep düğününü yapacağım derdi. İstesem yapardı da gerçekten eli açık bir adam. Ama işler kötüleşmesine rağmen hep yineledi. Kabul etmedim. Uzun uğraşlar sonucu yatak odasına razı geldi. Balayına da gonderecekti mesela, onu nişanlımin planı varmış diye yalan söyleyerek atlattım. Yoksa inanılmaz ısrar ediyor.
Bunlar dışında genel olarak işimden ve çalışma arkadaşlarımdan memnundum. Patron şirketi olduğu için avantajı da dezavantajı da vardı. Mesela patronun ev alışverişini yaptırmak da benim görevim, babasının arabasına kışlık lastik almak da benim görevim... Ama işler yogun değil diye sabah geç gelip akşam erken çıkmak da bana tanınan bir ayrıcalık... Değişik bir şirketimiz var ve ben de en gençleri olduğum için biraz torpilliyim gibi :) baska bir yerde bunlar olmaz biliyorum.
İşsizlik malum. Ben burada idari asistanlik yapıyorum diyebilirim. Biraz ön muhasebe. Çok kalifiye bir insan değilim açıkçası. Hemen iş bulamam gibi. Ve yakın zamanda sigortam başka bir firmaya alındığı için ağustostan önce çıkarsam işsizlik maaşı da alamıyorum.
Toplam beş eleman. Herkes bekliyor. Benim şahsi olarak umudum yok. Ama patronun planı ne bilmiyorum. Sonuçta onun yaşam kalitesi daha farklı. Ben en fazla işsiz kalırım, zaten iki aya evleniyorum. Ama adamın bir çocuğunun senelik okul masrafı 50bin. Hani acaba bir planı var mıdır, düzelir mi umudu var.
Ev bakıyoruz şu ara. İş yerime on dk mesafede ev buldum. Merkezi bi yer değildi pek. Dün nişanlım burayı tutmanın manası kalmıyor, ne olacağınız belli değil dedi. O da haklı.
Bilmiyorum sonuç olarak. Ne yapmalı? Siz olsanız ne yapardınız? Fikir almak, yazık rahatlamak istedim.
Konumuz bu değil, daha fazla uzatmanın manası var mı?Yatıyorsun ve koca parası yiyorsun demedim. Ama en nihayetinde evlenince çalışmasan bir süre Yatıp koca parası yemiş olacaksın. Erkekten geçineceksin. Bu sana koymaz mı ?
Ayrıca Yatıp koca parası yemekte iki taraf anlaştıktan sonra bir tercih olabilir.
Konu bu değil doğrudan ama evlenince Dolaylı olarak tek maaşlı ese Yük olmakta var. Bence bu boyutunu da düşünün.Konumuz bu değil, daha fazla uzatmanın manası var mı?
Gerçekten bende bu mantığı anlamıyorum, muhtaç olmak nasıl bir tabir? Bunun doğumu var hastalığı var, işten atılması, kazası falan filan. Ne oluyor yani çalışmadığımız zaman hemen muhtaç mı oluyoruz? Dediğiniz gibi düşünüyorum, hayatı beraber yaşamayı kabul ettiğimiz bir insanın karşısında neden ezikecekmişiz? Şuan maaşlı çalışmıyorum bebek dolayısıyla ama evde deli gibi çalışıyorum şahsen.Evlendikten sonra borcumuz olmayacak. Ekstrem bir durum olmazsa geçinebiliriz tek maaş ile. Ama lüks bir yaşantı olmaz tabi.
Son soruyu anlamadım. Birine muhtaç olmak tabi ki beni mutlu etmez. Ama hayatımı birleştirdiğim insanla aynı evin içindeyken mutfak masrafını karşılıyor diye ezilip büzülmem.
Anlatamıyorum sanırım. Ya da anlamak istemiyorsunuz.Konu bu değil doğrudan ama evlenince Dolaylı olarak tek maaşlı ese Yük olmakta var. Bence bu boyutunu da düşünün.
Neyse yazmayacağım daha. Belki de ben anlatamadım. İyi işler sana.Anlatamıyorum sanırım. Ya da anlamak istemiyorsunuz.
Sonuna kadar bekleyin bence çok iyiliği dokunmuş size. Tabi karşılıklı ama böyle patron kolay bulunmuyo. Maalesef çok batan var bu aralar Allah sonumuzu iyi etsin.Aslında konu uzun ama özet geçmeye çalışacagım.
4 senedir çalıştığım firma (ilk işim) batma noktasında. Dün icra geldi, bilgisayar vs toplayıp gittiler. Aylardır da maaş alamıyoruz.
Mantıklı olan çıkmak biliyorum ama vefa borcum var. Şöyle ki;
1. Ev alacağımız zaman patronumdan eksik olan parayı rica etmiştim. 6 bin TL. O zamanlar durum çok iyiydi tabi devede kulak bu para. İkiletmeden verdi ve istediğin gibi öde hiç acelesi yok demişti. 5-6 ayda ödedim.
2. Babam trafik kazası geçirdi. Dolmuşun şoförüydü. Büyük de bir kaza. Yaralılar vs... O zaman da şirket avukatı ile anlaştı. 5 bin ödedi. Benden almadı. Çok ısrar ettim kabul etmedi. Ben de hep eğer işten ayrılacak olursam öderim diye düşündüm. Evlendikten sonra ilk sene istifa edersem tazminat alabiliyorum ya, ona sayacaktim.
3. Evleniyorum. Yatak odasını takımı hediye etti. Fiyatını sormadı bile. Aslında bana hep düğününü yapacağım derdi. İstesem yapardı da gerçekten eli açık bir adam. Ama işler kötüleşmesine rağmen hep yineledi. Kabul etmedim. Uzun uğraşlar sonucu yatak odasına razı geldi. Balayına da gonderecekti mesela, onu nişanlımin planı varmış diye yalan söyleyerek atlattım. Yoksa inanılmaz ısrar ediyor.
Bunlar dışında genel olarak işimden ve çalışma arkadaşlarımdan memnundum. Patron şirketi olduğu için avantajı da dezavantajı da vardı. Mesela patronun ev alışverişini yaptırmak da benim görevim, babasının arabasına kışlık lastik almak da benim görevim... Ama işler yogun değil diye sabah geç gelip akşam erken çıkmak da bana tanınan bir ayrıcalık... Değişik bir şirketimiz var ve ben de en gençleri olduğum için biraz torpilliyim gibi :) baska bir yerde bunlar olmaz biliyorum.
İşsizlik malum. Ben burada idari asistanlik yapıyorum diyebilirim. Biraz ön muhasebe. Çok kalifiye bir insan değilim açıkçası. Hemen iş bulamam gibi. Ve yakın zamanda sigortam başka bir firmaya alındığı için ağustostan önce çıkarsam işsizlik maaşı da alamıyorum.
Toplam beş eleman. Herkes bekliyor. Benim şahsi olarak umudum yok. Ama patronun planı ne bilmiyorum. Sonuçta onun yaşam kalitesi daha farklı. Ben en fazla işsiz kalırım, zaten iki aya evleniyorum. Ama adamın bir çocuğunun senelik okul masrafı 50bin. Hani acaba bir planı var mıdır, düzelir mi umudu var.
Ev bakıyoruz şu ara. İş yerime on dk mesafede ev buldum. Merkezi bi yer değildi pek. Dün nişanlım burayı tutmanın manası kalmıyor, ne olacağınız belli değil dedi. O da haklı.
Bilmiyorum sonuç olarak. Ne yapmalı? Siz olsanız ne yapardınız? Fikir almak, yazık rahatlamak istedim.
Ya ne alakası var belkı patronu veremedıgı maasları toplu verecek ve kızın elıne ıyı bır para gececek ve araba alacaklar adam karınısınım arabasına bınıyor olacak. Suan konu sahıbı extrem bır durumdam bahsedıyor. Kızın ozel yasantısını dıdıkleyene kadar fıkır ver.Yatıyorsun ve koca parası yiyorsun demedim. Ama en nihayetinde evlenince çalışmasan bir süre Yatıp koca parası yemiş olacaksın. Erkekten geçineceksin. Bu sana koymaz mı ?
Ayrıca Yatıp koca parası yemekte iki taraf anlaştıktan sonra bir tercih olabilir.