- Konu Sahibi Figolitaaa
-
- #1
"ne bir prova gibi dikkat edilmeyen pek fazla zaten esas da olmayan.
ne de büyük bir gösteri gibi kusursuz, tersine hep aksayan. hem çok büyük, çok görkemli ve herkesin davet edildiği bir gecenin geçiştirilmiş provasıdır bu şehir, hem de yetmişli yıllarda orta anadolu kasabalarını dolaşan bir kabarenin, davullu, zurnalı ilk gece gösterisi. siz hastası olabilirsiniz belki ama ben istanbul'u hiç sevmiyorum. sadece imla kuralları yüzünden ilk harfini büyük yazıyorum.
ağdalı yazılmış şiirlerde iddia edildiği gibi görkemi varsa bu, yalnızca "bir tepeden" bakınca görülebilir ve yine ağdalı söylemek gerekirse, böyle bir şehir de ancak bir hayli uzaktan bakıldığında övülebilir.
telefon kablolarını yerleştirmek için binlerce çukur kazmış bir işçinin, annesinin hatırını sormak isterken, umumi telefonlara jetonlarını kaptırdığı bu sokaklar, bir yakasından diğerine geçecek parası olmayanların asya ile avrupa'yı bağlıyor diye övündüğü bu iki dişli kent, yıllarca musluklarından tek damla su akmadığı için midir bilinmez, yaşayanlarını bir kaşık suda boğmakta pek tecrübelidir.
ne, moskova gibi erkek bir şehir, ne de paris gibi tam bir dişidir. cinsi yok.
ne, eşcinsel bir erkek londra gibi, ne de newyork gibi eşcinsel bir kedi. rengi yok.
ne beyaz, ne sarı, ne yeşil.
aydinger kağıdından yapılmış gibi, ne koyarsan arkasına o'nu gösterir.
şarkılardaki şiirlerdeki istanbul'u çok seversiniz. ama 80'li yılların türk filmlerindeki halini kimse sevmez. oysa bugün o filmlerdeki gibidir bu kent. şarkılarda güzel olmasının nedeni görünmemesi.
yanlış bildiği şey hepimizin bu şehrin taşı, toprağı yok şöyle, yok böyle.
olsa olsa bu şehrin taşı toprağı;
ölü toprağı."
SEVMİYORUM BU ŞEHRİ....
çok kötü insan var bu şehirde
ne de büyük bir gösteri gibi kusursuz, tersine hep aksayan. hem çok büyük, çok görkemli ve herkesin davet edildiği bir gecenin geçiştirilmiş provasıdır bu şehir, hem de yetmişli yıllarda orta anadolu kasabalarını dolaşan bir kabarenin, davullu, zurnalı ilk gece gösterisi. siz hastası olabilirsiniz belki ama ben istanbul'u hiç sevmiyorum. sadece imla kuralları yüzünden ilk harfini büyük yazıyorum.
ağdalı yazılmış şiirlerde iddia edildiği gibi görkemi varsa bu, yalnızca "bir tepeden" bakınca görülebilir ve yine ağdalı söylemek gerekirse, böyle bir şehir de ancak bir hayli uzaktan bakıldığında övülebilir.
telefon kablolarını yerleştirmek için binlerce çukur kazmış bir işçinin, annesinin hatırını sormak isterken, umumi telefonlara jetonlarını kaptırdığı bu sokaklar, bir yakasından diğerine geçecek parası olmayanların asya ile avrupa'yı bağlıyor diye övündüğü bu iki dişli kent, yıllarca musluklarından tek damla su akmadığı için midir bilinmez, yaşayanlarını bir kaşık suda boğmakta pek tecrübelidir.
ne, moskova gibi erkek bir şehir, ne de paris gibi tam bir dişidir. cinsi yok.
ne, eşcinsel bir erkek londra gibi, ne de newyork gibi eşcinsel bir kedi. rengi yok.
ne beyaz, ne sarı, ne yeşil.
aydinger kağıdından yapılmış gibi, ne koyarsan arkasına o'nu gösterir.
şarkılardaki şiirlerdeki istanbul'u çok seversiniz. ama 80'li yılların türk filmlerindeki halini kimse sevmez. oysa bugün o filmlerdeki gibidir bu kent. şarkılarda güzel olmasının nedeni görünmemesi.
yanlış bildiği şey hepimizin bu şehrin taşı, toprağı yok şöyle, yok böyle.
olsa olsa bu şehrin taşı toprağı;
ölü toprağı."
SEVMİYORUM BU ŞEHRİ....
çok kötü insan var bu şehirde