tabi yaa, özleşirizzz
walla ben zaten o topiklere de gidiyorum, beklerim yani, fikir olur, tecrübe edinirsin kuzum
Azadıkca keyfim yerine geliyor vallahigelirim kuzum depüğüne gelmem mi hiçinternetim olduğu sürece burdayım ben, merak etme, hem gelmezsem ben de özlerim ki seni:26:
ben de iyiyim tatlım, topikler arası koşturuyorum, bide işler de yoğun bu ara, eskisi kadar yazamıyorum maalesef.. ama yine de okumaya çalışıyorum..
Şafakları azalttın sen de canım, keyfin nasıl peki?
Kübra Beni Affeti izliyor musun sen kuzum
Azadıkca keyfim yerine geliyor vallahi
İzlemem mi canım
Ona daldım gittim
Bizimkilerde abimle görüsüyordu kameradan
Yazamadım
Deli oldum ya bu Bahar ne salak gerçi senaryo ne salak ya böyle şey görmedim ben
Kemale neler dedi öyle ya
Kemal anlasa bunun Handanın işi oldugunu
Sorma yaa öyle sinir oluyorumki Baharaa
Sanki söylese Handan yaptırıyor bana bunları diye ne olacaksa
Pff senaristlerr sacmaladıkça sacmalıyorrr
22 Şubat 2011... Günlerden Salı...Hayatımın en sıkıntılı günüydü. Yüzüne bakıp bakıp ağlıyordum. Önümüzde uzunluk-kısalık kavramını çözemediğimiz sanki sonsuzzz bir 15 ay vardı.. Önümüzü göremiyorduk. Bitmez diyorduk. 15 ayda neler olmaz ki? İnsanlar evlenir, çocukları olur, insanlar ölür, hasta olur, iyileşir, sevgililerinden ayrılır, yeni insanlara aşık olur, hatta evlenirler...vs. 460 günde hayat çok değişebilir.. Peki ben nasıl sokağa çıkacağım, nasıl işe gideceğim, nasıl alışveriş yapacağım yalnız başıma? BU 1-2 ay değil ki! Tam 15 ay. Ben bu işleri hiç yalnız yapmadım ki, nereye nasıl gidilir bilmem bile... Herşeyden önemlisi nasıl nefes alırım ki sensiz? Balığı sudan çıkartınca nasıl nefesiz kalırsa ben de öyle kaldım işte 22 şubat Salı'yı 23 Şubat çarşambaya bağlayan gece... İlk kez bensiz bir otobüse binip km'lerce uzağa gittin.. Ve otobüs terminalden ayrıldığı anda şehir bomboş kaldı! Nefes alamadım!
Günler geçmedi, aylar geçmedi, ağladım sızladım, hasta oldum, öldüm öldüm dirildim sanki....
22 Şubat 2012... Günlerden çarşamba...Geriye bakınca nasıl da geçmiş zaman.. Ne kadar az kalmış kavuşmamıza... Meğer geçiyormuş zaman.
İnsan her türlü zorluğa alışıyormuş. Zor da olsa her türlü acıya dayanıyormuş. Ve acıdan ölmüyorsa insan, demek ki daha da güçleniyormuş, olgunlaşıyormuş
Bu duyguların hiç birisi abartılarak anlatılmadı.. her bir kelime yürekten çıkıp yazıldı.. Ve burada anlatılandan kat kat daha fazla bir acı yaşandı.. Kelimelerin tarif edemediği bir acı..
Şafak 82 <----> 88
Tek basına kalsında görsün gününüüü
Nasılda çemkiriyorr
Kız onun ayagımı kaydı öyle kardan ne oldu bisi oldu arabaya binerken
vah kemalll
Kemal terk etsin bunu neler yaptı adama ya fena oldum ben
Evet ayagı kaydı sanırım aptal yaratık
Kemal nasıl devriliyordu dag gibi adam yıkt adamı resmen
Pis REzzana bak Osman Kozanı götürüyo
Aptal Baharrr
Kemalee cok acıdımm yaaa
Handanada ne oluyorsaa sanki Kemal simdi ona bakacak
Rezzanında agzı cok iticii yaa gülmesi felann
Ama Osman kozanı götürürse Eylüle iyi olacakk
sorma bende o kadar acıdım ki içim cız etti çok kötü bi durum ya insan sevdiğine onu nasıl yapar
ama dur sen dur bu pislik handanın foyalar ortaya cıkar hamile hemde oh oh oh
rezzaz ıykk iğrenc kadın ya valla gitcek osman kozan
Kaza yapmasa olurmuu yasemin
Gelenek bu
İnsallah o bebegi Kemalin üstüne yıkmaz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?