- 2 Nisan 2012
- 7.893
- 4.823
- 248
- Konu Sahibi brunettella
-
- #41
Erkek cocuklarini hic sevmiyorum, oglum olacak. Hep kiz isterdim. Cok sevimsiz geliyorlar gozumde. Kendi oglum olunca baska olurmu gozumde bilemiyorum Herseyde olumsuz bakiyorum iste ama elimde degil. Karnimdaki hic bir sucu yok onada uzuluyorum. Cocugu Olamiyanlarda var, rabbim onlara yardimcisi olsun. Hic heycanli degilim iste. Sadece dogum heycani var sonrasindada bakmayi falan canim hic istemiyor
Bebek düşüncesi önce korkutur sonra alıştırır sonra da sevdirir.. Doğum yaklaşırken de heyecanla eş orantılı kaygılar çoğalır. Kaygılanman çok normal. Düşünüp durduğun ne varsa gelmek üzere çünkü :) bebeğini öpüp koklayacağın o güzel buluşma dışında bir şey düşünme canım. Her şey güzel olacak inşallah merak etmeKizlar dogum yapmama gunler kaldi, ilk cocugum.
Ama hic mutlu degilim. Hic canim istemiyor. Hep kafamda acabalar dolasiyor. Istemiyormusum gibi, zamani geriye alsam zaten vaz gecerdim ama is isten gecti.
Hamile olanlar bebegine kavusucak diye mutlu ben niye oyle degilim anliyamiyorum kendimi?
Kimin anne baba olacağına, allah kime bebek vereceğini sizden mi öğrenecek hanımefendi çok yanlış konuşuyorsunuz belki haklısınız lakin uslup cok yanlısYa resmen bu kadın anne olacak ve onun sevgisizliğiyle büyütecek sonra bu çocuk sevgisizlikten ne sevmeyi bilecek ne de sevilmenin değerini bilecek Allah böylelerine evlat nasip etmesin insanlar ne tedavilerle evlat sahibi olmak için çırpınırken şunun terbiyesizliğine bakın ya
He siz de onca şeyden bana mı taktınız? Erkek çocuk hiç sevmem diyen bir anne adayı çocuğuma bakmak canım istemiyor demişti de pardon uslubumdan dolayı zatalinizden özür diliyorum oldu mu?Kimin anne baba olacağına, allah kime bebek vereceğini sizden mi öğrenecek hanımefendi çok yanlış konuşuyorsunuz belki haklısınız lakin uslup cok yanlıs
Bebeğini kucagına alınca hepsi geçer . Ben ilk kızımı kaybettim . Ondan sonra iki tane daha oldu çok şükür sagliklilar. Kaybedicem korkusu yaşadığım için bir an önce doğsun da sag salım kucağıma alayım diye dua ediyordum . Ben de çok rahatıma düşündüm. Evlenmeden önce yemek yediğim tabağı bile kaldirmazdim. Evlendikten sonra da eşimin yardımlarıyla idare ettim :) çocuk olunca öyle olmuyor ama .herşeyi kendin yapmak istiyorsun .her anında ayrı bir heyecan duyuyorsun .bebek gelince düzen de geldi :) temizlik ,yemek herşey 10 numara :) çünkü bebeğinin yaşadığı ortamı temiz düzenli ve yaşanılır kılmak istiyorsun .kimsenin yaptığını beğenmiyorsun. Öyle öyle hayatın da düzene giriyor .benim öyle oldu .tembel bir insan değildim ama gezmek tozmak varken temizliği kim napsın der haftada birgün yapardım :) şimdi iki günde bir evimi temizliyor yada temizletiyorum. Yani bizim gibilere çocuk şartBilmiyorum ki? Acaba bakabilirmiyim, sevebilirmiyim onu, rahatimada acayip duskunum. Sorumluluk alabilirmiyim? 1 -3 gunluk bir sorumluluk degil cunku. Biliyorum bunu en basindan dusunmeliydim toz pembe gozukuyordu hersey gozumde.
Ben bu gece bu konudan banlanirim millet ! Dedim hamiledir, depresyondadir yada ne bileyim doğum yakın olduğu için bir şok halidir ama yok yani tutamıyorum içimde . Ne diye hamile kaldın o zaman ?senin bir anlık zevkinin bedelini ödemek zorunda mı o çocuk ? Birde erkek istemiyorsun,sipariş ver, otur pazarlık yap istersen ! Tövbe tövbee !!!!!!!Erkek cocuklarini hic sevmiyorum, oglum olacak. Hep kiz isterdim. Cok sevimsiz geliyorlar gozumde. Kendi oglum olunca baska olurmu gozumde bilemiyorum Herseyde olumsuz bakiyorum iste ama elimde degil. Karnimdaki hic bir sucu yok onada uzuluyorum. Cocugu Olamiyanlarda var, rabbim onlara yardimcisi olsun. Hic heycanli degilim iste. Sadece dogum heycani var sonrasindada bakmayi falan canim hic istemiyor
İlk mesajı okuyunca ben de senin gibi düşündüm ama arkadaş erkek çocuklarını sevmiyormuş, sevimsiz oluyorlarmış ve onun da oğlu olacakmış. Bu yüzden istemiyormuş.Postpartum depresyonuna erken girmişsiniz yahu aman dikkat :) Şaka bir yana burada sizi eleştirenler olmuş ama bu aslında çok düşünceli bir anne olacağınıza işaret bence. "Ona yetebilir miyim, bakabilir miyim" düşünceleri her annenin aklından geçer. Kimisi "Keşke hamile kalmasaydım" da der sizin gibi. Doğum öncesi bu tarz endişeler olur, sonrasında da olabilir. Anne bebeği görmek istemeyebilir, soğuyabilir. Bu sizin kötü ve ilgisiz bir anne olacağınız anlamına gelmez. Doğum sonrası bebeğinizi kucağınıza alınca geçebilir diye düşündüm ama devam ederse lütfen bir ruh sağlığı uzmanından yardım alın. Olabiliyor bu tarz durumlar yani. Sağlıklı doğumlar diliyorum. :)
İlk mesajı okuyunca ben de senin gibi düşündüm ama arkadaş erkek çocuklarını sevmiyormuş, sevimsiz oluyorlarmış ve onun da oğlu olacakmış. Bu yüzden istemiyormuş.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?