arkadaşlar, fikirlerinize ihtiyacım var 1 yıllık evli ve 6 yıllık bankacıyım. banka çalışma şartlarına katlanamıyorum ve istifa etmek istiyorum ama sonrasından çok korkuyorum. hergün saat 9-10 da çıkmaktan, ezilip rencide edilmekten birde müşteri kaprisinden bıktım usandım. defalarca istifa etmek istedim fakat ailemin düzelir alışırsın geçer demeleriyle 6 seneyi devirdim.çok psikolojim bozuldu ara ara bunalımlara girdim çok ağladım. artık bu işe katlanamıyorum ailem evde sıkılırsın biz ayrılda demeyiz ayrılmada demeyiz diyip sıyrılıyorlar eşim ise senin kararın diyor hem sana bakarım diyor biryandanda 2 maaş ile daha rahat oluruz bu yaşına geldin sen bileceksin diyor. maddi dururumuz orta halli. aslında istifaya karar verdim ama sonrasında iş bulmam çok zor küçük yazlık bir ilçede yaşıyorum yeni bir iş bulmam çok zor. bugune kadar kendi ayaklarım uzerinde durdum hem işten istifa etmek istiyorum hemde eşimin eline bakmak zorunda kalmak fikri zoruma gidiyor ya maddi sıkıntılarımız olursa ya olurda kendime bakmak zorunda kalırsam ne yaparım diye çok korkuyorum. müdürüme istifa edeceğimi söyledim izindeyim ve geri dönüp vazgeçtim demek ayrıca zoruma gidiyor ki geri dönsem bile nekadar katlanabilirim bilmiyorum. biryandan maddi özgürlük ama mutsuzluk artık sağlığım bozuldu. biryandan da ev hanımlığı, eşinden harçlık almak ve birsürü belirsizlik yani işimden ayrılmazsam çok mutsuz olucam eminim belki ileride yine bu duruma gelicem ama ayrılırsam ne olacak bilmiyorum bu riski almalımıyım fikirlerinize çok ihtiyacım var