Bu cümleye bakılırsa somut şeyler var gibive belki yanlış anladıkları şeyler de olmuştur çünkü özellikle biriyle mizacım hiç uyuşmuy
Teşekkür ederim fikrinizi paylaştığınız için.1 yıl boyunca oda arkadaşımla kendisi hiç yokmuş gibi yaşamış biri olarak, asla bi tarafımda olmazdı. Günaydın deyip cevap almiyorsam, ertesi gün onlar yokmuş gibi masama geçerim olur biter.
Ben sizin gibilere çok imreniyorum ya1 yıl boyunca oda arkadaşımla kendisi hiç yokmuş gibi yaşamış biri olarak, asla bi tarafımda olmazdı. Günaydın deyip cevap almiyorsam, ertesi gün onlar yokmuş gibi masama geçerim olur biter.
made olmaya çalıştığımı kim söyledi, öyle bir cümle yok ortada. Ortada var olduğu belli olan bir huzursuzluk gerginlik var ondan bahsediyorum havada kalan günaydınlar iyi akşamlar lafları oluyor diyorum bu arkadaşlık mıdır yoksa insanlık mı?
Siz kendinize odaklanin, isinize keyfinize.. o zaman yorungenizde dolasmaya baslarlar. Ben de arkadasliklara karsiyim ama bi gunaydin ya da uzayan saatlerde cay alirken iki muhabbet gayet hos. Iyi niyetinizi suistimal eden, siz sicaksiniz diye kendini bir sey sanan 3 gun sonra orbitiniz olur. Hic sasmaz. Dusunup kafanizda mesele haline bile getirmeyin. Gunaydin, selam alinmadiysa asla vermeyin. Ama kuskun tavirli da olmayin. Mesafeli, nazik ama keyifli olun.Hanımlar selam 1 yıl sonra bambaşka bir konuda sizlerden akıl almak için geldim :)
İşyerindekiler derken sadece aynı ofiste olduğum 2 kişiden bahsediyorum. Biriyle aynı anda başladık 1 yıla yakın zaman oldu. Ben içe kapanık sessiz sakin bir tipim ama yine de anlaştığımızı, herkesin birbirini olduğu gibi kabul ettiğini düşünüyordum. Her birine gerçekten içimden geldiği için küçük jestler de yaptım, bunu belirtmek ne kdr doğru bilemiyorum ama. İkisi birbirine daha uygun insanlar onlar yakınlaştıkça benden uzaklaşıldı, ve belki yanlış anladıkları şeyler de olmuştur çünkü özellikle biriyle mizacım hiç uyuşmuyor ama yine de asla saygısızlık vs yapmadım, somut bir olay olmadı yani. Ama artık molaya çıkarken bile çağırmıyorlar. Benim için bu problem değil genelde ben de hep kafama göre çıktım ama boşta kalan günaydınlar iyi akşamlar teşekkürler bile olmaya başladı. Ben orda değilmişim gibi davrandıkları anlar oluyor. İşimi iş yerimi ve bu olay hariç iş ortamını çok seviyorum ama kalkıp haftasonu bunu düşünmek istemiyorum zaten derdim bana yetiyor.. Sizce nasıl bir tavır takınmalıym teşekkürler cevaplar için
İnsanların bir nane olmadığını anlayınca otomatikmen bireyselleşiyorsun. Ben bunu ilk KYKda deneyimledim. Virüs kabilesi gibi gezen kız grubunun birbirine yaranmaya çalışan topluluk olduğunu gördüğümde nazikçe uzaklaştım. Çoğu şeyi bireysel yapıyordum. Şimdi de öyle dostlarım var tabi böyle olunca dostluklarında sağlam oluyor. Onun dışında kazulet iş yerindekilerle "Günaydın" dışında bir iletişimim yok. İşimi yapıp eve geliyorum. Böyle olunca hepsi sana saygı duyuyor tabi merak falan ediyorlar. Bayağı üstten görünüyorsunBen sizin gibilere çok imreniyorum ya
Yetiştirilme tarzımdan dolayı mıdır nedir çok takılıyorum böyle gerginliklere/huzursuzluklara. Bir ara iş yerinde oda arkadaşımla odayla alakalı bir mesele için gerildik 2-3 ay mecburen aynı odada kaldık hayat bana zehir oldu.
Bu şekilde umursamayıp rahat kafada olmayı nasıl başarıyorsunuz yani genel karakteriniz de böyle mi gerçekten merak ettim. Belli bir yaştan sonra değişebilir bir şey mi bu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?