- 4 Mart 2012
- 15.970
- 37.167
- 798
- Konu Sahibi 2minnosannesi
-
- #61
Siz hala lohusa sayılırsınız. Yaşadıklarınız yeni anne olmuş birisi için çok zor.Haklısınız doktorun bunu söylemesine insan inanmıyor ama söyledi çünkü kizimin bu davranışı yapması için hiçbir sebep yoktu oğlum içinde sanki ondan da çok zor şeyler yaşayacağım gibi hissediyorum çok zor durumdayım düşünmekten beynim uyuşuyor resmen bu yüzden çocuklarıma yetemedigimi düşünüyorum
Kızınız 7 yaşında 1. ya da 2. Sınıf değil mi? nasıl sınıf birincisi oluyor.. Neyse başarılı akıllı demekki fazladan test çözüyor diyelim. Ama sadece test çözmesi ne kadar mantıklı. Bana göre biraz eğlence lazım size. Birşeyler yapmak istiyorsunuz ama yapmıyormuşsunuz gibi geliyor. Pasta kek vs olabilir ama spor dans müzik resim gibi aktiviteler ekleyin programınıza. Bizim haftalık program çizelgemiz var. Bunu kızım kendi yazıyor ve uymama çalışıyor. İlgi alanı resim mesela özel boyalar aldık. Tuval de aldık. Bana da iyi geliyor. Gitar öğretiyorum çocuklara. Kitap okuma saatimiz bahçe saatimiz var. Bunların haricinde spora ve piyano ile resim kursuna gidiyoruz. Ayrıca İngilizce ve matematik öğretiyoruz eşimle birlikte. Acaba otizm mi diye düşünmeye fırsatım bile olmadı. Spora gidemeseydi evde yapardık. Evde zumba yapıyoruz mesela. Kek börek anaokulu çocuğu için daha geçerli. Üzgünüm ama ben biraz boş vakit geçirdiğinizi görüyorum. Biraz meşgale bulabilirsiniz kendinize. Psikiyatriye de gitseniz size bunu önerecek. Kolaylıklar dilerim.Ödev yapıyoruz test çözüyor kizim sınıf birincisi o yüzden ogretmenide çok ilgili kızımla daha yüksek derecede testler veriyor kızıma onları çizmesini istiyor kek pasta kurabiye yapıyoruz kardeşiyle ilgileniyor böyle şeyler
Kızımda resim yapiyor seviyorda elimizden geldiğince bizde alıyoruz yapıyoruz kizim 2.sinifa gidiyor sabah 8 de gidiyor 3 te geliyor ödev falan derken saat 5 oluyor yoruldum diyor 9 9 buçuk gibide yatıyor hafta sonu sinema falan gidiyorlar tiyatro geliyor bazen onlara gidiyor ya da köye gidiyoruz orda arkadaşlarıyla vakit geçiriyor elimden bu kadarı geliyor suanKızınız 7 yaşında 1. ya da 2. Sınıf değil mi? nasıl sınıf birincisi oluyor.. Neyse başarılı akıllı demekki fazladan test çözüyor diyelim. Ama sadece test çözmesi ne kadar mantıklı. Bana göre biraz eğlence lazım size. Birşeyler yapmak istiyorsunuz ama yapmıyormuşsunuz gibi geliyor. Pasta kek vs olabilir ama spor dans müzik resim gibi aktiviteler ekleyin programınıza. Bizim haftalık program çizelgemiz var. Bunu kızım kendi yazıyor ve uymama çalışıyor. İlgi alanı resim mesela özel boyalar aldık. Tuval de aldık. Bana da iyi geliyor. Gitar öğretiyorum çocuklara. Kitap okuma saatimiz bahçe saatimiz var. Bunların haricinde spora ve piyano ile resim kursuna gidiyoruz. Ayrıca İngilizce ve matematik öğretiyoruz eşimle birlikte. Acaba otizm mi diye düşünmeye fırsatım bile olmadı. Spora gidemeseydi evde yapardık. Evde zumba yapıyoruz mesela. Kek börek anaokulu çocuğu için daha geçerli. Üzgünüm ama ben biraz boş vakit geçirdiğinizi görüyorum. Biraz meşgale bulabilirsiniz kendinize. Psikiyatriye de gitseniz size bunu önerecek. Kolaylıklar dilerim.
Benim kızımda 9-3 gidiyor okula. 8-3 okul görmedim erken mi çıkıyor eviniz mi uzak okula? Belki ondan yoruluyordur. Bene ne desem bahane üretiyorsunuz siz. Mutlaka yardım almanız gerekiyor. Depresyonda olma ihtimaliniz yüksek.Kızımda resim yapiyor seviyorda elimizden geldiğince bizde alıyoruz yapıyoruz kizim 2.sinifa gidiyor sabah 8 de gidiyor 3 te geliyor ödev falan derken saat 5 oluyor yoruldum diyor 9 9 buçuk gibide yatıyor hafta sonu sinema falan gidiyorlar tiyatro geliyor bazen onlara gidiyor ya da köye gidiyoruz orda arkadaşlarıyla vakit geçiriyor elimden bu kadarı geliyor suan
Servisle gidiyor okula evden 8de çıkıyor 3e 20 kala çıkıyor okuldan eve gelmesi 3 oluyor bahane değil aslında elimde değil bazı şeyler sosyal olmadığımızın bende farkındayım kızımla bir yere gitsem oğlum kaliyor oğlum la kalsam kızımla gidemiyorum ve eşim dahi olsa çocuklarımı kimseye emanet edemiyorum kizim esimle gittiğinde elli kere arıyorum tembihliyorum eşimi oğlumu esimle bıraksam araba falan bilmiyorum kullanmayı gidilecek yerler hep vasıtayla hem eşim oğlumla benim kadar ilgilenmez diyorum ben mi abartıyorum bilmiyorumBenim kızımda 9-3 gidiyor okula. 8-3 okul görmedim erken mi çıkıyor eviniz mi uzak okula? Belki ondan yoruluyordur. Bene ne desem bahane üretiyorsunuz siz. Mutlaka yardım almanız gerekiyor. Depresyonda olma ihtimaliniz yüksek.
Uzak demekki 8 de çıkması zor küçük çocuk için. Kızım 9 daki okula gitmek için 8 de kalkıyor yataktan akşamları yorgunluk olmuyor çok şükür. Zaten spor yapınca yorulmuyor kolay kolay. Evet sosyal açıdan zenginleşmeniz gerekiyor. Ayrıca endişe ve evham yerine eşinize güvenmek zorundasınız. 7 Yaşındaki çocuk için adamı neden darlıyorsunuz? Bunun kime ne faydası var? Eşiniz güvenilir mi değil? O zaman çocuk onunla yapmayacaktınız. Ona bırakın çocukları yapın kahvenizi film açın. Ya da yoga yapın. Bir hobby edinin. Bahçeye bir ağaç dikin çiçek dikin. Size ne iyi geliyorsa. İki çocuk annesi kapıda araba varsa ve kullanmıyorsa bu çok büyük bir eksikliktir. İki çocuk yapınca ikisi ile de ilgilenmek zorundasınız. Ama bunu severek yapın. Of bıktım diyerek değil. Güçlü olun rahatlayın. Annelerin en büyük yanlışı babaya çocukları bırakmamak. Sonra da çocuklarla ilgilenmiyor öldüm bittim diye ahlanıp vahlanıyorlar. Siz terapide alsanız bu hayat tarzı ile düzelmeniz zor. Ama yine de alın ve yaşam tarzınızı değiştirerek alın.Servisle gidiyor okula evden 8de çıkıyor 3e 20 kala çıkıyor okuldan eve gelmesi 3 oluyor bahane değil aslında elimde değil bazı şeyler sosyal olmadığımızın bende farkındayım kızımla bir yere gitsem oğlum kaliyor oğlum la kalsam kızımla gidemiyorum ve eşim dahi olsa çocuklarımı kimseye emanet edemiyorum kizim esimle gittiğinde elli kere arıyorum tembihliyorum eşimi oğlumu esimle bıraksam araba falan bilmiyorum kullanmayı gidilecek yerler hep vasıtayla hem eşim oğlumla benim kadar ilgilenmez diyorum ben mi abartıyorum bilmiyorum
6.Ayda otizm tanısı konulamaz. 1 yaş sonrası gözlemlemelisiniz 2 yaşından önce tanılama yaptırmanız mümkün değil.Merhabalar iki tane dünya tatlısı evladım var kizim 7 yasinda oğlum 6 aylik ama ben onlara yetemedigimi düşünüyorum kızımı çok zor büyüttüm kizim 2 buçuk yaşındayken tarif bile edemediğim bir durum yaşadık 11 gün üniversite hastanesinde yattık kizim defalarca emara girdi eeg çekildi genetiği e bakıldı o durumu açıklayacak hiçbir sağlık problemi yoktu prof bir çocuk nöroloji doktoru bakıyordu kızıma 11 günün sonunda doktor gelip kızınız gayet sağlıklı sizi çıkarmak zorundayım dedi bu çocuk nazar olmuş okutun dedi biz ne yapacağımızı bilmeden çıktık hastaneden kızımı okuttuk birkaç hocaya Allaha şükür kizim bir daha o davranışı yapmadı kizim şimdi 7 yasinda ama ben hala o günleri unutamıyorum hep evlatlarıma bisey olacak gibi düşünüyorum oğluma gelince internetten araştırdıkca çocuğum otizmli olduğuna neredeyse karar verdim kimseye söyleyemiyorum çünkü gittiğim çocuk doktorları cocukta bir sorun görmüyoruz diyorlar oğlumun gülmesi az göz temasi da az bana göre ama eşim ve ailem çocuğumun normal olduğunu söylüyor o yüzden belkide ben abartıyorum diyorum kimseye söyleyemiyorum psikolojim alt üst oldu hep ağlıyorum inanın birkaç gün yok bisey deyip kendime gelmeye çalışıyorum ama yok yapamıyorum çok kötü durumdayım ve sadece evlatlarımı düşünüyorum hep korku içerisindeyim benim gibi olan varmi bende mi problem var kafayı yicem teşekkürler şimdiden cevap verenlere
Çok teşekkürler her dediğinizde haklısınız eşime her konuda çok güvenirim cevresi tarafından da sevilip sayılan biridir eşim çocuklarını da çok sever ama çocuklar konu olunca kimseye güvenmiyorum servise bile ağlayarak veriyordum kızımı ilk zamanlar çünkü daha önce kimseye emanet etmemiştim kızımı sorun bende yani biliyorum ama kendime engel olamıyorumUzak demekki 8 de çıkması zor küçük çocuk için. Kızım 9 daki okula gitmek için 8 de kalkıyor yataktan akşamları yorgunluk olmuyor çok şükür. Zaten spor yapınca yorulmuyor kolay kolay. Evet sosyal açıdan zenginleşmeniz gerekiyor. Ayrıca endişe ve evham yerine eşinize güvenmek zorundasınız. 7 Yaşındaki çocuk için adamı neden darlıyorsunuz? Bunun kime ne faydası var? Eşiniz güvenilir mi değil? O zaman çocuk onunla yapmayacaktınız. Ona bırakın çocukları yapın kahvenizi film açın. Ya da yoga yapın. Bir hobby edinin. Bahçeye bir ağaç dikin çiçek dikin. Size ne iyi geliyorsa. İki çocuk annesi kapıda araba varsa ve kullanmıyorsa bu çok büyük bir eksikliktir. İki çocuk yapınca ikisi ile de ilgilenmek zorundasınız. Ama bunu severek yapın. Of bıktım diyerek değil. Güçlü olun rahatlayın. Annelerin en büyük yanlışı babaya çocukları bırakmamak. Sonra da çocuklarla ilgilenmiyor öldüm bittim diye ahlanıp vahlanıyorlar. Siz terapide alsanız bu hayat tarzı ile düzelmeniz zor. Ama yine de alın ve yaşam tarzınızı değiştirerek alın.
Son kez tekrar doktora gidin ve o doktorda bisey yok dedikten sonra rahatlayip unutun artik. Annelik psikolojik olarak cok zor. Sizi cok iyi anliyorum ama biraz rahatlamaniz lazim.Merhabalar iki tane dünya tatlısı evladım var kizim 7 yasinda oğlum 6 aylik ama ben onlara yetemedigimi düşünüyorum kızımı çok zor büyüttüm kizim 2 buçuk yaşındayken tarif bile edemediğim bir durum yaşadık 11 gün üniversite hastanesinde yattık kizim defalarca emara girdi eeg çekildi genetiği e bakıldı o durumu açıklayacak hiçbir sağlık problemi yoktu prof bir çocuk nöroloji doktoru bakıyordu kızıma 11 günün sonunda doktor gelip kızınız gayet sağlıklı sizi çıkarmak zorundayım dedi bu çocuk nazar olmuş okutun dedi biz ne yapacağımızı bilmeden çıktık hastaneden kızımı okuttuk birkaç hocaya Allaha şükür kizim bir daha o davranışı yapmadı kizim şimdi 7 yasinda ama ben hala o günleri unutamıyorum hep evlatlarıma bisey olacak gibi düşünüyorum oğluma gelince internetten araştırdıkca çocuğum otizmli olduğuna neredeyse karar verdim kimseye söyleyemiyorum çünkü gittiğim çocuk doktorları cocukta bir sorun görmüyoruz diyorlar oğlumun gülmesi az göz temasi da az bana göre ama eşim ve ailem çocuğumun normal olduğunu söylüyor o yüzden belkide ben abartıyorum diyorum kimseye söyleyemiyorum psikolojim alt üst oldu hep ağlıyorum inanın birkaç gün yok bisey deyip kendime gelmeye çalışıyorum ama yok yapamıyorum çok kötü durumdayım ve sadece evlatlarımı düşünüyorum hep korku içerisindeyim benim gibi olan varmi bende mi problem var kafayı yicem teşekkürler şimdiden cevap verenlere
Çocuklarınızı bu kadar çok düşünmeniz bile iyi bir anne olduğunuza işaret ediyor benceMerhabalar iki tane dünya tatlısı evladım var kizim 7 yasinda oğlum 6 aylik ama ben onlara yetemedigimi düşünüyorum kızımı çok zor büyüttüm kizim 2 buçuk yaşındayken tarif bile edemediğim bir durum yaşadık 11 gün üniversite hastanesinde yattık kizim defalarca emara girdi eeg çekildi genetiği e bakıldı o durumu açıklayacak hiçbir sağlık problemi yoktu prof bir çocuk nöroloji doktoru bakıyordu kızıma 11 günün sonunda doktor gelip kızınız gayet sağlıklı sizi çıkarmak zorundayım dedi bu çocuk nazar olmuş okutun dedi biz ne yapacağımızı bilmeden çıktık hastaneden kızımı okuttuk birkaç hocaya Allaha şükür kizim bir daha o davranışı yapmadı kizim şimdi 7 yasinda ama ben hala o günleri unutamıyorum hep evlatlarıma bisey olacak gibi düşünüyorum oğluma gelince internetten araştırdıkca çocuğum otizmli olduğuna neredeyse karar verdim kimseye söyleyemiyorum çünkü gittiğim çocuk doktorları cocukta bir sorun görmüyoruz diyorlar oğlumun gülmesi az göz temasi da az bana göre ama eşim ve ailem çocuğumun normal olduğunu söylüyor o yüzden belkide ben abartıyorum diyorum kimseye söyleyemiyorum psikolojim alt üst oldu hep ağlıyorum inanın birkaç gün yok bisey deyip kendime gelmeye çalışıyorum ama yok yapamıyorum çok kötü durumdayım ve sadece evlatlarımı düşünüyorum hep korku içerisindeyim benim gibi olan varmi bende mi problem var kafayı yicem teşekkürler şimdiden cevap verenlere
Çok geçmiş olsun korkularınizi anlıyorum ama siz bilinçli bir annesiniz bide eğer sakıncası yoksa kızınızin yaptığı haraket neydi gene zihinsel bir rahatsızlık olduğunu mu düşündünüzMerhabalar iki tane dünya tatlısı evladım var kizim 7 yasinda oğlum 6 aylik ama ben onlara yetemedigimi düşünüyorum kızımı çok zor büyüttüm kizim 2 buçuk yaşındayken tarif bile edemediğim bir durum yaşadık 11 gün üniversite hastanesinde yattık kizim defalarca emara girdi eeg çekildi genetiği e bakıldı o durumu açıklayacak hiçbir sağlık problemi yoktu prof bir çocuk nöroloji doktoru bakıyordu kızıma 11 günün sonunda doktor gelip kızınız gayet sağlıklı sizi çıkarmak zorundayım dedi bu çocuk nazar olmuş okutun dedi biz ne yapacağımızı bilmeden çıktık hastaneden kızımı okuttuk birkaç hocaya Allaha şükür kizim bir daha o davranışı yapmadı kizim şimdi 7 yasinda ama ben hala o günleri unutamıyorum hep evlatlarıma bisey olacak gibi düşünüyorum oğluma gelince internetten araştırdıkca çocuğum otizmli olduğuna neredeyse karar verdim kimseye söyleyemiyorum çünkü gittiğim çocuk doktorları cocukta bir sorun görmüyoruz diyorlar oğlumun gülmesi az göz temasi da az bana göre ama eşim ve ailem çocuğumun normal olduğunu söylüyor o yüzden belkide ben abartıyorum diyorum kimseye söyleyemiyorum psikolojim alt üst oldu hep ağlıyorum inanın birkaç gün yok bisey deyip kendime gelmeye çalışıyorum ama yok yapamıyorum çok kötü durumdayım ve sadece evlatlarımı düşünüyorum hep korku içerisindeyim benim gibi olan varmi bende mi problem var kafayı yicem teşekkürler şimdiden cevap verenlere
Kusura bakmayın siz hastalık hastası olmussunuz. Yahu çocuk doktoru bişey yok diyorsa ne diye saçma sapan tanı koyuyorsunuz çocuğa bence siz psikolojik destek alın.Merhabalar iki tane dünya tatlısı evladım var kizim 7 yasinda oğlum 6 aylik ama ben onlara yetemedigimi düşünüyorum kızımı çok zor büyüttüm kizim 2 buçuk yaşındayken tarif bile edemediğim bir durum yaşadık 11 gün üniversite hastanesinde yattık kizim defalarca emara girdi eeg çekildi genetiği e bakıldı o durumu açıklayacak hiçbir sağlık problemi yoktu prof bir çocuk nöroloji doktoru bakıyordu kızıma 11 günün sonunda doktor gelip kızınız gayet sağlıklı sizi çıkarmak zorundayım dedi bu çocuk nazar olmuş okutun dedi biz ne yapacağımızı bilmeden çıktık hastaneden kızımı okuttuk birkaç hocaya Allaha şükür kizim bir daha o davranışı yapmadı kizim şimdi 7 yasinda ama ben hala o günleri unutamıyorum hep evlatlarıma bisey olacak gibi düşünüyorum oğluma gelince internetten araştırdıkca çocuğum otizmli olduğuna neredeyse karar verdim kimseye söyleyemiyorum çünkü gittiğim çocuk doktorları cocukta bir sorun görmüyoruz diyorlar oğlumun gülmesi az göz temasi da az bana göre ama eşim ve ailem çocuğumun normal olduğunu söylüyor o yüzden belkide ben abartıyorum diyorum kimseye söyleyemiyorum psikolojim alt üst oldu hep ağlıyorum inanın birkaç gün yok bisey deyip kendime gelmeye çalışıyorum ama yok yapamıyorum çok kötü durumdayım ve sadece evlatlarımı düşünüyorum hep korku içerisindeyim benim gibi olan varmi bende mi problem var kafayı yicem teşekkürler şimdiden cevap verenlere
Biraz paranoyaksınız sanırım. Sürekli hastalarmı, bişey olurmu diye düşünürseniz olur, bence bu kadar pimpirikli olmayın. Terapiye gitseniz sizin için iyi olur diye düşünüyorum. Rabbim evlatlarımızı kazadan, beladan, hastalıkdan ömür boyu korusun inşallah.Merhabalar iki tane dünya tatlısı evladım var kizim 7 yasinda oğlum 6 aylik ama ben onlara yetemedigimi düşünüyorum kızımı çok zor büyüttüm kizim 2 buçuk yaşındayken tarif bile edemediğim bir durum yaşadık 11 gün üniversite hastanesinde yattık kizim defalarca emara girdi eeg çekildi genetiği e bakıldı o durumu açıklayacak hiçbir sağlık problemi yoktu prof bir çocuk nöroloji doktoru bakıyordu kızıma 11 günün sonunda doktor gelip kızınız gayet sağlıklı sizi çıkarmak zorundayım dedi bu çocuk nazar olmuş okutun dedi biz ne yapacağımızı bilmeden çıktık hastaneden kızımı okuttuk birkaç hocaya Allaha şükür kizim bir daha o davranışı yapmadı kizim şimdi 7 yasinda ama ben hala o günleri unutamıyorum hep evlatlarıma bisey olacak gibi düşünüyorum oğluma gelince internetten araştırdıkca çocuğum otizmli olduğuna neredeyse karar verdim kimseye söyleyemiyorum çünkü gittiğim çocuk doktorları cocukta bir sorun görmüyoruz diyorlar oğlumun gülmesi az göz temasi da az bana göre ama eşim ve ailem çocuğumun normal olduğunu söylüyor o yüzden belkide ben abartıyorum diyorum kimseye söyleyemiyorum psikolojim alt üst oldu hep ağlıyorum inanın birkaç gün yok bisey deyip kendime gelmeye çalışıyorum ama yok yapamıyorum çok kötü durumdayım ve sadece evlatlarımı düşünüyorum hep korku içerisindeyim benim gibi olan varmi bende mi problem var kafayı yicem teşekkürler şimdiden cevap verenlere
Canım bu çok normal ama çocuk daha 6 aylık, Belki daha dik bile oturamıyor. Yeni yeni yemek tatmaya baslayacak, gözü daha yeni açıldı ne otizmi saçmalama. Bildiğim kadarıyla 18 aydan önce teşhis filan konulamıyor. Ayrıca benim oğlum da 6 aylıkken konuştuklarımo hiç takmaz kafası neye takıldıysa onunla ilgilenirdi, sanırım ismini söylediğimde ciddi ciddi kendini kast ettiğimi 8. Ayda filan anlamiştir. Ayrıca bazı cocuk bilir ama bakmaz gene de mizaç gereği. Lütfen mantıklı olDuymada problemi oldugnu düşünmüyorum çünkü cingirak sesine bskiyor yada başka sese ama seslendigimizde bakmıyor yada dibinde konuşuyorum yuzume bakmiyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?