- 20 Eylül 2025
- 28
- 32
- 3
- 24
Mental sağlığım hiç iyi değil hemde hiç iyi değil, Son zamanlarda ölümü düşünüyorum yani nasıl söyleyeyim öleceğim gibi düşünüyorum. Dışarı aylardır çıkmadım, Nefes alamıyorum Depresyonumun eşiği çok kötü psikiyatriye gidin diyeceksiniz ama gittiğim psikiyatrilerde bana çözüm bulanı göremedim. Babamı kaybetmiştim babamı kaybettikten sonra saçma sapan şeyler yaşadım ortamlara girdim. Saçma sapan şeylere başvurdum. Bağımlılık tarzı ama söylemek istemiyorum. Yani sürekli içen biri değildim ama ortamlardan çok etkilendim. En yakın arkadaşım dediğim insanla aram bozuldu diğer insanlarla buluşma isteğim gitti kimseye güvenemiyorum napacağım bilmiyorum. İlişki aşk hayatım çok berbat bir hale gidiyor. o beni çok seviyor hatta sürekli ilişkimizde çaba gösteren o, ona saygı duymuyorum farkındayım bunun küfür hakaret ve kendim şiddete başvurdum kaç kez erkek arkadaşıma feci kavgalar. Babamın ölümü de doğal bir ölüm değildi intihar etmişti bundan çok etkilendiğimden beri ayağa kalkamıyorum. Hayatım altüst oldu. Ailemden kimseyle görüşmüyorum, Eğitime ara verdim. İşte çalışmıyorum. Bildiğiniz yaşayan ölüydüm. Eskiden hedefleri olan bir insandım. Şimdiyse ne zaman artık ölürüm diye düşünüyorum hiç iyi değilim. Çevremdeki kimseye saygı gösteremiyorum, düzgün insanlara şans veremiyorum. Eski arkadaşımdan yediğim kazıktan kimseyle görüşmek istemiyorum. Sevgilime aşık değilim artık sevmiyorum ama o beni çok seviyor ve destek oluyor ondan başka kimsem olmadığı için ayrılamıyorum, kötü bir düşünce farkındayım. Yargılayadabilirsiniz. Ama napacağım? çok kötü rüyalar görüyorum, babamı görüyorum rüyamda. Bazen ise ölüm ile alakalı şeyler görüyorum. Ailem de yani babamda bipolar bozukluk vardı. Acaba ben de olabilir mi korkuyorum? Ben de artık son şu zamanlar ölümü düşünüyorum? artık hiçbir gelecek hayalim kalmadı hayatım mahvolmuş ve yaşayan ölü gibi hissediyorum aynaya bakarken kendimden tiksiniyorum vücudumdan tiksiniyorum, Eskiden eğlenerek yaptığım şeylerden zevk alamıyorum artık, bazen çok mutluyum bazen ise yataktan kalkamıyorum. İğrenmezseniz 1 hafta duş alamadığım zamanlar oldu. Depresyon yaşamış olanlar anlarlar buna iğrenç diyebilirsiniz ama yargılamayın. Yeme bozukluğum var tıkanırcasına :) iyi değilim. Psikiyatri çözüm değil ilgilenmiyorlar. İlaç veriyorlar anca :) Verdiği ilaçları da antidepresanlara bağımlı oldum artık 4-5 tane günde ilaç atıyorum verdiği ilaçlardan. Ne önerirsiniz. Motivasyona ve akıla ihtiyacım var yargılamazsanız. Çok kötü çocukluk geçirdim. Ve babamın intiharını kendi gözlerimle gördüm. İyi değilim hemde hiç.
