• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

iyi değilim

lidya9

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
20 Eylül 2025
28
32
3
24
Mental sağlığım hiç iyi değil hemde hiç iyi değil, Son zamanlarda ölümü düşünüyorum yani nasıl söyleyeyim öleceğim gibi düşünüyorum. Dışarı aylardır çıkmadım, Nefes alamıyorum Depresyonumun eşiği çok kötü psikiyatriye gidin diyeceksiniz ama gittiğim psikiyatrilerde bana çözüm bulanı göremedim. Babamı kaybetmiştim babamı kaybettikten sonra saçma sapan şeyler yaşadım ortamlara girdim. Saçma sapan şeylere başvurdum. Bağımlılık tarzı ama söylemek istemiyorum. Yani sürekli içen biri değildim ama ortamlardan çok etkilendim. En yakın arkadaşım dediğim insanla aram bozuldu diğer insanlarla buluşma isteğim gitti kimseye güvenemiyorum napacağım bilmiyorum. İlişki aşk hayatım çok berbat bir hale gidiyor. o beni çok seviyor hatta sürekli ilişkimizde çaba gösteren o, ona saygı duymuyorum farkındayım bunun küfür hakaret ve kendim şiddete başvurdum kaç kez erkek arkadaşıma feci kavgalar. Babamın ölümü de doğal bir ölüm değildi intihar etmişti bundan çok etkilendiğimden beri ayağa kalkamıyorum. Hayatım altüst oldu. Ailemden kimseyle görüşmüyorum, Eğitime ara verdim. İşte çalışmıyorum. Bildiğiniz yaşayan ölüydüm. Eskiden hedefleri olan bir insandım. Şimdiyse ne zaman artık ölürüm diye düşünüyorum hiç iyi değilim. Çevremdeki kimseye saygı gösteremiyorum, düzgün insanlara şans veremiyorum. Eski arkadaşımdan yediğim kazıktan kimseyle görüşmek istemiyorum. Sevgilime aşık değilim artık sevmiyorum ama o beni çok seviyor ve destek oluyor ondan başka kimsem olmadığı için ayrılamıyorum, kötü bir düşünce farkındayım. Yargılayadabilirsiniz. Ama napacağım? çok kötü rüyalar görüyorum, babamı görüyorum rüyamda. Bazen ise ölüm ile alakalı şeyler görüyorum. Ailem de yani babamda bipolar bozukluk vardı. Acaba ben de olabilir mi korkuyorum? Ben de artık son şu zamanlar ölümü düşünüyorum? artık hiçbir gelecek hayalim kalmadı hayatım mahvolmuş ve yaşayan ölü gibi hissediyorum aynaya bakarken kendimden tiksiniyorum vücudumdan tiksiniyorum, Eskiden eğlenerek yaptığım şeylerden zevk alamıyorum artık, bazen çok mutluyum bazen ise yataktan kalkamıyorum. İğrenmezseniz 1 hafta duş alamadığım zamanlar oldu. Depresyon yaşamış olanlar anlarlar buna iğrenç diyebilirsiniz ama yargılamayın. Yeme bozukluğum var tıkanırcasına :) iyi değilim. Psikiyatri çözüm değil ilgilenmiyorlar. İlaç veriyorlar anca :) Verdiği ilaçları da antidepresanlara bağımlı oldum artık 4-5 tane günde ilaç atıyorum verdiği ilaçlardan. Ne önerirsiniz. Motivasyona ve akıla ihtiyacım var yargılamazsanız. Çok kötü çocukluk geçirdim. Ve babamın intiharını kendi gözlerimle gördüm. İyi değilim hemde hiç.
 
Anlattıklarınıza göre siz de bipolar olabilirsiniz.

Destek almaya devam etmelisiniz. Hayata tutunmalısınız. Hayat yaşamaya değer. Ölüm kaçmıyor bir gün hepimiz öleceğiz.
 
Anlattıklarınıza göre siz de bipolar olabilirsiniz.

Destek almaya devam etmelisiniz. Hayata tutunmalısınız. Hayat yaşamaya değer. Ölüm kaçmıyor bir gün hepimiz öleceğiz.
ilaçlara bağımlı birisiyim, psikiyatrileri bilirsiniz devlet psikiyatrisine kaç kere gittim. Bana ne bir teşhis de bulundu ne bir şey sadece ilaç yazdılar dinlemediler bile, ismini vermek istemiyorum 50mglik bir ilaç. Bağımlı oluyorum her verilen ilaca ne iyiye gidiyorum ne birşey geçen o ilaçtan 6 tane üst üste içtim. Yakın erkek arkadaşım geçen bana bildiğiniz “git tedavi ol kişilik bozukluklarınla uğraşamam senin” dedi herkes benim kötü olduğumun farkında..
 
Yasadıklarına uzuldum. Yasadıklarını unutabılecegın hayat kargaşasına gırmeyı denedın mı? Çalışabılırsın. Hem elıne para gecınce cok daha ıyı bır pskıyatrı ve pskılog destegı alabılırsın. Sevgılın artık bu ılışkının yukunu cekmek ıstemıyor olabılır. Sana karşı ılgısını kaybetmemıstır ama onu zorluyor olabılırsın. Bence onu da kaybetmeden cozum arayışlarına gırmelısın.
 
Bunun farkında olmanız bile iyi bir şey. Bazı insanlar farkında bile olmuyor. Öncelikle geçmişi düşünmeyin. Ne olduysa oldu artık. Zor olsa da geçmişi orda bırakın. Dışarı çıkmak için kendinizi zorlayın. Bugün kendinize bi kahve ısmarlayın. Kendinizle vakit geçirin öncelikle. Yemek yiyebilmeniz bence iyi birşey. Bende depresyon atlattım ve ben yemek yiyemiyordum enerjim fiziki anlamda da sıfırdı. Ama kendinizi bişeyleri yapmak için zorlayın evde durmayın. Hangi dini inanca sahipseniz ibadetlerinizi yapın. Ağlamak istiyorsanız içinizde tutmayın ağlayın. Ve erkek arkadaşınıza iyi davranın. Bu süreci atlattıktan sonra ona karşı pişmanlık duymamanız için. Şuan olumsuz duygularınız olumlu duygularınızın önüne geçmiş. Ve şe girin adapte olmaya çalışın part time başlayın inanın evde hiç bir şey yapmadan durursanız ve kafanızı boş bırakırsanız atlatamazsınız. Ve ağlamak istediğinizde içinizde tutmayın ağlayın
 
Yasadıklarına uzuldum. Yasadıklarını unutabılecegın hayat kargaşasına gırmeyı denedın mı? Çalışabılırsın. Hem elıne para gecınce cok daha ıyı bır pskıyatrı ve pskılog destegı alabılırsın. Sevgılın artık bu ılışkının yukunu cekmek ıstemıyor olabılır. Sana karşı ılgısını kaybetmemıstır ama onu zorluyor olabılırsın. Bence onu da kaybetmeden cozum arayışlarına gırmelısın.
ayağa kalkamıyorum biliyor musunuz? dışarı bakkala çıksam direkt eve girme isteği 3-4 ay insan yataktan çıkmaz mı ya? bazen çok mutluyum insanlar şaşırıyor mutluluğuma bazense dünyanın en mutsuz insanıyım :) erkek arkadaşım kaygılı bağlanan biri ben onu çok kırdım çok kırıcı laflar ettim, ölmesini istedim söyledim ona şiddet uyguladım ona ama onu çok seviyorum ama aşık mıyım bilmiyorum her konuda yanımda oldu hep iyi biriydi bana kötülük yapmadı. maddi manevi destek çıktı. O benim hiç olmamış ailem, onu da kaybetmek istemiyorum ama aşık mıyım bilmiyorum da.
 
Bunun farkında olmanız bile iyi bir şey. Bazı insanlar farkında bile olmuyor. Öncelikle geçmişi düşünmeyin. Ne olduysa oldu artık. Zor olsa da geçmişi orda bırakın. Dışarı çıkmak için kendinizi zorlayın. Bugün kendinize bi kahve ısmarlayın. Kendinizle vakit geçirin öncelikle. Yemek yiyebilmeniz bence iyi birşey. Bende depresyon atlattım ve ben yemek yiyemiyordum enerjim fiziki anlamda da sıfırdı. Ama kendinizi bişeyleri yapmak için zorlayın evde durmayın. Hangi dini inanca sahipseniz ibadetlerinizi yapın. Ağlamak istiyorsanız içinizde tutmayın ağlayın. Ve erkek arkadaşınıza iyi davranın. Bu süreci atlattıktan sonra ona karşı pişmanlık duymamanız için. Şuan olumsuz duygularınız olumlu duygularınızın önüne geçmiş. Ve şe girin adapte olmaya çalışın part time başlayın inanın evde hiç bir şey yapmadan durursanız ve kafanızı boş bırakırsanız atlatamazsınız. Ve ağlamak istediğinizde içinizde tutmayın ağlayın
evet yemek yiyebiliyorum ama normal bir yeme şekli değil, yani nasıl diyeyim bir yemek söylesem 3 tane söylüyorum vücuduma göre çok fazla hepsini yiyorum aşırı düzensiz bir yemek düzenim var duygularımı yemekle bastırıyorım anlayacağınız. Denemeye çalışıyorum umarım olur.. gerçekten sonum babam gibi olacak biliyorum bundan korkuyorum, çünkü geride bırakacağım bir kaç şeyler var kedim erkek arkadaşım vs :)
 
Kendinizi kapatmak iyice dibe çeker belki bir süreçtir bu ama ilerleme kaydetmek istiyorsanız ilaçlarınızla beraber siz de bir şeyler yapmalısınız. İlaçlar tek başına sizi iyi yapmaz zorlansanızda istemesenizde kendinizi zorlayın cıkıp bir hava alın iki insanla konuşun. İnşallah toparlanırsınız.
 
Seni kimse kurtaramaz senin adım atman lazım
 
Kendinizi kapatmak iyice dibe çeker belki bir süreçtir bu ama ilerleme kaydetmek istiyorsanız ilaçlarınızla beraber siz de bir şeyler yapmalısınız. İlaçlar tek başına sizi iyi yapmaz zorlansanızda istemesenizde kendinizi zorlayın cıkıp bir hava alın iki insanla konuşun. İnşallah toparlanırsınız.
Çok da arkadaş kalmadı hayatımda eskiden sosyal kelebektim ama herkesi kendi ellerimle sildim hayatımdan Sevgilim yüzünden :/ bir kaç kişi var onlara da güven yok
 
beni kim kurtarabilir diye düşünmedim zaten. Sadece bu durumu yaşayan çoğu insanlar var ve tavsiye öneri istedim. Teşekkürler
İşte öneri bu kendini sadece sen kurtarırsın bir yerden başla okula dön mesela
 
ilaçlara bağımlı birisiyim, psikiyatrileri bilirsiniz devlet psikiyatrisine kaç kere gittim. Bana ne bir teşhis de bulundu ne bir şey sadece ilaç yazdılar dinlemediler bile, ismini vermek istemiyorum 50mglik bir ilaç. Bağımlı oluyorum her verilen ilaca ne iyiye gidiyorum ne birşey geçen o ilaçtan 6 tane üst üste içtim. Yakın erkek arkadaşım geçen bana bildiğiniz “git tedavi ol kişilik bozukluklarınla uğraşamam senin” dedi herkes benim kötü olduğumun farkında..
İlaçları öcüleştirmeyin. Dan diye bıraksanız hangi ilaç olsa yan etkiler yapar. Zamanı geldiğinde yavaş yavaş bırakılmayacak ilaç yok. İmkanınız varsa meşgale bulun, hayata karışın.
 
Yaşamak zorunda kaldıklarınız için üzgünüm. Okula dönün ve yanı sıra part time falan çalışın. Boş durmak insanı olduğundan daha kötü yapıyor.
 
İnsan geride kalanlar için korkmamalı (Kedi sevgili ). Başina gelecekler için korkmalı. Zaten birgün ölecez. O arayı boş geçirme isteğiniz şaşırttı. Pişmanlık duygusu varsa her şeyi düzeltebilrsiniz. Kötü şeyler yaptım manen artık benden olmaz demeyin. Bir daha yapmayacağiniza söz verin. Allah her şeyi affeder. Affedileceğinize inancımız geri gelirse yaşamın anlamı geri geliyor. Biz sahipsiz değiliz. Başıboş olamayız.
 
Çok da arkadaş kalmadı hayatımda eskiden sosyal kelebektim ama herkesi kendi ellerimle sildim hayatımdan Sevgilim yüzünden :/ bir kaç kişi var onlara da güven yok
Şaka mı bu onun yüzünden hayatından herkesi sildigini söylüyorsun
Seni öyle bir manipüle etmiş ki yanında duruyor yardımcı oluyor zannediyorsun

Belki de sevgilini çıkarsan hayatından daha iyi olacaksın
 
Back
X