İyiki boşandım diyen anneler yaşadığınız zorluklar/kolaylıklar neler ?

esenruzgar · 13 Ağustos 2012

Merak ettiğim konu, özellikle çocuğu olup da boşananlar , boşanma esnasında ve sonrasında neler yaşadınız ve çocuğunuz ve siz bundan nasıl etkilendi ?

Boşanmadan dolayı pişmanlık yaşadınız mı ? Veya boşandıktan sonra çok rahatladım niye daha önce boşanmamışım dediniz mi ?

esenruzgar · 14 Ağustos 2012

Hiç yorum yapacak olan yok mu kızlar?
Çevrenizde bu durumda olan yok mu ?

brc_duru · 14 Ağustos 2012

Agresif bir eş, 7/24 "oğlum ben siizn için neler yaptım" diye ağlayan ve yaptığı duygu sömürüsü ile gurur duyan, benimle ilgili sevmediği özellikleri yüzüme söylemek yerine arkadan opğlunu işleyen bir k.valideden, eşimin hakaretlerinden kurtuldum için oh diyorum.
sanırım eşimi artık sevmiyorum ama yokluğuna alışmak yine de zor oluyor. çocuk konusunda 1,5 yaşında kızım var işim çok yoğun olduğu için bir akrabam yatılı bakıcı olarak kalıyor çünkü hiç bir akrabamın olmadığı bir şehirdeyim ve eski eşim ölüyoruz desem annesinden izin almadan gelmez. annesi de izin vermez. o yüzden çocuğun çok zorluğunu hissetmiyorum.
En büyük zorluk eski eşimle hiç yüzyüze bakmadığımızdan ve nefret ettiğimizden düzenlenemeyen çocukla ilişki. bunun dışında bir kursa yazıldım. işim yoğun zaten. bol bol kitap okuyorum. böylece zamanın geçmesini sağlamaya ve düşünmemeye çalışıyorum.

esenruzgar · 15 Ağustos 2012

brc_duru .!.:
Agresif bir eş, 7/24 "oğlum ben siizn için neler yaptım" diye ağlayan ve yaptığı duygu sömürüsü ile gurur duyan, benimle ilgili sevmediği özellikleri yüzüme söylemek yerine arkadan opğlunu işleyen bir k.valideden, eşimin hakaretlerinden kurtuldum için oh diyorum.
sanırım eşimi artık sevmiyorum ama yokluğuna alışmak yine de zor oluyor. çocuk konusunda 1,5 yaşında kızım var işim çok yoğun olduğu için bir akrabam yatılı bakıcı olarak kalıyor çünkü hiç bir akrabamın olmadığı bir şehirdeyim ve eski eşim ölüyoruz desem annesinden izin almadan gelmez. annesi de izin vermez. o yüzden çocuğun çok zorluğunu hissetmiyorum.
En büyük zorluk eski eşimle hiç yüzyüze bakmadığımızdan ve nefret ettiğimizden düzenlenemeyen çocukla ilişki. bunun dışında bir kursa yazıldım. işim yoğun zaten. bol bol kitap okuyorum. böylece zamanın geçmesini sağlamaya ve düşünmemeye çalışıyorum.

Allah kolaylık versin.
Ayrılma nedeniniz neydi ? Bu anlattıkların mı ?
Kızın babasının yokluğunu aradı mı?
Çocuğu görmeye gelmiyor mu babası?

brc_duru · 15 Ağustos 2012

Aslında eşimi çok severek evlendim. Çevre olarak biz eşimin ailesine göre çok elit bir çevredeydik. İş olarak da bir kamu kurumunda üst düzey çalışıyorum. bütün iş arkadaşlarımın ve çevremin naısl olur bakışları altında varoş bir mahallede sokak düğünü ile evlendim. evlenirken onlara masraf olmasın önemli değil diye hiç bir şey istemedim. bütün ev eşyamızı kendimiz aldık. Fakat herşeye rağmen k.validem hiç tatmin olmadı laf sokmaktan çekinmedi. Kaynım üniversiteye hazırlanıyordu "biz okuturz" dedim. oğlunun söylemesi gerekeni gelini olarak ben söyledim. Ama o hep daha çoğunu yapmamı bekledi. doğum yaptım depresyona girdim. hiç anlayış göstermedi. oturup konuşmak yerine oğlunu doldurdu. 1o günlük kızımla tek kaldım eski eşim yüzüme bakmadı, benimle konuşmadı, bebeği aldım "artık boşanıcam" diyerek annemin evine gittim. BArışmak için son bir girişim gösterdim. "Annemlerin oturduğu şehre gideceksin, bende gelmeyeceğim, 1 hafta bebekle annemlerde kalacaksın" dedi. BAri sende gel diye zar zor ikna ettim. o güne kadar hakaretimi, saygısızlığımı görmeyen k.validem beni evine almadı. emzikli bebeği onlara bırakıp ben otelde kaldım. ertesi gü yine eve koymadı. kızımı arabada emzirdim eşim alıp tekrar annesigilin yanına götürdü. Akşamına eve aldıklarında ise, k.validemden bir dünya hakaret işittim "bir kere daha beni ağlat, kara toprağa girer seni yine oğlumdan ayırırım dedi. gidene kadar kimse yüzüme bakmadı. benle vedalaşılmadı. Bütün bunlar
1 yıl önce yaşandı. Eşim artık saygımı kazandın dedi. Ama bellik ki yine yeterli olmamış. her kavgada hakaret etmekten, kaynım eve gelince yanlarında benimle kavga etmekten geri durmadı. geçen ay en mutlu olduğumuzu düşündüğüm, satılık ev bakmaya başladığımız anda da benden boşanmak istediğini söyledi.
Çok sıkıntılı bir boşanma oldu. Hala arkamdan konuşuyorlar. Hemde dürüstçe olanı biteni söyleyerek de değil, yalan söyleyerek konuşuyorlar. Çocuğuma uzak bir akrabam yatılı olarak bakıyor. Gerçekten çok iyi bakıyorlar. eski eşim onların evinde yemiş içmiş olmasına rağmen, onların arkasından da konuşuyor.
1 ay oldu kızını hiç aramadı. muhtemelen görmeye niyeti yok diye düşünüyorum çünkü annesi arkamdan "o keyif yapacak ben onun sıpasına mı bakacağım" diye konuşuyormuş. Annesi izin vermedikçe kızını görmez. ya da bir diğer ihtimal en düşük olanı artık yüzümüze bakacak yüzü yok. Ben 2.yi pek sanmıyorum.
Kızım da dünyalar tatlısı. 1.5 yaşında sarı saçlı mavi gözlü bir kız. henüz çok küçük yokluğunu aramıyor o yüzden.
Sen neden boşandın?
Allah herkesi iyi insanlarla karşılaştırsın

esenruzgar · 15 Ağustos 2012

brc_duru .!.:
Aslında eşimi çok severek evlendim. Çevre olarak biz eşimin ailesine göre çok elit bir çevredeydik. İş olarak da bir kamu kurumunda üst düzey çalışıyorum. bütün iş arkadaşlarımın ve çevremin naısl olur bakışları altında varoş bir mahallede sokak düğünü ile evlendim. evlenirken onlara masraf olmasın önemli değil diye hiç bir şey istemedim. bütün ev eşyamızı kendimiz aldık. Fakat herşeye rağmen k.validem hiç tatmin olmadı laf sokmaktan çekinmedi. Kaynım üniversiteye hazırlanıyordu "biz okuturz" dedim. oğlunun söylemesi gerekeni gelini olarak ben söyledim. Ama o hep daha çoğunu yapmamı bekledi. doğum yaptım depresyona girdim. hiç anlayış göstermedi. oturup konuşmak yerine oğlunu doldurdu. 1o günlük kızımla tek kaldım eski eşim yüzüme bakmadı, benimle konuşmadı, bebeği aldım "artık boşanıcam" diyerek annemin evine gittim. BArışmak için son bir girişim gösterdim. "Annemlerin oturduğu şehre gideceksin, bende gelmeyeceğim, 1 hafta bebekle annemlerde kalacaksın" dedi. BAri sende gel diye zar zor ikna ettim. o güne kadar hakaretimi, saygısızlığımı görmeyen k.validem beni evine almadı. emzikli bebeği onlara bırakıp ben otelde kaldım. ertesi gü yine eve koymadı. kızımı arabada emzirdim eşim alıp tekrar annesigilin yanına götürdü. Akşamına eve aldıklarında ise, k.validemden bir dünya hakaret işittim "bir kere daha beni ağlat, kara toprağa girer seni yine oğlumdan ayırırım dedi. gidene kadar kimse yüzüme bakmadı. benle vedalaşılmadı. Bütün bunlar
1 yıl önce yaşandı. Eşim artık saygımı kazandın dedi. Ama bellik ki yine yeterli olmamış. her kavgada hakaret etmekten, kaynım eve gelince yanlarında benimle kavga etmekten geri durmadı. geçen ay en mutlu olduğumuzu düşündüğüm, satılık ev bakmaya başladığımız anda da benden boşanmak istediğini söyledi.
Çok sıkıntılı bir boşanma oldu. Hala arkamdan konuşuyorlar. Hemde dürüstçe olanı biteni söyleyerek de değil, yalan söyleyerek konuşuyorlar. Çocuğuma uzak bir akrabam yatılı olarak bakıyor. Gerçekten çok iyi bakıyorlar. eski eşim onların evinde yemiş içmiş olmasına rağmen, onların arkasından da konuşuyor.
1 ay oldu kızını hiç aramadı. muhtemelen görmeye niyeti yok diye düşünüyorum çünkü annesi arkamdan "o keyif yapacak ben onun sıpasına mı bakacağım" diye konuşuyormuş. Annesi izin vermedikçe kızını görmez. ya da bir diğer ihtimal en düşük olanı artık yüzümüze bakacak yüzü yok. Ben 2.yi pek sanmıyorum.
Kızım da dünyalar tatlısı. 1.5 yaşında sarı saçlı mavi gözlü bir kız. henüz çok küçük yokluğunu aramıyor o yüzden.
Sen neden boşandın?
Allah herkesi iyi insanlarla karşılaştırsın

Çok sıkıntılar çekmişsin. İyiki de boşanmışsın arkadaşım !
Hem de kariyerin var , işin var dünya güzeli bir kızın var...
1,5 yaşında ayrılman da avantaj...
Ben henüz boşanmadım. Benim de 2,5 yaşında oğlum var...
Ama boşanmak üzereyim...
Boşanan anneler neler yaşıyor merak ettim...
Sonrası pişmanlık oluyor mu vs. diye..
Amin, inşallah bundan sonraki hayatın huzurlu olur...

duvarklima · 15 Ağustos 2012

Bu konuyu ben de takip ediyorum malesef ben de boşanma aşamasındayım. Eşimle 4 aydır ayrıyız. 2 yaşında kızım var.

KK de boşanan anneler grubu filan yok mu ? Öyle bir grup oluşturalım derim. Bu süreç tek başına atlatılacak gibi değil. Çevrenle konuşamıyorsun. Terapistler bir dünya para. En iyisi kendi kendimize dertleşmemiz olacak.

esenruzgar · 16 Ağustos 2012

duvarklima .!.:
Bu konuyu ben de takip ediyorum malesef ben de boşanma aşamasındayım. Eşimle 4 aydır ayrıyız. 2 yaşında kızım var.

KK de boşanan anneler grubu filan yok mu ? Öyle bir grup oluşturalım derim. Bu süreç tek başına atlatılacak gibi değil. Çevrenle konuşamıyorsun. Terapistler bir dünya para. En iyisi kendi kendimize dertleşmemiz olacak.

Ben de o maksatla , birbirimize destek oluruz diye bu konuyu açtım aslında. Bu konu altında birbirimize destek olabiliriz... Seninle benziyor sanırım durumlarımız. Ben de boşanmak üzereyim ama biz daha yeni konuştuk...
Ben terapiste de gittim. İlk gittiğimde iyiydi ama çok kısa oluyor onların seansı dediğin gibi de bir sürü para döküyosun...
Birbirimizle dertleşelim canım...

Peki 4 aylık ayrılma kararını beraber mi aldınız eşinle?
Ve de ne zaman boşanmayı düşünüyorsun?

brc_duru · 16 Ağustos 2012

Aslında çok büyük sorunlar yoksa konuşularak evlilikler kurtulabilir diye düşünüyorum. Ben konuşarak herkesin orta noktaya varabileceğini düşünen bir tarafım. Eski eşim öyle değildi. KOnuşamadığını kendisi de kabul ederdi zaten. En güzeli eşinizle birlikte terapi almak.
Evlilikte eşitlik diye bir şey olmuyor. Türk toplumunda yaşıyoruz. Malesef kadına daha çok iş düşüyor. Ben yoğun çalışmama rağmen, bakıcı desteğiyle de olsa çocuğuma baktım, eve temizliğe hiç kadın almadım, bakımımı hiç ihmal etmedim, soframdan yemeğim hiç eksik olmadı, eşim bir ekmek almadan eve gelirdi al da demezdim zaten bütün market alışverişini yapardım. hep eşimden çok kazandım. Tek beklediğim takdir görmekti. Bir gün bunları başına kalkınca suçlu oldum. Bir kadının ruhunu besleyebileceği tek yer evidir. Orada da eşi ruhunu beslemeyi bilmiyorsa kadın mutsuz olur.
Toplumsal baskı şu an için hissetmiyorum. Gelecek ne gösterir bilemem tabi. Çocuk varsa ve içinizde eşinize dair sevgi ve umut kırıntıları varsa, bence kurtarmaya çalışın. Yoksa da güçlü durun. Asla çok fazla taviz vermeyin. Taviz verdikçe verdiğiniz tavizler rutininiz oluyor. Kadın olduğumuzu unutmadab ve unutturmadan evliliğe devam etmek gerekiyor sanırım.

esenruzgar · 16 Ağustos 2012

brc_duru .!.:
Aslında çok büyük sorunlar yoksa konuşularak evlilikler kurtulabilir diye düşünüyorum. Ben konuşarak herkesin orta noktaya varabileceğini düşünen bir tarafım. Eski eşim öyle değildi. KOnuşamadığını kendisi de kabul ederdi zaten. En güzeli eşinizle birlikte terapi almak.
Evlilikte eşitlik diye bir şey olmuyor. Türk toplumunda yaşıyoruz. Malesef kadına daha çok iş düşüyor. Ben yoğun çalışmama rağmen, bakıcı desteğiyle de olsa çocuğuma baktım, eve temizliğe hiç kadın almadım, bakımımı hiç ihmal etmedim, soframdan yemeğim hiç eksik olmadı, eşim bir ekmek almadan eve gelirdi al da demezdim zaten bütün market alışverişini yapardım. hep eşimden çok kazandım. Tek beklediğim takdir görmekti. Bir gün bunları başına kalkınca suçlu oldum. Bir kadının ruhunu besleyebileceği tek yer evidir. Orada da eşi ruhunu beslemeyi bilmiyorsa kadın mutsuz olur.
Toplumsal baskı şu an için hissetmiyorum. Gelecek ne gösterir bilemem tabi. Çocuk varsa ve içinizde eşinize dair sevgi ve umut kırıntıları varsa, bence kurtarmaya çalışın. Yoksa da güçlü durun. Asla çok fazla taviz vermeyin. Taviz verdikçe verdiğiniz tavizler rutininiz oluyor. Kadın olduğumuzu unutmadab ve unutturmadan evliliğe devam etmek gerekiyor sanırım.

Bence hiçbir tarafın , ne kadının ne erkeğin aşırı fedakarlık yapması doğru değil. Kendiniz söylemişsiniz, birgün başına kakınca suçlu oldum diye. İnsan psikolojisi bunu kaldırmaz. Bilinçaltı sürekli ben çırpınıyorum ama eşim hiç oralı olmuyor, bana değer vermiyor yargıları oluşur, birgün çok saçma bir konuda patlarsınız...
Ben terapiste de gittim. Eşime de beraber gidelim diye ısrar ettim ama kabul etmedi !
Konuşmayı zaten evlendiğimiz günden beri yapıyorum ben ama hep tek taraflı oldu bu konuşmalar. O sadece dinler, içinden de onayladığını veya onaylamadığını bilmem bile...
Ama onaylamadığını da yazıyla topluca belirtir. Anlarım ki konuşmalarım boşuna imiş...
Evet içimde ne saygı, ne sevgi, ne güven bıraktı. Bu temeller olmadan da evlilik yürütülmez mantığı ile boşanmaya karar verdim.
Daha önce de karar vermiştim ama çocuğum için şans tanımıştım ama iş daha da kötü oluyor ve çocuk için de çok da sağlıklı bir ortam olmuyor...
Bir de kendimizin de bayan olarak özellikle hiçbir saygınlığı kalmıyor, psikolojimiz de yıpranıyor. Bence sadece evliliği yürütmek adına yürütmemeli...
Tamam sosyal açıdan rahat oluyor evliliğin avantajları var ama dezavantajları ve sizden götürdükleri açısından değmez...

axsxina · 16 Ağustos 2012

iyi ki boşandım, hiç pişman değilim, inşallah Rabbim pişman etmesin, bugünlerimizi aratmasın.
kendime olan güvenim geldi, her gün işittiğim hakaretler, aşağılamalar bitti,
sevdiklerimle birlikte yaşıyorum, her anın tadınnı çıkarmaya çalışıyorum, hayattan zevk alıyorum,
kızım da çok mutlu bir şekilde büyüyor, babasının psikopat yüzünü yeni yeni tanımaya başladığı için
artık görüşmelerine bile gitmek istemiyor, zorla hazırlayıp gönderiyorum, ayda iki kez yüzyüze geliyoruz
babasıyla, onda da aynı tavrını sürdürüyor zaten, sakin sakin alıp gittiği çok nadirdir kızını...
şu an tek sıkıntım bu...
değer miydi, DEĞERdi, o sıkıntılı zamanların hatrına verdi belki kuzumu bana Allah,
her gün şükrediyorum bana böyyle güzel bir emanet, hediye verdiği için...
boşanmak sıkıntılı bir süreç, ama geçiyor, inşallah Allahım güzel sağlıklı mutlu günler göstersin bizlere.

esenruzgar · 16 Ağustos 2012

aşina .!.:
iyi ki boşandım, hiç pişman değilim, inşallah Rabbim pişman etmesin, bugünlerimizi aratmasın.
kendime olan güvenim geldi, her gün işittiğim hakaretler, aşağılamalar bitti,
sevdiklerimle birlikte yaşıyorum, her anın tadınnı çıkarmaya çalışıyorum, hayattan zevk alıyorum,
kızım da çok mutlu bir şekilde büyüyor, babasının psikopat yüzünü yeni yeni tanımaya başladığı için
artık görüşmelerine bile gitmek istemiyor, zorla hazırlayıp gönderiyorum, ayda iki kez yüzyüze geliyoruz
babasıyla, onda da aynı tavrını sürdürüyor zaten, sakin sakin alıp gittiği çok nadirdir kızını...
şu an tek sıkıntım bu...
değer miydi, DEĞERdi, o sıkıntılı zamanların hatrına verdi belki kuzumu bana Allah,
her gün şükrediyorum bana böyyle güzel bir emanet, hediye verdiği için...
boşanmak sıkıntılı bir süreç, ama geçiyor, inşallah Allahım güzel sağlıklı mutlu günler göstersin bizlere.

Ne güzel bunları duymak.
Ne kadar süre önce ve niçin boşandınız ?
Kızınız kaç yaşında ?
Tek başına mı büyütüyorsunuz kızınızı ?
Kızını ne diyor gitmemek için babasına ?

xxyxixldxixzxx · 17 Ağustos 2012

Güzel bir konu olmuş, herkes kendine bir tecrübe , bir fikir edinebilir.
Bende evli ve 4 yaşında bir kız annesiyim.
Evden ayrılıp, boşanmak için çok fırsat geçti elime. Hep erteledim, kızım küçük dedim, düzelir dedim,
cesaret edemedim. Açıkçası bir sürü bahane buldum kendime. Bundan 3 ay önce yaşadığımız bir sorunda
tüm cesaretimi toplayıp, herşeyi göze alarak babamın evine döndüm ama yine olmadı.
Kızımın aklı artık herşeye eriyor, biz birkaç gün dedenlerde kalıcaz deyince, koptu kıyamet
Sonrasında tıpış tıpış tükürdüğümü yalayıp, döndüm eve.
Benim sizlere tavsiyem çocuklarınız küçükken evliliğiniz yürümüyorsa bitirin, akılları erdiğinde bazı şeyleri
idrak edebildiklerinde çok zor oluyor.
Tamam kimse boşanmak için evlenmiyor ama, 1 yıl ağlamak var, ömür boyu ağlamak var.
Allah herkesin yardımcısı olsun...

esenruzgar · 17 Ağustos 2012

xxyıldızxx .!.:
Güzel bir konu olmuş, herkes kendine bir tecrübe , bir fikir edinebilir.
Bende evli ve 4 yaşında bir kız annesiyim.
Evden ayrılıp, boşanmak için çok fırsat geçti elime. Hep erteledim, kızım küçük dedim, düzelir dedim,
cesaret edemedim. Açıkçası bir sürü bahane buldum kendime. Bundan 3 ay önce yaşadığımız bir sorunda
tüm cesaretimi toplayıp, herşeyi göze alarak babamın evine döndüm ama yine olmadı.
Kızımın aklı artık herşeye eriyor, biz birkaç gün dedenlerde kalıcaz deyince, koptu kıyamet
Sonrasında tıpış tıpış tükürdüğümü yalayıp, döndüm eve.
Benim sizlere tavsiyem çocuklarınız küçükken evliliğiniz yürümüyorsa bitirin, akılları erdiğinde bazı şeyleri
idrak edebildiklerinde çok zor oluyor.
Tamam kimse boşanmak için evlenmiyor ama, 1 yıl ağlamak var, ömür boyu ağlamak var.
Allah herkesin yardımcısı olsun...

Çok güzel anlatmışsınız.
Ben de tecrübelerimizi/sıkıntılarımızı/mutluluklarımızı paylaşalım diye açtım bu konuyu.
Boşanmak en çok da bir anne için zor olabiliyor.
Ben de 4 senelik evliyim ama evliliğimin en başından beri sorunlar vardı.
1 senedir de ayrılma fikrini düşünüyorum. Dediğin gibi insan kafasında birsürü bahaneler buluyor.
Bir yandan da çocuk büyüyor...
Benimki de 3 yaşına yaklaşıyor. Ve bilinçleniyor gittikçe.
Sen de evliliğini çocuğun için devam ettirenlerdensin.
Ben de öyle düşünüyordum ama olmayınca olmuyor...

"Tamam kimse boşanmak için evlenmiyor ama, 1 yıl ağlamak var, ömür boyu ağlamak var."
Bu lafını çok tuttum...

Bir de çocuklar yuvadan uçup da kendi ayakları üzerinde durduğunda ayrılan kadınlar var. Bence onlar da demekki çocuğu için yürütmüşler evliliklerini , sonra da bitmiş...
Değer mi peki yaşlandığında desteğe ve muhabbete daha çok ihtiyacın olduğu bir zamanda yalnız kalmak. Hem de çocukların da yanında yok, yapayalnız kalmak...
Sonu yalnızlıksa, pişman olmaksa, şimdiden yalnız kalırım daha iyi...

xxyxixldxixzxx · 17 Ağustos 2012

esenruzgar .!.:
Çok güzel anlatmışsınız.
Ben de tecrübelerimizi/sıkıntılarımızı/mutluluklarımızı paylaşalım diye açtım bu konuyu.
Boşanmak en çok da bir anne için zor olabiliyor.
Ben de 4 senelik evliyim ama evliliğimin en başından beri sorunlar vardı.
1 senedir de ayrılma fikrini düşünüyorum. Dediğin gibi insan kafasında birsürü bahaneler buluyor.
Bir yandan da çocuk büyüyor...
Benimki de 3 yaşına yaklaşıyor. Ve bilinçleniyor gittikçe.
Sen de evliliğini çocuğun için devam ettirenlerdensin.
Ben de öyle düşünüyordum ama olmayınca olmuyor...

"Tamam kimse boşanmak için evlenmiyor ama, 1 yıl ağlamak var, ömür boyu ağlamak var."
Bu lafını çok tuttum...

Bir de çocuklar yuvadan uçup da kendi ayakları üzerinde durduğunda ayrılan kadınlar var. Bence onlar da demekki çocuğu için yürütmüşler evliliklerini , sonra da bitmiş...
Değer mi peki yaşlandığında desteğe ve muhabbete daha çok ihtiyacın olduğu bir zamanda yalnız kalmak. Hem de çocukların da yanında yok, yapayalnız kalmak...
Sonu yalnızlıksa, pişman olmaksa, şimdiden yalnız kalırım daha iyi...

Aslında bende bunu demek istedim işte ama tepki alırım diye yazmak istemedim."Sonu yanlızlık"
Tamam çocuklarımızı bizler çok iyi bizlere iyi birer evlat olsun diye yetiştiriyoruz ama ya sonra,
Büyüyüp, evlenip gidecekler. Kendi hayatlarını kuracaklar. Ya biz ne olacağız, ya bize dönüpte derlerse
boşansaydın niye çektin, ha bunun tersi de olabilir.
Ben çok düşündüm bunları.
Eğer gerçekten bitmiş bir evliliğin varsa çok bekleme, çünkü çocuğun büyüyor ve çok fazla değil emin ol
6 ay sonra senin için bitirmek şuankinden çok çok daha fazla zor olacak.

Belki diyeceksin ki sen herşeyin farkındasın niye bitirmedin bu evliliği hala ama, olmuyor yapamıyorum.
Sevgi desen gramı yok eminim kendimden, saygı biteli zaten yıllar oldu. Psikopata bağladım diyorum
bazen kendi kendime. İmreniyorum kendi özgüveni olup bunu başarabilen insanlara.

esenruzgar · 17 Ağustos 2012

xxyıldızxx .!.:
Aslında bende bunu demek istedim işte ama tepki alırım diye yazmak istemedim."Sonu yanlızlık"
Tamam çocuklarımızı bizler çok iyi bizlere iyi birer evlat olsun diye yetiştiriyoruz ama ya sonra,
Büyüyüp, evlenip gidecekler. Kendi hayatlarını kuracaklar. Ya biz ne olacağız, ya bize dönüpte derlerse
boşansaydın niye çektin, ha bunun tersi de olabilir.
Ben çok düşündüm bunları.
Eğer gerçekten bitmiş bir evliliğin varsa çok bekleme, çünkü çocuğun büyüyor ve çok fazla değil emin ol
6 ay sonra senin için bitirmek şuankinden çok çok daha fazla zor olacak.

Belki diyeceksin ki sen herşeyin farkındasın niye bitirmedin bu evliliği hala ama, olmuyor yapamıyorum.
Sevgi desen gramı yok eminim kendimden, saygı biteli zaten yıllar oldu. Psikopata bağladım diyorum
bazen kendi kendime. İmreniyorum kendi özgüveni olup bunu başarabilen insanlara.

Niye tepki alacaksın ki ?
Şimdi mutlaka çocuk o ailede anne baba arasında sevgi olmadığını hissetmeyecek mi . Hadi hiç tartışma , kavga gürültü olmadığını düşünelim. Biz gülüştüğümüzde bile çocuklar mutlu oluyorken, sürekli yüzü asık , hayattan zevk almayan, eşini sevmeyen bir anne profili ne kadar doğru. Ve de eşini bile mutlu edemeyen bayan sürekli kocası tarafından suçlanacak. Daha da özgüveni yıkılacak.
Niye cesaret edemiyorsun?
Ailen de anladığım kadarıyla arkanda.
Bence sen çocuğuna karşı koyamıyorsun.
Benimki şuanda küçük ama artık dediğim gibi bilinçleniyor, yine çocuğum için şans vereyim demiştim...
Bizimki de biraz çocuk büyüsün ondan sonra düşünürüz ayrılmayı diyor... ???
Saçma !
Sen çalışıyor musun canım ?

xxyxixldxixzxx · 17 Ağustos 2012

Benim maddi anlamda hiçbirşekilde eşime veya kendi ailem ihtiyacım yok.
Aldığım maaş çok değil ama kızımıda beni de rahat geçindirebilir.
Bendeki sorunu daha çözebilmiş değilim. Çekip gidecek, mücadele edecek gücü bulamıyorum kendimde
O cesareti 1 kere yakaladım ve yaptım onuda elime yüzüme bulaştırdım, bir daha da cesaret edemedim işte.

Ama senin cesaretin varsa asla erteleme, benim bir arkadaşım var o da aynı dertten muzdarip, çocuklar büyüsün diye
beklemiş, ama şimdi hiç olmuyor.

esenruzgar · 17 Ağustos 2012

xxyıldızxx .!.:
Benim maddi anlamda hiçbirşekilde eşime veya kendi ailem ihtiyacım yok.
Aldığım maaş çok değil ama kızımıda beni de rahat geçindirebilir.
Bendeki sorunu daha çözebilmiş değilim. Çekip gidecek, mücadele edecek gücü bulamıyorum kendimde
O cesareti 1 kere yakaladım ve yaptım onuda elime yüzüme bulaştırdım, bir daha da cesaret edemedim işte.

Ama senin cesaretin varsa asla erteleme, benim bir arkadaşım var o da aynı dertten muzdarip, çocuklar büyüsün diye
beklemiş, ama şimdi hiç olmuyor.

Eline yüzüne bulaştırdın derken ?
Ne engel oldu tekrar dönmeye ?

Cesaretim var tabiki...
Ben çocuklar büyüsün diye beklemeyi hiç düşünmüyorum ;çünkü o düşünce çok saçma ve zaten onlar büyüdükten sonra hiç olmaz...

Bence seni eşin çoktan sindirmiş...
Senden de beklentisi yok mu eşinin ?
Sevmediğin bir insana nasıl tahammül ediyorsun ?

CuteMom · 17 Ağustos 2012

yazıcak cok sey var
hem vakıt yok hem suan buna yogunlasamıyorum

bebegım dogduktan sonra ayrıldık bız lohusayken ,
30 aylık sımdı
benımkıde hırpalayan ve huzunlu bı hıkayeydı
ayrıldıgıma ne pısmanım ne mutluyum
cunku ben bıtırmedım ıcımde cok rahat buna sebeb bende olmadım
hıc kavgamız yoktu degıl dı ama MUTLUYDUK VE ANLAŞIYORDUK

unutmam cok zaman aldı
2.evliliğimi yapıyorum 21 gun sonra

ılk evlılıgımde severek evlendım gorucu usulu degıl ama aıleler vesıle oldu ve bazı seylerde aılemı sucluyorum ney azıkkı
cunku sevgılıyken nısanlıyken ve 1 senelık evlıyken ayrılmaya calıstım ızın vermedıler
biraz talihsiz basladık evliliğe Allah ıstemedı bizi bir arada dıyorum
karı koca hayatı yasıyamadık derken onun problemini bir kaza sonucu ogrendık ve kendimizi tüp bebek kliniklerinde bulduk
zor günlerdi
o bana cok asıktı, ayrılırkende aşıktı ama bana değil

2.evlılıgım ıse aşk evliliği
herşey güzel olsun istiyorum

dip not : cocugumun hem annesı hem babasıydım
sımdı babasıda annesıde var şükür yarabbim

esenruzgar · 17 Ağustos 2012

YenidenDogdum .!.:
yazıcak cok sey var
hem vakıt yok hem suan buna yogunlasamıyorum

bebegım dogduktan sonra ayrıldık bız lohusayken ,
30 aylık sımdı
benımkıde hırpalayan ve huzunlu bı hıkayeydı
ayrıldıgıma ne pısmanım ne mutluyum
cunku ben bıtırmedım ıcımde cok rahat buna sebeb bende olmadım
hıc kavgamız yoktu degıl dı ama MUTLUYDUK VE ANLAŞIYORDUK

unutmam cok zaman aldı
2.evliliğimi yapıyorum 21 gun sonra

ılk evlılıgımde severek evlendım gorucu usulu degıl ama aıleler vesıle oldu ve bazı seylerde aılemı sucluyorum ney azıkkı
cunku sevgılıyken nısanlıyken ve 1 senelık evlıyken ayrılmaya calıstım ızın vermedıler
biraz talihsiz basladık evliliğe Allah ıstemedı bizi bir arada dıyorum
karı koca hayatı yasıyamadık derken onun problemini bir kaza sonucu ogrendık ve kendimizi tüp bebek kliniklerinde bulduk
zor günlerdi
o bana cok asıktı, ayrılırkende aşıktı ama bana değil

2.evlılıgım ıse aşk evliliği
herşey güzel olsun istiyorum

dip not : cocugumun hem annesı hem babasıydım
sımdı babasıda annesıde var şükür yarabbim

Çok şeyler yaşamışsınız belli...
Hem geçmiş olsun...
Hem şuandaki ikinci evliliğiniz için hayırlı olsun diyorum...
Birinci evliliğinizde hem mutluydunuz ve anlaşıyordunuz da niye ayrıldınız ?

İkinci evliliğinizde karşı tarafa nasıl güvendiniz ? Sonuçta çocuğunuz var. İnsan o yönden zorlanır....

İyiki boşandım diyen anneler yaşadığınız zorluklar/kolaylıklar neler ?

Bitti ...

Bitti ...

Aktif Üye

Bitti ...

Aktif Üye

Bitti ...

Aktif Üye

Bitti ...

Aktif Üye

Bitti ...

Popüler Üye

Bitti ...

Popüler Üye

Bitti ...

Popüler Üye

Bitti ...

Popüler Üye

Bitti ...

Dünya vazgeçenleri değil,azmedenleri hatırlar

Bitti ...

Benzer Konular