Kaç yaşındayken ne sanırdınız?

çok küçükken anneler melektir derlerdi
bende melek uçar acaba benim annem ne zmaan uçacak diye beklerdim hatta anneme anne sen ben uyuyuncamı uçuyosun derdim

birde babam gece vardiyalı çalışırdı
annem bana birşey aldığında babamla telefonda konuşurken aldığım şeey avizeyi tutardım babacımm bakk nasıl derdim
babam da kızım çokk güzelmişşş çok harika güle güle giy yavrum derdi
bende nereye tutrasak orayı gösteriyo sanırdım
bi kaç zaman sonra doğrusunu kavramıştım

birde abimle korku filmi izlerdik geceleri belki bilen bilir adam palyoça kılığındaydı her yerden kanlar akıyodu
kırmızı balonlarım varrr derdi:)
bende o filmden sonra hep banyo yaparken birden ortalığı kan basacak diye tek başıma girmezdim

daha çok var ama aklıma bu kadar geldi şimdilik
 
Küçükken Almanya'dan Türkiye'ye tatile gelişlerimizde
uçak havalanıp gökyüzüne doğru yükseldiğinde
camdan aşşagıya baktığımda ilk başta gördüğüm
minicik evlere el sallardım beni gördüklerini düşünürdüm
sonra o görüntüler kaybolurdu bembeyaz görünürdü heryer
ve ben onların bulut olduğunu anlayamaz
evlerin üzerine her tarafa kar yağmış
o yüzden hiç birşey göremediğimi sanırdım :))
sonra birde ağlardım o insanlar evlerinden nasıl çıkacak diye


Birde koca teyzeler nefes almadan konuşur ya
hani bir olay anlatırken hiç durmadan
hararetli hararetli anlatırlar
ben küçükken bunları izlerdim
hızlı konuşmaya çalışırdım yapamazdım
büyüyünce kendiminde öyle nefes almadan
konuşacağını hayal ederdim ve büyümek isterdim
heyy allahım ya nekadar safım :))
 

o zamandan belliymiş dırdırcı olacağın. ))
 
biz odadan çıkınca eşyalar aralarında konuşuyorlar sanırdım.
Türkçe kitabında bi hikaye vardı ordan kapmıştım bu hissi.kapıyı dinlerdim konuşuyorlarmı diye.
 

5 yaşındayken mesut yılmaz'ın televizyonumuzda yaşadığını saıyordum .
yine 5-6 yaşlarındayken annemle babamın ben uyumaya gittiğmde şekil değiştirdiklerini bir çeşit uzaylı olduklarını sanıyordum...
7- 8 yaşındayken benden sözlük istediklerinde sözlüm var mı yok mu onu soruyorlar sanıyordum..
sanıyordum Allah sanıyordum ...
 
ben 16 17 yasındayken askerleri çok büyük sanırdım..meger daha ana kuzularıymışş.
 
7-8 yaslarindayken, insanlarin dünyanin üzerinde degilde icinde yasadigini zannederdim.
Hatta yürüyüp yuvarlagin kenarina geldigimizde ona dokunabilecegimizi düsünürdüm
 

aa bu bende de vardı. robot değil de tüm dünya benim için yaratılmış diye düşündüğümü hatırlıyorum sanırım 5-6 yaşlarındaydım.

merhaba,
benim de sizinkilere benzer bir düşüncem vardı..
ilkokulun ilk yıllarına kadar özellikle üzgün olduğum zamanlarda, dünyadaki her şeyin benim etrafımda gerçekleştiğini düşünürdüm.. benim gittiğim yerlerde olaylar oluyor, insanlar hareket ediyor konuşuyor sanırdım.. ben yoksam her şey hareketsiz kalıyor, hiç bir şey olmuyor :) tabi bu duygu beni büyük bir kaosa sürüklüyordu, bir türlü olayların içinden çıkamıyordum...

7-8 yaslarindayken, insanlarin dünyanin üzerinde degilde icinde yasadigini zannederdim.
Hatta yürüyüp yuvarlagin kenarina geldigimizde ona dokunabilecegimizi düsünürdüm

sizin bu düşünceniz dünyanın her tarafındaki çocuklarda hatta yetişkenlerde bile karşılaşılabiliyor.. .... yaygın bir düşünce yani
 
İlkokuldayken telefon rehberimizde 155 polis imdat kayıtlıydı...
Ali amca, Fatma teyze gibi komşu sanıyordum polis imdat ı da
Bir gün arabayla gidiyoruz yanımızdan polis aracı geçti, böyle üzerinde kocaman 155 polis imdat yazıyor...
Bir bastım çığlığı AAAAAA BABAAA ARKADAŞIN GEÇİYOR diye...
Her polis gördüğümde gelir bu aklıma
 
ay hepinizin hayal gücüne hayran kaldım.genin bu saatinde koptum gülmekten:)))

neyse bende anlatıyım bi kaç saçmalığımı:ilkokulda öğretmenlerin insan üstü olduklarını düşünürdüm.herşeyin iyisini yerler ama hiç tuvalet ihtiyaçları olmazmış gibi.kendimide pis görürdüm tuvalet sorunum olduğundanDD birde atatürk ü allahtan büyük sanırdım:DD töbe töbe yaw ne biliyim okulda atatürk anlatıldığından bende öyle düşünmüşüm

son olarakta çocukların popodan doğduğuna inanırdım.hatta bu konuda ilkokul arkadaşımla çok kavga etmiş okul kütüphanesinde bi ansiklopedide normal doğumun nasıl yapıldığının resmini görünce.asla evlenmemeye yemin etmiştim evlenenlere salak gözüyle bakıyordum:))))
 
18 yaşında reşit olunuyor ya bende hep 18 yaşıma gelince kafama göre davranacağımı,hiçkimse bana karışmayacak zannetmiştim. ama öyle olmuyormuş hatta daha da baskı artıyormuş.
aynen rose01 bir de 4-5 yaşlarındayken babamın ölümsüz bir kahraman olduğunu zannediyordum:)
 
küçükken büyüyünce herşey toz pembe olacak sanıyordum ama tam tersi oldu.hepimiz için geçerli.hayatta o kadar dikenli yol var ki.dikenlere takılmamak için çok çaba harcamak gerekiyor muş.
 
İlkokuldayken okulun etrafında dolaşan tuhf bir adam yüzünden okul müdürü ailelerimizi uyarmıştı.Birinci sınıfa gidiyordum,ama o anki düşüncemi hatırlıyorum.Kötü insanların başka ülkeden geldiğini düşünüyordum.Çocuk aklı işte,saf,temiz.Kendi ülkesinde yaşayan birinin ona zarar veremeyeceğini düşünmesi başka bir şeyle açıklanamaz sanırım.:79:
 
Kara Şimşek dizisindeki arabada bilgisayarın içinde bir adam var o konuşuyor sanırdım.
TV deki Türk sanat müziği korolarında kadınlar bir sıra onların önünde de erkekler bir sıra olur şarkı söylerlerdi, onları hep karı koca sanırdım.
Banyodan sonra sıhhatler olsun dediklerinde bunu saatler olsun anlardım, hiç kafam basmazdı*ne demek istediklerini.
Break dance, bilek dansı demek sanırdım, ellerinin üzerinde dönüyorlar ya öyle..
Bütün çekik gözlüleri Japon sanırdım.
Üniversiteye gidenler çok yaşlanmış sanırdım.
Siyah beyaz fotoğraflarda kadınlar siyah ruj sürmüşler sanırdım hep merak ederdim nerden aldilar siyah ruju diye.
Bir türlü anlayamazdım nasıl uzaya gidiyor insanlar diye, çünkü dünyanın içinde yaşadığımızı sanırdım yani yuvarlak bir kabuğun içinde yaşıyoruz diye düşünürdüm:) Bir astronot yukarı çıkıp kabuğu deliyo, uzay gemisi ordan uzaya çıkıyo diye bir mantık yürütmüştüm kafamda.
Şimşek çakınca Allah baba kızdı sanırdım korkardım.
 
Son düzenleme:
çocukken nefesimiz sayılı diye bir cümle duymuştum ve bir kere nefes alır tutabildiğim kadar çok tutar tekrar nefes alır onu da o derece yavaş tüketmeye çalışırdım :) ne kadar az nefes alırsam o kadar çok yaşayacağımı zannederdim
 
babam bi fabrikada güvenlik görevlisi :) ama ben babamın fabrikası var sanırdım baban ne iş yapıo diyenlere bnm babamn fabrikası var derdim
 
Ben küçükken Ispartanın yurt dışında bir yer olduğunu, futbol takımlarının kampa girmesini de dağda çadır kurmaları sanıyordum öyle olmadığını 8.sınıfta öğrendim
 

bu radyo kunusuna aynen katılıyorum ama tek takıldığım konu şuydu. o kadar müzik aleti ve onları çalan kişilerin radyoya nasıl sığdığıydı....
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…