Evlilik alışana kadar bazen, aşkı da unutturur sevgiyi de. Sanırım eşinizde bunu yaşıyorsunuz. Eminim bebeğiniz doğduğunda eşiniz de değişmeye başlayacaktır. Eğer ortada gerçekten bir aşk evliliği varsa, bu evliliğe alışma süreci sonrasında ilişki eski rayına oturacaktır.
Baktınız oturmadı, biraz daha çaba sarfedin ilişkinin rayına oturması için. Bekleyin, o bir şeyler yapıyor mu bu ilişki için. Eğer size gelirse bir adım, ondan sonra siz ona adım atın. Bırakın hırka giymiyorsa, giymesin. Üşüsün, aklı başına gelsin. "Ah demişti omrumunumru" desin. Bazı erkekler üzerine gidilmesinden ya da bir şeylerin sürekli onlara dikte edilmesinden hoşlanmazlar. Bunu farkettiğiniz anda, ilgiliyi alakayı kesin. İlk zamanlar elbette, bu ilgisizlik ona ilaç gibi gelecek. Ama zamanla, ister istemez aramaya başlayacak.
Şimdi sizin tek derdiniz bebeğiniz olsun. Negatif düşüncelerle, onu boğmayın. Unutmayın, bebekler anne karnında annelerinin duygu ve hislerini yaşarlar. Siz mutsuz olduğunuzda, o bunu hisseder ve içeride huzursuz olur. Bunu istemezsiniz sanıyorum. Beşiği de, eksikleri de tamamlanır. Eşiniz almasa, onun ailesi almaya niyetlenir. Hiç olmadı kendi aileniz. Her durumda hayata pozitif bakabilmelisiniz. Siz çünkü artık sadece kendiniz için değil, bebeğiniz için yaşıyorsunuz.
Eşinizi dediğim gibi zamana bırakın. Canınızı sıkacak sorun, problem ve sıkıntılardan hamileliğinizin bu son dönemlerinde mümkün mertebe uzak kalın. Bebeğiniz doğsun, sıkıntılarınızın çoğu puff diye uçup gidecek zaten merak etmeyin.