kk dan erkeklerle ve aldatmalarla ilgili çok şey öğrendim ben..mesela bir adam cep teliyle Wc ye bile gidiyorsa ondan şüpheleneceksin ya da toplantılara falan seni götürmemek için bir bahane buluyorsa yine bi düşüneceksin..birden bire değişirse,ergenlik dönemine dönerse yine şüphe duyacaksın..bunlar temel şeyler :)
sonra aslında kötü olan hep k.valideler değilmiş bunu da öğrendim.k.validesi öff dese alınan ve bunu devlet meselesi haline getiren gelinler varmış bunu gördüm.ama tam tersi düşman başına dediğim eltiler,görümceler ve k.valideler de varmış bunu da öğrendim ve halime şükrettim..
sonra kimsenin derdine çok sahip çıkıp üzülmemeyi öğrendim.kimseye boşan kurtul demeyeceksin çünkü birden suçlu sen oluveriyorsun.Hayırlısı olsun diyeceksin.
ama en önemlisi kendini kaptırmayacaksın,sanal sanal da kalmalı diye düşüneceksin..
kadınlar kulübü yalnızlığımı bir nebze gideriyor. ama bazı arkadaşların açık sözlülükten ziyade patavatsız olduğunu fark ettim. olaylara farkl bir bakış açısı şart tabi ama, uçurumun kenarında olan insanlara soldan soldan konuşan şeytan gibi ''şimdiye kadar yaşaman hata'' diyen insanlar var. birbirimizi tanımıyoruz diye bu kadar ters tepkiler vermek, konu sahibinde aşırı derecede hayal kırıklığına ve kendini suçlamasına neden oluyor.
aslında bu başlıkta bundan bahsetmeyecektim ama ellerim benden bağımsız yazdı. asıl mevzu şu:
erkeklere güvenim kalmadı kadınlar kulübünden sonra. erkek arkadaşımın her tavrından şüphelenir, her şeyini kurcalar oldum aldatılmış kadınları gördükçe... henüz adı sanı belli olmayan kaynanam ve görümcem hakkında da hiç iyi şeyler düşünmüyorum. :) ne diyorsunuz?
bir kaç sene önce birisi konu açmıştı.sürekli kocasıyla tartışıyor ve kocası suçlu olmasına rağmen hep konu sahibi özür dileyerek barışıyormuş.gene kavga etmişler ve bu sefer evi terk etmiş konu sahibi.ama kocasından haber almak içinde sürekli kocasının arkadaşıyla görüşüyordu.sözde arkadaşı konu sahibinin tarafında idi.
neyse konu sahibi bu defa kesin kararlıydı,adam özür dilemeden eve dönmeyecekti.epey direndi.ben de destek oldum ama eşinin arkadaşı bu direnci kırdı.yapma dedim.kapına gelip özür dilemedikçe gitme dedim,dinlemedi.eşinin arkadaşı sürekli kocasının zor durmda olduğundan,kocasının üzüldüğünden bahsediyormuş,evden çıkmıyor üzüntüden diyormuş ama aradığında evde bulamıyordu kocasını buna rağmen inandı ve gitti.çok üzüldüm.günlerce onunla yazışmıştım.neden gittin kocan gelecekti az daha sabretseydin dedim diye bir de buradan birilerinden zılgıt yedim,size ne kocası değil mi gider diye
neyse aradan epey zaman geçti.geçen yaz bir konuda farkettim o kişiyi.boşanmış kocasından.son belliydi
sert youmlara gelince,o kısmı atlamışım ben..hakarete varmadıkça bence sorun yok,üslup farkı işte.kimisi sert yazıyor kimisi daha yumuşak.saldırmadıktan,dalga geçmedikten ve hakaret etmedikten sonra herkese saygım var benim..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?