Böyle şeylerle ilk karşılaşmaya başladığımda acaba bende mi bir sorun var diye düşünürdüm. Ne bu kadar çok insanın kötü niyetli ve kıskanç olduğunu düşünmek istedim, ne de kıskanılacak biri olduğumu düşünüp, kendimi büyük görmek. Ama zamanla bütün iyi niyetinize, alçakgönüllülüğünüze rağmen, arkanızdan dedikodu yapan insanlarla, ya da yolda hiç tanımadığınız insanlar tarafından size duyurulmaya çalışan yorumlarla karşılaştıkça sorunun sizde değil onlarda olduğunu anlıyorsunuz. Bunun ismi aşağılık kompleksinden başka birşey değil. Siz kendi halinizde yaşasanız da, kimseye bir zararınız dokunmasa da farketmez, bu tipler gelip bir yerde bulurlar sizi. Nitekim hala da karşılaşıyorum, daha geçen hafta otobüste tam arkamda oturan iki bayanın konuşmasını iletiyorum;
1.bayan:Aa şunun sırtındaki dövmeye bak, o ne öyle?
2.bayan:Amaaan! Saçma sapan birşey işte. delikafadulden
Yahu şimdi gerçekten saçma sapan ve salakça birşey olsa bile (ki değilzemuszemus) birincisi niye bu kadar umrunuzda, ikincisi nerde kaldı nezaket, gördü, üçüncüsü tanımadığınız bir insana karşı neden bu kadar öfke dolusunuz? Hiç birinin mantıklı bir cevabı yok ki. Başkalarına laf sokmaktan, kabalıktan, boş işlerle uğraşmaktan zevk alan insanlar, ne kadar değerli ve dolu olabilir ki, söylediklerine değer vereyim.
Atalarımız bu konuyu da çok güzel yorumlamışlar. Buyrun;
"Ölü köpeği kimse tekmelemez."
"Meyve veren ağaç taşlanır."
(
