- 18 Kasım 2022
- 536
- 802
- 18
- 30
- Konu Sahibi Bikupakahve
-
- #1
Kızlar merhaba,
Ben geçmişte taşınma ile ilgili konu açmıştım. Daha sonra karar verip kayınvalidemlerin bulunduğu ve üniversite okuduğum şehre taşınmaya karar verdim. Tüm beklentilerimizi karşılayan bir ev tuttuk. Ailemin yanına gittik. Oradayken ev sahibi aradı ve bazı taleplerimizi yerine getiremeyeceğini söyleyerek anlaşmamızı iptal etti. Biz de tekrar dönüp ev bakmaya karar verdik.
Daha geleli iki gün olmuştu ki deprem oldu. Benim bir yakınım enkaz altında kaldı. Ben haliyle darmadağın oldum. Bulunduğum şehir de depremden etkilenmişti. Bu yüzden kayınavlidemlerin eve akrabaları (ev çok küçük) gelmişti. Bu arada hepimizin yakınakrabaları depremde ya vefat etti ya da ağır hasar aldı.Beraber bir kaç gün kaldık. Tabi bu süreçte hamile olduğum, psikolojik olarak çok etkilendiğim ve en önemlisi hasta olduğum için içeride misafirlerle oturmamı ve işlere çok karışmamı istemedi. Benim yerime kendisi bunları yapmaya çalıştı. Ben de odada dinlenmeye ve kendimi toparlamaya çalıştım. Gelen misafirler çok hasta olduğumu bildiği halde benim içeride çok fazla vakit geçirmeme takılmışlar. Ve herkesin içinde Kv ve kp ye benim kötü bir gelin olduğuma ve çocuğumuz olunca çocuğumuzu onlardan kaçırcacağıma dair imalarda bulunmuşlar.
Haliyle Kv ve kp tüm bunlara takılmışlar ve bana karşı negatifleşmişler. Eşimle yaşadığım bir kriz sonrası eşim bana bütün bunları dayanamayıp söyledi. Meğerse bana karşı başından beri bazı olumsuz düşünceleri varmış. Onlarla yeteri kadar vakit geçirdiğimi ve yardımcı olduğumu düşünmüyorlarmış. Ve daha bir çok olumsuz düşünceyi öğrendim. 2 ay kadar zorunluluktan onlarla kaldığım sürede 10 a 11 e kadar onlarla oturmamı yeterli bulmamışlar. Ben tüm bunlarla yüzleştim. Düşündükleri gibi olmadığını açıklamaya çalıştım.Başka bir akrabanın beni tam tanımadığı halde arkamdan böyle kötü konuşmasına müdahale etmemelerine takıldım. En önemlisi Kv ye karşı çok içten davrandım ve aramız iyiydi. Tüm bunlar beni çok kırdı ve korkuttu.
Çünkü evim İstanbul’da. Çocuğum ve okulum için onların olduğu şehre taşınacaktım( eşimle de kendi işimizi yapıyoruz). Kaldı ki bu şehirde de devam eden deprem tehlikesi var. Kendi ailemin bulunduğu şehre de taşınabilirim. Ama o konuda da babamdan dertliyim ve iş durumumuz bu şehirde birazcık gerileyebilir.
Kısacası kızlar eşimin ailesinin çok fazla geleneksel beklentisi var. Bu durum beni korkuttu ve orta taşınırsam eşimi ve beni de yoracağa da benziyor. İstanbul’da deprem mevzusu olmasa taşınmak istemiyorum. Şimdi ne yapacağımı şaşırdım. Ailemin ve Kv lerin bulunduğu şehirde de kiralık ev bulmak depremden sonra çok zorlayacağa benziyor. Hızlı bir karar almam lazım.. ama tüm bu yorucu süreçten sonra hiç bir yere taşınasım yok.. İstanbul da yaşadığımız bina ise bizim için mezardan farksız
Ben geçmişte taşınma ile ilgili konu açmıştım. Daha sonra karar verip kayınvalidemlerin bulunduğu ve üniversite okuduğum şehre taşınmaya karar verdim. Tüm beklentilerimizi karşılayan bir ev tuttuk. Ailemin yanına gittik. Oradayken ev sahibi aradı ve bazı taleplerimizi yerine getiremeyeceğini söyleyerek anlaşmamızı iptal etti. Biz de tekrar dönüp ev bakmaya karar verdik.
Daha geleli iki gün olmuştu ki deprem oldu. Benim bir yakınım enkaz altında kaldı. Ben haliyle darmadağın oldum. Bulunduğum şehir de depremden etkilenmişti. Bu yüzden kayınavlidemlerin eve akrabaları (ev çok küçük) gelmişti. Bu arada hepimizin yakınakrabaları depremde ya vefat etti ya da ağır hasar aldı.Beraber bir kaç gün kaldık. Tabi bu süreçte hamile olduğum, psikolojik olarak çok etkilendiğim ve en önemlisi hasta olduğum için içeride misafirlerle oturmamı ve işlere çok karışmamı istemedi. Benim yerime kendisi bunları yapmaya çalıştı. Ben de odada dinlenmeye ve kendimi toparlamaya çalıştım. Gelen misafirler çok hasta olduğumu bildiği halde benim içeride çok fazla vakit geçirmeme takılmışlar. Ve herkesin içinde Kv ve kp ye benim kötü bir gelin olduğuma ve çocuğumuz olunca çocuğumuzu onlardan kaçırcacağıma dair imalarda bulunmuşlar.
Haliyle Kv ve kp tüm bunlara takılmışlar ve bana karşı negatifleşmişler. Eşimle yaşadığım bir kriz sonrası eşim bana bütün bunları dayanamayıp söyledi. Meğerse bana karşı başından beri bazı olumsuz düşünceleri varmış. Onlarla yeteri kadar vakit geçirdiğimi ve yardımcı olduğumu düşünmüyorlarmış. Ve daha bir çok olumsuz düşünceyi öğrendim. 2 ay kadar zorunluluktan onlarla kaldığım sürede 10 a 11 e kadar onlarla oturmamı yeterli bulmamışlar. Ben tüm bunlarla yüzleştim. Düşündükleri gibi olmadığını açıklamaya çalıştım.Başka bir akrabanın beni tam tanımadığı halde arkamdan böyle kötü konuşmasına müdahale etmemelerine takıldım. En önemlisi Kv ye karşı çok içten davrandım ve aramız iyiydi. Tüm bunlar beni çok kırdı ve korkuttu.
Çünkü evim İstanbul’da. Çocuğum ve okulum için onların olduğu şehre taşınacaktım( eşimle de kendi işimizi yapıyoruz). Kaldı ki bu şehirde de devam eden deprem tehlikesi var. Kendi ailemin bulunduğu şehre de taşınabilirim. Ama o konuda da babamdan dertliyim ve iş durumumuz bu şehirde birazcık gerileyebilir.
Kısacası kızlar eşimin ailesinin çok fazla geleneksel beklentisi var. Bu durum beni korkuttu ve orta taşınırsam eşimi ve beni de yoracağa da benziyor. İstanbul’da deprem mevzusu olmasa taşınmak istemiyorum. Şimdi ne yapacağımı şaşırdım. Ailemin ve Kv lerin bulunduğu şehirde de kiralık ev bulmak depremden sonra çok zorlayacağa benziyor. Hızlı bir karar almam lazım.. ama tüm bu yorucu süreçten sonra hiç bir yere taşınasım yok.. İstanbul da yaşadığımız bina ise bizim için mezardan farksız