Kafamın ici konusuyor.

Isın kötüsü esin için saygı duydukça herkes kendini daha bi haklı sanıyor daha çok konuşuyor maalesef
 
Evet haklisiniz. Hayat çok kısa bunlarla yormasam kendimi diyorum. Aslında azad ettim o insanları hayatımdan ama söz konusu kardeş vs olunca e kan bağı var neticede yine bi şekilde çıkıyor ortaya.
 
Yani dişlerinizi sıkacak kadar ne yaşadınız psikolojik olarak
Iftiraya ugradim diyeyim. Her soyledigimi cok guzel farkli sekillere aks ettirenler oldu. Bazi konularda Allahtan esim yanimdaydi da aklandim diyeyim. Ama kimsenin agzi torba degil iste herkese beni kotulemeye devam ettiler. Aile icinde bildigin imajim cizildi ve inan suna herkesin maddi acidan destegi esim ve bendik, sirf istemedikleri icin demedikleri kalmadi
 
Hepımız bıseylerı solemedıgımızde dişimizi sıkıyoruz. Ama 9 yıl olmuş. Ben olsam aklımdakı her seyı solerdım. Sonrada esıme sen konuş ben konuşmuyorum derdım
 
Evet haklisiniz. Hayat çok kısa bunlarla yormasam kendimi diyorum. Aslında azad ettim o insanları hayatımdan ama söz konusu kardeş vs olunca e kan bağı var neticede yine bi şekilde çıkıyor ortaya.
Bizde başlarda çok şey yaşadık ama zihnimi o insanlarla asla dolduramam aklınıza gelince hemen geri göndermeye çalışın namaz kuran gerçekten güzel bir çözüm oluyor bu konuda
 
Yaşadığınız şeyin adını söyleyeyim, belki araştırıp rahatlatıcı şeyleri kendiniz bulursunuz. Ruminasyon yani zihinsel geviş getirme, tekrar tekrar düşünmeye benziyor bu dediğiniz. Gevşeme egzersizi ve nefes egzersizi yapın bol bol. İnsanlar bunu uygulamaya üşeniyorlar ama bu egzersizler zihninizi geçmiş ya da gelecekten çekip şu ana getiriyor ve aynı zamanda vücudunuzda yorulan, gerdiğiniz kasları rahatlatıyor. Zihnimiz ve bedenimiz bir bütün, biz gerilince hepsi geriliyor. Rahatlamayı ancak bilinçli şekilde deneyerek öğrenebiliriz.




Bir diğer önerim de kendinize düşünmek için özel zaman ayırmanız. Aklınıza bu fikirler gelince"simdi degil, dusunme zamanımda düşüneceğim." diyerek bu dusunceleri hayalinizde bir kutuya koyup rafa kaldirin. Örneğin her gün saat 21.00'da 10-15 dakika (daha uzun değil) bir düşünme zamanınız olsun ve bu düşünceleri o zamana bırakın. Düşündükten sonra da gevşeme egzersizi yapın. Hangi gevşeme egzersizi hoşunuza gittiyse onu uygulayabilirsiniz.
 
Aynı durumdan muzdaribim. Psikiyatriste gitmenizi öneririm. Ben bu konuda tedavi görüyordum ama kısa vadede çocuk düşündüğümden dolayı ilaç kullanmak istemiyorum, bıraktım. Çocuğunuz varsa veya uzun vadede/hiç düşünmüyorsanız mutlaka tedavi olun.
 
Eminim her olayda siz haklısınızdır ama koca 9 yıl olmuş. Eşinizle aranız iyiyse bozmaya değmez, çoğu kadının derdi aynı maalesef elti görümce kaynana kayınpeder hepsi de aynı, demek istedikleriniz hep sonradan aklınıza gelir veya yapmak istedikleriniz, çünkü terbiyeniz buna müsaade etmez, belki psikoloğa gidip içinizdekileri anlatmak faydalı olabilir.
 
Bizde başlarda çok şey yaşadık ama zihnimi o insanlarla asla dolduramam aklınıza gelince hemen geri göndermeye çalışın namaz kuran gerçekten güzel bir çözüm oluyor bu konuda
Onlarada dikkat ediyorum. Bak mesela bugun kv kp gelecek yine konular acilacak bemde etkisi en az 1 hafta devam edecek
 
Cok tesekkur ederim uzun uzun yazdiginiz icin. Baska bi nefes terapisi yapiyordum ama bunlari da deneyecegim. Ne guzel bi tani bu beynimizin gevis getirmesi. Rafa koymaya gelince suan onu deniyorum zaten aslinda hic acmak istemiyorum o kutuyu
 
sanirim cagimizin hastaligi da artik bunlar. Bende nirmal olmadiginin farkindayim ama cocuklarim hala gece uyaniyor bazen o yuzden ilac kullanmayi erteliyorum maalesef
 
Son hamileligimde cok kararliydim psikiyatriye gitmek konusunda o kadar cok sey yasandi ki bu kadar kisa surecte kendimi 50 yasinda hissediyorum bazen. Evet hem terbiyem musade etmiyor hemde esimi uzmek istemedigim icin bazi seyleri sineye cekiyorum. Cunku arada kaliyor ailesiyle cidden basa cikilacak gibi degil o da biliyor. Ama gercekten bazi tabularin yikilmamasi beni daha cok yipratiyor. Detaya girmek istemiyorum ama benim aldigim egitim, yasadigim cevre, hatta buyudugum aile bile esimin ailesi icin ters yapida o bile onlarin iftiralarina suclamasina sebep bu yuzden hic kabullenilen biri olamadim amacim kabullenmek degil ama keske kendiler bi degisse
 
sanirim cagimizin hastaligi da artik bunlar. Bende nirmal olmadiginin farkindayim ama cocuklarim hala gece uyaniyor bazen o yuzden ilac kullanmayi erteliyorum maalesef
Psikiyatriste gece uyku yapmayacak bir ilaca ihtiyacınız olduğunu belirtebilirsiniz, uygun bir şey varsa sizi yönlendirir, gerekli görürse reçete eder. Bence ertelemeyin.
 
İsterseniz 100 yaşına gelin yine içinizde kalacak bazı şeyler bunun kaçarı yok maalesef, insan ufacık bi değer saygı görmek istiyor, kendi yaptıklarımızın yüzde birini bile göremiyoruz maalesef, insan etrafına bakınca da kendine yapılan saygısızlıklara anlam veremiyor aynı dertlerden muzdaribim ben de ama o insanların bu saatten sonra değişmesi imkansız
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…