bir dönem kardeşimde de vardı bunlar annem gecelerce basını beklerdi çok zor zamanlar geçirdi ama annem konuşup dertleştikçe rahatladı içine attığı şeyler varmış küçükken annemlerin onu bıraktıgı bakıcı falan çok kötü davranmış ben anaokulundaydım o sırada bir de yapı meselesi bazı insanlar çok güçlü olmaz..bol bol konusun dertleşin beraber sevdiği şeyleri yapın kesinlikle içine atmasına izin vermeyin herşeyini uyarmayın bırakın istediği gibi yemek yesin oynasın..konuşturun dertlerini anlatsın en önemlisi bu ve aile ortamında huzura dikkat edin bizim evde hiç kavga olmadıgı halde bakıcı yüzünden kardeşimin psikolojisi bozuldu hala izleri yok desem yalan olur çok ürkek kendini çok sıkar herseye
Sakarya daydın değil mi? Çapa Çocuk ruh sağlığı daha yakın sana, biz 2 yıldır gidiyoruz.
evet sakaryadayım
gideyim bari tatilde
o zamana kadar da burdakilere gideyim bakayım
aynı şeyleri tekrar yaşayamam heralde
kafayı yiyecektim kriz anında
bir de ilk anda anlamadım aklıma gelmedi panik atak,stres falan çocuk deliriyor ya da kalp krizi geçiriyor sandım
Merhaba , bende bir doktorum ama bu yazacaklarımı doktor olarak yazmayacağım çünkü kızınızı bile görmedim . Ama şöyle diyebilirim ; kızınıza GERİZEKALI! tanısını koymanız ya da koyulması diyelim çok yanlış . Oysa Einstein 'e 14 yaşına kadar gerizekalı denmedi mi ? Dendi değil mi ? Ne demek istediğimi anlamışsınızdır . Kızınızın ilgi kasılmaları farklıdır . Aslında bu da çok harikulade bir şey. Kızınızın ilgisini pozitif bilimlere çekmek istiyorsunuzdur sizde her anne gibi . Acaba şu yöntemi denediniz mi ? ( Gelen her hastama ben ve arkadaşlarımız bunu önerir) eğer şunu yaparsan şunu vereceğim gibi . Mesela ; kızım çiçeğim gel sen şu ödevini yap ben sana bugün en sevdiğin yemeği yapayım ya da istediğin oyuncağı alayım gibi. %86 başarılı bir tenkit bu yöntem . Tabi bunun için öğretmeninde destek olması lazım ama ... Olsun ! Siz yinede birde bu yöntemi deneyin .
Panik atağa gelirsek eğer kesinleşmiş bir kanı ise atak anında onu uzandırın bir koltuğa nefes almasını sağlayın üzerindeki dar şeyleri çıkarın . Pencere kenarında filan daha kolay nefes alacaktır. Zor bir durum küçük kardeşimiz için büyükler bile dayanamazken . Gerçi çocuklar daha güçlü bünyeye sahip . Onu sıkmayın saçma sapan nedenlerle varsın başarısız olsun ! Hep sevecen davranın hatta şımartın onu :) İnanın bunu hakediyor :) Bu psikolojik bir rahatsızlık , iyileşmesi sizin elinizde ; mutlu edin onu :) SABIRLI OLUN ! SABIR ! ALTIN KELİMENİZ BU :/ VE HER ŞEYDEN ÖNEMLİSİ DERDİ VEREN ALLAH DERMANI VERECEK OLAN ALLAH'TIR . HER ŞEYİN HAYIRLISI OLSUN :)Şimdi gidin kızınıza sarılın ve onu kocaman öpün ! Sevginizi bir nebze daha hissetsin ve daha iyi olsun :) İNANIYORUM ! iyileşeceksiniz . Sizde İNANIN ! ( unutmayın öpücektiniz )
İlk sayfada yazdığınız uzun yazıyı okudum. Kızınıza salak demişsiniz sonrada gerizekali teşhisi konulacak demissiniz. Ben pek bilmiyorum bu isleri ama mesela ağaçları kırmızı çizmesi onun salak olduğunu göstermez, hayal gücü genistir. Derslere ilgi duymamasi onu salak yapmaz, hatta kızınızda zeka geriliği değil ileri zeka bile olabilir. Bana da panik atak gibi geldi ama bir norologa göturun bence psikiyatra falan da gösterin.
Bu anlattıklarınızdan çok etkilendim
Paylaşmak istedim... Çok sevdiğim bir hikayedir..
"Bir küçücük oğlancık bir gün okula başladı. Pek mi pek akıllıydı. Okulu da pek mi pek büyüktü. Ama akıllı çocuk sınıfına dışarıdan kestirme bir yol buldu. Buna çok sevindi. Artık okul ona kocaman görünmüyordu.
Bir zaman sonra bir sabah dedi ki öğretmen "Bugün resim yapacağız.." "Ne güzel" diye düşündü çocuk. Resim yapmayı çok severdi. Her şeyin resmini yapardı: Aslanlar, kaplanlar, tavuklar, inekler, trenler, gemiler.
Mum boyalarını çıkardı ve çizmeye başladı.
Ama öğretmen "Durun" dedi,"Henüz başlamayın!"
Ve herkes hazır görünene dek bekledi. "Şimdi" dedi öğretmen, "Çiçek çizmesini öğreneceğiz". "Ne güzel" diye düşündü çocuk. Çiçek çizmeyi çok severdi. Ve en güzellerini yapmaya başladı: Pembe, mavi, kavuniçi mum boyalarıyla.
Ama öğretmen "Durun" dedi. "Size nasıl çizileceğini göstereceğim".
Yeşil saplı kırmızı bir çiçek çizdi.
"İşte" dedi öğretmen. "Şimdi başlayabilirsiniz". Küçük çocuk bir öğretmenin çiçeğine baktı Sonra kendi çiçeğine.Kendi çiçeğini daha çok sevdi /Ama bunu söyleyemedi. Defterinde sayfayı çevirip Öğretmeninki gibi çizdi Kırmızı bir çiçek sapı yeşil ...
Bir başka gün dedi ki öğretmen: "Bugün çamurdan bir şeyler yapacağız". "Ne güzel" diye düşündü çocuk. Çamurla oynamayı çok severdi. Her şeyi yapabilirdi çamurla: Yılanlar, kardan adamlar, filler, fareler, arabalar, kamyonlar.Başladı çamuru yoğurmaya.
Ama öğretmen "Durun" dedi, "Henüz başlamayın!"Ve herkes hazır görünene kadar bekledi. "Şimdi" dedi öğretmen, "Bir çanak yapmayı öğreneceğiz ". "Ne güzel" diye düşündü çocuk. Çanak yapmayı çok severdi. Ve başladı yapmaya Boy boy, şekil şekil çanakları.
Ama öğretmen "Durun" dedi. "Size nasıl yapılacağını göstereceğim".
Ve de gösterdi herkese bir büyük çanağın nasıl yapılacağını. "İşte" dedi öğretmen. "Şimdi başlayabilirsiniz". Küçük çocuk bir öğretmenin çanağına baktı, bir de kendi çanağına. Kendi çanağını daha çok sevdi. Ama bunu söyleyemedi. Çamur topağını yuvarlayıp yeniden yaptı öğretmeninki gibi derin bir çanak.
Ve çok geçmeden Küçük çocuk öğrendi beklemeyi, izlemeyi, ve her şeyi öğretmen gibi yapmayı. Ve çok geçmeden başladı kendiliğinden hiçbir şey yapmamaya.
Ama birdenbire taşınıverdiler başka bir eve, başka bir şehirde ve çocuk gitti başka bir okula. Bu okul daha da büyüktü öbüründen. Kestirme yolu da yoktu dışarıdan Büyük basamakları çıkmak Ve uzun koridorlardan geçmek gerekiyordu sınıfa kadar.
Ve daha ilk gün dedi ki öğretmen: "Simdi resim yapacağız". "Ne güzel" diye içinden geçirdi çocuk. Ve başladı beklemeye öğretmenin, ne yapmasını söylemesini beklemeye. Ama öğretmen hiçbir şey söylemedi başladı sınıfta dolaşmaya.
Küçük çocuğa gelince durup sordu:"Resim yapmak istemiyor musun?" "İstiyorum" dedi çocuk."Ama ne resmi yapacağız?"
"Ne resmi istersen" dedi öğretmen
"Nasıl çizmeliyim?" diye sordu çocuk
"Nasıl istersen" dedi öğretmen
"İstediğim renk mi?" diye sordu çocuk.
"İstediğin renk" dedi öğretmen,
" Eğer herkes ayni resmi yaparsa ve ayni renkleri kullanırsa kimin neyi yaptığını ve neyin ne olduğunu nasıl anlarım ben?"
"Bilmem", dedi çocuk.
Ve başladı çizmeye : Kırmızı bir çiçek, sapı yeşil... "
Yazar: Helen Buckley, İrlanda'da Dublin Üniversitesi'nde öğr.üyesi
eşim yok ayrıldık
ama zaten sorun orda
keşke ayrılmasalardı demez mi çocuklar
normali bu değil mi
ben de öyle olduğunu düşünüyorum ama neden bunu açıkça ifade etmedi"Eger tanısmasalardı evlenmezlerdi ben dünyaya gelmezdim ve onların ayrıldıklarını görmezdim.." Yani keske ayrılmasaydı cümlesinin dolaylı anlatımı olabilir..Sadece anlattıklarınızdan yola cıkarak cocugunuzun gercekten zeki oldugunu düsünüyorum..
evet öyle mutlaka etkisi varÖzel olmazsa bir şey söyleyeceğim. Yanılmıyorsam sen kızına hem annelik hem babalık yapıyorsun, babası ile pek görüşmüyor, bunun etkisi olabilir mi?
ben de öyle olduğunu düşünüyorum ama neden bunu açıkça ifade etmedi
hani genelde çocuklar öyle söylerler keşke ayrılmasalardı falan diye
şimdi düşünüyorum hep böyle farklı ifade etmeye çalıştığı şeyler mi var diye
evet öyle mutlaka etkisi var
ama neden böyle söyledi
kızdığını söyleyebilirdi
keşke ayrılmasalardı diyebilirdi
neden saklama ihtiyacı hissediyor
başka konularda da mı farklı düşünüp farklı söylüyor acaba
=(((
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?