günaydın kızlar. haftasonu çocuklar evde olduğu için arkadaşları sağolsun geliyorlar.
eeee tabii bulaşık çamaşır yemek derken yorgun düşüyorum. erkenden yatıyorum.
aslında yatmada diyemem, sızıp kalıyorum. ne yaparsınız genç değilim. yakında 57 olacağım.
şişmanda değilim ama vücut beni taşırken zorlanıyor. eskiden dünya iş yapardım.
şimdi bir evi çekip çevirmekte zorlanır oldum. yaşlılık bu olsa diyorum. bunun yanısıra 2 kedim var.
onlarlada uğraşıyorum. çok yaramazlar. birde peşimden ayrılmıyorlar. başka odaya girdiğimde kapıda nöbet tutuyorlar.

çıkmadığım zaman miyavlamaya başlıyorlar. bu ne sevgi, bu ne aşk deyip duruyorum.
yani günlerimi dolu dolu yaşayıp gider oldum.
bunları niye yazdım? birkaç gün sonra 56 bitecek. galiba bir yaş daha yaşlanacam.
bu yüzden moralim bozuk. sanki bir sene daha ölüme yakınlaşacağım.
artık yaşgünümün kutlanması beni mutlu etmiyor. ne olurdu yıllar bu kadar çabuk geçmeseydi.
moralim çok çok bozuk.


