Bu kişiden kişiye değişir.
Kimine böylesi sevgi yeter mutlu olmak için.
Güveni tamdır, kalbi küt küt olmasa da yeter.
Kafası rahattır en azından.
Ama mesela aşk olmadığı için gözü kapalı sevmez.
Hataları gözüne daha çok batar.
Zor affeder, çabuk soğuyabilir.
Kimi de ille de aşk olsun ister.
Aşk gözlerini kör etsin.
Kafasına etse de kolaylıkla affedebilsin.
Bazı şeyleri yutsun, unutsun, aşk ile başı dönsün.
Canı acısa da ondan vazgeçemesin ister.
Bu çok sağlıklı değil aslında :)
Aşk birine olan tahammül duygusunu arttırıyor, evliliğe getirisi de budur.
Ama bana kalsa düzgün bir adamı seveyim yeter.
Aşk beni aptala çevirmesin yani.
Bilemedim zor işler bunlar..
