- 8 Ocak 2015
- 617
- 439
- 333
Konu aslında çok uzun.. Ben kısa kesmeye çalışacağım :) 3 yıl önce üniversitede platonik olarak aşık olduğum çocuğun memleketine atandım ve şans eseri ama ( gerçekten ) yaklaşık 2 yıldır da aynı mahalledeyiz. ama ben üniversiteden beri bu çocuğa bakamadığımdan ki geçen 3 ay önce karşılaştık 2 kez ..yine bakamadım tanımamazlığa geldim
sanırım kendisinden hoşlanmadığımı düşünüyor. üni de de benle kaç defa konuşmaya çalıştı ben yolumu çevirdim yüzümü çevirdim
inanın elimde değil. çenesi susmayan ben hala liseli çocuklar gibiyim onu görünce. sakın bana deli misin kızım git konuş demeyin yapamam. burda da kalamam. memleketim yaklaşık 3 saatlik mesafede.. önümüzdeki aylarda tayin dilekçesi vermeyi düşünüyorum memleketime ama farklı bir ilçeye veriyorlar. annemlere 1 saatlik uzaklıkta. ben yine de ev tutacam..ama bir yandan da kalbim saçmalama gidince sanki bu çocuğu unutacak mıısn diyor. çıldıracam nolur bana yardım edin. sizce napmalıyım. tecrübelerinizi bekliyorum.

