Karakterim kalmadı

Sürekli bi laf atma durumu var ve labalice konuşma. Yani işimimi yapıcam. Yoksa bunlarla mı uğraşıcam işimi ikinci plana mı atcam bilemiyorum
 
Sürekli bi laf atma durumu var ve labalice konuşma. Yani işimimi yapıcam. Yoksa bunlarla mı uğraşıcam işimi ikinci plana mı atcam bilemiyorum
Bu zorbaca tavırlara aldırmayın. Gitmeyerek onların egosunu besliosunuz zaten. Ne gerek var böyle ağlayıp üzülmeye? Çoluk çocukla uğraştığınıza değmez üzülmeyin :)
 
Arkamdan konuşma olsa yine iyi ya. Karşıdan dükkanın içine bağırmalar var adımı söyleyip yani siz hanginiz dayanabilirdiniz böle bişeye bilemiyorum.
 
Bu zorbaca tavırlara aldırmayın. Gitmeyerek onların egosunu besliosunuz zaten. Ne gerek var böyle ağlayıp üzülmeye? Çoluk çocukla uğraştığınıza değmez üzülmeyin :)
Yani gerçekten tek o değil yani artık herkesin kötü niyetli olduğunu düşünüyorum bu insanların içinde kala kala. Onlar gibi laf mı sokayım busefer onları önemsediğimi dert ettiğimi düşüncekler gerçekten şaşırdım napcağımı
 
Bu konu gerçekten feminist yanımı alevlendirdi :) ne cevap verin ne de gitmemezlik yapın. Görmezden gelin emin olun böyle daha çok çıldırırlar :))
 
nerde ne iş yapıyorsunuz tam olarak, etraftaki insanlar sorunluysa kalitesizse orda kalmamak daha iyi, ben de 26 yaşındayım, çok zor şartlarla tek başıma mücadele ettim çoğunlukla, kötü iş yerleri de gördüm ama şuan çalıştığım yer manevi anlamda mükemmel bir yer. İş yerimde mutlu olmamın benim karakterimle ilgisi yok mesela, burda her çeşit insan var herkes mutlu çünkü içerdeki insanlar kaliteli. Bazen mutsuzluk gerçekten sizin engel olabileceğiniz sebeplerden kaynaklanmıyor. Ortam değiştirmek, daha kaliteli bir iş ve iş çevresi edinmek iyi geliyor
 
Hemen ayrıl oradan mutlu bir şekilde çalışmak çok önemli. Oraya nasıl girdiysen başka yere de pekala girebilirsin, seni tutan ne yılların tazminatı mi var? Bence öyle olsa bile insanın ruh sağlığı herşeyden onemli. Bak sana kendimden örnek vereyim ben bir yere başlamıştım ama daha ilk aydan anladım insanlar çok baskaydi, asla aynı frekansta olamadık. Yöneticiler de ona keza kaba insanlardı. 6 ay dayanabildim, çıktım 2 ay ara verdim inan kendime geldim hastaliklarim düzeldi, insanlarla iletişim kurmaktan bile sogumustum. Şimdi 2 firma arasında karar vericem ve ikisi de beni sıcak karşıladılar sorun bende değilmiş. Sen de pekala mutlu olabileceğin yer bulursun, herşey seninle ilgili değil
 
Bence böylelerini adam etmenin tek yolu onlara karşı çok kibirli davranmak. Asla muhatap almamak. Ne yaparlarsa yapsınlar modunuzu onların yanında düşürmemek ve burnundan kıl aldırmamak. Bu konuda kararlı olursanız zavallılaşıp peşinizden koşarlar. Sadece işinize ve kendinize odaklanmaya çalışıp kendinizi merkeze alırsanız sizin sahnenizde siz başrol oynar, onları da figüran yaparsınız. Ama siz şu an onlarla iyi geçinmek adına kendi sahnenizi onlara vermiş, figüran olmuşsunuz.
 
Verdiğin örnek pek açıklayıcı değil ama özel sektör gırgıra vurulmazsa çekilmez
İşlerin yoğunluğu elemanların garip tavırları derken sçarım işine diyesin geliyor
 
Böylede olursam yanlız kalıcam ve zaman zor geçicek. Ayrıca kibirli olmak hiç sevmediğim bişe yani. Benim üzüldüğüm konu ben bu insanların hepsiyle iyiyken yanlız bırakılıp psikoloji olarak kötü bi duruma düşünce böle yapmaları. Beni gerçekten sevmemişler miş gibi gözükmüşler
 
Normalde kibri ben de sevmem ama kibirliye kibirli olmak gerekir. O zaman komplekse girerler. Yalnız kalacağım diyorsunuz ama şu an bu baskı, dışlamayla zaten yalnızsınız. Onların arkadaşlığı size iyi gelmiyor ki. Her türlü mış gibi yani.
 
Bide hepsinin yaşı benden büyük hani bişe dicekleri nezaman nasıl cevap vercem saygısızlığa girmeden bilmiyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…