Kardeşi olsun istiyorum ama...

Hukumdarin kizi · 3 Ağustos 2018

Bende bu konu açmıştım ama kimse bana cevap vermedi yanlış yeremi açtım bilmiyorum. Bende bu konuda çok kararsızım. Bir buçuk yaşında kızım var. Şu yanlız kalmasın meselesi için ikinci çocuk fikrini sürekli düşünüyorum. Ama hem çalışıyorum hem çocuğa bakacak kişi sorunu var hem yaşım 33 hem hala emiyor hemde sürekli içinde çocuk büyütmek isteği sadece bı tane oda kızıma karşı. Tek çocuk fikrine ısınmaya çalışıyorum benim içinde kızım içinde olumlu tarafı çok. Ama bazen dogrumu yapıyorum bilmiyorum diyorum. Yani sartlarim sen delirdinmi bunu hakkıyla büyüt insan ilki için kardeş yaparmi ona enerjin yok diyor. Hayat ne gösterecek bilmiyorum. Çalışmak istiyorum. Ücretsiz izin almak istemiyorum. İlerde özel okula iki çocuk birden gönderemem diyorum. Bı tanesi kaliteli büyüsün diyorum. Diyorum da diyorum.

Milana22 · 3 Ağustos 2018

Loreth .!.:
Kızım Aralık'ta 3 yaşına girecek, kardeşiyle arasında tam 3 yaş olacak. Bize kalsa 4-5 yaşına gelsin, öyle düşünürüz diyorduk ama karnımdakinin başka planları varmış, yola çıkıverdi. Ben kardeşler arasında yaş farkı olması gerektiğini düşünüyorum, çünkü küçük bebelerin ihtiyaçları çok fazla ve anne&babaya çok yapışık yaşıyorlar. İki tanesiyle aynı anda ilgilenmek hem anne&babaya eziyet, hem de bebenin daha az ilgiye sahip olması demek. Bir şeyleri anlamaya, bazı konularda kendi kendine yetebilmeye başladığında, hem büyük kardeşin psikolojisi için hem de anne&baba için işler daha kolay olur düşüncesindeyim ama elbette beş parmağın beşi bir değil. Yerinizde olsam en azından 1-2 sene daha beklerdim.

Hayatim boyunca hep bunu savundum
Az ara ile yapilan cocuklarda buyuk olana cok buyuk haksizlik yapildigini dusunuyorum
Bir cocuk 3 yasina kadar bebektir , 3 yasinda cocuk olur ve ilk 3 sene cocugun tum omrunu etkileyen bir surec , doya doya anne baba ilgisi sevgisi almasi gereken donem
O yuzden min. 3.5 yas olmali iki cocuk arasinda bence

sonundaoldu · 3 Ağustos 2018

Less-is-More .!.:
Malesef çalışıyorum. Ama ikinci çocukta çok zorlanırsam belki ücretsiz izin alabilirim mecburen

hımmm o zaman hemen yapma

oğlum çok zor bir bebekti. uyku muyku hiç yoktu. kolikti sonraları da uykuyu sevmiyordu. geç emekledi geç yürüdü geç konuştu. ben de pimpirikli olunca çok zorlandım. spiralle korunuyorum ama ilk zamanlar her ay kan testi yaptırıyordum korkumdan hamile kalırsam diye mahvoluyorum. sonraları kendim istedim ama oğluma bakan yoktu ikincide olursa naparım diye vazgeçtim.
tam kilo vermiş kafamı hazırlamışken rahatsızlandım gene kısmet olmadı. şimdi 4,5 yaşında maşallah akıllı mı akıllı bir oğlum var. düşünüyorum da en güzel yaş aralığı 3 yaş falanmış. 3 yaşındayken oğlum ben rahatlamıştım. kardeşi olsa oynardı şimdi onla.

hem çalışan birisin hem oğlun zor bir çocuk bence bekle biraz. mesela milletin 3 günde bıraktığı çişi biz 7 ayda bıraktık. çocuğu zorlamak istemezdim ama 32 aylıktı ve bezden dolayı artık sırtına kadar yara oluyordu mecbur kaldım bıraktırmaya fakat zor oldu yani.

esergry · 3 Ağustos 2018

Less-is-More .!.:
Genelde en mantiklisini kreş yaşına gelene kadar beklemek sanırım. Şu an için erken. Umarım o zamana kadar biraz akillanir da düşünebilirim.

Aynen. Tabiri caizse kendini kurtarması daha iyi olur. Dediklerimi anlamalı kendisi akıcı konuşmalı derdini anlatabilmeli.

Ben mesela şimdi ikinciyi doğursam oğlumla market dolaşmak bile işkence olurdu.
Küçük kangruda olsa da marketin içinde koşturan, sokakta elimi bırakıp istediği yere gitmek isteyen çocukla başedebileceğimi sanmıyorum.
O kadar sabırlı değilim..

Bez konusunda da henüz oğlumda hiç işaret yok. Hiç rahatsız olup söylemiyor. Daha vakti var yani..

Biz 5 kardeş peşpeşe büyüdük. En büyük ablamla aramda 6 yaş var düşünün. Ama kardeşimle aramda 9 yaş var.
Yalnız o fark büyüyünce hiç anlaşılmıyor. Evet yalnız büyüdü gibi oldu. Ablasıyla arkadaş olamadı ama şimdi her şeyi paylaşırız..

esergry · 3 Ağustos 2018

Milana22 .!.:
Hayatim boyunca hep bunu savundum
Az ara ile yapilan cocuklarda buyuk olana cok buyuk haksizlik yapildigini dusunuyorum
Bir cocuk 3 yasina kadar bebektir , 3 yasinda cocuk olur ve ilk 3 sene cocugun tum omrunu etkileyen bir surec , doya doya anne baba ilgisi sevgisi almasi gereken donem
O yuzden min. 3.5 yas olmali iki cocuk arasinda bence

Kesinlikle. Büyük en azından 2.5 yaşında olmalı. Oral dönemden çıkmalı..

Bir de yalnız kalmasın vs. denir de. O yaştaki bebeğin ihtiyacı olan kardeş değil ki. Sadece anne..
Dünyayı keşfediyor. Her şeyi yeni öğreniyor. Yer yer bu hızlı büyümeden etkilenip agresif haraketlere bürünüyor.
Anne ilgisini küçük olana yoğunlaştırınca ilgisi azalan büyük bebek bocalıyor..

Manap · 3 Ağustos 2018

grill .!.:
Ben de üç çocukla bankaya gidince ortalık karışıyor. O yüzden önceliği bana veriyorlar :)

Bize onu da yapmadilar.sikayet ettim bugun cunku cok rencide etti beni guvenlik gorevlisi.bi elimde paralar kolumda cantam acik kalmis icinden biseyler dokuluyor bi yanda cocuk kaka yapmis hava sicak kalabalik sildim hala konusuyo adam nedir yani dedim ya bankanin sahibimisin temizlik gorevliniz yokmu begenmediysen o silsin dedim ne yapyim elimde islak mendil var onunla siliverdim.delirdim ama

Milana22 · 3 Ağustos 2018

omergry .!.:
Kesinlikle. Büyük en azından 2.5 yaşında olmalı. Oral dönemden çıkmalı..

Bir de yalnız kalmasın vs. denir de. O yaştaki bebeğin ihtiyacı olan kardeş değil ki. Sadece anne..
Dünyayı keşfediyor. Her şeyi yeni öğreniyor. Yer yer bu hızlı büyümeden etkilenip agresif haraketlere bürünüyor.
Anne ilgisini küçük olana yoğunlaştırınca ilgisi azalan büyük bebek bocalıyor..

Aynen oyle , zaten o yas cocugu baska cocukla oyun kuramiyor , paylasmayi bilmiyor , birde tek ihtiyaci olan varligi yani annesini basks cocuk ile paylasmak zorunda kaliyor

3nity · 3 Ağustos 2018

Less-is-More .!.:
Evet o durum da var. Ancak oğlum kreş yaşına gelince düşünebilirim ama ona da cesaretim yok şu an. Basarabilenler nasıl yapıyor bana da belki ilham olur.

3 yaş, 1 yaş ve hamileyim.
2 sini böyle hayal etmiştim, 3 sürpriz oldu.
ben çocuklarıma kendim bakıyorum.
İşe dönmek zorunda olsam, 2 sini peşpeşe düşünmezdim. Çünkü zor... hem iş temposu hem de onlara yetişmem mümkün olmazdı. İkisinin de ihtiyacları şimdilik çok farklı. 1-2 seneye aynı oyunları oynar, aynı şeylerden keyif alırlar ama su an degil..

Şimdi 3 numara da gelince eve tam zamanlı yardımcı planlıyorum.
Sonra duruma göre en büyük yarım gün kreş...

Demem o ki, çoçuğunuza ve şartlarınıza bağlı.
Eğer çocugu doğurup kayınvalideye verip işe döneceksiniz, kayınvalidenizin de fikrini alın. Kadın aralıksız 3-4 sene çocuk bakmak istemeyebilir.
Yok kendim hallederim diyorsanız Paşa gönlünüz nasıl isterse...

Milana22 · 3 Ağustos 2018

Less-is-More .!.:
Bazı durumlarda çok yaş farkı olunca kardeşler hiç anlaşamıyor. Çevremde birkaç örnek var bununla ilgili. O yüzden çok arayı açmak istemiyorum. Ama siz ne güzel anlaşıyorsunuz.

Benim kardesimle aramda 6 yas var , cocuklarimin arasinda 8 yas var
Kardesim en yakin dostumdur , her kotu animda yanimda olandir
Cocuklarim da cok duskun birbirine , oglum su anda tatilde , kizim aksamlari onun fitografina sarilip opuyor
Yas farki cok olunca daha kaliteli abla kardes yada abi kardes iliskisi oluyor bence

3nity · 3 Ağustos 2018

Milana22 .!.:
Hayatim boyunca hep bunu savundum
Az ara ile yapilan cocuklarda buyuk olana cok buyuk haksizlik yapildigini dusunuyorum
Bir cocuk 3 yasina kadar bebektir , 3 yasinda cocuk olur ve ilk 3 sene cocugun tum omrunu etkileyen bir surec , doya doya anne baba ilgisi sevgisi almasi gereken donem
O yuzden min. 3.5 yas olmali iki cocuk arasinda bence

Başlangıç için bu bakış açısını bende kısmen doğru buluyorum.
Evet başlarda çok zor, ebeveynler için de zor.
Benimkilerin arası 2 yaş.
Şimdiden yavaş yavaş birlikte oyun kurmaya başladılar. Seneye muhtemelen kavga kıyamet olsa da birbirlerine arkadaş olacaklar.
Benim kardeşlerimle yaş farkım çok, kapanana kadar kazık kadar olduk :) kardeş gibi olamadık.

Ama şartlar önemli.
1) Benim eşimin iş saatleri rahat, ben işe istediğim kadar ara verebilirim.
2) eşim çok yardımcı. Örneğin,
her gün ikisi de banyo yapıyorlar ve banyolarını ben sayılı yaptırmışımdır çocukların.
3) çocukların ikisi ile de başbaşa geçirdiğimiz vakitler var; bunu çok önemsiyoruz
4) ev işi ile kendimi yıpratmıyorum, çocuklara vaktim kalıyor.
5) 1 yaşında küçük, ve ne eşimin ne de Benim ağzımdan, sen büyüksün, sen abisin diye bir cümle duymadı, duymayacak 3 yaşındaki.
Hatta küçük de muhtemelen ismi ile seslenecek.

Bu şartlarda da büyük ezildi diyen olursa o büyük de az başının çaresine baksın ezilmesin derin :)
Şu anda ikisi de gözümün önünde bahçede kazma kürek ağacın dibini eşeliyorlar.
Az önce bir kaç kozalak topladı büyük, küçük birazdan uyuyunca onları boyayacağız :)
Ben de kahvemi içiyorum :)
Şartlar diyorum o yüzden.

Anne yorgun, baba boşvermiş, ilgisiz ve çocuklara gelecek sağlamak zorsa çocuklara yazık etmeye gerek Yok...

senkoyadimi · 3 Ağustos 2018

Benimkilerin arasında tam 3 yaş büyük 4 yaşında küçük 1 ve ben tam su siralar rahat etmeye başladım sanki . Birbirlerini çok seviyorlar iyiki olmuşlar. Ama maddi olarak zorlanıyor insan ben ücretsiz izindeyim belki de o yüzden bide İstanbul çok pahali

orantisizempatik · 3 Ağustos 2018

İlk kızım köşe yastıgı gibiydi :) Karnını doyurur gönlünü yapar miss gibi uyuturdum :)

8 aylık diğer kızım ise tam bir facia. 3 haftadır uyku uyumuyoruz. Sebepsizmutsuz :) Aralarında 3 yas var ve ben kimseye ikinci cocuk tavsiye etmiyorum

supermummy · 3 Ağustos 2018

Benim oğlumda çok çook zor bir çocuk 3,5 yaşında ben 2. Hiç düşünemiyorum düşünmek istesemde aklım hemen uzaklaşıyor bu fikirden :)) Daha iyi mi olur kötü mü olur bilmiyorum. Takipteyim bende konuyu

Milana22 · 3 Ağustos 2018

turuncupijama .!.:
Başlangıç için bu bakış açısını bende kısmen doğru buluyorum.
Evet başlarda çok zor, ebeveynler için de zor.
Benimkilerin arası 2 yaş.
Şimdiden yavaş yavaş birlikte oyun kurmaya başladılar. Seneye muhtemelen kavga kıyamet olsa da birbirlerine arkadaş olacaklar.
Benim kardeşlerimle yaş farkım çok, kapanana kadar kazık kadar olduk :) kardeş gibi olamadık.

Ama şartlar önemli.
1) Benim eşimin iş saatleri rahat, ben işe istediğim kadar ara verebilirim.
2) eşim çok yardımcı. Örneğin,
her gün ikisi de banyo yapıyorlar ve banyolarını ben sayılı yaptırmışımdır çocukların.
3) çocukların ikisi ile de başbaşa geçirdiğimiz vakitler var; bunu çok önemsiyoruz
4) ev işi ile kendimi yıpratmıyorum, çocuklara vaktim kalıyor.
5) 1 yaşında küçük, ve ne eşimin ne de Benim ağzımdan, sen büyüksün, sen abisin diye bir cümle duymadı, duymayacak 3 yaşındaki.
Hatta küçük de muhtemelen ismi ile seslenecek.

Bu şartlarda da büyük ezildi diyen olursa o büyük de az başının çaresine baksın ezilmesin derin :)
Şu anda ikisi de gözümün önünde bahçede kazma kürek ağacın dibini eşeliyorlar.
Az önce bir kaç kozalak topladı büyük, küçük birazdan uyuyunca onları boyayacağız :)
Ben de kahvemi içiyorum :)
Şartlar diyorum o yüzden.

Anne yorgun, baba boşvermiş, ilgisiz ve çocuklara gelecek sağlamak zorsa çocuklara yazık etmeye gerek Yok...

Senin sartlarinla toplumun geri kalaninin sartlari bir mi kuzum :)
Tabi ki seninki gibi istisnai durumlar vardir , ama genele bakarsak ben hala az yas farkinin buyuge haksizlik oldugunu savunuyorum
Zaten cocuk yetistirmeyi bilmeyen bir toplumuz , bu kardes meselesinde de heba ediliyor ilk cocuklar ( arada az yas olunca )

Loreth · 3 Ağustos 2018

Milana22 .!.:
Hayatim boyunca hep bunu savundum
Az ara ile yapilan cocuklarda buyuk olana cok buyuk haksizlik yapildigini dusunuyorum
Bir cocuk 3 yasina kadar bebektir , 3 yasinda cocuk olur ve ilk 3 sene cocugun tum omrunu etkileyen bir surec , doya doya anne baba ilgisi sevgisi almasi gereken donem
O yuzden min. 3.5 yas olmali iki cocuk arasinda bence

Aynen öyle. Uzmanlar bile uyarıyorlar biliyor musunuz, özellikle aralarında yaş farkı azsa, kardeşi doğduktan sonra asla ilk çocuğa "sen artık abla/abi" oldun diye büyük rolü biçmeyin, ablalar/abiler böyle yaparlı cümleler kullanmayın. Daha önce nasıl davranıyorsanız, aynı şekilde devam edin diye... Sizin için ilk çocuğunuz abla/abi olmuş olabilir ama çocuk için kendisi hala anne babasının kardeşi doğmadan önceki biricik veledi. =) Durumun farkına varacak yaşta bile değil ama anne/baba kendisine bir rol biçiyor ve üstelik o rol anne ve babasının ilgi ve zamanını bir çoğunu götürüyor. Al sana kardeş kıskançlığı...

turuncupijama .!.:
Başlangıç için bu bakış açısını bende kısmen doğru buluyorum.
Evet başlarda çok zor, ebeveynler için de zor.
Benimkilerin arası 2 yaş.
Şimdiden yavaş yavaş birlikte oyun kurmaya başladılar. Seneye muhtemelen kavga kıyamet olsa da birbirlerine arkadaş olacaklar.
Benim kardeşlerimle yaş farkım çok, kapanana kadar kazık kadar olduk :) kardeş gibi olamadık.

Ama şartlar önemli.
1) Benim eşimin iş saatleri rahat, ben işe istediğim kadar ara verebilirim.
2) eşim çok yardımcı. Örneğin,
her gün ikisi de banyo yapıyorlar ve banyolarını ben sayılı yaptırmışımdır çocukların.
3) çocukların ikisi ile de başbaşa geçirdiğimiz vakitler var; bunu çok önemsiyoruz
4) ev işi ile kendimi yıpratmıyorum, çocuklara vaktim kalıyor.
5) 1 yaşında küçük, ve ne eşimin ne de Benim ağzımdan, sen büyüksün, sen abisin diye bir cümle duymadı, duymayacak 3 yaşındaki.
Hatta küçük de muhtemelen ismi ile seslenecek.

Bu şartlarda da büyük ezildi diyen olursa o büyük de az başının çaresine baksın ezilmesin derin :)
Şu anda ikisi de gözümün önünde bahçede kazma kürek ağacın dibini eşeliyorlar.
Az önce bir kaç kozalak topladı büyük, küçük birazdan uyuyunca onları boyayacağız :)
Ben de kahvemi içiyorum :)
Şartlar diyorum o yüzden.

Anne yorgun, baba boşvermiş, ilgisiz ve çocuklara gelecek sağlamak zorsa çocuklara yazık etmeye gerek Yok...

İşte aslında bunun en ideal olanı yok bence. Genel olarak konuşuyoruz, anne baba en az nasıl zorlanır, çocuklar için en iyisi nasıl olur vs... gibi. Ama başa gelince anne, baba bir formülünü buluyorlar, elleri mahkum. =) Burada değişkenler çok fazla, çocukların karakteri, anne babanın enerjisi, sabrı gibi, çevreden alınabilecek yardımlar... O yüzden en iyisi yaş farkının fazla olması ya da az olması da denemez. Kendi hayatlarımızdan yola çıkarak yargılara varıyoruz. Kızım 1-2 yaşındayken ikinci bir çocuğum olsa kafamı taşlara vurabilirdim örneğin. Çok dillidir, sosyaldir, bilmiştir, sevgi kumkumasıdır ama inatçılığıyla, huysuzluğuyla insanın beynini yakar, o derece. :KK53:

nobahari · 3 Ağustos 2018

Less, sen bakmıycakmışsın bir de yazık,günah o sabiye..en azından büyük 3 yaşına gelsin sen de ekonomiyi hazırla kendin bak.
Yavrulara yazık gerçekten:/ ben de çalışıyorum ama max 2-3 saat ayrı kalıyorum yavrumdan..benden ayrı kaldığı saatlerde ya babasıyla oyunda ya da uykuda oluyor. Benim kararname ile gelen geçici bir işti ve çalışma saatleri çok iyiydi. olmasa hayatta yavrumu bakıcı,kv, anneye bırakıp çalışmazdım.
Eltim 4 aylık yavrusunu bırakıp tamamen keyfi gerekçelerle işe başladı. Çocuk dün betona düşüp kafayı çarptı ve umrunda olmadı, bugün yine sabah 5 ten akşamın 8 ine kadar kv de de kalacak şekilde bıraktı gitti yavruyu.
Çocuğuna kardeş değil,şartların ve sen hazır olduğunda ikinci çocuğu düşün bence.

Hepsonradangelir · 3 Ağustos 2018

pkzz .!.:
Aynı benin oğlumu anlatmışsınız. Oğlum şuan 4 yaşına girdi.
Ben hala 2. çocuğa karar veremedim. Hatta 2. çocuk fikrini beyimden tamamen sildim.

Aynı beni anlatmışsınız

Began · 3 Ağustos 2018

Manap .!.:
Bize onu da yapmadilar.sikayet ettim bugun cunku cok rencide etti beni guvenlik gorevlisi.bi elimde paralar kolumda cantam acik kalmis icinden biseyler dokuluyor bi yanda cocuk kaka yapmis hava sicak kalabalik sildim hala konusuyo adam nedir yani dedim ya bankanin sahibimisin temizlik gorevliniz yokmu begenmediysen o silsin dedim ne yapyim elimde islak mendil var onunla siliverdim.delirdim ama

Bizimkiler oyun oynuyordu. 1 saat sıra bekledik. Herkes konuşuyor ama benim çocukların sesi rahatsız etmiş çalışanı.

İyi bir tartıştık, genel müdürlüğü arayıp şikayet ettim. Ondan sonra öncelikli oldum.

Loreth · 3 Ağustos 2018

orantisizempatik .!.:
İlk kızım köşe yastıgı gibiydi :) Karnını doyurur gönlünü yapar miss gibi uyuturdum :)

8 aylık diğer kızım ise tam bir facia. 3 haftadır uyku uyumuyoruz. Sebepsizmutsuz :) Aralarında 3 yas var ve ben kimseye ikinci cocuk tavsiye etmiyorum

Keşke bunu daha önce söyleseydiniz. :confused:

Herkes bir çocuk çılgınsa, diğerinin sakin olacağını söylüyor, çevremde gördüğüm örnekler de genelde öyle. Buna güveniyorum, ilk kızım sağı solu belli olmayan atarlı bir küçük ergen çünkü.

Elifece20 · 3 Ağustos 2018

İlk kızım 5 aylıkken ikinciye hamile kaldım.sürpriz bi şekilde..basta o kadar cok agladim üzüldüm.cünkü kızımın hamileliği cok zor gecti.iki ay hastanede kaldım.ama oglumun hamileliği cok rahat gecti.aralarında bir yas vardı.ama kıskançlık olmadı.oglum kolik olmasa cok rahat edecektim.ama genede cook büyük sorun olmadı.simdi biri 2 diğeri 3 yasında.birbirinden ayrı bir lokma yemezler.hemen ablama da ver der küçük olan.eger ara verip rahata alıssaydım ıkıncı yı yıllarca düşünmezdim.ama rabbim cok sükür kolaylık veriyo.hep duyuyorum cocuklardan biri zorluysa diğeri daha kolay bir cocuk oluyor diye.tabi ben ücretsiz izne ayrıldım iki sene yanlarindaydım.bakıcı işi cok zor yas farkı az olursa

Kardeşi olsun istiyorum ama...

Aktif Üye

Nirvana

Nirvana

Nirvana

Nirvana

Manam kizlarim

Nirvana

Nirvana

Nirvana

Nirvana

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Popüler Üye

Popüler Üye

Nirvana

Nirvana

Popüler Üye

Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Nirvana

Popüler Üye

Benzer Konular