tüm yorumlarınızı okudum, sadece buna yanıt vereceğim, ben zaten eğer evlenirlerse her ikisiyle de görüşmeyi düşünmüyorum, dolayısıyla olabilecek çocuklarını da göremem, bana gösterme-göstermeme gibi bir durumları sözkonusu olamaz.
kardeşimden nefret etmediğim, aksine çok sevdiğim için bu kadar kötü hissediyorum kendimi, bu yüzden buraya konu açtım, nefret ediyor olsam ne hali varsa görsün derdim. umrumda da olmazdı, aynı şey annem için de geçerli...
bizim algılama düzeyimiz, yalancılığın bir kişisel özellik olduğunu, bugün eşine ihanet eden adamın yarın yeni eşine de ihanet edeceğini, bunun da ahlaksızlık olduğunu görecek seviyede olduğu için kardeşimin geleceği için endişeleniyoruz normal olarak.
önceki mesajlarımda yazmıştım belki hatırlamıyorum, kardeşim hollandaya gidip eşcinsel evlilik yapacağını söylese,mesleğini bırakıp striptizcilik yapmaya karar verse ya da ne bileyim bu tarz toplumun geneline ters gelebilecek bir çok karar verse yanında olabilirdim. ama burda evli bir erkekle kurulan bir ilişki sözkonusu, şu an adamın boşanmış olması, ne evliyken karı-kız peşinde dolaşan bir gereksiz olduğu gerçeğini, ne de karısını çocuğunu bir kalemde silebilecek yapıda olduğu gerçeğini değiştirmiyor benim gözümde, böyle bir adamı evime sokup karşılıklı çay kahve içmek istemiyorum açıkcası. siz bu genişlikte olabilirsiniz, ben değilim, 35 yaşındayım, 18 yaşımdan beri ailemden ayrı yaşıyorum, ben de çok halt etmişimdir bu yaşıma kadar, ama kimsenin yuvasını yıkmayı düşünmedim, evli adam gördüm mü abi diye baktım dünya yakışıklısı da olsa, normali de budur, evli adama-kadına yan gözle bakılmaz, bakana kardeşim de kızım da olsa öfke duyarım.
neyse ben ne desem geri adım atmayacak hatta tarzınızı daha da sertleştireceksiniz, polemiğe girecek ruh halimde değilim... evlenirlerse yazarım buraya, siz uzaktan da olsa eğlenirsiniz ne diyim...
