Henüz 4-5 aylık hamile iken kardeşimin vizesi pasaportu giyimi aldığı çoraplara kadar lazımlıkları derken 4-5 milyar para harcayıp Türkiyeden yanımıza getirdik....
Bana Hem yardımcı hem arkadaş olur diye..
Her işimde bana yardım etmeye çalıştı ne dediysem yapardı zaten temizlik delisidir...
Ama bu evde 2 hamile varmış gibiydi benim canım birşey istese kendıde isterdi evde hangi meyve olursa olsun isterse kilolarca olsun yarına çıkmazdı gider gelir yerdi ablam hamile demeden.
1 kivi kalmıştı hiç unutmam 2 ye böldü yarı kendine yarısınıda bana verdi...
Neyse bunlar küçük şeyler olarak kaldı.
3 ayı dolunca vizesini uzatmak istedik vermediler türkiyeye yollamamız gerekiyordu artık doğumda yanımda olamayacagı içinde ağlayıp durdum. gitmesine 2 gün kala eşyalarını hazırladı hemde bana ait valizi bana sormadan doldurmuş...
Neden kendi valizini kullanmıyorsun dediğimde benimki ağır çok kilo tutar dedi...
Bu valiz lazım oluyor bana keşke sorsaydın dedım ve tekrar boşaltmasını istedim kendi valizine yerleştiricez eşyalarını ona burada kaldığı sürece giymesi için kıyafetlerimi vermiştim hepsinide çantaya atmış...
Ne işi var çantanda dediğmde bana vermiştin ama.....
Burada giymen içindi türkiyeye kadar götürmen için değil bunları sana verirsem doğumdan sonra giyecek kıyafetim kalmaz dedim.....
Birde çamaşırla dolu ağzı bağlanmış bir poşette vardı kocamandı poşet....
Böyle olmaz çok yer kaplar bu poşet katlayarak katalım poşetten çıkart dedim...
Yok bunlar iç çamaşırı dedi olsun çıkar katlayalım dedim ama kirlilerde var deyip banyoya attı poşeti açmadan, stresten ter içinde kaldı bu...
Şüphelendim bende ona bodruma git bak kilit varmi çanta için reddetti ama git bu hamile halimle benmi gideyim dedim 8. Aylıktım neredeyse...
Mecbur aşağı indi bende hemen banyoya girip poşeti açtım birde ne göreyim elbiselerim eteklerimden tutun boleraya şalvara dantelli çorabıma kadar çalmış hemde yazlıklarımı sakladığım valızden gardırobumdan benden habersiz yürütmüş...
Bodruma ne hızla gidip geldiyse 3. kattan ateş gibi inip çıkmıştı.... poşeti açtığımı gördüğü gibi başka odaya gitti arkasından gel seninle konuşucam diye gittiğimde banyoya kaçtı kapıyı kitledi sinirden bağırıp ağladım...
Ya eşim evde olsaydı ?
Hiçmi düşünmedi bunu kendisi 18 yaşında genç kız...
Eşyaları gardırobuma kattı ben odaya gittiğimde onunla konuştum para istersen lazımlıgım var dersen kendimi zora sokar gene veririm bunları adam gibi isteseydin hepsini olmasada bikaçını verirdim beni hiçmi düşünmedin bu hamile halimle beni enayi yerine soktun dedim özür diledi hatalıyım dedi bikaç kıyafetimi de ona verdim hatasını anlamıştır deyip....
Bebeğimiz olacak elimiz darda olmasına ragmen onun istegiyle ona istediği telefonuda almıştık...
Havaalanına gitmek için hazırlanırken 20 kiloyu geçerse kırmızı valizdeki kumaşı çıkarırız dedim ama olmaz bu yine strese girdi yok yok uçağın içine alacagım valizden çıkarsınlar demezmi aglamamak için zor tuttum kendimi yine birşeyler almıştı belliki
O gittikten sonra anneme anlattım ilk sorduğu şey eşin biliyo mu oldu hayır bilmiyor dedım...
kime çekti bizim ailede böyle biri yoktur bilirsin kızım altınları da kontrol et dedi...
Sanki çok normalmiş gibi davrandı bide konuyu hemen kapattı annem sanki onun dedikodusunu yapıp onu kötülüyormuşum gibi hissettim...
Altınlarıda Kontrol ettim bir eksik yok dedim hamileliğimin dalgınlığıyla şuan kayıp olan o yüzüğüm aklıma bile gelmedi...
Çünkü hem büyük hemde hint işi olduğundan kullanışsız bir yüzüktü hiç takmazdım ama sonuçta baya para ödemiş almıştım yatırım amaçlı evde duruyordu.
Neyse annemde misafirim var deyip kapadı teli....
Havaalanında kilo sorunu yaşanmadan çantada açılmadan yolladık gitti...
Üzülmedim gittiğine içim daraldı sürekli keşke eşimden gizli sakladığım paramdan biraz verseydim dedim bazende ona yaptıklarımı düşünüp ağladım Allah şahit eşim huyunu hiç sevmezdi çok bencil bu seninle kendini bir tutuyor seni hiç düşünmüyor derdi... tabi bellide etmezdi
Kendisi çok zayıftır. Her gece sandviç kek bulgurla yoğurt evde ne varsa odasına koyardım gece yesinde kilo alsın dıye 3 ayda 7 kilo alıpta gitti
Yediği önündeydi...
Doğumum oldu yaz mevsimine girdik güneş gözlüğüm kayboldu aklıma ilk o geldi acaba? dedim...
Aramadığım yer kalmadı en sonunda gece 3 te dayanamayıp o gözlüğü geri yollayacaksın fiyatı 30 lira ya var ya yok maddi değeri yok ama şuan başka ülkede olan belkide ömrümde hiç göremeyeceğim bir arkadaşımın hediyesiydi.... manevi değeri yüksek sendeyse kızmam ne olur sadece yolla dedim...
Yemin etti bende değil diye bikaç gün sonra eşim arabasında buldu mesajla kusura bakma arabadaymış dedim...
Şimdide altın yüzüğüm kayıp o gittiğnden beri hiç görmedim bankada sanıyordum yüzüğü ama 2 gün evvel baktığımda orada da yoktu...
Eşim bana demediğini birakmadı 600 lira kadar para ödemiştim yüzüğe.
Eşimin söylediklerinin bitmeyecegini anladıgımdan başka bir yüzügümü gösterip bak buldum dedim...
Annemede yüzüğüm kayıp dediğimde oda annemle konuştuğum sırada 2 alyansıda ev taşidiğimiz gün koltuğun altından çıkmıştı dedi. Seside geldi annemde böyle diyo dikkatli olsana dedi....
Eşimde Konuyu kapattı...
Ama bu konu benim için kapanmadı...
1-2haftaya türkiyeye gidicez onun yüzünü bile göresim yok...
Her türkiyeye gidişimde kendime ne alırsam onada alırdım harçlığını verirdim ama ne bişey almak nede para vermek içimden gelmiyor...
Ben bekarkende kardeşim hep paramı çalardi...
Küçüklüğünden beri hırsızlık yapar.
Komsumuzun 6 bilezigini çalmış başkasınada tanesini 5 lıraya satmak istemişti şükürki sorun çıkmadan annem bulup geri iade etmişti..
Ozamanlar 12 yaşlarında çocuktu ama benim evime geldiğinde 18 yaşında genç kızdı....
Ne yapmam lazım bilmiyorum artık dertlestiğim konustugum hiçkimsem yok gelenim gidenim olmaz yüzük o buradayken yerindeydi ama o gittiğinden beri görmedim hiç.
Günahınıda almak istemem gözlük meselesi gibi belkide ben kaybettim diyorum o buradayken takmıstım 1-2 kez.
Ama o gittikten sonra görmedim bankada sandıgım dan pek kullanmadıgımdan kayboldugunu daha yeni bikaç gün önce anladım.
Takılarım eşyalarım hep aynı yerde ne taktım ne çıkardım....
Ne yapmalıyım bilmiyorum giden gitti eminim ama ya başkasınada bunu yaparsa diye korkuyorum hadı ben ayıbını saklarım pekı ya başkası?
Ona karşı nasıl davranmalı anneme nasıl anlatmalıyım süphelendiğimi söylemelimiyim bilmiyorum.
Aldıysada kızımın sadakası olsun diyorum ama içim içimi yiyor zoruma gidiyor anlatacak kimsemde yok .....
cok garip bir durum... Neden boyle bir sey yapiyor ki...hastalik bence bu.
Ablama kurban olayım, bu saatte aranmaz şimdi, mesaj atayım da ne kadar değerli olduğunu söyleyeyim :) Böyle şeylerde olmasa elimizdekinin değerini bilmicez, Allah razı olsun sizden 
